Παρακολουθούμε με ικανοποίηση την προσπάθεια του Προέδρου της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος, κ. Δημήτρη Μαζαράκη, και του Διοικητικού του Συμβουλίου, για την τακτοποίηση εκκρεμοτήτων που αδικούν τον Κλάδο.

Εκκρεμότητες όπως τα ανασφάλιστα οχήματα, η υποχρεωτική ένταξη όλων των ασφαλιστικών εταιρειών στο Σύστημα Φιλικού Διακανονισμού, η δημιουργία Ενιαίου Μητρώου Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών, οι “μαύροι κωδικοί” και, κυρίως, η αναβάθμιση της δημόσιας εικόνας του έργου που επιτελούν οι ασφαλιστές και οι ασφαλιστικές εταιρείες. Αυτά είναι μερικά από όσα έχουν στοχευθεί και μεθοδικά υλοποιούνται.

Στους στόχους και τις επιδιώξεις αυτές η ΕΑΕΕ ζήτησε και της παρασχέθηκε η συμπαράσταση και άλλων φορέων, όπως της Ένωσης Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών Ελλάδος, του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, κ.ά. Έτσι εκ των πραγμάτων προκύπτει και η, σπάνια κατά το παρελθόν, συγκροτημένη συμπαράταξη της ασφαλιστικής αγοράς. Και αυτό δεν είναι λίγο.

Παρά ταύτα και παρά το μικρό χρονικό διάστημα από την “εκκίνηση” του φιλόδοξου στόχου αναβάθμισης της εικόνας αλλά και της άρσης δυσλειτουργιών και ενώ τα πρώτα δείγματα είναι περισσότερο από αισιόδοξα, άρχισαν να εκδηλώνονται οι πρώτες “αντιπολιτευτικές” αντιδράσεις στο πολυπληθές διοικητικό συμβούλιο της ΕΑΕΕ.

Από διακριτική αποχή έως φραστική επικριτική κατ’ ιδίαν, μέχρι στιγμής, ορισμένοι θεωρούν ότι ο κ. Μαζαράκης εξετέθη με υψηλούς στόχους και αναλώνεται σε πρωτοβουλίες εντυπώσεων.

Η χειμαζόμενη ασφαλιστική μας αγορά, αποδεκατισμένη τα τελευταία δέκα χρόνια από την οικονομική κρίση και τις θεσμικές ευρωπαϊκές ανακατατάξεις, πιεσμένη από την κοινωνική απογοήτευση λόγω της ανεπάρκειας – κατάρρευσης του συστήματος της Κοινωνικής Ασφάλισης, αλλά και “παραπεταμένη” στην απαξίωση, εκ μέρους κάποιων πολιτικών εμμονικών “παλαιοημερολογίτικων” αντιλήψεων, επιδιώκει σήμερα την αναστήλωσή της. Την αποκατάσταση της φήμης της και την αναγνώριση του ρόλου της στη σύγχρονη οικονομική και κοινωνική ζωή του ρημαγμένου τοπίου που ονομάζεται ελληνικό κράτος (ακόμη;).

Πας όστις, κατά την ταπεινή μας άποψη, δεν συμπαραταχθεί στην προσπάθεια που σήμερα συντελείται, ανεξάρτητα και αδιάφορα με το ποιος είναι μπροστά, όποιος κι αν είναι αυτός πρέπει να… ξεφωνηθεί. Κι εμείς δηλώνουμε πως θα το πράξουμε και θα ονοματίσουμε τον… Πέτρο πριν αλέκτορα φωνήσαι…

Καλή συνέχεια, λοιπόν, γιατί το φθινόπωρο και ο χειμώνας που έρχονται θα είναι εποχές καθοριστικές για το μέλλον της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς, του θεσμού της ιδιωτικής ασφάλισης και των ανθρώπων που επιλέγουν αυτόν τον θεσμό για την προστασία του μόχθου και της αξιοπρέπειάς τους.

Υ.Γ.: “Κοσμογονία” συντελείται στον ευρωπαϊκό ασφαλιστικό χώρο. Ειδικά στους χώρους ευθύνης των διαμεσολαβούντων, οι προβληματισμοί αλλά και η πανθομολογούμενη ανάδειξη της μοναδικότητάς τους είναι στοιχεία αποδεικτικά των προσδοκιών που “τρέφει” για τα άτομα αυτά, τους ιδιαίτερους αυτούς επαγγελματίες, η ευρωπαϊκή ασφαλιστική βιομηχανία.
Αντιπροσωπευτικό δείγμα του δημιουργικού κλίματος της ευρωπαϊκής ασφαλιστικής αγοράς ως προς τους διαμεσολαβούντες μας μεταφέρει στο παρόν τεύχος ο Πρόεδρος του ΠΣΑΣ, κ. Παναγιώτης Λελεδάκης, τον οποίο και ευχαριστούμε.

Διαβάστε επίσης: Ποια η αξία και οι δεσμεύσεις του Aσφαλιστικού Διαμεσολαβητή;