Η Επιτροπή Αστικής Ευθύνης και Επαγγελματικών Ευθυνών της ΕΑΕΕ προχώρησε σε εμπλουτισμό του ορισμού της Εργοδοτικής Ευθύνης με την ενσωμάτωση δύο παραδειγμάτων ζημιών.

Η εν λόγω προσθήκη έχει ήδη ενταχθεί στο Ερμηνευτικό Λεξικό Ασφάλισης Αστικής Ευθύνης, το οποίο μπορείτε να εντοπίσετε στην ιστοσελίδα στις ΕΑΕΕ.

Παραδείγματα Ζημιών

1ο Παράδειγμα (Καταβολή αποζημίωσης κατόπιν συμβιβασμού)

Περιγραφή συμβάντος

Εργαζόμενος της ασφαλισμένης εταιρείας X, ηλικίας 60 ετών με την ειδικότητα του εργάτη λατομείου, υπέστη τραυματισμό ενώ εργάζονταν σε εγκαταστάσεις εξόρυξης και επεξεργασίας μαρμάρου (λατομείο) της εταιρείας Χ, όταν έπεσε από ύψος.

Αποτέλεσμα της πτώσης ήταν ο εργαζόμενος να υποστεί αναπηρία σε ποσοστό 80%. Ο παθών υπέβαλε στη ασφαλισμένη εταιρία Χ απαίτηση ύψους €165.000. Μετά από συμβιβασμό, η ασφαλιστική εταιρεία κατέβαλε στην ασφαλισμένη εταιρία Χ ποσό €35.000.

Αναλυτική περιγραφή ατυχήματος

Ο τραυματισθείς εργαζόταν στο υψηλότερο επίπεδο εξόρυξης (βαθμίδα 2) και είχε λάβει εντολή κατά την έναρξη της βάρδιας του από τον Επιστάτη να μετακινήσουν μαζί τη βάση μιας μεγάλης συρματοκοπής, η οποία βρισκόταν στην ίδια βαθμίδα 2, προκειμένου να εκτελέσει νέα κοπή σε άλλο σημείο στην ίδια βαθμίδα.

Ο Επιστάτης με τη χρήση λοστού ξεκίνησε να μετακινεί τη βάση με τις ράγες από την αριστερή πλευρά, τραβώντας προς τη μεριά του. Καθώς την τραβούσε είδε ξαφνικά τον τραυματισθέντα που έσκυβε για να σηκώσει και να σπρώξει την βάση από την άλλη πλευρά, να βρίσκεται στο όριο της βαθμίδας 2 και για άγνωστο λόγο να χάνει την ισορροπία του, με αποτέλεσμα να πέσει στην κάτω βαθμίδα 1, δηλαδή από ύψος περίπου 19 μέτρων. Ο Επιστάτης ειδοποίησε άμεσα τηλεφωνικά τον εργοδηγό του λατομείου, ο οποίος μετέβη στο σημείο της πτώσης και κάλεσε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, την Αστυνομία και την Πυροσβεστική Υπηρεσία. Αφού παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες στον τραυματία, στη συνέχεια απεγκλωβίστηκε με την βοήθεια της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας και μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο.

Ο τραυματισθείς, ο οποίος κατά την εργασία του φορούσε κράνος και υποδήματα ασφαλείας, ήταν έμπειρος εργαζόμενος, καθώς εργαζόταν στην ασφαλισμένη εταιρεία Χ για 5 χρόνια περίπου με την ειδικότητα του εργάτη λατομείου. Ο τραυματισθείς είχε παρακολουθήσει εκπαιδευτικά σεμινάρια τα τελευταία 3 χρόνια (ένα ετησίως) αναφορικά με το αντικείμενο της θέσης εργασίας του.

