O κ. Henri de Castries για το μέλλον που έρχεται
Πώς μπορεί κανείς να προετοιμαστεί για το μέλλον –είτε είναι άτομο, είτε επιχείρηση, είτε οργανισμός–, όταν το παρόν αλλάζει με πρωτόγνωρη ταχύτητα και όλα όσα θεωρούμε στο μυαλό μας δεδομένα τίθενται υπό αμφισβήτηση;
Ο κ. Henri de Castries, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του μεγαλύτερου ασφαλιστικού ομίλου στον κόσμο, βάσει καθαρών εγγεγραμμένων ασφαλίστρων*, μοιράστηκε με δημοσιογράφους από όλες τις χώρες (μεταξύ των οποίων η «Α.Α.» από την Ελλάδα) που δραστηριοποιείται η ΑΧΑ και κατ’ επέκταση με όλους όσους έχουν παρόμοιους προβληματισμούς, τις προσωπικές του απόψεις για τις προκλήσεις που όλοι μας αντιμετωπίζουμε σήμερα, σε επαγγελματικό επίπεδο, παραδίδοντας ταυτόχρονα μαθήματα μακροπρόθεσμης βιώσιμης εξέλιξης.
(* Σύμφωνα με την κατάταξη της Α.Μ. Best, βάσει των οικονομικών αποτελεσμάτων του 2011)
Κανένα δικό μας σχόλιο δεν χρειάζεται σε όσα ακολουθούν: προβληματισμούς, παρατηρήσεις και προτάσεις, που κράτησαν την απόλυτη προσοχή και ενδιαφέρον του δύσκολου ακροατηρίου του για περισσότερο από δύο ώρες, σε μια ομιλία από την οποία απουσίαζε οποιοσδήποτε αριθμός και στατιστικός δείκτης.
Θα ήταν λάθος να θεωρήσει κάποιος ότι στην ομιλία του ο κ. de Castries αναφέρεται μόνο στον όμιλο που διοικεί ή ότι τα λόγια του έχουν ενδιαφέρον μόνο για συντάκτες του χρηματοοικονομικού και ασφαλιστικού ρεπορτάζ. Κάθε άλλο. θα λέγαμε ότι εμπεριέχει πληροφορίες και τοποθετήσεις που, ακόμα και αν κανείς διαφωνεί με αυτές, αποτελούν υλικό για πολύ γόνιμο προβληματισμό, για άτομα και επιχειρήσεις εξίσου.
Δύο παράλληλες κινήσεις είναι απαραίτητες για όποιον επιθυμεί να διατηρήσει ηγετική θέση στον τομέα που δραστηριοποιείται: Άμεση ανταπόκριση και αντιμετώπιση των σημερινών αναγκών και ταυτόχρονηαναγνώριση, κατανόηση και προετοιμασία για τις μελλοντικές ανάγκες. Εύκολο φυσικά δεν είναι, αλλά η διάρκεια και η επιτυχία δεν είναι εύκολα στη σημερινή εποχή και στα χρόνια που θα έρθουν.
Ο κ. Henri de Castries κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα αναγωγή της σημερινής πραγματικότητας στην ιστορική περίοδο που ονομάζουμε Αναγέννηση, καθώς εντοπίζει πολλές ομοιότητες του σήμερα με εκείνη την περίοδο, κυρίως σε ό,τι αφορά τις βαθιές αλλαγές που συντελούνται στην εποχή μας και θα διαμορφώσουν την εντελώς διαφορετική αυριανή πραγματικότητα.
Σήμερα, λοιπόν, οι τεχνολογικές εξελίξεις είναι που μπορούν να αλλάξουν ολοκληρωτικά τα δεδομένα πάνω στα οποία βασίζουμε το στρατηγικό σχεδιασμό και τη διαχείριση κινδύνων και οι ασφαλιστικές εταιρείες πρέπει να προετοιμαστούν για βαθιές αλλαγές στα επόμενα 30 χρόνια.
