Ο Χρ. Χρυσολόγου για την αγορά, την Εθνική και την Επιθεώρηση

«Βαδίζουμε για το “Έβερεστ” με ποιοτική ανάπτυξη, ενθουσιασμό και δημιουργικότητα»

Αν παραδέχεστε ότι, καμιά φορά, δεν έχει σημασία τι λέγεται, αλλά ποιος το λέει, τότε πρέπει να παρακολουθήσετε τη συνέντευξη του  Επιθεωρητή Πωλήσεων της Εθνικής Ασφαλιστικής, κ. Χρήστου Χρυσολόγου!

Μια συνέντευξη ενός ευγενικού από τη φύση του επαγγελματία, που μάχεται σκληρά  την γκρίνια και τη μιζέρια και ακούραστα μαθαίνει και υποστηρίζει με πάθος τη θεωρία αλλά και την πράξη. Γι’ αυτό εμείς πιστεύουμε ότι είναι επιτυχημένος στο να “κτίζει” και ανθρώπους και παραγωγή. Σήμερα, ο ίδιος εκφράζει την βαθιά του ικανοποίηση για τη ρότα που ακολουθεί η εταιρεία και βλέπει πως υπάρχουν όλα τα εχέγγυα που θα εξασφαλίσουν τη μακροχρόνια βιωσιμότητά της στην ελληνική ασφαλιστική αγορά.

Η Εθνική Ασφαλιστική, η πρώτη ασφαλιστική εταιρεία του τόπου μας, δεν είναι συμπτωματικό που έχει στις τάξεις της στελέχη όπως ο κ. Χρυσολόγου. Επίσης, καθόλου συμπτωματικό, και για την αγορά μας και για την Εταιρεία που υπηρετεί, δεν είναι πως πολλά από όσα λέει και ισχυρίζεται ο κ. Χρυσολόγου, αξιοκρατικά, συνιστούν θέμα για μια …ασφαλιστική ημερίδα!

Συνέντευξη στην Αμαλία Ρουχωτά

Η στρατολόγηση  τότε και τώρα. Γιατί σήμερα, παρά τις δυσκολίες, είναι καλύτερα;

Χρ.Χρ.: Από όταν ξεκίνησε η Επιθεώρηση το 2003, επί εποχής Τριανταφύλλου στη Διεύθυνση Πωλήσεων, η άποψή μου ήταν ξεκάθαρη: «Οργανισμός που δεν ανανεώνεται, πεθαίνει». Αυτό πιστεύω. Σήμερα ακούω να λένε ότι η στρατολόγηση είναι δύσκολη, γιατί υπάρχουν οι εξετάσεις και το ΤΕΒΕ. Προσωπικά, θεωρώ ευλογία το ότι έχουν δυσκολέψει τα πράγματα.

Τι γινόταν στο παρελθόν; Έρχονταν οι διάφοροι υποψήφιοι στο υποκατάστημα, έκαναν δυο – τρία συμβόλαια και έπαιρναν μια χρηματοδότηση 500-1.000 ευρώ, ανάλογα με την παραγωγή. Αν, όμως, αναζητούσες μετά από πέντε χρόνια να δεις πόσοι από αυτούς παρέμεναν στο επάγγελμα, έβλεπες μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό, 2% – 3%. Απογοητευτικό! Είχαμε, δηλαδή, ένα μεγάλο κόστος για την επιθεώρηση και για την εταιρεία, ταλαιπωρία για τους ίδιους, με μικρό αποτέλεσμα. Στη συνέχεια, πήγαμε σε ένα ενδιάμεσο στάδιο. Έξι μήνες δόκιμος ασφαλιστής, εξετάσεις και μετά ασφάλιση στο ΤΕΒΕ. Σήμερα, είμαστε στο πιο σκληρό στάδιο, το οποίο υπαγορεύει ότι, για να είσαι ασφαλιστής, πρέπει να δώσεις εξετάσεις και να πάρεις Πιστοποίηση. Μέχρι τότε δεν πληρώνεσαι. είναι σαν να μην υπάρχεις. Πρέπει να δώσεις τις εξετάσεις, να περάσεις, να γραφτείς στο ΤΕΒΕ και τότε μπορείς να υπογράψεις σύμβαση με την εταιρεία.

