Σπεύσατε –βραδέως! (Editorial Ιούλιος-Αύγουστος 2020)

Ο κόσμος βιάζεται! Όλοι μας βιαζόμαστε και βιαζόμαστε για να πιστέψουμε σε μια νέα εποχή. Μια εποχή μετά…

Σήμερα, όλοι μας σπεύδουμε όχι μόνο να μιλήσουμε, να σχεδιάσουμε, να οριοθετήσουμε, αλλά και να συμβουλεύσουμε τους γύρω μας, τους πάντες, ειδικούς και απλούς ανθρώπους, για μια εποχή που ήρθε και λέγεται η… μετά-τον-κορωνοϊό-εποχή!

Ο χρόνος έχει γίνει μια ευθεία^. χωρίς ανηφόρες και κατηφόρες, στροφές και λακκούβες, χωρίς αναστροφές και διακοπές.

Τρέχει τρελά ο χρόνος και εμείς τρέχουμε σ’ αυτόν χαμένοι, αφημένοι…
Πριν καν γνωρίσουμε, πριν αισθανθούμε, πριν πάθουμε, πριν πονέσουμε, πριν κλάψουμε, πριν γελάσουμε, “φορτώνουμε” και πάμε… Χωρίς συναίσθηση, χωρίς επιλογές.

Δεν αφιερώνουμε καθόλου χρόνο στην παρατήρηση, στην ερμηνεία. Δεν συζητάμε, δεν ερευνάμε. Δεν κουραζόμαστε για να μάθουμε. Αποφαινόμαστε κατά πληροφορίες. Πληροφορίες από πού;

Τίνος υπογραφή φέρει η πληροφορία μάς είναι άγνωστο και αδιάφορο. Κι εκεί την “πατάμε”.
Γινόμαστε φτερό στον άνεμο και στροβιλιζόμαστε, νομίζοντας πως πετάμε, για να κοπάσει ο άνεμος και να χαθούμε, χαμαί στα λασπόνερα της αποτυχίας, και να βυθιστούμε στην υποκειμενική ντροπή της απαξίας.

Ο κλάδος που επαγγελματικά υπηρετούμε και από τον οποίο βιοποριζόμαστε και χτίζουμε τη ζωή μας, είναι υπάλληλος και εκφραζόμενος μέσα στην όλη Κοινωνία, με τους κανόνες της και τις επιλογές της. Ενέχει τις αστοχίες και τις ονειροπολήσεις της (της Κοινωνίας), εκτρέφει τις φρούδες προσδοκίες που καλλιεργούν κάποιοι ανεύθυνοι και υπόδικοι αυτοί οι ίδιοι, και διακινεί με ανευθυνότητα την επικίνδυνη βιασύνη.

Βιάζεται και η δική μας κοινωνία, της ασφαλιστικής μας αγοράς, να οριοθετήσει και να χαράξει τους νέους κανόνες της λειτουργίας της.
Βιάζεται να περιγράψει τις νέες συνθήκες, κάτω από τις οποίες θα κληθούμε να συνεχίσουμε την όποια δραστηριότητά μας.
Βιάζεται και βιάζεται να θεσπίσει κανόνες, προϊόντα, υπηρεσίες και τη νέα, μετά-τον-κορωνοϊό-πραγματικότητα που ήρθε.

Πότε;
Τώρα!
Ήρθε κι έδεσε τόσο γρήγορα;
Αυτό ήταν;
Τα είδαμε και τα γνωρίσαμε όλα;
Αποφασίζουμε, ωσάν να πέρασαν και τα χειρότερα, το πώς θα πορευτούμε μετά; Έλεος!

Ας επικρατήσει ενσυνείδηση και ας επιτρέψουμε στους εαυτούς μας την πολύτιμη παρατήρηση των πραγμάτων.
Ας συγκρατήσουμε ή και ας διακόψουμε για λίγο τους ρυθμούς, για να δώσουμε λίγο χρόνο στη σκέψη, στον προβληματισμό.

Η ζωή είναι για τους μικρούς μεγάλη και για τους μεγάλους μικρή.
Δεν είναι όλα άψε-σβήσε…
Τίποτα δεν λιώνει πιο γρήγορα από τα φτερά του Ίκαρου, που νόμιζε πως πέταγε και ζύγωσε τον Ήλιο.
Οι πολλοί θα ζήσουν τη μετά-τον-κορωνοϊό-εποχή. Όταν θα έρθει…