Σύμφωνα με την εταιρεία Χ στον εργαζόμενο είχαν χορηγηθεί τα απαιτούμενα Μέσα Ατομικής Προστασίας. Στο αντίγραφο του Βιβλίου του Τεχνικού Ασφαλείας αναφέρεται επιπλέον ότι είχε γνωστοποιηθεί σε όλους τους εργαζόμενους ρητή οδηγία ασφαλείας σύμφωνα με την οποία οποιαδήποτε εργασία σε κάθε βαθμίδα εξόρυξης πρέπει να πραγματοποιείται από και προς το κέντρο της, ώστε να τηρείται απόσταση ασφαλείας από το όριο αυτής. Ειδικότερα είχε γνωστοποιηθεί ότι είναι απαγορευμένη κάθε εργασία σε σημείο που βρίσκεται πλησίον του ορίου της βαθμίδας και προς το όριο αυτής.

Η ασφαλισμένη εταιρεία Χ κοινοποίησε στην ασφαλιστική εταιρία αντίγραφα ιατρικών βεβαιώσεων του Νοσοκομείου όπου αναφέρονται τραυματισμός πνευμονοθώρακα, κάταγμα κάτω άκρου κερκίδος και κάτω άκρου οστού κνήμης, κάταγμα Ο.Μ.Σ.Σ και πολλαπλά κατάγματα πλευρών. Το ποσοστό αναπηρίας του παθόντος, ηλικίας 60 ετών, καθορίσθηκε από τον ΕΦΚΑ σε ποσοστό 80%. Ο παθών υπέβαλε στην ασφαλισμένη εταιρεία απαίτηση ύψους €165.00. Η ασφαλισμένη εταιρεία ζήτησε από την ασφαλιστική εταιρεία να καλύψει την απαίτηση.

Τελική έκβαση: Συμβιβασμός

Μετά από σχετική έρευνα και μελέτη της Έκθεσης Αυτοψίας της Επιθεώρησης Μεταλλείων προέκυψε ότι το ατύχημα δεν οφείλεται σε παραβίαση μέτρων – όρων ασφαλούς εργασίας που επιβάλλονται από συγκεκριμένες διατάξεις νόμων – διαταγμάτων ή κανονισμών, αλλά ότι οφείλεται σε παραβίαση της επιμέλειας που επιβάλλεται από την υποχρέωση πρόνοιας του εργοδότη και την κοινή αντίληψη στις συναλλαγές. Για το θέμα αυτό λήφθηκε υπόψη ότι μετά το συμβάν, η ασφαλισμένη εταιρεία Χ τοποθέτησε συρματόπλεγμα με πασσάλους στα άκρα της κάθε βαθμίδας, παρότι κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται από τον κανονισμό μεταλλευτικών και λατομικών εργασιών.

Σύμφωνα, επίσης, με στοιχεία της υπόθεσης υπήρχε σοβαρή πιθανότητα ύπαρξης μικρού βαθμού συνυπαιτιότητος (20% -30%) του παθόντος, καθώς δεν έπρεπε να μετακινήσει τις μεταλλικές ράγες από την εξωτερική πλευρά των ραγών που ευρίσκοντο κοντά στο άκρο της βαθμίδος (με κενό από κάτω 20 περίπου μέτρα), αλλά από την εσωτερική πλευρά των ραγών που ήταν πιο μακριά από το άκρο της βαθμίδας και, επομένως, πιο ασφαλής.

Λαμβάνοντας υπόψη την παραβίαση της επιμέλειας που επιβάλλεται στον εργοδότη από την υποχρέωση πρόνοιας και την κοινή αντίληψη στις συναλλαγές, τον τραυματισμό του παθόντος και την συνυπαιτιότητα του παθόντος, η ασφαλιστική εταιρία που ασφάλιζε την εργοδοτική ευθύνη της εταιρείας Χ κατέβαλε κατόπιν συμβιβασμού στην εταιρεία Χ το ποσό των €35.000.