Με αυτό το σύστημα υπάρχουν άνθρωποι που δεν πληρώνονται για ένα διάστημα ή πληρώνονται από τον manager τους. Αυτοί, όμως, που θα μείνουν στο επάγγελμα μετά από αυτή τη διαδικασία, θα είναι περισσότεροι από παλιά και, αν τους ψάξω μετά από πέντε χρόνια, θα βρω ότι μεγαλύτερο ποσοστό έχει παραμείνει στον χώρο. Άλλωστε, ένα παραπλήσιο σύστημα εφαρμόζεται και στο εξωτερικό. Γι’ αυτό πιστεύω πως το σημερινό σύστημα, με τις εξετάσεις, είναι το καλύτερο. Αν βεβαίως έβρισκαν οι εταιρείες και μια φόρμουλα, ώστε να στηρίζεται οικονομικά και εκείνος που δουλεύει και προσπαθεί πριν να αποκτήσει κωδικό, ίσως θα ήταν καλύτερα.

Σήμερα υπάρχουν manager που αναλαμβάνουν οι ίδιοι το κόστος ή μέρος αυτού, ανάλογα με το τι βλέπουν απέναντί τους, πόσο αποφασισμένο βλέπουν τον υποψήφιο. Έτσι, βέβαια, χτίζεται και μια σχέση εμπιστοσύνης. Στην Επιθεώρησή μας έχουμε τέτοια παραδείγματα παλιών πλέον συνεργατών.

Τέλος, παρά τα όποια προβλήματα, θα έλεγα ότι σήμερα η στρατολόγηση είναι καλύτερη, διότι, δεδομένης της μεγάλης ανεργίας, ένα ποσοστό των ανέργων είναι πολύ αξιόλογοι υποψήφιοι και ικανοί για το επάγγελμά μας. Ταυτόχρονα, οι ασφαλιστικές ανάγκες μεγάλωσαν, λόγω της μείωσης των παροχών των κοινωνικών ταμείων.

Έστω, λοιπόν, ότι το σύστημα εισαγωγής είναι σήμερα καλύτερο. Γιατί, όμως, να θελήσει ένας νέος άνθρωπος  να επενδύσει το μέλλον του στην ασφαλιστική αγορά;

Χρ.Χρ.: Θυμάμαι, όταν ξεκίνησα σε αυτή τη δουλειά, διάβασα σε ένα περιοδικό του κλάδου ότι, στην τότε ΕΟΚ, συγκεκριμένο ποσοστό του ΑΕΠ ήταν ασφάλιστρα στην Ιδιωτική Ασφάλιση. Δεν θυμάμαι τώρα το ακριβές ποσοστό, θυμάμαι όμως ότι ανέφερε και το αντίστοιχο ποσοστό της Ελλάδας. Ήταν περίπου ένα προς τρία.

Η Γερμανία, με πολύ καλύτερη κοινωνική ασφάλιση από την Ελλάδα, έδινε δισεκατομμύρια (τότε) μάρκα για την Ιδιωτική Ασφάλιση. Η Γαλλία το ίδιο, η Σουηδία το ίδιο, χώρες με ανεπτυγμένα και αποτελεσματικά κοινωνικά συστήματα. Το ερώτημα για εμένα δεν είναι αν θα φτάσουμε κι εμείς σε ανάλογα επίπεδα, αλλά τι μερίδιο θα έχω κερδίσει από αυτή την αγορά. Σήμερα, έχουμε αναπτυχθεί και εμείς λίγο. Οι άλλες χώρες αναπτύχθηκαν ακόμα περισσότερο, αλλά σε αυτή την κατεύθυνση θα πάμε κι εμείς. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που επέλεξα αυτή τη δουλειά.

