Στημένο το παιχνίδι στην Ασφάλιση

Editorial Φεβρουάριος 2016

Η “παραχάραξη” είναι μια …λέξη που έχει εγκληματικά στοιχίσει στην πατρίδα μας. Έχει στοιχίσει ιστορικά. Έχει στοιχίσει όμως και ηθικά, καθώς έχει δημιουργήσει “αξίες” που έχουν δημιουργήσει με τη σειρά τους σχολή.

Δεν θα εμπλακούμε σε παραδείγματα και αποδεικτικά γεγονότα της ελληνικής παθογένειας που συντελέσθηκαν στους χρόνους που δεν ζήσαμε.
Σύγχρονα, μέσα από τα βιώματά μας, μπορούμε να αναφερθούμε σε συμπτώματα ολέθρια.
Συμπτώματα παραχάραξης της αλήθειας, που μεθοδικά συντελέσθηκε και μας κατέστρεψε.

Στο κυρίαρχο θέμα των ημερών μας, το Ασφαλιστικό, η παραχάραξη της Αλήθειας έχει οδηγήσει την ελληνική κοινωνία σε μια τραγική περιπλάνηση αιτίων και αιτιατών, που όλο και πιο πολύ μας βυθίζει και μας απομακρύνει σαν Λαό από την ευημερία και την πρόοδο που δικαιούμεθα.

Είναι κατασκευασμένη και εικονική “πραγματικότητα” το πώς στήθηκε η Κοινωνική Ασφάλιση. Ποιοι εργάστηκαν και ποιοι απεργάστηκαν. Ποιοι διαχειρίστηκαν και ποιοι καταλήστεψαν πόρους και εισφορές. Και το σημαντικότερο: Πότε.

Έχει γίνει της …μοδός να μιλάμε τάχατες για τα καταστροφικά χρόνια της μεταπολίτευσης. Τα χρόνια που στεριώσαμε τη Δημοκρατία και τους Θεσμούς, τα χρόνια που έκλεισαν οι πληγές του Εμφυλίου, που άνοιξαν δρόμοι και δουλειές, που ο εργάτης έπαψε να είναι ο απόκληρος και ο εργαζόμενος να φοράει την ποδιά.

Στα χρόνια της μεταπολίτευσης, έγιναν προσπάθειες στο Ασφαλιστικό, θαρραλέες και πρωτοποριακές.

Ο Υφυπουργός του Καραμανλή Γεράσιμος Αποστολάτος, ο Υπουργός της Ν.Δ. Σιούφας, ο Λευτέρης Βερυβάκης, η Ρούλα Κακλαμανάκη, αλλά και ο Γιώργος Γεννηματάς επί ΠΑΣΟΚ, και ο Μητσοτάκης εν τέλει το 1992! Δεν ήταν, λοιπόν, μόνον ο Γιαννίτσης του Σημίτη.

Όλοι, όμως, αυτοί και άλλοι πολλοί που προσπάθησαν, όλοι μα όλοι, έβρισκαν απέναντί τους τον ίδιο εχθρό: τους συνδικαλιστές και τους καθοδηγητές-καθηγητές, που πατρονάριζαν, αποπροσανατόλιζαν και παθιάζανε τις μάζες για την απειλή της Κοινωνικής Ασφάλισης από τα συμφέροντα της Ιδιωτικής Ασφάλισης.

Δεν είναι τυχαίο ότι και σήμερα ο μπαμπούλας της Ιδιωτικής Ασφάλισης επισείεται.

Οι καθηγητές Ρομπόλης, Ρωμανιάς, Τήνιος, κ.ά. χρόνια τώρα καθοδηγούν.

Η ΓΣΕΕ μονίμως και σε όλα αντιδρούσε και αντιδρά.

Θυμηθείτε την ΟΤΟΕ και τους Τραπεζοϋπαλλήλους. Μπορεί μεν ο κ. Τσουκαλάς να εισέπραξε ο ίδιος εκατομμύρια από την Ιδιωτική Ασφάλιση που ο εργοδότης του τού προσέφερε. Χθες, όμως, σαν συνδικαλιστής, αλλά και μετά σαν Βουλευτής και σήμερα σαν …Γενικός, άλλα τους άλλους συμβουλεύει.

Η πατρίδα μας, για μια ακόμη φορά, ταλανίζεται με το Ασφαλιστικό από τους μαθητευόμενους μάγους, που όλοι εμείς έχουμε εξουσιοδοτήσει.

Η πληγή του Ασφαλιστικού μπορεί να επουλωθεί, να γιατρευτεί και να κλείσει.

Η Κοινωνική Ασφάλιση, με αρωγό και με τον συμπληρωματικό ρόλο της Ιδιωτικής Ασφάλισης, μπορεί να λειτουργήσει και να εγγυηθεί.

Αν όμως αυτό συμβεί, πόσοι και πόσοι από τους σημερινούς παραχαράκτες θα πρέπει να πάνε σπίτι τους και μάλιστα χωρίς ένσημα, αφού ποτέ τους δεν δούλεψαν, αλλά, αντίθετα, επί μισό αιώνα δουλεύουν τον Ελληνικό Λαό;