Τι συμβαίνει σήμερα στην ασφαλιστική μας αγορά…
Η σκοπιμότητα ενάντια στη λογική
Σκοπός κάθε επιχείρησης είναι το κέρδος.
Tο κέρδος έρχεται με την αύξηση της παραγωγής και τη διαχείριση.
Κέρδος προκύπτει για κάθε επιχείρηση και από την υπεραξία που αυτή κατορθώνει να συσσωρεύει στη διάρκεια του βίου της από τα αποτελέσματά της.
Αποτέλεσμα που προσθέτει αξία στην κάθε επιχείρηση είναι οι άνθρωποι που χτίζουν το όνομά της.
Στα καθ’ ημάς, επιχείρηση είναι η ασφαλιστική εταιρεία. Στην ελληνική ασφαλιστική αγορά δραστηριοποιούνται πλέον, σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος, 37 ασφαλιστικές επιχειρήσεις, όταν πριν από 10, 20, 30 χρόνια ο αριθμός τους ήταν και 5 και 6 και 7 και 8 φορές μεγαλύτερος. Βεβαίως, η ΤτΕ αναφέρει ότι δραστηριότητα στην Ελλάδα ασκούν και 243 ασφαλιστικές επιχειρήσεις που έχουν την έδρα τους σε άλλο κράτος μέλος της ΕΕ, με καθεστώς είτε ελεύθερης εγκατάστασης (υποκατάστημα) είτε ελεύθερης παροχής υπηρεσιών.
Επί του ιδίου θέματος, η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος αναφέρεται σε 50 ασφαλιστικές εταιρείες μέλη της.
Χρόνια τώρα, κάποιοι ασφαλιστές που ηγούντο της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς και είχαν το δικαίωμα την άποψή τους να τη θεωρούν άποψη του συνόλου της αγοράς, ευαγγελίζονταν ότι ο αριθμός των ασφαλιστικών εταιρειών στην Ελλάδα είναι μεγάλος και ότι ο αριθμός αυτός πρέπει να μειωθεί δραματικά.
Εμείς δεν συμφωνούμε με αυτό, αλλά… αυτοί δικαιώθηκαν. Η πραγματικότητα, την οποία βιώνουμε σήμερα, θέλει να εντείνεται η τάση μείωσης του αριθμού των ασφαλιστικών εταιρειών, είτε μέσω αποχωρήσεων από την αγορά είτε μέσω συγχωνεύσεων και εξαγορών και, ευτυχώς, όχι λόγω διακοπής της λειτουργίας τους από την εποπτεία.
Το τελευταίο… φαινόμενο εξαλείφθηκε μάλλον λόγω της ευρωπαϊκής ασφαλιστικής νομοθεσίας και της προληπτικής λειτουργίας, ώστε να μη φθάνει μια εταιρεία στο σημείο να χάνει την άδειά της από την εποπτεύουσα αρχή. Εδώ, δέκα χρόνια τώρα, το πέρασμα της εποπτείας στην ΤτΕ πιστώνεται τη θετική αυτή εξέλιξη.
Τι συμβαίνει σήμερα στην ασφαλιστική μας αγορά…
Ανάμεσα στις… ασφαλιστικές εταιρείες υπάρχουν οι ξένες, οι αλλοδαπές όπως συνηθίζουμε να λέμε, και οι ελληνικές.
Στις ξένες συγκαταλέγουμε τις αλλοδαπές εταιρείες που έχουν έδρα εκτός Ελλάδος, δηλαδή τα υποκαταστήματα.
Στις ελληνικές, συμπεριλαμβάνουμε τόσο εκείνες της ελληνικής ιδιοκτησίας, όσο και εκείνες που είναι θυγατρικές αλλοδαπών, αλλά έχουν έδρα στη χώρα μας.
Σχεδόν καθημερινά, εμείς, ως κλαδικό έντυπο, πληροφορούμεθα διάφορα σενάρια για τις προθέσεις όλων αυτών των ασφαλιστικών εταιρειών, με τις περισσότερες να ισχυρίζονται ότι θέλουν να παραμείνουν στην ελληνική ασφαλιστική αγορά, αλλά και να συνεχίσουν εργαζόμενες ως έχουν. Ελάχιστες έχουν παραδεχθεί ότι εργάζονται προς την κατεύθυνση της “απαγκίστρωσής” τους από αυτή τη συγκεκριμένη αγορά, όπως έπραξε ήδη η πρώτη ασφαλιστική εταιρεία της Ευρώπης σε όγκο και ασφάλιστρα, η ΑΧΑ, πουλώντας την ΑΧΑ Ασφαλιστική.
Επίσης, μία από τις μεγαλύτερες δυνάμεις και μεταξύ των παλαιότερων εργαζόμενων στην Ελλάδα ασφαλιστικών εταιρειών Ζωής, η MetLife, έχει εκδηλώσει την πρόθεσή της να αποχωρήσει από την αγορά μας (σ.σ.: στο μεταξύ ανακοινώθηκε επίσημα η εξαγορά της από το NN Group).