Άκουγα πάντοτε ένα παράπονο από πολλούς ανθρώπους. Μια γκρίνια ότι ήταν δυσαρεστημένοι για το επίπεδο της σύνταξης που έπαιρναν από το Ταμείο τους και για το επίπεδο της περίθαλψης που λάμβαναν. Έλεγα, λοιπόν, τότε: υπάρχουν όλοι αυτοί οι δυσαρεστημένοι άνθρωποι. αν δουλέψω τίμια και σωστά, δεν δικαιούμαι να με εμπιστευθούν, για να καλύψω τις ανάγκες τους μέσω της Ιδιωτικής Ασφάλισης; Δεν θα κερδίσω ένα κομμάτι αυτής της αγοράς; Το ίδιο ερώτημα θα έθετα και σήμερα σε έναν υποψήφιο ασφαλιστή. Ειδικά σήμερα, που η δυσφορία και η γκρίνια γύρω μας είναι πολλαπλάσιες.

Ασφαλιστής, λοιπόν, αλλά γιατί να συνεργαστεί  με την Εθνική; Γιατί στην Επιθεώρηση Χρυσολόγου;

Χρ.Χρ.: Πιστεύω ειλικρινά ότι ένας αξιόλογος, έντιμος άνθρωπος μπορεί να ζήσει από τη δουλειά του ασφαλιστή.

Γιατί, όμως, στην Εθνική; Για εμένα δεν τίθεται καν ερώτημα. Έζησα τρία χρόνια σε άλλη εταιρεία, έψαξα όλο τον ανταγωνισμό, τότε. Πολλοί συνάδελφοι, αν θέλανε να μάθουν για τον ανταγωνισμό, με ρωτούσαν. Κάποια στιγμή, είπα: δεν ασχολούμαι άλλο. Δεν θα ψάξω άλλο σε λεπτομέρειες. Η Εθνική είναι η καλύτερη περίπτωση. Και αυτό το έχω ζήσει, είναι μέσα στο αίμα μου!

Είναι η εταιρεία που όλοι γνωρίζουμε, με το πολύ δυνατό brand name, αλλά και με προγράμματα που πάντα φροντίζει να είναι ανταγωνιστικά. Και σήμερα που μιλάμε έχει πολύ καλή δυναμική.? πιστεύω πως είναι μια πολύ καλή εποχή για την Εθνική.

Τέλος, γιατί στην Επιθεώρηση Χρυσολόγου; Γιατί κοιτάζουμε τον υποψήφιο στα μάτια και του λέμε ότι θα είμαστε κοντά του. Είμαστε κοντά του στη διάρκεια της ημέρας, όλη την εβδομάδα, 365 ημέρες τον χρόνο. Κοντά στα εύκολα, αλλά και στα δύσκολα, στην επιτυχία αλλά και στην αποτυχία, για να τον επιβραβεύσουμε στην πρώτη και να του συμπαρασταθούμε στη δεύτερη. Σε αυτή την Επιθεώρηση, γιατί η εκπαίδευση είναι συνεχής και με εξωτερικούς εκπαιδευτές, γιατί τα κίνητρα είναι πολλά και ισχυρά, γιατί η παρακίνηση είναι συνεχής και διαρκής, γιατί η επιτυχία είναι κανόνας και όχι εξαίρεση.

«Γιατί ο “Μύτικας” δεν μας αρκεί, βαδίζουμε για το “Έβερεστ”, έλα να ανέβουμε παρέα», του λέμε, «είναι πολύ όμορφα εκεί!».

Πώς ερμηνεύετε εσείς τα πολύ καλά αποτελέσματα  της Εθνικής σήμερα;

Χρ.Χρ.: Η Εθνική Ασφαλιστική είχε και έχει ένα δίκτυο, το οποίο είναι πολύ δυνατό και αποτελεσματικό. Η παραγωγή αυξήθηκε και θα ανέβει κι άλλο. Έχει ισχυρή και ικανή Διοίκηση και Γενικό Διευθυντή Πωλήσεων που θέλει να πάμε ψηλότερα και, το σημαντικό, γνωρίζει πώς θα πάμε ψηλότερα και δουλεύει σκληρά και αποτελεσματικά γι’ αυτό.

