Σεπτέμβριος 2012: Αλλού… κι εδώ…

«…Καλό είναι και το όνειρο για κείνους που κοιμούνται
μα όχι γι’ αυτόν που δεν κλειουν τα μάτια του και 
πάντα ακοίμητα κι ορθάνοιχτα κοιτάνε»
Ισχυρίζεται ο ποιητής…

Η καθημερινή μιζέρια, η γκρίνια και η εθνική απογοήτευση μαστίζουν την ελληνική κοινωνία και φυσικά και την επαγγελματική μας.
Όμως… «Ο ήλιος δίνει το ψωμί και το πληθαίνει»!
Κι εδώ, στην Ελλάδα, ο ήλιος δεν μας έχει κάνει περικοπές!
Έχουμε, όμως, φορέσει όλοι τα μαύρα γυαλιά και ασχολούμεθα μόνο με τη διαχείριση της μέρας και της ώρας.

Ο ασφαλιστικός κλάδος, ικανός και την ανεργία να περιορίσει, και τη ρευστότητα να ενισχύσει, και τις επενδύσεις να προσελκύσει, δεν εννοεί, δυστυχώς, να ξεφύγει από κανονιστικούς περιορισμούς.
Σκαρφίζεται αστυνομικά μέτρα περιφρούρησης της υποχρεωτικής ασφάλισης αυτοκινήτου, απεμπολεί τα δικαιώματά του για το συμπληρωματικό ρόλο στο συνταξιοδοτικό πρόβλημα και παζαρεύει με τους εμπόρους της Υγείας την ποιότητα και κοστολόγηση των παροχών.
Οι διοικούντες τις ασφαλιστικές εταιρείες αγωνίζονται να διατηρήσουν το ενδιαφέρον των μετόχων τους για την ελληνική αγορά, μόνο και μόνο για να μη χάσουν την …καρέκλα και τα παρελκόμενά της.
Οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές διαπραγματεύονται τα περιθώρια και τους όρους της διαχείρισης των ασφαλίστρων, που κατά 70% στο σύνολο της ετήσιας παραγωγής ασφαλίστρων προέρχονται από την κατά Νόμο υποχρεωτική ασφάλιση της αστικής ευθύνης των οχημάτων (το ποσοστό αυτό προκύπτει αν προσθέσουμε και όλες τις σχετικές με το αυτοκίνητο καλύψεις, όπως νομική προστασία, θραύση κρυστάλλων, οδική βοήθεια, κλοπή, πυρκαγιά, κ.λπ., κ.λπ.).

Ποιος, όμως, όταν όλοι αυτοί είναι απασχολημένοι με τα …γιγαντιαία αυτά προβλήματα, θα σχεδιάσει την ΑΝΑΠΤΥΞΗ;
Μήπως η Εποπτεύουσα Αρχή, με τις νουθεσίες περί κοστολόγησης της αύξησης του κύκλου εργασιών, περί βελτίωσης της κερδοφορίας αλλά και τις παροτρύνσεις για οικονομίες κλίμακος;
Οι κουτόφραγκοι, όπως προκύπτει από πλείστες περιπτώσεις (ιδέ χαρακτηριστικά τη Μελέτη της Geneva Association στις σελίδες 24-32 του παρόντος τεύχους), μας δείχνουν έναν άλλο δρόμο.
Ας μη χαζεύουμε, λοιπόν, με τους Τειρεσίες, το Επικουρικό, τα Ανασφάλιστα, τα κουρέματα και τις Σολβενσοβασιλείες!
Γιατί, «ο ήλιος δίνει το ψωμί και το πληθαίνει…!» ή, επί το λατινικότερον, Laboremus!
Καλό φθινόπωρο!

Σ.Σ.: Και μία ερώτηση συγκεκριμένα προς το Δ.Σ. της Ε.Α.Ε.Ε.: επίσημη τοποθέτηση για τις θέσεις (ιδέ ακολούθως, σελ. 16) του Dr Nikolaus von Bomhard και του κ. John H. Fitzpatrick, Προέδρου και Γεν. Γραμματέα της Geneva Association, αντίστοιχα, κρίνετε σκόπιμο να υπάρξει;
Ή για όλα …σφυρίζουμε αδιάφορα;