Τι συμβαίνει με όλες τις ασφαλιστικές εταιρείες;
Όλες, επισήμως, δηλώνουν εύρωστες, κερδοφόρες και με προοπτική, όχι μόνο για το εγγύς αλλά και για το απώτερο μέλλον. Αυτό το υπαγορεύει η θεμιτή σκοπιμότητα, που είναι το εργαλείο του σκοπού, δηλαδή του κέρδους. Δεν είναι όμως αντικειμενικά αληθές.
Γνωρίζουμε –και το λέμε υπεύθυνα και δημόσια– ότι σχεδόν όλες οι ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες, ευχαρίστως αλλά και μεθοδικά, προσβλέπουν σε αλλαγή της μετοχικής τους διάρθρωσης. την ενίσχυση της κεφαλαιακής τους διάρθρωσης, για να το πούμε όσο πιο ευγενικά μας επιτρέπεται.
Δεν λέμε ότι όλες πωλούνται… Λέμε, όμως, ότι όλες εστιάζουν μετά προσοχής στην ενδυνάμωσή τους, είτε δι’ εξαγοράς είτε διά συγχωνεύσεως.
Ο τίτλος του παρόντος σημειώματος είναι κυριολεκτικός.
Μία ελληνική ασφαλιστική εταιρεία Γενικών Ασφαλίσεων με πολύχρονη διαδρομή, η οποία δραστηριοποιείται κατά 80% – 90% στον κλάδο αυτοκινήτων, εκ των πραγμάτων, ό,τι και να ισχυρίζεται η διοίκησή της, είναι προς… εξέλιξη.
Προς… εξέλιξη είναι και οι ξένες που έχουν υποκατάστημα στην Ελλάδα και οι αλλοδαπές, όσο ισχυρά brand name κι αν διαθέτουν, εφόσον το μερίδιο αγοράς τους παραμένει σταθερά καθηλωμένο, τα τελευταία δέκα χρόνια, και ο μέτοχος δεν έχει ασχοληθεί να μεγιστοποιήσει το μονοψήφιο ποσοστό επί τοις εκατό του μεριδίου που προέρχεται από την Ελλάδα στο όλον χαρτοφυλάκιο του Ομίλου.
Δεν θέλουμε, αν και μπορούμε, να ονοματίσουμε μία προς μία τις προοπτικές και τις πιθανότητες.
Όταν ανακοινώθηκε η εξαγορά του χαρτοφυλακίου της ΑΧΑ Ασφαλιστικής από την Generali, γράψαμε ότι πρόκειται για την αρχή μιας “ισχυρής” σεισμικής περιόδου για τον ελληνικό ασφαλιστικό χώρο.
Επιβεβαιωθήκαμε με τις ανακοινώσεις-δημοσιεύματα για τη MetLife, με τις εξελίξεις στην Εθνική Ασφαλιστική και, παρακολουθώντας και το… ρήγμα που εξελίσσεται στον τραπεζικό τομέα, προαναγγέλλουμε και προετοιμάζουμε για τα επόμενα…
Η λογική μας λέει ότι η ελληνική ασφαλιστική αγορά είχε στη διάθεσή της πολλά χρόνια προκειμένου να αναπτυχθεί. Τούτο δεν κατέστη δυνατόν, αφενός μεν, λόγω της αδυναμίας των ανθρώπων που την αντιπροσωπεύουν, αφετέρου δε, λόγω της πολιτικής βούλησης, που σταθερά αντιστρατεύεται τον θεσμό της Ιδιωτικής Ασφάλισης.
Ζούμε στον αστερισμό της διαχείρισης, όχι από ασφαλιστικές εταιρείες αλλά από funds, πολύ σημαντικών οικονομικών μεγεθών, που συνίστανται στα εξής (στοιχεία 2020): σύνολο ενεργητικού ασφαλιστικών επιχειρήσεων: €19,3 δις, επενδύσεις: €15,9 δις, συνολικά επιλέξιμα ίδια κεφάλαια: €3,6 δις, παραγωγή ασφαλίστρων: €4 δις περίπου…
Ζούμε στον αστερισμό της εξυπηρέτησης, μέσω των ασφαλιστικών εταιρειών, των ιδιωτικών θεραπευτηρίων υγείας και των ιδιωτικών μονάδων πρωτοβάθμιας περίθαλψης.
Τέλος, ζούμε την επιλογή μιας φιλελεύθερης κυβέρνησης, να αναζητεί την κάλυψη των κινδύνων φυσικών καταστροφών από το πορτοφόλι του Έλληνα φορολογούμενου.
Τι μένει για την ανάπτυξη και την προοπτική της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς;
Δημήτρης Ρουχωτάς
Ακολουθήστε την Ασφαλιστική Αγορά στο Google News
