Ταξιδιωτική Ασφάλιση: Στρατηγικές Μείωσης Κινδύνου και Παράγοντες Απόφασης Αγοράς

Απόψεις & Θέσεις Φοιτητών του ΠΑ.ΠΕΙ.

Ο κίνδυνος (όπως ιατρικοί λόγοι, ακύρωση ή καθυστερήσεις πτήσεων, φυσικές καταστροφές, κλοπές) φαίνεται ότι αποτελεί, αρκετά συχνά, “παρέα” ενός ταξιδιού, και η αγορά ταξιδιωτικής ασφάλισης είναι ένας τρόπος για να μετριαστεί και να αντιμετωπιστεί.

Της Άννας Μαρίας Χατζημάγγου, φοιτήτριας 2ου Εξαμήνου, Τμήμα Στατιστικής & Ασφαλιστικής Επιστήμης.

Πολλά απρόοπτα και δυσάρεστα περιστατικά μπορεί να συμβούν κατά την περίοδο ενός ταξιδιού, όπως είναι οι ιατρικές επιπλοκές. Για παράδειγμα, όταν οι ταξιδιώτες χρειάζονται ιατρική περίθαλψη ενώ λείπουν από τον τόπο κατοικίας τους, το κόστος μπορεί να είναι υπερβολικό: μια εξέταση και θεραπεία γαστρεντερίτιδας κοστίζει στον ανασφάλιστο ταξιδιώτη $12.000 στο Χονγκ Κονγκ ή ένα κάταγμα στον αστράγαλο στο Περού ανέρχεται σε σχεδόν $24.000. Επιπρόσθετα, ακυρωμένες πτήσεις ή καθυστερήσεις μπορούν να αφήσουν τους ταξιδιώτες χωρίς τόπο διαμονής και χρήματα, για να βρουν εναλλακτικές επιλογές ταξιδιού. Τρομοκρατικές ενέργειες, επιθέσεις, πειρατεία και φυσικές καταστροφές είναι κάποιες ακόμα δυσάρεστες περιπέτειες, που μπορεί να βιώσουν οι ταξιδιώτες.

Ο κίνδυνος και η αβεβαιότητα στη λήψη αποφάσεων προορισμού είχε αποτελέσει αντικείμενο έρευνας, η οποία παράλληλα τμηματοποιούσε τους καταναλωτές με βάση τις στρατηγικές μείωσης του κινδύνου. Σίγουρα, η αντίληψη του κινδύνου επηρεάζει τη ζήτηση για ασφάλιση, ωστόσο, μεγάλο μέρος της έρευνας για την ταξιδιωτική ασφάλιση επικεντρώνεται στις ιατρικές επιπτώσεις. Υπάρχει περιορισμένη έρευνα σχετικά με την ταξιδιωτική ασφάλιση ως στρατηγική μείωσης του κινδύνου και, ιδιαίτερα, τα σημαντικά χαρακτηριστικά της ταξιδιωτικής ασφάλισης που καθορίζουν την επιλογή και τις αξίες της ψυχικής ηρεμίας που ικανοποιεί. Αφού εκτεθούν, λοιπόν, στον αντιληπτό κίνδυνο, οι καταναλωτές προσπαθούν να μειώσουν την αβεβαιότητα ή τις αρνητικές συνέπειες των αποφάσεών τους, χρησιμοποιώντας στρατηγικές μείωσης του κινδύνου. Οι στρατηγικές μείωσης κινδύνου είναι οι διαδικασίες μέσω των οποίων οι άνθρωποι επιδιώκουν να μειώσουν την αβεβαιότητα ή τη δυσαρέσκεια, όπως οποιαδήποτε πληροφορία, διαδικασία ή ενέργεια, είτε για να αυξηθεί ο βαθμός βεβαιότητας είτε για να μειωθεί η σοβαρότητα των συνεπειών ή των αποτελεσμάτων μιας δραστηριότητας.