Μετά από μία διακοπή, συνεχίζονται τα ταξίδια και το συνέδριο, στοιχεία τα οποία πρέπει να είναι θεσμός σε μια ασφαλιστική εταιρεία. Καινούργια προγράμματα, τα οποία απαντούν στις ανάγκες των καταναλωτών, υπάρχουν στη διάθεσή μας –και στην υγεία και στη σύνταξη και στο αυτοκίνητο. Κοντά σ’ αυτά και το όνομα ΕΘΝΙΚΗ, η σιγουριά που δίνει, απαντά στο ερώτημά σας.   

Ποια ήταν τα θέματα που απασχολούσαν το Δίκτυο και πώς αντιμετωπίστηκαν  επιτυχώς από τη νέα Διοίκηση;

Χρ.Χρ.: Εταιρεία πωλήσεων χωρίς διευθυντή πωλήσεων δεν υπάρχει. Όταν έφυγε ο κ. Σωτηράκος, περάσαμε ένα δύσκολο διάστημα. Το δίκτυο πωλήσεων έχει ανάγκη να βλέπει τη διοίκηση στις εκδηλώσεις της εταιρείας και των επιθεωρήσεων, να υπάρχει επικοινωνία. στις δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίζουμε στην αγορά, να νιώθουμε ότι είναι δίπλα μας. Χρειάζεται να γίνονται διορθωτικές κινήσεις σε προγράμματα, προσαρμογές ή ακόμα και να βγαίνουν νέα προϊόντα, ανάλογα με τις ανάγκες της αγοράς. Η σημερινή διοίκηση έχει ανταποκριθεί σε όλα σχεδόν τα αιτήματά μας.

Έχουμε Γενικό Διευθυντή Πωλήσεων που μπορεί να καταλάβει τη γλώσσα μας, διότι έχει πουλήσει και ο ίδιος ασφαλιστήρια συμβόλαια. Αντιλαμβάνεται τις δομές, τη δουλειά που κάνουμε. Ο κ. Ζαφείρης γνωρίζει τι είναι δίκτυο, προέρχεται από μια εταιρεία που έχει δίκτυο ασφαλιστών και απέδειξε με τη δουλειά του πώς πραγματοποιούνται πολύ υψηλές παραγωγές.

Σημαντικό είναι βεβαίως και τι αρμοδιότητες σου έχουν δοθεί. Όταν είσαι αναπληρωτής ή έχεις μια χαμηλότερη θέση στην ιεραρχία, υποβάλλεις αίτημα, δεν αποφασίζεις. Είναι σημαντικό να μπορείς να αποφασίσεις για περισσότερα πράγματα. Ο Γενικός  Διευθυντής Πωλήσεων σήμερα έχει περισσότερες αρμοδιότητες, για να υλοποιήσει αυτά τα οποία θα αποφασίσει.  

Στο πρόσφατο ταξίδι, στην Ανδαλουσία, εκείνο που έκανε εντύπωση στο δίκτυο ήταν ότι όλα τα στελέχη της εταιρείας ήταν συνέχεια δίπλα μας, σε κάθε δραστηριότητα, προκειμένου να μας ακούσουν.

Στο τέλος, εκείνο που έμεινε ήταν μια σωστή αμφίδρομη επικοινωνία. Προσωπικά, οι εντυπώσεις μου ήταν θετικές. Έχω τη γνώμη ότι το ίδιο ισχύει και για τα στελέχη της εταιρείας που συμμετείχαν στο ταξίδι.

Πώς αξιοποιείται αυτό το θετικό κλίμα  στην Επιθεώρηση;

Χρ.Χρ.: Κάνουμε μεγάλη προσπάθεια στην Επιθεώρηση. Καταρχάς, είμαστε η πιο νεανική επιθεώρηση της Εθνικής. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει κάτι από μόνο του. Δίνει, όμως, κάποια χαρακτηριστικά: παλμό, ενθουσιασμό, ζωντάνια αλλά και μια κοινή γραμμή. Για να διατηρηθούν τα χαρακτηριστικά αυτά, χρειάζεται να γίνουν κάποιες ενέργειες. Πρέπει να υπάρχει δραστηριότητα και δημιουργικότητα. Εάν εμείς δεν έχουμε τίποτα να κάνουμε, θα γκρινιάξουμε και θα μαλώσουμε. Αυτό συμβαίνει σε οποιονδήποτε. ζευγάρι, επαγγελματίες, φίλους. Αν, όμως, έχουμε να κάνουμε πράγματα, θα διαφωνήσουμε στο πώς θα τα κάνουμε καλύτερα.

