Όχι άλλους κανόνες, το Solvency II είναι ήδη αρκετό

Δεν υπάρχει ανάγκη αναθεώρησης των ευρωπαϊκών κανόνων ανάκαμψης και εξυγίανσης των ασφαλιστικών

Το Solvency II ήδη εξασφαλίζει ισχυρή προστασία στους καταναλωτές και εγγυάται τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα

Σύμφωνα με την Insurance Europe, δεν χρειάζεται ένα νέο κοινοτικό πλαίσιο ανάκαμψης και εξυγίανσης των ασφαλιστικών, καθώς το Solvency II ήδη παρέχει ισχυρές δικλίδες ασφαλείας. Ωστόσο, ένας βαθμός σύγκλισης σε ορισμένα ζητήματα μπορεί να είναι ευεργετικός.

Απαντώντας σε διαβούλευση της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων (EIOPA) σχετικά με τη δυνατότητα εναρμόνισης των πλαισίων εξυγίανσης και ανάκαμψης των ασφαλιστικών, η Insurance Europe δήλωσε ότι το Solvency II επιτρέπει ήδη την έγκαιρη παρέμβαση μέσω της δομής του, που βασίζεται σε δύο επίπεδα κεφαλαίου: τις ελάχιστες κεφαλαιακές απαιτήσεις (MCR) και τις πολύ υψηλότερου στόχου κεφαλαιακές απαιτήσεις φερεγγυότητας (SCR).

Συγκεκριμένα, αν το κεφάλαιο μιας ασφαλιστικής εταιρείας δεν πληροί τις προϋποθέσεις του SCR, οι εποπτικές αρχές μπορούν να παρέμβουν και να απαιτήσουν από την ασφαλιστική να λάβει περισσότερο δραστικά μέτρα ανάκαμψης, μέσω μιας διαβαθμισμένης παρέμβασης, μέχρι τα επίπεδα κεφαλαίου που απαιτεί το MCR. Στη συνέχεια, αν δεν πληρούνται ούτε τα επίπεδα του MCR, οι εποπτικές αρχές μπορούν να αναλάβουν τον πλήρη έλεγχο της εταιρείας, ενώ εξακολουθεί να έχει ένα σημαντικό ποσό του κεφαλαίου, και να κάνουν τις καλύτερες ενέργειες για την προστασία των ασφαλισμένων, συμπεριλαμβανομένων μέτρων αποκατάστασης ή άλλου είδους επίλυση, όπως πώληση, μεταβίβαση χαρτοφυλακίου ή εκκαθάριση.

Ο κ. Nicolas Jeanmart, επικεφαλής Προσωπικών και Γενικών Ασφαλίσεων και Μακροοικονομικών της Insurance Europe, σχολίασε σχετικά: «Ακόμη και πριν από το Solvency II, υπήρχαν λίγες καταρρεύσεις ασφαλιστικών και ακόμα λιγότερες απώλειες για τους ασφαλισμένους. Στο πλαίσιο του Solvency II, θα είναι ακόμη λιγότερο πιθανό αυτό να συμβεί στο μέλλον».

Η Insurance Europe τονίζει, επίσης, ότι οι πιθανές ανησυχίες για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα δεν δικαιολογούν ένα νέο πλαίσιο ανάκαμψης και εξυγίανσης. Όπως επισημαίνεται, οι παραδοσιακές ασφαλιστικές επιχειρήσεις έχουν αποδειχθεί εξαιρετικά ανθεκτικές στις διακυμάνσεις του οικονομικού κύκλου στο παρελθόν. Σχεδόν όλες ξεπέρασαν την πρόσφατη οικονομική κρίση, όπως και η EIOPA σημειώνει στο έγγραφο της διαβούλευσης, σχεδόν χωρίς να χρειαστούν κυβερνητική υποστήριξη.

Η Insurance Europe σημειώνει, επίσης, ότι οι καταρρεύσεις ασφαλιστικών, καθώς είναι σπάνιες, δεν επηρεάζουν άλλες ασφαλιστικές ή το σύστημα πληρωμών. Αν μία ασφαλιστική καταρρεύσει, δεν υπάρχει καμία πειστική απόδειξη της έλλειψης δυνατότητας υποκατάστασης των προϊόντων που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την εισαγωγή πρόσθετων μέτρων.

«Η Insurance Europe επικροτεί το γεγονός ότι η EIOPA τόνισε ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των τραπεζών και των ασφαλιστικών. Οι διαφορές αυτές έχουν σημαντικές επιπτώσεις όσον αφορά τις ανάγκες, τον σχεδιασμό και τις απαιτήσεις ανάκαμψης και εξυγίανσης. Σε αντίθεση με τις τράπεζες, οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν καταρρέουν ξαφνικά, καθώς οι υποχρεώσεις τους κρυσταλλώνονται σταδιακά με την πάροδο του χρόνου, επιτρέποντας τη διαχείριση των πτωτικών τάσεων. Επιπλέον, οι ασφαλιστικές υποχρεώσεις είναι σε μεγάλο βαθμό ανεξάρτητες μεταξύ τους, και δεν είναι “απαιτητές” σε πρώτη ζήτηση, δεδομένου ότι η υποχρέωση αποζημίωσης εμφανίζεται σε μια καθορισμένη χρονική στιγμή ή μετά από ένα προκαθορισμένο, ασφαλιζόμενο συμβάν», πρόσθεσε ο κ. Jeanmart.

Ωστόσο, ένας ορισμένος βαθμός σύγκλισης των πρακτικών εξυγίανσης και ανάκαμψης θα μπορούσε να είναι επωφελής. Πιο συγκεκριμένα, η Insurance Europe αναφέρει μεταξύ άλλων:

• Τη διευκρίνιση ότι, για όλα τα κράτη μέλη, δεν πρέπει να υπάρχουν άμεσες ή έμμεσες εξουσίες παρέμβασης πριν υπάρξει παραβίαση της SCR.

• Την «παραμονή και αναστολή» αρμοδιοτήτων, με τις οποίες οι εθνικές εποπτικές αρχές μπορεί να αποτρέψουν τη μαζική κατάρρευση, που υπάρχουν ήδη σε ορισμένες αγορές και η Insurance Europe υποστηρίζει ότι πρέπει να επεκταθούν σε όλη την Ευρώπη. Αν και η μαζική κατάρρευση είναι εξαιρετικά σπάνια και απίθανη στην πράξη, οι αρμοδιότητες αυτές μπορεί να αποτρέψουν την ανάγκη για περισσότερα δραστικά μέτρα επίλυσης και θα αντιμετωπίσουν τυχόν υπολειπόμενες ανησυχίες για πιθανή έκθεση των ασφαλιστών σε αναγκαστικές πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων και μετάδοση/εξάπλωση του κινδύνου.

• Τη διασυνοριακή συνεργασία και τον συντονισμό μεταξύ των εποπτικών αρχών ή/και των αρχών εξυγίανσης, καθώς και την αμοιβαία αναγνώριση των δράσεων επίλυσης.