Ειδικά σε σχέση με τον ταξιδιώτη, προτείνονται τρεις στρατηγικές μείωσης του κινδύνου: η αναζήτηση συμβουλών από την οικογένεια και τους φίλους, η αναζήτηση συμβουλών από ταξιδιωτικούς πράκτορες και η αναζήτηση των πιο πρόσφατων πληροφοριών. Οι συμβουλές από φίλους και συγγενείς είναι μια στρατηγική μείωσης του κινδύνου που πολλές προηγούμενες μελέτες έχουν αναγνωρίσει ως σημαντική. Οι ταξιδιώτες μπορούν, επίσης, να ρωτήσουν ηλεκτρονικά, αναζητώντας μία από τις πιο σημαντικές πηγές πληροφοριών, τις κριτικές πελατών. Επιπλέον, είναι αλήθεια ότι, λόγω της ευκολίας που προσφέρουν, οι ηλεκτρονικές αγορές προϊόντων ταξιδιωτικής ασφάλισης έχουν αυξηθεί σε σημασία και δημοτικότητα, ενώ επιπρόσθετα τα ηλεκτρονικά προϊόντα ταξιδιωτικής ασφάλισης έχουν μοναδικά χαρακτηριστικά. Δηλαδή, ένα πλεονέκτημα της διαδικτυακής ταξιδιωτικής ασφάλισης είναι η δυνατότητα που δίνουν στους πελάτες να αποκτήσουν υπηρεσία η οποία είναι ανεξάρτητη από τους πωλητές άμεσης ασφάλισης.

Η ταξιδιωτική ασφάλιση εξυπηρετεί τη μείωση του κινδύνου και αποτελεί έναν τρόπο αποφυγής του ή τουλάχιστον ενισχύει την εξάλειψη της ταλαιπωρίας. Τόσο η αντίληψη κινδύνου όσο και τα χαρακτηριστικά του πληθυσμού είναι οι βασικοί καθοριστικοί παράγοντες για την προθυμία αγοράς μιας ταξιδιωτικής ασφάλισης. Μάλιστα, όσο υψηλότερη είναι η αντίληψη του κινδύνου, τόσο μεγαλύτερη είναι η ζήτηση για ασφάλιση.

Οι Lo, Cheung και Law, ταξιδιώτες που ταξίδευαν με σκοπό την έρευνα μεθόδων μείωσης ρίσκου, διαπίστωσαν ότι η αγορά ασφάλισης, η μεταφορά και διάθεση επιπλέον μετρητών, πριν και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, καθώς επίσης και η αναζήτηση των πιο πρόσφατων πληροφοριών σχετικά με τον προορισμό ήταν οι τρεις πιο συνήθεις στρατηγικές μείωσης κινδύνου, κατά τον σχεδιασμό μελλοντικών ταξιδιών. Οι έμπειροι ταξιδιώτες ήταν πιο πιθανό να χρησιμοποιήσουν αυτές τις τρεις στρατηγικές συγκριτικά με τους άπειρους ταξιδιώτες, οι οποίοι επέλεξαν να ζητήσουν συμβουλές από την οικογένεια ή τους φίλους τους, να ζητήσουν συμβουλές από τον ταξιδιωτικό τους πράκτορα και να μην ταξιδέψουν ανεξάρτητα, αλλά να ταξιδέψουν σε group. Εξερευνώντας τη σχέση μεταξύ της αντίληψης κινδύνου και της απόφασης να ταξιδέψουν στην Κίνα, οι Chou και Yao διαπίστωσαν ότι η τάση για αγορά ταξιδιωτικής ασφάλισης προήλθε από την αντίληψη του κινδύνου, την προθυμία να πληρωθεί ένα ασφάλιστρο, τη μέση διάρκεια διαμονής και το υψηλότερο μηνιαίο εισόδημα. Η εκπαίδευση, ιδιαίτερα σε πανεπιστημιακό επίπεδο, αλλά και γενικότερα η γνώση και η εμπειρία θεωρήθηκαν παράγοντας αγοράς ασφάλισης.

Δεδομένης της υψηλής τιμής και της ακαθόριστης φύσης τους, η αγορά ταξιδιών συχνά διαμορφώνεται από τον αντιληπτό κίνδυνο. Ο καταναλωτής ίσως βρεθεί αντιμέτωπος με απρόβλεπτες και αβέβαιες συνέπειες, ορισμένες από τις οποίες αναπόφευκτα θα είναι δυσάρεστες. Ο κίνδυνος έχει οριστεί ως προς την αβεβαιότητα αγοράς ενός προϊόντος, τις δυσμενείς συνέπειες της αγοράς και την προσδοκία και το ύψος της ζημίας. Οι καταναλωτές πρέπει να γνωρίζουν για τις διαδικασίες υποβολής αξιώσεων, να κατανοήσουν νομικές έννοιες, να αποκτήσουν γνώση σχετικά με τους κινδύνους που καλύπτουν τα ασφαλιστήρια συμβόλαια, μεταξύ άλλων θεμάτων. Αυτό οδηγεί στην ανάγκη για γνώση, ώστε να είναι ικανοί για λήψη ακριβών, κρίσιμων και σοβαρών αποφάσεων. Τα προβλήματα επικοινωνίας, χρήσης και κατανόησης των εξαιρέσεων και των όρων των ασφαλιστικών προϊόντων είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα για τον κλάδο ταξιδιωτικής ασφάλισης.