Ένα σχετικό παράδειγμα θα μπορούσε να αντλήσει κάποιος από την ασφάλιση αυτοκινήτου. Τα δεδομένα πάνω στα οποία βασίζεται η διαχείριση του κινδύνου είναι ότι οι άνθρωποι οδηγούν τα αυτοκίνητα και ότι όλοι μας είμαστε ιδιοκτήτες αυτοκινήτων. Τα πειράματα που ήδη κάνει η Google, με τα αυτοκίνητα που δεν χρειάζονται οδηγό (σ.σ.: βλ. σχετικό θέμα στο τεύχος Απριλίου της «Α.Α.», σελ. 24-28), δεν αποκλείουν την πιθανότητα κάποιας επόμενης γενιάς ανθρώπων που δεν θα έχει στην ιδιοκτησία της αυτοκίνητο. Οι κίνδυνοι αλλάζουν και το risk management θα πρέπει να είναι προετοιμασμένο για τις αλλαγές αυτές.
Το σχήμα που κερδίζει
Η τεχνολογία σήμερα έχει μειώσει το κόστος, ενώ ταυτόχρονα αυξάνει την ταχύτητα. Γεωγραφικά, δεν υπάρχει πλέον καμιά ανεξερεύνητη περιοχή, ενώ σε αυτόν το μικρότερο κόσμο συνδιαλεγόμαστε συχνότερα και βαθύτερα. Ο ανταγωνισμός δεν είναι πλέον τόσο ξεκάθαρα αναγνωρίσιμος από ομοειδείς εταιρείες, όπως στο παρελθόν.
Ζούμε σε μια εποχή που δύο άνθρωποι μέσα σε ένα μικρό γκαράζ μπορεί να είναι ο εχθρός. Ζούμε σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται από την ασύμμετρη απειλή που δημιουργεί η δυνατότητα αλλαγής όλων των σταθερών, ανά πάσα στιγμή. Ό,τι γίνεται αυτή τη στιγμή στον κόσμο της τεχνολογίας θα μπορούσε να συμβεί και σε άλλους τομείς και, για να επιβιώσεις, όπως άλλωστε μας δείχνει το παράδειγμα του δεινοσαύρου και του φιδιού, θα πρέπει να έχεις στο DNA σου την προσαρμοστικότητα και την ευελιξία.
Η ασύμμετρη απειλή δεν αφορά σήμερα μόνο τα κράτη αλλά και τις ίδιες τις επιχειρήσεις. Οι μεγάλοι οργανισμοί είναι και περισσότερο ευάλωτοι και χρειάζεται συνδυασμός αμεσότητας και αλλαγών.
Ποιος είναι ο σχηματισμός που μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτές τις ανάγκες; Η ομάδα. Αυτός ο σφιχτός συνδυασμός πολλών ανεξάρτητων μονάδων που ανήκουν σε μια ομάδα. Όπως συμβαίνει και σε ένα κοπάδι μικρών ψαριών: ανεξάρτητες μονάδες, που έχουν κοινό στόχο και κατεύθυνση αλλά, ταυτόχρονα, και αυτονομία.
Το κοινό όραμα και η στρατηγική σε συνδυασμό με τα ατομικά επιτεύγματα και την εμπιστοσύνη χαρακτηρίζουν μια καλή ομάδα. Αυτό, δηλαδή, που ο όμιλος ΑΧΑ ισχυρίζεται ότι έχει πετύχει με μια ομάδα 172 senior executives σε διάφορες χώρες του κόσμου, που έχουν αναλάβει να οδηγήσουν την εταιρεία μπροστά, γνωρίζοντας πού ακριβώς ανήκουν και ποιες είναι οι απαιτήσεις, την ίδια στιγμή που διατηρούν ζωντανό το πνεύμα του Entrepreneur.
Την ίδια στιγμή και σε παγκόσμιο επίπεδο αλλάζουν τα κέντρα βαρύτητας. Περισσότερο από το 50% του νέου πλούτου αναμένεται να προέλθει από τις αναδυόμενες αγορές. Αν μια εταιρεία έχει παρουσία μόνο στις ανεπτυγμένες αγορές, αυτό σημαίνει ότι δεν θα έχει πρόσβαση στις νέες πηγές πλούτου.