Εμείς στην Επιθεώρηση κάνουμε συνεχώς νέα πράγματα. Εκπαίδευση, εκδηλώσεις στρατολόγησης. Δεν περιοριζόμαστε, όμως, σε αυτά. Σε μια πρόσφατη εκπαιδευτική συνάντηση με στελέχη από τα κεντρικά για την ασφάλιση αυτοκινήτου, οι ασφαλιστές είχαν πολλές απορίες. Αφού λύθηκε το 80% των αποριών και ο χρόνος που είχε συμφωνηθεί από κοινού είχε τελειώσει, κάλεσα σε ένα τραπέζι τους δύο ανθρώπους της εταιρείας και τους πέντε πρώτους της Επιθεώρησης που ήταν στη συνάντηση, ώστε λίγες μέρες αργότερα να συνεχίσουμε την κουβέντα. Μια μικρή επιβράβευση για εκείνους που προσπαθούν. Αυτού του είδους τις πρωτοβουλίες φροντίζουμε να τις παίρνουμε συχνά για εκείνους που διακρίνονται για την προσπάθειά τους.

Μέχρι πριν λίγο καιρό, η Επιθεώρησή μας δεν είχε ιδιαίτερη επαφή με τον κλαδικό τύπο. Τα τελευταία, όμως, δύο χρόνια, καλλιεργούμε συστηματικά τις σχέσεις μας, όχι μόνο για την ενημέρωση που παρέχει στους συνεργάτες της Επιθεώρησης ο Τύπος, αλλά και μέσω της προβολής μας, ως επιβράβευση γι’ αυτούς. μια αναγνώριση της δουλειάς τους και εκτός των τειχών της επιθεώρησης, ένα επιπλέον κίνητρο, για να δραστηριοποιηθούν οι συνεργάτες περισσότερο.

Ποια είναι η φιλοσοφία σας ως προς τα κίνητρα και τις εκδηλώσεις  επιβράβευσης των συνεργατών σας;

Χρ.Χρ.: Αυτό που στην Επιθεώρησή μας έχει γίνει θεσμός πλέον, είναι το ετήσιο ταξίδι μας. Ξεκίνησε το 2007, που πήγαμε στην Κωνσταντινούπολη. Από τότε έχουμε πάει στο Μπάνσκο, τη Βουδαπέστη, τη Ρώμη, το Παρίσι, τη Βιέννη, την Πράγα και τώρα ετοιμαζόμαστε για το Βερολίνο. Πάντα με έξοδα της Επιθεώρησης και των Γραφείων που την αποτελούν.

Για φέτος έχουμε κλείσει από τον Αύγουστο εισιτήρια για 13 – 16 Φεβρουαρίου 2015 και όταν κάναμε συγκέντρωση, για να παρουσιάσουμε τον προορισμό, τύπωσα κάρτες επιβίβασης με το σήμα της Επιθεώρησης, την ημερομηνία και την ώρα του ταξιδιού. «Εδώ είναι οι κάρτες επιβίβασης», είπαμε στους συνεργάτες μας, «ποιος θέλει να τις πάρει;».

Πρώτα, βέβαια, τα συμφωνούμε όλα με τους Διευθυντές των γραφείων, κάνουμε συναντήσεις, ανταλλάσουμε απόψεις. Κάνουμε έναν προγραμματισμό, ώστε να ετοιμάζουμε το καλύτερο ταξίδι, στο καλύτερο δυνατό κόστος. Όλα αυτά, βέβαια, τα οργανώνουμε ως Επιθεώρηση μόνοι μας. Ας μην ξεχνάμε και την ετήσια εκδήλωσή μας που πλησιάζει. Μέχρι πριν δυο χρόνια την κάναμε στον δικό μας χώρο. Από την περασμένη χρονιά η εκδήλωσή μας αναβαθμίστηκε σε μέγεθος και ποιότητα. Φέτος, έχουμε ξεκινήσει να δουλεύουμε για αυτήν από τον Οκτώβριο.   