2ο Παράδειγμα (Mη καλυπτόμενη ζημιά)

Περιγραφή συμβάντος

Δύο εργαζόμενοι του υπεργολάβου Ψ τραυματίστηκαν θανάσιμα σε ατύχημα που προκλήθηκε σε σπαστήρα υλικών κατά τη διάρκεια εκτέλεσης έργου σε οδικό δίκτυο, ανάδοχος του οποίου ήταν η ασφαλισμένη εταιρεία Χ.

Η ασφάλιση κάλυπτε τον κύριο του έργου, τον ανάδοχο του έργου, τους εργολάβους, υπεργολάβους, μηχανικούς κ.λπ..

Η ζημιά που προκλήθηκε δεν καλύφθηκε από το ασφαλιστήριο συμβόλαιο, καθώς οφειλόταν σε βαριά αμέλεια του υπεργολάβου Ψ, η οποία (ζημιά από βαριά αμέλεια) εξαιρείτο ρητά από το συγκεκριμένο ασφαλιστήριο συμβόλαιο.

Αναλυτική περιγραφή ατυχήματος

Οι εργασίες για την εκτέλεση του έργου στο συγκεκριμένο οδικό δίκτυο είχαν ανατεθεί από τον ανάδοχο Χ σε υπεργολάβους, ο βασικότερος των οποίων ήταν η τεχνική εταιρεία Ψ που είχε αναλάβει την κατασκευή τεχνικών και χωματουργικών εργασιών.

Τη συγκεκριμένη ημέρα, οι εργασίες στο εργοτάξιο ξεκίνησαν κανονικά στις 8 π.μ. και χωρίς προβλήματα. Στην εγκατάσταση του σπαστήρα υλικών εργαζόταν, όπως κάθε μέρα, οι δύο υπάλληλοι του υπεργολάβου Ψ.

Στις 10:10 άλλοι υπάλληλοι με το δικό τους όχημα περνώντας από το σπαστήρα είδαν το μηχάνημα να λειτουργεί χωρίς όμως να παράγεται υλικό, ενώ οι χειριστές δεν ήταν στα κουβούκλια των μηχανημάτων. Σταμάτησαν το αυτοκίνητο τους και κατέβηκαν να ελέγξουν την κατάσταση. Ελέγχοντας το σπαστήρα στην πίσω (δυτική) πλευρά αντίκρισαν τα σώματα των δύο υπαλλήλων εγκλωβισμένα στο γρανάζι και στην ταινία του σπαστήρα, με αποτέλεσμα το θανάσιμο τραυματισμό τους. Από τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν επιτόπου δεν ήταν δυνατόν να αποσαφηνιστεί το πως συνέβη το ατύχημα.

Με βάση τις τεχνικές εκθέσεις που συνέταξε ο Πραγματογνώμονας της Αστυνομίας, ο Επιθεωρητής Εργασίας, ο Τεχνικός Σύμβουλος του αναδόχου και ο Τεχνικός Σύμβουλος των οικογενειών των θανόντων, το Δικαστήριο, το οποίο κλήθηκε να αποφασίσει επί αγωγής των συγγενών των θανόντων, έκρινε ότι τα ακόλουθα στοιχεία συνέβαλαν αιτιωδώς στην πρόκληση του ατυχήματος.