Ο ίδιος ο Όμιλος ΑΧΑ ήταν μέχρι πριν λίγα χρόνια πολύ νέος, για να μπορέσει να εκμεταλλευτεί τις αναδυόμενες αγορές, σύμφωνα με τον κ. de Castries. Από το 2007, όμως, ο Όμιλος έχει ξεκινήσει να αναπτύσσεται επενδυτικά σε αναδυόμενες αγορές, με πολύ μακροχρόνια προοπτική. Οι σημαντικότερες ίσως από αυτές είναι η Κίνα, η Ινδία, η Ινδονησία, το Μεξικό, η Τουρκία και η Βραζιλία και η ΑΧΑ βρίσκεται ήδη σε 5 από τις 6. Οι σπόροι που φυτεύει ο Όμιλος σε αυτή την κατεύθυνση έχουν στόχο να έχει σημαντική παρουσία εκεί έως το 2030.
Θα ήταν λάθος, όμως, να θεωρήσει κάποιος ότι οι εργασίες στις ανεπτυγμένες χώρες και αγορές έχουν στερέψει. Η εξέλιξη της τεχνολογίας αποτρέπει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Οι ανάγκες είναι αναπτυσσόμενες και οδηγούν και σε νέες ανάγκες. Και σε αυτή τη συλλογιστική, ο κ. de Castries θυμίζει και πάλι την Αναγέννηση, στην οποία βλέπει κοινά στοιχεία με τη σημερινή εποχή.
Ποιοι ήταν αυτοί που πλούτισαν την ιστορική εκείνη περίοδο; Ήταν φυσικά ο Κολόμβος και οι Ισπανοί, που ανακάλυψαν και εκμεταλλεύτηκαν πρώτοι το νέο κόσμο και τις νέες αγορές, αλλά ταυτόχρονα ήταν και οι Γερμανοί και Ιταλοί τραπεζίτες, που διέγνωσαν και εκμεταλλεύτηκαν τις αλλαγές που συντελούνταν στη Γηραιά Ήπειρο.
Οι αλλαγές ενώπιόν μας
Στην περίπτωση της ασφαλιστικής αγοράς, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα από όσο νομίζει συνήθως ο κόσμος. Η ασφαλιστική εταιρεία βασίζει τη λειτουργία της στην έρευνα, γιατί πρέπει πρώτα να καταλάβει το είδος του κινδύνου που δημιουργείται, στη συνέχεια να τον εκτιμήσει και εν τέλει να τον τιμολογήσει. Η δουλειά του ασφαλιστή δεν είναι μόνο η πληρωμή της αποζημίωσης. Χρησιμοποιεί, μεταξύ άλλων, μια ευρεία βάση δεδομένων, προκειμένου αρχικά να εντοπίσει πού βρίσκονται οι κίνδυνοι. Οι ασφαλιστικές εταιρείες ασφαλίζουν σήμερα κινδύνους (internet risk), οι οποίοι μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν υπήρχαν. Χρειάζονται, ωστόσο, έρευνα και βάση δεδομένων. Το 1989 ο κίνδυνος του AIDS θεωρούνταν μη ασφαλίσιμος, γιατί δεν υπήρχαν δεδομένα.
Στόχος είναι να αναγνωρίζεις τον κίνδυνο, να τον προλαμβάνεις, να προειδοποιείς τους απειλούμενους. Το να επιδιορθώνεις την οικονομική ζημία είναι μόνο ένα μέρος της αποστολής του ασφαλιστή.
Υπάρχει, λοιπόν, μια συνοχή στη δουλειά του ασφαλιστή και ένας τρόπος να κατανοήσει τον κίνδυνο είναι η έρευνα για αυτόν. Για το λόγο αυτό και όχι για εμπορικούς σκοπούς, η ΑΧΑ επένδυσε το τελευταίο διάστημα 20 εκατ. ευρώ στην ΑΧΑ Research. Οι κίνδυνοι που σήμερα πρέπει να καταλάβουμε είναι, μεταξύ άλλων: οι ηλιακές καταιγίδες, η μακροζωία, οι πανδημίες, οι οποίες, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Παστέρ, αυξάνονται ανησυχητικά τα τελευταία χρόνια…
Όμως, και ο τρόπος να κατανοήσεις τον κίνδυνο αλλάζει σημαντικά με την ψηφιοποίηση. Το διαδίκτυο προσφέρει πρόσβαση σε τεχνικά μέσα και οι πληροφορίες που ανεβαίνουν σε αυτό διπλασιάζονται κάθε χρόνο!