Οι Roehl και Fesemaier, μελετητές ρίσκου, εφάρμοσαν τον αντιληπτό κίνδυνο σε ένα τουριστικό πλαίσιο, για να εντοπίσουν επτά τύπους κινδύνων στις εμπειρίες των διακοπών. Αυτοί, λοιπόν, περιλαμβάνουν τον κίνδυνο εξοπλισμού, δηλαδή την πιθανότητα μηχανικών, εξοπλιστικών ή οργανωτικών προβλημάτων κατά τη διάρκεια των διακοπών. Επιπλέον, υπάρχει ο οικονομικός κίνδυνος, που περιλαμβάνει την πιθανότητα οι διακοπές να μην “άξιζαν” τα χρήματα που δαπανήθηκαν. Σωματικός, ψυχολογικός κίνδυνος, κίνδυνος ικανοποίησης, όπου το άτομο δεν κέρδισε την προσωπική ικανοποίηση που αναζητούσε, ή κοινωνικός κίνδυνος, σύμφωνα με τον οποίο οι διακοπές μπορούν να επηρεάσουν τις απόψεις των άλλων για ένα άτομο και, τέλος, ο κίνδυνος χρόνου, όπου η πιθανότητα οι διακοπές να διαρκέσουν πολύ χρόνο ή ακόμη και να αποδειχθούν χάσιμο χρόνου, βγαίνει αληθινή. Πιο πρόσφατα, άλλοι πέντε σημαντικοί κίνδυνοι έχουν συνδεθεί με τον τουρισμό: η τρομοκρατία, ο πόλεμος και η πολιτική αστάθεια, η υγεία, η εγκληματικότητα και οι πολιτιστικές και γλωσσικές δυσκολίες.

Πολλά από τα χαρακτηριστικά που σχετίζονται με την αγορά ταξιδιωτικής ασφάλισης είναι στην πραγματικότητα στρατηγικές μείωσης κινδύνου. Εξειδικευμένη έρευνα, όπως η συζήτηση με ένα άτομο στην εταιρεία ταξιδιωτικής ασφάλισης, η συναλλαγή με έναν ειδικό ταξιδιωτικών ασφαλίσεων, η μεγάλη φήμη, η γνώση των λεπτομερειών, η παροχή ποιοτικής κάλυψης, η ισχυρή ιατρική εστίαση, οι αυθεντικές κριτικές και οι παραπομπές, ακόμη και η πληρωμή, όλα συντείνουν στη δυνατότητα χρήσης ασφάλισης για τη μείωση του κινδύνου.

Η ταξιδιωτική ασφάλιση, λοιπόν, μπορεί να θεωρηθεί ένα “όπλο” του ταξιδιώτη, απέναντι στα διάφορα απρόοπτα που μπορούν να προκύψουν σε ένα ταξίδι, ενώ συμπληρωματικά προσφέρει στο άτομο αξίες όπως ασφάλεια, ψυχική ηρεμία, βεβαιότητα, ευτυχία και του επιτρέπει να πραγματοποιήσει και να απολαύσει το ταξίδι του.

Πηγές – Βιβλιογραφία

• Karl, M. (2016). Risk and uncertainty in travel decision-making. Journal of Travel Research, 57(1), 129-146.
• Basala, S. L., & Klenosky, D. B. (2001). Travel-style preferences for visiting a novel destination: A conjoint investigation across the novelty-familiarity continuum. Journal of Travel Research, 40(2), 172–182.
• Chen G., Zhao L., Huang S. (2022). Backpacker identity: Scale development and validation. Journal of Travel Research, 59(2), 281–294.
• Choe Y., Kim H., Choi Y. (2022). Willingness to pay for travel insurance as a risk reduction behavior: Health-related risk perception after the outbreak of a disease. Service Business, 16(2), 445–467.
• Gayle Kerr, Louise Kelly-Queensland University of Technology: Brisbane, QLD, AU
• Tsu-Wei Yu, Tso-Jen Chen-Tainan University of Technology, Department of Business Administration.

---

Ακολουθήστε την ασφαλιστική αγορά στο Google News