Σήμερα (2024) και χθες (1974) υπό την… απειλή αυτοχειριασμού! (Editorial, Νοέμβριος 2024)
Από την Έκθεση Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας της ΤτΕ:
Μειώθηκε ο αριθμός των επιχειρήσεων που αναπτύσσουν δραστηριότητα στην Ελλάδα με καθεστώς είτε ελεύθερης εγκατάστασης (υποκατάστημα) είτε ελεύθερης παροχής υπηρεσιών: Από 253 το 2020 (215 το 2021, 229 το 2022) σε 190 στο τέλος του 2023. Αυξήθηκε, όμως, το μερίδιό τους (σε πλήθος οχημάτων) στον τομέα ασφάλισης αστικής ευθύνης χερσαίων οχημάτων: στο A΄ εξάμηνο του 2024 ήταν 22% από 21% τον Δεκέμβριο του 2023. Σημειωτέον, ότι μέσω επιχειρήσεων ΕΠΥ, προέκυψε παραγωγή ασφαλίστρων άνω του €1 δισ. το 2023!
Κατά 11% αυξήθηκε η παραγωγή ακαθάριστων εγγεγραμμένων ασφαλίστρων στις ασφαλίσεις Ζωής το Α΄ εξάμηνο του 2024, συγκριτικά με το Α΄ εξάμηνο του 2023, και ανήλθε σε €1,4 δισ. Από αυτό το ποσό, τα €0,6 δισ. (ποσοστό 44%) αφορούν συμβόλαια που συνδέονται με επενδύσεις.
Μικρότερη ήταν η αύξηση, της τάξεως του 6%, στα ασφάλιστρα των δραστηριοτήτων ασφαλίσεων κατά Ζημιών το Α΄ εξάμηνο του 2024, τα οποία ανήλθαν σε €1,3 δισ. Από το ποσό αυτό, σημαντικό μερίδιο αποτελούν οι ασφαλίσεις αστικής ευθύνης χερσαίων οχημάτων (30%), οι ασφαλίσεις πυρός (21%) και οι ασφαλίσεις νοσοκομειακών εξόδων (17%), με μεταβολές ασφαλίστρων έναντι του Α΄ εξαμήνου του 2023 κατά +1%, +12% και +9%, αντίστοιχα.
Και οι επισυμβάσες αποζημιώσεις αυξήθηκαν το Α΄ εξάμηνο του έτους και ανήλθαν σε €1,1 δισ. για τις ασφαλίσεις Ζωής και σε €0,5 δισ. για τις ασφαλίσεις κατά Ζημιών, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 21% και κατά 9%, αντίστοιχα.
Από την ανάλυση των κινδύνων για το σύνολο της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς, την τελευταία διετία παρατηρείται αύξηση δύο ποσοστιαίων μονάδων για τον κίνδυνο αγοράς, μείωση του κινδύνου ασφαλίσεων ζωής κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες, αύξηση του κινδύνου ασφαλίσεων κατά ζημιών κατά μία ποσοστιαία μονάδα, ενώ ο κίνδυνος ασφαλίσεων ασθενείας παρέμεινε σχεδόν αμετάβλητος.
Από τα «Ασφαλιστικά θέματα», του Νίκου Αδαμαντιάδη, 1974:
«(…) είναι ανάγκη να ενισχυθεί ο ζωτικός ρόλος της ασφαλίσεως μέσα στην Οικονομία. Γιατί δεν παύει –και ασφαλώς δεν θα πάψει– η ιδιωτική ασφάλιση ν’ αποτελεί σημαντικό μέγεθος αδήλου εξαγωγικού προϊόντος μιας χώρας και μια καθαρά παραγωγικής μορφής προσφορά υπηρεσίας. Με τη μόνη διαφορά πως, για να καταστεί ένας αληθινά πρωταρχικός συντελεστής στο πλαίσιο μιας Εθνικής Οικονομίας, θα πρέπει:
➜ η δυναμικότητα της ασφαλιστικής αγοράς να μπορεί να υπερκαλύπτει τις τοπικές ασφαλιστικές ανάγκες·
➜ η ασφαλιστική αγορά να είναι έτοιμη να προσφέρει νεώτερα προϊόντα, ώστε σε κάθε στιγμή να ικανοποιεί τη ζήτηση·
➜ η οργάνωση της ασφαλιστικής αγοράς να είναι έτσι μεθοδικά σχεδιασμένη κι επαρκής, ώστε να εξυπηρετεί τις οικονομικές μονάδες και το οικονομικό άτομο και να του παρέχει πρόσθετες υπηρεσίες, εκτός από την απλή μετατόπιση του κινδύνου από τον ασφαλιζόμενο στην ασφαλιστική εταιρεία·
➜ η παροχή της ασφαλιστικής προστασίας να γίνεται με τέτοια μέθοδο και σε τιμή τέτοια, ώστε ν’ αποτελεί πραγματική εγγύηση για τον ασφαλιζόμενο και την οικονομία γενικότερα.
Ο χρόνος που διατρέχουμε, σ’ όλες του τις διαστάσεις και τα φαινόμενα, φέρνει σαφή ίχνη της παγκόσμιας δοκιμασίας που επέρχεται και δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Δεν αφήνει, κυρίως, πολλά περιθώρια χρόνου. Ότι οι οικονομίες θα υποστούν σοβαρή κάμψη σ’ όλους ανεξαίρετα τους τομείς δραστηριότητας είναι σχεδόν δεδομένο. Αν, λοιπόν, στα τόσα θέματα που αντιμετωπίζει η Παγκόσμια Ασφαλιστική Αγορά –και στα πολυπλοκότερα της Ελληνικής Αγοράς μας– προστεθεί και το «δεδομένο» αυτό, εύκολα μπορεί ο καθένας μας να συλλάβει την έκταση κι ένταση του προβλήματος (ή, μάλλον, της δίνης).
Και σ’ αυτό ακριβώς το σημείο είναι που απαιτείται, περισσότερο παρά ποτέ άλλοτε, η συσπείρωση των δυνάμεων, η ευθυγράμμιση των, έτσι ή αλλιώς, κοινών συμφερόντων κι επιδιώξεων (…).
Οι νέες, λοιπόν, συνθήκες, που μας περιβάλλουν και που ενσκήπτουν, επιβάλλουν τη στοίχιση των ασφαλιστικών δυνάμεων του τόπου και τη συγκράτηση του ξεφτίσματος μιας τάξεως, που πολλά ακόμη μπορεί να προσφέρει στην Ελληνική Οικονομία, αν βέβαια δεν εμμείνει αδιάλλακτα στην πολιτική του αυτοχειριασμού».
Δημήτρης Ρουχωτάς
Ακολουθήστε την ασφαλιστική αγορά στο Google News