Εκτός, όμως, από την κατανόηση του κινδύνου, το internet σε φέρνει πιο κοντά και στον πελάτη. Για να γίνει το underwriting, ο υποψήφιος προς ασφάλιση καλείται να δώσει απαντήσεις σε 20 με 30 ερωτήσεις. Έχουμε αναρωτηθεί πόσες πληροφορίες ανεβάζει ο καθένας μας μόνος του στο διαδίκτυο για το άτομό του; Φυσικά, τα όρια της ιδιωτικότητας είναι ένα μείζον θέμα σε αυτό. Όμως, σε 5 χρόνια από σήμερα, θα είναι πάρα πολλές οι πληροφορίες που και τα ίδια μας τα αυτοκίνητα θα μπορούν να συλλέγουν για εμάς. Άλλωστε, μάλλον εθελοτυφλεί όποιος κάτοχος iphone, ipad κ.λπ. νομίζει ότι η Google δεν γνωρίζει ήδη το 90% των πληροφοριών που τον αφορούν. Ήδη, μας λέει ο κ. de Castries, έχουμε ένα μεγάλο όγκο πληροφοριών στη διάθεσή μας, τον οποίο δεν αξιοποιούμε. Θα δοκιμάσουμε, ενδεχομένως θα αποτύχουμε, θα κάνουμε λάθη, αλλά θα μάθουμε από αυτά και τελικά θα αλλάξουμε.
Κάτι ακόμα που αλλάζει ραγδαία στην εποχή μας είναι οι προσδοκίες. Οι τεχνολογικές εξελίξεις αλλάζουν και τη συμπεριφορά του καταναλωτή.?ο κόσμος απαιτεί περισσότερες και φθηνότερες επιλογές. Ταυτόχρονα, έχει τη δυνατότητα να δημοσιοποιήσει την κρίση του, τα παράπονά του.
Καμία μεγάλη εταιρεία δεν έχει την πολυτέλεια να αγνοήσει τι λέγεται στα Social Media γι’ αυτήν και τη δραστηριότητά της.
Κατά την περίοδο της Αναγέννησης, η πρόσβαση σε γνώση έγινε λόγω της τυπογραφίας, των βιβλίων. Οι άνθρωποι έπαψαν να ενημερώνονται από τον …«Άρχοντα της περιοχής». είχαν οι ίδιοι πρόσβαση στη γνώση και αυτό οδήγησε σε ανατροπές και σε πόλεμο. Αυτός ήταν ο αντίστοιχος διάλογος της εποχής εκείνης. Και σήμερα, που ο κόσμος για ακόμα μια φορά αποκτά μεγαλύτερα επίπεδα πρόσβασης στη γνώση, θα πρέπει να προετοιμαστούμε για ένα νέο διάλογο, τη μορφή του οποίου μένει να δούμε.
Στον 20ό αιώνα ο πλούτος προήλθε από την αύξηση της μακροζωίας. Η μεγαλύτερη παραγωγική πρόοδος και ανάπτυξη καθορίστηκε από δύο εφευρέσεις, το ρολόι και τα γυαλιά μυωπίας. Ο άνθρωπος δούλευε περισσότερο, συστηματικά και με καλύτερο αποτέλεσμα. Σήμερα, η Ιαπωνία και η Ν. Κορέα καταγράφουν σπουδαίες επιδόσεις ως οικονομίες, γιατί αξιοποιούν τις ηλικίες από 60 χρονών και πάνω. Έχει, επομένως, μεγάλη σημασία πώς μεγαλώνει και πώς γερνάει ο άνθρωπος.