Φροντίζουμε, όμως, και για μικρότερα ταξίδια ή μικρότερες επιβραβεύσεις. Πρόσφατα, γινόταν μια εκδήλωση στο ΙΧΟΣ για την κοινωνική ασφάλιση, μια συνάδελφος από την επιθεώρηση μου είπε ότι ήθελε να την παρακολουθήσει και ανέλαβα ευχαρίστως το μισό κόστος. Πάντοτε ενημερώνω τους διευθυντές και τους unit όταν πέφτει στην αντίληψή μου ότι διοργανώνεται μια εκπαιδευτική εκδήλωση, ώστε να ενημερώνουν τους ασφαλιστές τους.

Πέραν της εκπαίδευσης  που παρέχει η Εταιρεία,  τι είδους εσωτερική εκπαίδευση παρέχει η Επιθεώρηση;

Χρ.Χρ.: Κάθε μήνα, ανελλιπώς εδώ και πέντε χρόνια, συνεργαζόμαστε με δύο εξωτερικούς εκπαιδευτές στην Επιθεώρηση, για να κάνουν ένα σεμινάριο παρακίνησης και ενθάρρυνσης των νέων συναδέλφων. Φυσικά, αυτές οι ενέργειες δεν μπορούν να αποδώσουν ούτε στον ένα ούτε στους δύο ούτε στους τρεις μήνες. Χρειάζεται να επενδύσεις για ένα διάστημα χρόνου.

Σε συνεργασία με την Εταιρεία πραγματοποιούνται σεμινάρια πάνω στα προϊόντα ζωής και γενικών κλάδων. Αυτά φυσικά πέραν της καθημερινής εκπαίδευσης, η οποία γίνεται στα Γραφεία. Σε όλα αυτά, βέβαια, προστίθεται και η κεντρική εκπαίδευση, η οποία γίνεται από την Εταιρεία.  

Ποια φαντάζεστε, ιδανικά,  την επόμενη ημέρα για την Εθνική Ασφαλιστική;

Χρ.Χρ.: Τη θέλω και τη φαντάζομαι Εταιρεία που να κατακτά μεγαλύτερα μερίδια αγοράς, με προϊόντα κερδοφόρα, τα οποία να απαντούν στις ανάγκες των πελατών σε όλους τους κλάδους, με δίκτυο πωλήσεων εκπαιδευμένο και ικανό να ανταποκριθεί στην αποστολή του για παραγωγές σε όλους τους κλάδους, υψηλές σε ποσότητα και ποιότητα, με ισχυρή και αποτελεσματική διοίκηση και φυσικά με κερδοφορία.

Το πολύ καλό όνομα της εταιρείας είναι ισχυρό χαρτί και όλα τα παραπάνω σήμερα υπάρχουν σε μεγάλο βαθμό. Η Επιθεώρησή μας και στοχεύει και προσπαθεί να έχει μια σημαντική συμβολή στα παραπάνω.

Ποια είναι τα λάθη που πληρώνουμε σήμερα  ως αγορά;

Χρ.Χρ.: Το μεγαλύτερο ή έστω ένα από τα μεγάλα μας λάθη έγινε όταν μια ασφαλιστική εταιρεία Ζωής, και μάλιστα με τράπεζα από πίσω, έκλεισε. Μέχρι τότε λέγαμε όλοι στους πελάτες μας ότι τα χρήματά τους είναι εξασφαλισμένα. Και υπήρξαν άνθρωποι που δεν πήραν πίσω τα λεφτά τους. Είχαν κλείσει και στο παρελθόν εταιρείες, αλλά ήταν μικρές εταιρείες αυτοκινήτων.