Στο σπαστήρα, όπου συνέβη το ατύχημα, είχαν γίνει επεμβάσεις τόσο τις ηλεκτρολογικές συνδέσεις όσο και στις μηχανολογικές λειτουργίες του. Συγκεκριμένα, κατά την αυτοψία του μηχανήματος εντοπίστηκαν στερέωση τμημάτων του ταινιομεταφορέα με συρματίδια, ηλεκτροσυγκολλημένες σιδερόβεργες για συγκράτηση μεταλλικών τμημάτων, συγκράτηση αποσυναρμολογημένων τμημάτων με σχοινιά, ηλεκτρικές συνδέσεις χωρίς διατάξεις ασφαλείας κ.λπ.. Η πλέον σημαντική παρέμβαση αφορούσε στη μετατροπή της λειτουργίας του γραναζιού του σπαστήρα όπου εντοπίστηκε νέα παροχή ρεύματος, νέα βάση στήριξης χωρίς τις σωστές διαστάσεις, ενώ η αλυσίδα σύνδεσης του μεγάλου με το μικρό γρανάζι δεν είχε το σωστό μήκος. Περιμετρικά του γραναζιού, του άξονα και του ιμάντα (περιοχή μηχανήματος όπου συνέβη το ατύχημα) δεν υπήρχαν προφυλακτήρες ή προστατευτικές διατάξεις που να εμποδίζουν την πρόσβαση των εργαζομένων στα κινούμενα μέρη του σπαστήρα. Το μηχάνημα ήταν κατασκευής 1951 και λόγω παλαιότητας είχε υποστεί πολλαπλές φθορές οι οποίες είχαν αποκατασταθεί πρόχειρα. Κατά συνέπεια κρίθηκε ότι το εργατικό ατύχημα οφειλόταν σε παράβαση σειράς διατάξεων και κανονισμών για την ασφαλή εκτέλεση της εργασίας.

Ακολούθως, η ασφαλισμένη τεχνική εταιρία Χ (ανάδοχος του έργου) κατέθεσε αγωγή κατά της ασφαλιστικής εταιρείας με την οποία ζήτησε να της καταβληθούν τα ποσά που κατέβαλε λόγω της εργοδοτικής ευθύνης της για τη χρηματική ικανοποίηση της ψυχικής οδύνης σε συγγενείς των θανόντων (περίπου 500.000€). Επιπλέον ζήτησε να της καταβληθούν και τα υπόλοιπα ποσά που αναμένεται να επιδικασθούν σε βάρος της για τη χρηματική ικανοποίηση της ψυχικής οδύνη λοιπών συγγενών των θανόντων (επιπλέον 600.000€), η εκδίκαση της αγωγής των οποίων εκκρεμούσε.

Τελική έκβαση: Μη καλυπτόμενη ζημιά

Σύμφωνα με τελεσίδικη δικαστική απόφαση, το ατύχημα οφείλεται σε παράβαση διατάξεων και κανονισμών από πλευράς του αναδόχου και του υπεργολάβου για την ασφαλή εκτέλεση της εργασίας. Πιο συγκεκριμένα, από τα στοιχεία της υπόθεσης (τεχνικές εκθέσεις κ.λπ.) προέκυψε ότι ο ανάδοχος του έργου Χ και ο υπεργολάβος του Ψ ανέθεσαν σε ανειδίκευτο εργαζόμενο και χωρίς επίβλεψη Εργοδηγού τη λειτουργία του σπαστήρα υλικών, ο οποίος ήταν παλαιότατης κατασκευής με εμφανείς φθορές, δεν διέθετε προφυλακτήρες και μέτρα προστασίας ώστε να αποφευχθεί η επαφή των εργαζομένων με τα κινούμενα μέρη του και στον οποίο είχαν γίνει επεμβάσεις και μετατροπές σε βάρος της ασφαλούς λειτουργίας του.

Επομένως το ατύχημα οφείλεται σε σειρά παραλείψεων του αναδόχου και του υπεργολάβου του οι οποίοι κατά συνέπεια επέδειξαν βαριά αμέλεια για την προστασία των εργαζομένων που τραυματίστηκαν θανάσιμα.

Το ασφαλιστήριο συμβόλαιο εργοδοτικής ευθύνης της ασφαλισμένης εταιρίας εξαιρούσε την κάλυψη ατυχημάτων που οφείλονται σε βαριά αμέλεια του εργοδότη. Ως εκ τούτου, η ασφαλιστική εταιρεία δεν κατέβαλε αποζημίωση στην ασφαλισμένη εταιρεία για το εν λόγω ατύχημα.

Ακολουθήστε την ασφαλιστική αγορά στο Google News