Η μεγαλύτερη μάχη μεταξύ των εταιρειών στα επόμενα χρόνια θα είναι αυτή της προσέλκυσης και αξιοποίησης νέων ταλέντων. Αυτό δεν αφορά, βέβαια, μόνο τους νέους ανθρώπους, που μόλις ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους, ειδικά αν αναρωτηθούμε, όσοι είμαστε μεγαλύτεροι των 35 χρόνων, πόσο σχετικά θα είναι, σε 10 χρόνια από σήμερα, τα όσα μάθαμε κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής μας από τα 5 ως τα 25 μας χρόνια. Μάλλον, όχι πολύ. Όμως, ενώ μέχρι πρόσφατα η γνώση μεταφερόταν μέσω της γραφής και της ανάγνωσης, σήμερα, με το e-learning και την εικόνα στο internet, και αυτό φαίνεται πως αλλάζει. Σήμερα, μπορείς πλέον να αναπτύξεις ικανότητες απλά κοιτώντας.
Εκπαίδευση, μέχρι σήμερα, σήμαινε συσσώρευση γνώσεων. αύριο, όμως, είναι πολύ πιθανό ότι δεν θα χρειάζεται να συσσωρεύσουμε οι ίδιοι γνώσεις. θα είναι πολύ πιο εύκολα προσβάσιμες και τότε θα χρειαστούν άλλες ικανότητες, όπως το κριτικό πνεύμα.
Η άπειρη συσσωρευμένη γνώση στο Internet βλέπουμε ήδη πως απαιτεί από εμάς να διαχωρίζουμε, να κατατάσσουμε, να διακρίνουμε, προκειμένου να χρησιμοποιήσουμε τη γνώση σωστά. Αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Αυτό που συμβαίνει όμως για πρώτη φορά –σε αυτή την έκταση τουλάχιστον– είναι η κλιματική αλλαγή και η διατάραξη των εποχών. Κανείς πια δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο άνθρωπος επηρεάζει αυτές τις αλλαγές. τι μπορεί όμως να γίνει; Τι πρέπει να κάνουμε; Πώς θα προλάβουμε ή θα περιορίσουμε τις ζημιές;
Είναι όλα ερωτήματα που πρέπει άμεσα να μας απασχολήσουν. Ίσως είναι χρήσιμο το παράδειγμα κάποιων ανθρώπων που ζούσαν σε περιοχές οι οποίες κινδύνευαν άμεσα από τις πλημμύρες. Εξέλιξαν τις διατροφικές τους συνήθειες, αντικαθιστώντας στη δίαιτά τους το κοτόπουλο με πάπια, για προφανείς λόγους!
Το μόνο σίγουρο, σε κάθε περίπτωση, είναι πως οι επόμενες γενιές θα ζήσουν πολύ μακρύτερο βίο και με καλύτερη υγεία και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει επίσης να απασχολήσει τις κοινωνίες.
Σε ό,τι αφορά την εποπτεία και τις ρυθμιστικές αρχές και πάλι θα πρέπει να δούμε την πραγματικότητα και τις ανάγκες σε ένα πιο ευρύ πλαίσιο. Είναι οι πρόσφατες ρυθμίσεις φάρμακο με άσχημη γεύση; Είναι η εποπτεία ο άγγελος σε κουστούμι διαβόλου; Ο κ. de Castries πιστεύει πως το βασικό ζητούμενο είναι πώς θα προστατευτούν οι κοινωνίες από τις μη αποδεκτές ατομικές συμπεριφορές.
Είναι οι κυβερνήσεις το αρμόδιο σώμα για την προστασία των ανθρώπων; Μάλλον όχι, σε έναν κόσμο που είναι πλέον τόσο στενά συνδεδεμένος. Είναι προφανές ότι μπροστά μας έχουμε δομικές ερωτήσεις, που αφορούν στην ελευθερία κινήσεων και δράσεων, που μεγαλώνει, και στην κοινωνική ευταξία. Η ελευθερία που απολαμβάνουν τα άτομα είναι πολύ πιθανό, σε ένα όχι τόσο μακρινό μέλλον, να τους επιτρέπει να επιλέγουν και να συνδυάζουν τον ήλιο και το κλίμα της Μεσογείου με το σύστημα Υγείας της Ιρλανδίας, για παράδειγμα.
