Προβληματισμοί …στο Editorial Οκτωβρίου

Επιστρέφοντας από το Συνέδριο της Ύδρας, το 18ο αισίως, διακατεχόμαστε από σκέψεις που οδηγούν σε προβληματισμούς.

Οι ηγήτορες των ασφαλιστικών εταιρειών με την απουσία τους από το Συνέδριο της Ύδρας εκφράζουν, ίσως, την κόπωσή τους και την απαισιοδοξία τους για την πορεία της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς.

Πώς αλλιώς μπορεί κανείς να ερμηνεύσει την παρουσία μονάδων και την απουσία δεκάδων;

Τα στελέχη που εκπροσώπησαν τις ελληνικές εταιρείες τολμάμε να πούμε ότι περισσότερο ασχολούνται και ανησυχούν για το μέλλον το εργασιακό τους, παρά για το αντικείμενο των εργασιών τους.

Η Ύδρα μπορεί να αποτελεί μία ασφαλιστική συνάντηση, εξειδικευμένη, πλην όμως χτίστηκε και εξελίχθηκε σαν μια πολύ καλή αφορμή συνεύρεσης των στελεχών και δημιουργίας κλίματος και συναναστροφής φιλικής. Αυτό το κλίμα ήταν χρήσιμο και είναι επιπλέον αναγκαίο σε καιρούς χαλεπούς, όπως αυτοί που διανύουμε.

Οι διαφαινόμενες αλλαγές στο ελληνικό ασφαλιστικό τοπίο και ιδιαίτερα στην επάνδρωση των κορυφαίων ασφαλιστικών εταιρειών, όπου νέα πρόσωπα εισήλθαν και πρόκειται να εισέλθουν, αλλά και νέα σχήματα που διαμορφώνονται, σε συνδυασμό με την ανανέωση που διαπιστώσαμε ότι έχει επέλθει στους εκπροσώπους των αντασφαλιστών, πιστοποιεί μια επάλληλη κρίση. Κρίση επιπέδου και ουσίας.

Δεδομένου ότι η ελληνική ασφαλιστική αγορά, όπως κι αν εξελιχθούν τα πράγματα, θα συνεχίσει να υπάρχει και να λειτουργεί, καθίσταται επιτακτική η ανάγκη να προνοήσουμε ώστε τα ελάχιστα θετικά του παρελθόντος να μη χαθούν, αλλά αντίθετα να αξιοποιηθούν.

Θα ήταν άδικο από το σημείωμα αυτό να μην εξαρθεί το γεγονός της καλής οργάνωσης του Συνεδρίου και το επίπεδο των εισηγήσεων, που μπορεί να μην είχαν πολλούς ακροατές, ήταν όμως αντιπροσωπευτικές του ρόλου που επιτελεί η Ιδιωτική Ασφάλιση και οι φορείς της στην Οικονομία και την Κοινωνία.

Τέλος, κατά την ταπεινή μας άποψη, και αναφερόμενοι στα χρήσιμα κατά τα άλλα happenings που λαμβάνουν χώρα στο πλαίσιο των εργασιών του Συνεδρίου, στα οποία πρωταγωνιστούν ελληνικά αντασφαλιστικά γραφεία, θα θέλαμε να αμβλυνθεί η αίσθηση –την οποία και πάλι σημειώνουμε ότι εμείς εισπράξαμε– αντιπαλότητας.

Η αγορά μας δεν αντέχει, ούτε ως προς το εύρος ούτε ως προς το βάθος, προσωπικότητες και σχήματα που να επιδιώκουν και να επιθυμούν αποκλεισμούς.