Μεταφέρθηκε πελατολόγιο από την Ασπίδα όταν έκλεισε;

Χρ.Χρ.: Μεταφέρθηκε πελατολόγιο της Ασπίδας σε άλλες εταιρείες, κυρίως ως προς την περίθαλψη. Οι πελάτες της Ασπίδας έπρεπε να είναι κάπου ασφαλισμένοι. Ας πούμε ότι ήμουν εγώ πελάτης της εταιρείας που έκλεισε και δεν ήμουν πλέον ασφαλισμένος, πώς θα πήγαινα στο νοσοκομείο; Μπορεί να με κάλυπτε κάποιο Ταμείο του Δημοσίου, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Από την άλλη, τι γινόταν με τις οικογένειες αυτών των ανθρώπων; Πού ήταν ασφαλισμένες; Αυτός είναι ο σκληρός αντίλογος και η σκληρή πραγματικότητα.

Η μια πλευρά είναι ότι προσεγγίστηκαν αυτοί οι άνθρωποι από άλλες εταιρείες, η άλλη πλευρά, όμως, αντιπαραθέτει ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι έπρεπε να είναι κάπου ασφαλισμένοι. Μετά, πρέπει να σκεφτούμε και ότι ένα μέρος των ασφαλιστών της Ασπίδας πήγαν σε άλλες εταιρείες και από εκεί απευθύνθηκαν στο πελατολόγιό τους. Πολλοί ήρθαν και στην Εθνική –εδώ πρέπει να σημειώσω ότι στην Επιθεώρησή μας δεν ήρθε κανείς. Κάποια συμβόλαια πήραμε, συγκριτικά με την υπόλοιπη εταιρεία λιγότερα, αλλά όταν έχεις 150 ασφαλιστές στην αγορά, σίγουρα θα συναντήσουν και κάποιον πρώην πελάτη της Ασπίδας.

Συνολικά για το πρόβλημα με την Ασπίς θα πω το εξής: σε αυτές τις περιπτώσεις, το καλύτερο είναι η πρόληψη και όταν μιλώ για πρόληψη αναφέρομαι βεβαίως στην Πολιτεία. Τι έλεγχος γινόταν όλα αυτά τα χρόνια;

Θέλω να πιστεύω πως σήμερα δεν υπάρχει περίπτωση να αντιμετωπίσουμε ξανά ένα τόσο τραγικό πρόβλημα, αλλά δεν αποκλείω τίποτα. Η Τράπεζα της Ελλάδος πιστεύω ότι είναι αυστηρός επόπτης και πρέπει να είναι, γιατί ο έλεγχος και η πρόληψη διορθώνει το μεγαλύτερο μέρος των προβλημάτων. Από εκεί και πέρα, βέβαια, ο περιοδικός έλεγχος είναι εκείνος που επίσης συντελεί στη μείωση των προβλημάτων. Αν γίνουν αυτά, αφήνουμε ελάχιστες πιθανότητες να επαναληφθούν τέτοια φαινόμενα. Δεν μπορεί όμως κανείς, ποτέ, να μηδενίσει τις πιθανότητες.

Επειδή, όμως, είμαι σκληρός και με τον εαυτό μου, θα πω και κάτι ακόμα, ως καταναλωτής. Θυμάμαι είχε ένα πρόγραμμα η Ασπίδα, που έλεγε ότι σε καλύπτει σε πάρα πολλά πράγματα με πολύ χαμηλό ασφάλιστρο και όλοι αναρωτιόμασταν πώς βγαίνει αυτό το πρόγραμμα. Πώς το πουλούσε η εταιρεία;  Πώς ήταν δυνατόν να μην είναι ζημιογόνο με τόσες πολλές παροχές; Αυτό το πρόγραμμα, όποιος το έπαιρνε, δεν υποψιαζόταν ότι κάτι δεν πάει καλά;

Αντίστοιχα, αυτός που το πουλούσε δεν υποψιαζόταν;

Χρ.Χρ.: Υπάρχουν τέσσερεις πλευρές που πρέπει να εξετάσουμε: η πολιτεία, η ασφαλιστική εταιρεία, manager και πωλητής, και ο καταναλωτής. Όλοι έχουμε αναλογικά μερίδιο ευθύνης. Αν πας σε κάποιους και τους πεις σας δίνω 110% αύξηση, πιστεύω ότι οι πολλοί θα σε αγκαλιάσουν. Ένας, όμως, που θα σκεφτεί ψύχραιμα, θα καταλάβει ότι αύριο θα κλείσει αυτή η επιχείρηση, γιατί δεν βγαίνει. Ποτέ δεν ήταν δυνατόν να βγαίνει, πόσο μάλλον σήμερα. Βέβαια, σήμερα είμαστε και πιο υποψιασμένοι. Πριν πέντε χρόνια, πριν την κρίση, οι περισσότεροι μπορεί και να το πίστευαν.