Οι εταιρείες και ειδικά οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν μπορεί να λείπουν από τη συζήτηση που θα γίνει για την ατομική ελευθερία και την κοινωνική συνοχή. Οι επιχειρήσεις πρέπει, επίσης, να έχουν λόγο στη νέα πραγματικότητα που θα διαμορφωθεί.
Μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση αυτής της νέας πραγματικότητας θα έχει και η αλλαγή που ήδη έχει συντελεστεί όσον αφορά την ισορροπία μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Σύμφωνα πάντα με τον κ. de Castries, πολλοί από τους τομείς που μέχρι σήμερα άνηκαν στο δημόσιο έλεγχο, θα λειτουργούσαν καλύτερα υπό τον ιδιωτικό. Ένα παράδειγμα υπέρ της θέσης αυτής θεωρεί την εκπαίδευση. Μέχρι πρόσφατα η εκπαίδευση έπρεπε να είναι δημόσια, λόγω του κόστους που συνεπαγόταν. Σήμερα, όμως, με τη βοήθεια των τεχνολογικών εξελίξεων, το κόστος είναι αρκετά χαμηλότερο. Η πρόσβαση στη γνώση είναι άμεση, μέσω του Internet, και όμως οι καθηγητές διαπληκτίζονται ακόμη για τις διδακτικές ώρες (ο κ. de Castries αναφέρθηκε στη Γαλλία, όμως πρόσφατα ζήσαμε κάτι παρόμοιο και στην Ελλάδα).
Οι απόψεις του κ. de Castries είναι μέρος του ουσιαστικού αντίλογου σε όσους πρεσβεύουν την αντίθετη ιδεολογία και γι’ αυτό, σε όποιο ιδεολογικό στρατόπεδο και αν ανήκει ο καθένας μας, έχουν ενδιαφέρον. Σε αυτόν το διάλογο, που θα πρέπει να προσέλθουν άμεσα οι κοινωνίες και που το αποτέλεσμά του θα ορίσει το πλαίσιο του νέου κόσμου στον οποίο θα ζήσουμε, είναι χρήσιμο εκτός από το να προετοιμάζουμε τα επιχειρήματά μας, να ακούμε προσεκτικά και τα επιχειρήματα των συνομιλητών μας.
Αξιοποιώντας την ευκαιρία της συνάντησής μας, τόσο εμείς όσο και άλλοι δημοσιογράφοι, θέσαμε στον κ. Henri de Castries ορισμένα θέματα ζητώντας την άποψή του. Οι απαντήσεις του είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες:
– Για τις αναδυόμενες αγορές
Ο κ. de Castries υποστηρίζει ότι σήμερα «η τράπουλα ξαναμοιράζεται». Η απουσία ξεπερασμένων και παγιωμένων συστημάτων προσφέρει σε όσους επιχειρούν στις περιοχές αυτές μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων.
– Για την τραπεζική κρίση
Υποστηρίζει ότι είναι η κρίση των Κυβερνήσεων, που επηρεάζει ουσιαστικά τις τράπεζες. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να αναδιοργανωθούν και να γίνουν αποτελεσματικές. θα πρέπει στο μέλλον να ξοδεύουν λιγότερα και καλύτερα, αφήνοντας ζωτικό χώρο και στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Τα κίνητρα που σήμερα δίνονται στην ιδιωτική πρωτοβουλία δεν είναι σωστά και καμία κοινωνία δεν ωφελήθηκε μακροπρόθεσμα, όταν ανάγκασε τους επιχειρηματίες να αναστείλουν τη δραστηριότητά τους. Σε κάθε περίπτωση, ο κ. de Castries υποστηρίζει ότι η κρίση αφορά στην Ευρώπη και δεν θα πρέπει να είμαστε ευρωκεντρικοί. Υπάρχει δίχτυ ασφαλείας, αλλά οι κυβερνήσεις πρέπει να προχωρήσουν σε δομικές μεταρρυθμίσεις. Κατά την άποψή του, η πολιτική που ακολουθεί η καγκελάριος της Γερμανίας είναι η σωστή –υπενθυμίζει πως ως λαός οι Γερμανοί ενσωματώνουν στην οικονομική πολιτική τους την ηθική φιλοσοφία που τους χαρακτηρίζει– και ο μόνος τρόπος να επιδείξουν οι Γερμανοί την ευελιξία που ζητάει ο Νότος, είναι να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις. Κοινό νόμισμα χωρίς κοινή πολιτική είναι τόσο λάθος, όσο το να τοποθετείς την άμαξα πριν το άλογο.
