Όταν μια ομάδα ανθρώπων εργάζονται μαζί, για την επίτευξη ενός κοινού στόχου/έργου, τότε γίνεται ομαδική εργασία (teamwork), που επιτρέπει στα άτομα που συμμετέχουν να χρησιμοποιήσουν τις ικανότητες, τις αξίες και τα ταλέντα τους, για να καταφέρουν κάτι που μπορεί να μην ήταν εφικτό να επιτύχουν μόνοι τους.
Το αίσθημα του «ανήκειν» είναι μια βασική συναισθηματική ανάγκη του ανθρώπου, να συνδεθεί και να γίνει αποδεκτός γι’ αυτό που είναι, από τα μέλη μιας ομάδας.
Η προσωπική αυτοεκτίμηση, το δικαίωμα να έχουν επιλογές και να τις καθορίζουν, το δικαίωμα να έχουν πρόσβαση σε ευκαιρίες και σε πόρους, αλλά και το δικαίωμα να έχουν τη δύναμη να ορίζουν τις ζωές τους, εντός και εκτός σπιτιού, είναι συστατικά της ενδυνάμωσης των γυναικών.
To κίνητρο είναι όλοι εκείνοι οι παράγοντες που ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να δεσμεύονται και να ενδιαφέρονται για αυτά με τα οποία ασχολούνται στην εργασία τους με την πάροδο του χρόνου.
Οι οικογενειακές επιχειρήσεις χαρακτηρίζονται για την ισχυρή εταιρική κουλτούρα τους. Αυτή, συχνά, διαμορφώνεται από το όραμα, τις αξίες, τη φιλοσοφία και τις συνήθειες του ιδιοκτήτη τους, που μεταφέρονται από γενιά σε γενιά, επηρεάζουν την επιχείρηση στο σύνολό της και αποτελούν οδηγό όσον αφορά τον τρόπο λειτουργίας της.
Η επικοινωνία μέσα στην οικογένεια, που μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά στη βελτίωση των σχέσεων, δεν είναι απλή υπόθεση. Συχνά δημιουργούνται εντάσεις και συγκρούσεις, οι οποίες δυσκολεύουν την καθημερινότητα και επηρεάζουν την ψυχική ισορροπία.
Τα τελευταία χρόνια, οι διαδικτυακές συναντήσεις σε εταιρικό περιβάλλον έχουν αυξηθεί σημαντικά, γεγονός που επιτείνει την ανάγκη να κατανοήσουμε την επίδραση που έχουν στην ψυχολογία των εργαζομένων, ώστε να βελτιστοποιήσουμε τον τρόπο διαχείρισής τους, για την προστασία της ευεξίας των ανθρώπων στο ψηφιακό εργασιακό περιβάλλον.
Οι ασφαλιστικές εταιρείες και οι άνθρωποί τους έρχονται αντιμέτωποι με ξαφνικές και συχνές αλλαγές, που απαιτούν ευέλικτο τρόπο αντιμετώπισης και καλή επικοινωνία. Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Συστημικής Καταξιωτικής Προσέγγισης, προσαρμοσμένο στις ιδιαίτερες ανάγκες των ανθρώπων του ασφαλιστικού κλάδου, μπορεί να προσφέρει στους συμμετέχοντες επαγγελματική ενδυνάμωση και προσωπική ανάπτυξη, μέσω θεωρητικής προσέγγισης, διαλόγου και βιωματικών πρακτικών.
Οι εταιρείες παροχής υπηρεσιών, όπως είναι οι ασφαλιστικές εταιρείες και οι εταιρείες ασφαλιστικής διαμεσολάβησης, είναι σημαντικό στην επικοινωνία προς τα έξω να μπορούν να προβλέψουν, να αναγνωρίσουν και να ανταποκριθούν στις ανάγκες των πελατών τους.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των εργαζομένων περνούν καθημερινά αρκετές ώρες στον εργασιακό τους χώρο, γεγονός που, σε συνδυασμό με τις καθημερινές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν, την οικονομική αβεβαιότητα και την παγκόσμια αστάθεια, καθιστά ως σημαντικό παράγοντα το πώς αισθάνονται σε αυτή. Οι εργαζόμενοι αξιολογούν τις συνθήκες εργασίας και αναζητούν επαγγελματικές ευκαιρίες που θα βελτιώσουν τις υφιστάμενες συνθήκες συνολικά.
Υγιή όρια στον χώρο εργασίας σημαίνει το να αναλαμβάνει κανείς την ευθύνη για τη δική του εργασία και τα αποτελέσματά της, ενώ παράλληλα βοηθάει τους άλλους να πάρουν την ευθύνη για τα δικά τους θέματα, χωρίς να την επωμίζεται ο ίδιος. Επίσης, σημαίνει τον καθορισμό προσωπικών στόχων και ορίων, για να διατηρήσει καλές πρακτικές ψυχικής υγείας ενώ εργάζεται.
