Το πρόσωπο και τα καθήκοντα που αυτό έχει επωμιστεί καθιστούν την άποψη του κ. Χατζηθεοδοσίου, που θα διαβάσετε παρακάτω, παρεμβατικά ιδιαίτερα σημαντική. Περιμένουμε μία απάντηση ή τοποθέτηση με έργα ή λόγια και από την ακριβοθώρητη Εποπτική Αρχή. Εκτός και αν ισχύει το “απορίας ψάλτου βηξ”…

«Τα όσα διαδραματίστηκαν με την υπόθεση της Enterprise και τα όσα ακολούθως την περιέβαλαν, αποτελούν αφορμή για να επαναπροσδιοριστεί το θέμα των ΕΠΥ στην ελληνική αγορά.

Δεν μπορεί να συνεχίσουμε να κάνουμε τα “στραβά μάτια” ούτε να μιλάμε με μισόλογα.

Οι ΕΠΥ και η δράση τους είναι θέμα φλέγον που παραμένει “ανοικτό”, χρειάζεται παρακολούθηση και, κυρίως, απαιτεί τη συμμετοχή σε διάλογο: της πολιτείας, της εποπτικής αρχής, των φορέων εκπροσώπησης της ιδιωτικής ασφάλισης και της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος.

Η μη συμμετοχή σε διάλογο σημαίνει ότι κάποιους βολεύει το χάος και το συντηρούν, αφήνοντας τα πράγματα στην τύχη τους.

Δεν παραβλέπουμε ότι οι ΕΠΥ αποτελούν έναν θεσμό με πανευρωπαϊκή διάσταση. Και πράγματι ΕΠΥ λειτουργούν σε πολλές χώρες της Ευρώπης, κυρίως του νότου. Αυτό, όμως, δεν μας επιτρέπει να δίνουμε και συγχωροχάρτια σε όσους αξιοποιούν τον θεσμό για προσωπικό όφελος και σε βάρος των διαμεσολαβητών και των καταναλωτών. Ούτε μας επιτρέπει να περιμένουμε άβουλα από την εποπτεία να δώσει ένα στίγμα, και αυτή να τηρεί σιγή, αφήνοντας την αγορά σε μια καταστροφική αυτορρύθμιση…

Σήμερα, στην Ελλάδα, απαιτείται ένας ουσιαστικός διαχωρισμός των ΕΠΥ, τον οποίο δεν μπορεί να τον αφήσουμε να γίνει αυτόματα βιώνοντας τραγωδίες που βλάπτουν τον θεσμό της ιδιωτικής ασφάλισης, προσβάλλουν τους επαγγελματίες και δημιουργούν εντυπώσεις λανθασμένες.

Η εποπτική αρχή και οι φορείς της ιδιωτικής ασφάλισης οφείλουν να παρέμβουν και να ρίξουν φως στον τομέα των ΕΠΥ ξεκαθαρίζοντας την ήρα από το σιτάρι.

Σαφώς και υπάρχουν ΕΠΥ σοβαρές, με δομές και αρχές λειτουργίας που δεν αφήνουν περιθώριο για σχόλια. Όμως, υπάρχουν και άλλες όπου οι χώρες καταγωγής τους αλλά και τα πρόσωπα που ηγούνται αυτών έχουν μελανό παρελθόν. Και αυτό θα πρέπει να το ξεκαθαρίσει η εποπτεία με την παρουσία της και τη συστηματική παρακολούθηση και ενημέρωση των καταναλωτών και των επαγγελματιών.

Υπάρχουν ΕΠΥ που οι άνθρωποι που τις διοικούν έχουν αφήσει τεράστια χρέη στην αγορά. Πώς αυτοί συνεχίζουν την επιχειρηματική δραστηριότητα που αφήνει “φέσια”;

Πώς ελέγχονται και από ποιον οι ΕΠΥ που οι χώρες καταγωγής τους είναι τόσο μικρές ασφαλιστικά (π.χ. Γιβραλτάρ, Μάλτα, Ρουμανία), που δεν μπορούν να εγγυηθούν, με το 1% των ασφαλιστικών τους εργασιών, και όπου οι συνεργασίες των θεσμικών φορέων είναι δύσκολες και η δραστηριότητα των εκεί μητρικών εταιρειών ασθενική έως και προβληματική κάποιες φορές;

Ο ρόλος της πολιτείας και της Εποπτικής Αρχής είναι καθοριστικός σε αυτό το θέμα.

Και αυτό ζητάμε ως αγορά: διαφάνεια, αξιοπιστία και συνέπεια.

Θα πρέπει να διασφαλίζεται για τις ΕΠΥ ένα ελάχιστο εγγυήσεων προς τους καταναλωτές και τους διαμεσολαβούντες.

Εάν η κατάσταση δεν ελεγχθεί άμεσα, τότε και οι σοβαρές ΕΠΥ πλήττονται, και οι αφερέγγυες περιπτώσεις θα αξιοποιούν τον θεσμό προς ίδιον όφελος, και οι καταναλωτές θα πέφτουν θύματα, αποκομίζοντας τελικώς θλιβερές εντυπώσεις για την ιδιωτική ασφάλιση.

Όχι, δεν πάει άλλο. Ένα συμβάν, ένα “κανόνι”, μια στραβοτιμονιά που θα προσβάλλει την ιδιωτική ασφάλιση θα μας φέρει χρόνια πίσω.

Μπορεί αυτή τη φορά με την Enterprise να αποφεύχθηκε μέσα από κινήσεις μεγάλων εταιρειών που απορρόφησαν την παραγωγή και ενημέρωσαν μέσω δελτίου τύπου, που, σαφώς όμως, δεν αποτελεί και ιδιαίτερη τιμή η σωτηρία που προσέφεραν, αφού από τη μια μεριά έδωσαν λύση και ανάσα σε ασφαλιστικές, Επικουρικό και καταναλωτές, από την άλλη όμως έδωσαν το στίγμα: μη ανησυχίας για την επόμενη ΕΠΥ που πιθανόν κλείσει.

Όμως, το πρόβλημα δε λύθηκε. Παραμένει ζωντανό και απειλητικό, ζητώντας εσπευσμένα σωστή και καθαρή αντιμετώπιση».

Διαβάστε επίσης: Το πανόραμα των ΕΠΥ στην Ευρώπη