– Για την επένδυση του Ομίλου σε ιταλικά και γαλλικά κρατικά ομόλογα
Ήταν χρέος του Ομίλου να προχωρήσει στην επαναγορά ιταλικών ομολόγων πριν από ένα χρόνο –το θεώρησε ως ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Monti.
– Για το Solvency II και την αποεπένδυση των Τραπεζών στην Ελλάδα από θυγατρικές ασφαλιστικές εταιρείες
Δεν θεωρεί ο επικεφαλής της ΑΧΑ ότι το νέο εποπτικό πλαίσιο κινδυνεύει. Είναι βέβαια γεγονός ότι υπόκειται σε αλλαγές όσον αφορά το σχεδιασμό του, ωστόσο, ο ίδιος πιστεύει ότι για τα σημεία που υπάρχουν ενστάσεις από την πλευρά της αγοράς, θα επικρατήσει η κοινή λογική και θα εξομαλυνθούν τα όποια εμπόδια. Σε ένα γενικό πλαίσιο, ο Όμιλος ΑΧΑ υποστηρίζει τη συνεχιζόμενη προσπάθεια να ενδυναμωθεί η εποπτεία της ασφαλιστικής βιομηχανίας. Ειδικά για το Solvency II, θεωρεί ότι είναι ένα θετικό πλαίσιο, που αντικατοπτρίζει τις ανάγκες της αγοράς. Συγκεκριμένα, θα ενισχύσει την οικονομική ευρωστία του κλάδου, ενώ παράλληλα είναι σημαντικό για την αγορά να υπάρχει ένα ενιαίο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το Solvency II θα πρέπει να ρυθμιστεί, έτσι ώστε να έχει μια τελική βαθμονόμηση, που θα διορθώνει την προκυκλικότητα του συστήματος και θα επιτρέπει στους ασφαλιστές να επιτελέσουν πραγματικά το ρόλο τους ως μακροπρόθεσμοι επενδυτές.
Οι πρόσφατες εξελίξεις στον ελληνικό τραπεζικό τομέα θεωρεί ότι είχαν προβλεφθεί ως ένα βαθμό από τις ίδιες τις τράπεζες. Πιθανότατα επιταχύνθηκαν λόγω της παγκόσμιας μεταρρύθμισης που λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα. Οι τράπεζες θα πρέπει, έτσι κι αλλιώς, να εστιάσουν στην κύρια δραστηριότητά τους, προκειμένου να αντεπεξέλθουν καλύτερα στους όρους και στις προϋποθέσεις που τους τίθενται. Αυτό σημαίνει να απεμπλακούν από κάποιες θυγατρικές τους, λόγω των αυξημένων κεφαλαιακών απαιτήσεων. Οι πόροι είναι πλέον περιορισμένοι και θα πρέπει να διατεθούν σε τραπεζικές εργασίες.
– Για τη διεύρυνση αρμοδιοτήτων της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφαλίσεων, πάνω και από τις εθνικές εποπτικές αρχές
Ο Όμιλος ΑΧΑ είναι υπέρ της ενδυνάμωσης του ευρωπαϊκού οργανισμού,
εφόσον η ενδυνάμωση αυτή είναι προσαρμοσμένη και σχετική με τις ανάγκες αυτών που προστατεύει και, επομένως, υπέρ της βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης. Τη θέση αυτή του Ομίλου ενισχύει το γεγονός ότι οι εξελίξεις ως προς την ανεξαρτησία της EIOPA και το πεδίο λειτουργίας της, είναι ευθυγραμμισμένες με το νέο ρυθμιστικό πλαίσιο Solvency II που προετοιμάζεται για όλη την Ευρώπη.
Αμαλία Ρουχωτά
