Σκέψεις και φόβοι για την ελληνική ασφαλιστική αγορά (Editorial, Οκτώβριος 2024)
Ασφαλώς και όλοι γνωρίζετε ότι στα Τρίκαλα, εδώ και αρκετό καιρό, κυκλοφορούν τα λεωφορεία χωρίς οδηγό!
Μόνο στα Τρίκαλα, όμως. Γιατί, στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, όπως μπορεί να σας ενημερώσει και ο αρμόδιος υπουργός κ. Οικονόμου, τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει. Ακόμα κυκλοφορούν κακοσυντηρημένα και βρόμικα οχήματα, με φθαρμένα λάστιχα και τσαλακωμένες λαμαρίνες.
Και το… μετρό της Θεσσαλονίκης, στα 12 χλμ. της αρχικής του εμβέλειας, χωρίς οδηγό θα κινείται, όπως είδαμε στην tv.
Αυτόματα!
Δυστυχώς, κατά την προσωπική μας άποψη, χωρίς οδηγό κινούνται και κάποιες ασφαλιστικές εταιρείες στην Ελλάδα.
Και στις Ασφάλειες, επιχειρούν κάποιοι να εφαρμόσουν «νέες τεχνολογίες».
Θεωρούν ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή.
Νιώθουν ότι “εκποιείται” η κοινωνική υποχρέωση του κράτους και ανοίγουν οι δρόμοι για την “υποδοχή”, στην Ιδιωτική Ασφάλιση, ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων.
Οπότε… αυτόματα, θα ζητάνε όλο και περισσότεροι Έλληνες να ασφαλίσουν τα σπίτια τους, τα αυτοκίνητά τους, τα μαγαζιά τους, τις επιχειρήσεις τους.
Αφού το Κράτος δηλώνει ότι περιορίζει τα επιδόματα, αφού το Κράτος παρέχει (;) κίνητρα οικονομικά (όπως την έκπτωση στον ΕΝΦΙΑ), αφού το κράτος λέει ότι πλέον δεν θα αποζημιώνει, όλοι και όλες θα σπεύσουν να ασφαλίζονται.
Ως εκ τούτου, και οι ασφαλιστικές εταιρείες ανοίγουν την… αγκαλιά τους και είναι έτοιμες να καρπωθούν τη νέα τάξη πραγμάτων.
Τι μύθος! Τι πλάνη!
Παρατηρώντας το τοπίο της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς και τις εναπομείνασες ασφαλιστικές εταιρείες, που μεγαλώνουν ξαφνικά καταπίνοντας η μία την άλλη (συγχωνεύσεις – εξαγορές), διερωτώμαι και ανησυχώ:
Πώς θα είναι η ελληνική ασφαλιστική αγορά σε λίγα χρόνια; Στα αμέσως επόμενα λίγα χρόνια;
Άραγε, όλα θα λειτουργούν αυτόματα;
Ο κόσμος θα “κόβει εισιτήριο”, για να ασφαλιστεί;
Οι ασφαλιστικές θα λειτουργούν “επιτελικά” από την έδρα τους, έχοντας απλά στην Ελλάδα διεκπεραιωτές υπαλλήλους, ελάχιστους στον αριθμό και χωρίς ασφαλιστική παιδεία και εμπειρία, αφού οι αναλήψεις, οι αποζημιώσεις, η διαφημιστική καμπάνια θα καθορίζονται από την έδρα και ηλεκτρονικά θα εφαρμόζονται by the book από το εδώ εδρεύον κλιμάκιό τους;
Διαμεσολαβούντες θα θεωρούνται μόνον οι σπεσιαλίστες των ειδικών κινδύνων;
Οι επιχειρήσεις, οι μεγάλες και οι μεσαίες, θα ασφαλίζονται, κατά τα πρότυπα της Motor Oil, αλλά και των εφοπλιστών μας, όλες στο εξωτερικό, απευθείας;
Βλέπω –και εκτίθεμαι που το γράφω– μια αισιοδοξία υπέρμετρη για την έναρξη μιας ανάπτυξης στον κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης, ΧΩΡΙΣ να διακρίνω εκείνους που θα επωμιστούν να διαχειριστούν αποτελεσματικά μια ζήτηση, που θα βρίσκει ανταπόκριση στις πραγματικές ανάγκες των καταναλωτών. Καταναλωτών που αποδείχτηκε πως δεν εμπιστεύονται πλατφόρμες και αυτόματους τηλεφωνητές.
Βλέπω να κυριαρχεί ο στόχος της διαχείρισης.
Πολλοί είναι εκείνοι, πλέον, που αποστρέφουν το βλέμμα από την ανάπτυξη και την ανταπόκριση στις ανάγκες και αφοσιώνονται στην αξιοποίηση μιας φαινομενικής – εικονικής συγκυρίας.
Ανησυχώ, αλλά εύχομαι τα πράγματα να με διαψεύσουν!
Πάντως, χωρίς οδηγό, και πριν οι δρόμοι ή οι ράγες ανάλογα εκσυγχρονιστούν, πριν κοπούν τα δέντρα που πέφτουν στις γραμμές του τρένου, δεν βλέπω, δεν εμπιστεύομαι τα οχήματα χωρίς οδηγό.
Δεν πιστεύω την τηλεκατευθυνόμενη ανάπτυξη της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς και δεν συμμερίζομαι τις εκτιμήσεις των ξένων “ειδικών”, που έχουν εγκατασταθεί σε πολλές αλλοδαπές ασφαλιστικές, υποκαθιστώντας τους διευθύνοντες συμβούλους.
Δεν πιστεύω ότι μόνο με τη μείωση του κόστους λειτουργίας και μόνο με αυτόν τον στόχο μπορούν οι ασφαλιστικές εταιρείες στην Ελλάδα να δικαιώσουν τον θεσμό και τον προορισμό τους.
Ίδωμεν…
Δημήτρης Ρουχωτάς
Ακολουθήστε την ασφαλιστική αγορά στο Google News