Όλοι έχουμε ευθύνη. Και εγώ που πουλάω αυτό το πρόγραμμα, και εγώ που συνεργάστηκα με μια τέτοια εταιρεία. Εγώ έχω μεγαλύτερη ευθύνη από τον καταναλωτή και η Πολιτεία μεγαλύτερη ευθύνη από εμένα. Αυτή είναι πιστεύω η ιεράρχηση: α) Πολιτεία, β) ασφαλιστική εταιρεία, γ) managers και ασφαλιστές και δ) ο καταναλωτής, με μικρότερη ευθύνη αλλά όχι με μηδενική.

Σήμερα υπάρχουν  τέτοια προϊόντα;

Χρ.Χρ.: Στην Εθνική δεν υπάρχουν. Δεν γνωρίζω αν υπάρχουν κάπου. Βέβαια, η εμπειρία του παρελθόντος πιστεύω ότι λειτουργεί με τέτοιο τρόπο, ώστε όλοι οι παράγοντες, Τράπεζα της Ελλάδος, εταιρείες, δίκτυο πωλήσεων, καταναλωτές, να είμαστε πιο προσεκτικοί. Δεύτερη ΑΣΠΙΔΑ δεν πρέπει να υπάρχει, θα είναι πολύ, μα πάρα πολύ τραυματική εμπειρία.  

Ας κλείσουμε επανερχόμενοι στην Επιθεώρησή σας.  Σε τι επίπεδα κινήθηκαν τα παραγωγικά μεγέθη, τη χρονιά που σε λίγες μέρες “εκπνέει”;

Χρ.Χρ.: Η παραγωγή το 2014 στην Επιθεώρησή μας είναι αυξημένη κατά 25% σε παραδόσεις στον κλάδο Ζωής, σε σύγκριση με το 2013, και κατά 28% σε καθαρή παραγωγή (στοιχεία 11μήνου). Σχεδόν τα ίδια θα είναι και στο τέλος του έτους. Η αύξηση στο συνολικό χαρτοφυλάκιο όλων των κλάδων θα είναι σε διψήφια νούμερα.

Τα τελευταία χρόνια δίνουμε μεγάλη βαρύτητα και στους γενικούς κλάδους ασφάλισης. Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο έχουμε σημαντική αύξηση σε όλους τους κλάδους. Βέβαια, τα αποτελέσματα αυτά είναι αποτελέσματα συλλογικής εργασίας πολλών ανθρώπων. Πρώτα απ’ όλα των Διευθυντών των Γραφείων και συγκεκριμένα: του Χρήστου Γκίλια, του Παναγιώτη Κασιράνη, του Χρήστου Κούκλαρη, του Δημήτρη Ντόκου και του Γιάννη Χρυσολόγου. του κορυφαίου unit Δημήτρη Τσιούμα. των unit managers: Βαγγέλη Γεωργιάδη, Δημήτρη Γιαννόπουλου, Λευτέρη Καφούρου, Γιώργου Κάρου, Γιώργου Κουνέλη, Γιάννη Λιάρου, Γιώργου Μπαϊρακτάρη, Ηλία Μωρογιάννη, Κώστα Ντόκορου, Χάρη Σκιαδαρέση, Δήμου Τσίντζηρα και φυσικά όλων των πρωταγωνιστών ασφαλιστικών συμβούλων της Επιθεώρησης, καθώς και των γραμματειών των Γραφείων.

Το μήνυμα της αποστολής της Επιθεώρησης είναι ένα και απλό:

« Κοιτάμε  στα μάτια» τον Ασφαλιζόμενο πελάτη μας  και τον Ασφαλιστή συνεργάτη μας.