Η υπευθυνότητα είναι σημαντική και απαραίτητη στη ζωή, αντίθετη της αποφυγής των ευθυνών αναζητώντας δικαιολογίες. Η υπεύθυνη στάση βοηθά τους ανθρώπους να διαπρέπουν σε διαφορετικούς τομείς της ζωής τους και διασφαλίζει ότι αναλαμβάνουν την ευθύνη των καθηκόντων τους και ενδιαφέρονται για όσους βρίσκονται γύρω τους. Σημαίνει ότι κάποιος είναι αφοσιωμένος και αξιόπιστος, ενώ ταυτόχρονα ενισχύει την ανθεκτικότητα απέναντι στις δυσκολίες, τόσο σε ατομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.
Η αυτοφροντίδα (self-care) είναι η συνειδητή ικανότητα των ανθρώπων να κάνουν ό,τι είναι απαραίτητο για τη σωματική, συναισθηματική και πνευματική τους υγεία. Είναι μία πολύπλευρη στοχευμένη διαδικασία, με στρατηγικές που προωθούν την υγεία και ενισχύουν την ευεξία. Είναι ζωτικής σημασίας για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας και την αντιμετώπιση των στρεσογόνων παραγόντων.
Το σύνδρομο της «ψευδεπίγραφης επιτυχίας» ή «σύνδρομο του απατεώνα» (imposter syndrome) χαρακτηρίζει τους ανθρώπους που νιώθουν ότι είναι ανεπαρκείς όσον αφορά τις ικανότητες και τις γνώσεις τους σε σχέση με αυτά που έχουν αναλάβει, και αμφισβητούν τα επιτεύγματά τους.
Η ζωή των ανθρώπων των προηγούμενων γενιών παρέμενε σε μεγάλο βαθμό σταθερή, χωρίς σημαντικές αλλαγές. Οι άνθρωποι μεγάλωναν στο ίδιο μέρος με τους γονείς τους, συχνά ακολουθούσαν το επάγγελμά τους, οι γνώσεις τους ήταν κοντά σε αυτά που πίστευαν και γνώριζαν οι προηγούμενες γενιές. Επίσης, οποιαδήποτε αλλαγή αντιμετωπιζόταν ως κάτι επικίνδυνο. Ο κόσμος, όμως, σήμερα έχει αλλάξει. Σημαντικές αλλαγές συμβαίνουν ανά πάσα στιγμή: οικονομικές, περιβαλλοντικές, κοινωνιολογικές, πολιτικές, γεωπολιτικές, οργανωσιακές.
Η αυτοεκτίμηση αφορά τη συνολική εικόνα που έχει κανείς για τον εαυτό του και την αξία του, τη γνώμη που έχει για τα επιτεύγματα και τις ικανότητές του. Αποτελεί το θεμέλιο που υποστηρίζει τη σχέση που έχει κανείς με τον εαυτό του. Έχει επιπτώσεις στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, στον τρόπο που συνδεόμαστε, στη συναισθηματική μας υγεία και στη συνολική ευεξία, και επηρεάζει τα κίνητρά μας.
Η εργαζόμενη μητέρα έρχεται αντιμέτωπη με πολλαπλές προκλήσεις στη διατήρηση των ισορροπιών ανάμεσα σε δύο πολύ σημαντικούς ρόλους στη ζωή της και τις ευθύνες τους: αυτόν της μητέρας και αυτόν του επαγγελματία. Συχνά, βρίσκεται σε διάλογο είτε με τον εαυτό της είτε με το περιβάλλον της, λόγω της σύγκρουσης που δημιουργεί η αντιφατικότητα των ρόλων.
Οι εταιρείες έχουν αρχίσει, εδώ και αρκετά χρόνια, να ενδιαφέρονται για την ψυχική υγεία των εργαζομένων, κάτι που σήμερα είναι περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στιγμή αναγκαίο, καθώς τα προβλήματα ψυχικής υγείας, σύμφωνα με έρευνες, παρουσιάζουν αυξητική τάση. Κοινά προβλήματα που σχετίζονται με την ψυχική υγεία είναι το άγχος, η ανησυχία, η ένταση, η νευρικότητα, η κατάθλιψη.
Οι άνθρωποι έχουμε τους δικούς μας μοναδικούς “φακούς”, μέσα από τους οποίους αντιλαμβανόμαστε αυτά που συμβαίνουν και τους συνανθρώπους μας. Εάν η πρόθεσή μας είναι να εστιάσουμε στην αξία, τον σεβασμό και την υποστήριξη, τόσο όσον αφορά τον εαυτό μας όσο και τους άλλους, αυτό προϋποθέτει να έχουμε στάση εκτίμησης.
