Πόσο “κουφή” είναι η Πολιτεία;

Όλοι παραδέχονται σήμερα πως η κατάσταση στις Συντάξεις και την Υγεία οδηγεί τους πολίτες στην ιδιωτική ασφάλιση. Καλώς ή κακώς, ανάλογα με την ιδεοληψία καθενός αλλά και το… βαλάντιό του. Οφείλουμε να επισημάνουμε, βέβαια, ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες μεριμνούν διαθέτοντας και πιο οικονομικά προγράμματα, για να μπορούν να αγοραστούν και από οικονομικά ασθενέστερους συμπολίτες μας.

Το δυστύχημα, ωστόσο, είναι ότι ο μονόδρομος της ασφαλιστικής κάλυψης εκ των πραγμάτων δεν υφίσταται για κάποια ή κάποιες γενιές που “μάτωσαν”, δούλεψαν, πλήρωσαν τη χρεωκοπημένη κοινωνική ασφάλιση και σήμερα πένονται και δυστυχούν. Είναι αργά γι’ αυτούς να προστρέξουν και να προσβλέψουν στην ιδιωτική ασφάλιση.
Μετανιώνουν, αγανακτούν, αναθεωρούν τις απόψεις τους, πλην όμως “εισπράττουν” τα επίχειρα της λάθος εκτίμησής τους, της λάθος επιλογής τους.

Το επίσημο κράτος και σήμερα διστάζει. Δεν έχει τη γενναιότητα να αναγνωρίσει τα λάθη του και ρεαλιστικά να άρει τα εμπόδια, τις αδικίες και τις ιδεοληψίες του, ώστε αφενός, να επιτρέψει στους έστω οικονομικά δυνάμενους, να ελαφρύνουν το πτωχευμένο σύστημα από τις υποχρεώσεις του γι’ αυτούς και, αφετέρου, να διευκολύνει τις επόμενες γενιές να έχουν διαφορετική εξέλιξη και να ζήσουν με αξιοπρέπεια στα χρόνια της συνταξιοδότησής τους. Ψελλίζει, βέβαια, το Κράτος κάτι περί… Πυλώνων, όταν βοούν και απαιτούν η λογική και η πρακτική τα αυτονόητα.

Χειρότερα είναι τα πράγματα από πλευράς Πολιτείας όσον αφορά το μέγα θέμα της σεισμογενούς φύσης της Πατρίδας μας. Παρά τα συχνά και φονικά “μηνύματα”, αντιμετωπίζει αφοριστικά το ο μη γένοιτο, προβλέψιμο επιστημονικά, ενδεχόμενο και αποφεύγει να ενημερώσει τους πολίτες ότι πρέπει άμεσα να καλύψουν ασφαλιστικά τις περιουσίες τους. Ενώ δεν μπορεί το Κράτος ούτε κράνη να προμηθεύσει τους σεισμόπληκτους, για να μαζέψουν ό,τι απέμεινε από τα συντρίμμια των περιουσιών τους ύστερα από τον φονικό Εγκέλαδο, αποφεύγει να συστήσει την ασφαλιστική κάλυψη, αποφεύγει να δει τι προσφέρουν αντ’ αυτού οι ασφαλιστικές εταιρείες. Και μη μας πείτε για κόστος! Γιατί και το κράτος πληρώνουμε, και μάλιστα αδρά και υποχρεωτικά, αλλά αυτό ουδέποτε αποζημιώνει, ουδέποτε ανταποκρίνεται, ουδέποτε συμβουλεύει.

Στο θέμα της απειλής του σεισμού, η Πολιτεία ρισκάρει τη… χαριστική βολή της σοβαρότητάς της, της ύπαρξης και της λειτουργίας της. Το οδυνηρό πάθημα των Συντάξεων και της Υγείας δεν της έγινε μάθημα! Απουσίαζε, τότε, από την…. τάξη! Για τον Εγκέλαδο, όμως; Είναι και τώρα σε… κατάληψη και δεν παρακολουθεί την ΑΠΕΙΛΗ;