Νίκος Δαμάλας: Μια “σύμπραξη” που θα φέρει παιδικά χαμόγελα!
Νίκος Δαμάλας,
Κορυφαίος Ασφαλιστικός & Χρηματοοικονομικός Σύμβουλος
της Εθνικής Ασφαλιστικής
Ο κ. Νίκος Δαμάλας μας μιλά για τη χορηγία ενδοσκοπικού εξοπλισμού, αξίας €200.000, της Εθνικής Ασφαλιστικής στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία», της οποίας (χορηγίας) ήταν και ο εισηγητής. Μεταξύ άλλων, αναφέρει πώς προέκυψε η ιδέα αλλά και πώς σχολίασαν οι συνάδελφοί του αυτήν του την πρωτοβουλία. Ο Νίκος εκπέμπει ένα μήνυμα, που δεν έχει να κάνει αυτή τη φορά με τη μέθοδο και τη στρατηγική ούτε με τη βελτίωση της επαγγελματικής επίδοσης του Ασφαλιστή. Εκπέμπει μήνυμα ψυχής! Της ψυχής του ασφαλιστή της καθημερινότητας. Του ανθρώπου που συναναστρέφεται ανθρώπους και μπορεί να τους κοιτάζει στα μάτια.
Συνέντευξη στον ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΟΥΧΩΤΑ
Κύριε Δαμάλα, ακούσαμε για τη χορηγία αυτή της Εθνικής Ασφαλιστικής προς το Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία». Διαβάσαμε και την ανάρτηση της κας Άντζελας Γκερέκου, που ήταν πολύ συγκινητική, όμως, από την πλευρά σας, θα θέλατε να μας πείτε πώς προέκυψε όλη αυτή ιστορία; Τι ήταν εκείνο που εσάς, πέραν της ανθρώπινης ευαισθησίας σας, ως ασφαλιστικό σύμβουλο, σας ενέπνευσε να αγωνιστείτε να υλοποιηθεί αυτή η χορηγία;
Ν.Δ.: Πρόκειται για μια σύμπραξη τριών ανθρώπων και έχει ως αφετηρία μια προσωπική μου γνωριμία με την κα Άντζελα Γκερέκου, Πρόεδρο του ΕΟΤ, σε μια κοινωνική μας εκδήλωση, όπου εντελώς τυχαία –καθώς όλα τα ωραία ξεκινάνε τυχαία– βρεθήκαμε με την κα Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, Επιστημονικά Υπεύθυνη Μονάδας Γαστρεντερολογίας και Ηπατολογίας, Α΄ Παιδιατρικής Κλινικής Πανεπιστημίου Αθηνών και Γαστρεντερολογικού Τμήματος Νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία». Γνωρίζοντας εμένα, καθώς έχουμε οικογενειακές, φιλικές σχέσεις, αλλά και την Αλεξάνδρα πολλά χρόνια, η κα Γκερέκου μας έβαλε να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι, λέγοντάς μας: «Γνωριστείτε, έχει νόημα να ξέρει ο ένας τον άλλον». Εκεί μιλήσαμε με την Αλεξάνδρα, γνωριστήκαμε, αναφερθήκαμε στις δουλειές μας και μάλιστα, επειδή η σχέση μου με την ιατρική, λόγω της πλευράς της συζύγου μου, είναι πάρα πολύ έντονη και έχω ιδιαίτερη ευαισθησία σε αυτό, όταν αναφερθήκαμε σε λεπτομέρειες που αφορούν το «Παίδων», το μεγαλύτερο παιδιατρικό νοσοκομείο στην Ελλάδα, εξεπλάγην. ένιωσα το λιγότερο ντροπή, ακούγοντας ότι υπάρχει αναμονή 3.000 παιδιών για ενδοσκοπικές εξετάσεις (γαστροσκόπηση, κωλονοσκόπηση κ.λπ.). Τόσο οι συνάδελφοί της όσο και η ίδια αξιοποιούν εμπειρία ετών, ώστε να μπορούν με προσωπική ψηλάφηση των μικρών ασθενών να επιταχύνουν τη διαδικασία. Το γεγονός αυτό μου προκάλεσε αλγεινή εντύπωση και, ταυτόχρονα, σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να είναι και το δικό μου παιδί μέσα σε αυτήν τη λίστα –εδώ λειτούργησε η ενσυναίσθηση πολύ έντονα.
Σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα ούτε το δικό μου παιδί ούτε κανένα άλλο, είτε είναι ασφαλισμένο στο δημόσιο είτε στην ιδιωτική ασφάλιση, να υποστεί αυτή την ταλαιπωρία. Αυτό για εμένα ήταν το “καμπανάκι”, το οποίο με έκανε, την ίδια κιόλας στιγμή, να προβληματιστώ για το τι μπορώ να κάνω ώστε να βρεθεί μια λύση. Παλαιότερα, είχα αναρωτηθεί πολλές φορές: «Πώς θα μπορούσε να υπάρχει μια σωστή σύμπραξη του ιδιωτικού με τον δημόσιο φορέα υγείας;». Να, λοιπόν, που εδώ παρουσιάζεται η ευκαιρία, σκέφτηκα.
Λίγο πριν ξεκινήσω το εταιρικό ταξίδι για τη Γαλλία –και το τονίζω, διότι ήταν ακόμη φρέσκια η νέα διοίκηση–, ετοίμασα μια επιστολή προς την Εταιρεία, όπου τους έγραψα ότι θα ήταν πολύ σημαντικό ως Εθνική Ασφαλιστική, η μεγαλύτερη εταιρεία στην Ελλάδα, να μπορέσει να προσφέρει πραγματικά μια χορηγία στο δημόσιο σύστημα υγείας, θέλοντας να καταδείξει δύο πράγματα: ότι πραγματικά το πρόσωπό της είναι κοινωνικό και ότι την ενδιαφέρει όντως ο άνθρωπος, άρα είναι μια ανθρωποκεντρική εταιρεία, και αυτό το δείχνει ανεξάρτητα αν είναι ή δεν είναι ασφαλισμένος. Άλλωστε, τα 132 χρόνια ύπαρξης της Εθνικής Ασφαλιστικής ομολογούν αυτό που λέω και βέβαια θα ήθελα να το αποδείξουν και ακόμα μία φορά, με πράξεις. Το project αυτό αφορά τη δημιουργία μιας μονάδας one day clinic (ODC), η οποία θα εξοπλιστεί με ενδοσκοπικά μηχανήματα, για να μπορούν τα παιδιά να κάνουν ενδοσκοπικές εξετάσεις, που όμοιές τους υπάρχουν τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική. Να σημειώσω εδώ ότι η κα Παπαδοπούλου ηγείται σε μεγάλα συνέδρια και χαίρει εκτίμησης από την παγκόσμια ιατρική κοινότητα για το έργο της.
Αυτά τα οποία ζητήσατε στο υπόμνημά σας στην ασφαλιστική εταιρεία σας τα παρείχε σαν πληροφορίες η κα Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου;
Ν.Δ.: Ακριβώς! Κάναμε μια δεύτερη συνάντηση με την κα Παπαδοπούλου και, αφού μιλήσαμε εκτενέστερα για τις συνθήκες που επικρατούν μέσα στο Νοσοκομείο, κατάλαβα ποια θα ήταν η βέλτιστη λύση, ώστε να μπορέσουμε να προσπεράσουμε αυτή τη χαοτική αναμονή για 3.000 παιδιά. Ακριβώς πάνω σε αυτή τη συζήτηση στήριξα την επιστολή μου, ζητώντας από την Εθνική Ασφαλιστική να αγοραστούν αυτά τα μηχανήματα και να προσφερθούν κατευθείαν στη μονάδα.
Ποια ήταν η ανταπόκριση της Εταιρείας στο αίτημά σας;
Ν.Δ.: Παρότι η νέα διοίκηση ήταν πολύ φρέσκια, η Εταιρεία, και συγκεκριμένα ο κ. Χρηστίδης, ανταποκρίθηκε άμεσα στο μήνυμά μου, γεγονός το οποίο με έκανε ιδιαίτερα χαρούμενο. Μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα και έχοντας κάνει τις απαραίτητες διαδικασίες η διοίκηση με τον μέτοχο, ώστε να αποφανθούν για την έγκριση του ποσού που θα δινόταν, δέχτηκα ένα ευχάριστο τηλεφώνημα από τη διοίκηση: «Κύριε Δαμάλα, η χορηγία για το Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία” εγκρίθηκε και μπορούμε τώρα πια να προχωρήσουμε στο επόμενο στάδιο».
Εσείς, ως ασφαλιστικός σύμβουλος, την επόμενη μέρα από το τηλεφώνημα της διοίκησης της εταιρείας ότι εγκρίθηκε η χορηγία που προτείνατε, όταν βγήκατε από την πόρτα του σπιτιού σας νιώθατε κάπως διαφορετικά;
Ν.Δ.: Για την ακρίβεια, το τηλεφώνημα αυτό το δέχτηκα μόλις κατέβηκα από το καραβάκι που πέρασα από το Άγιο Όρος και κατευθυνόμουν προς την Ουρανούπολη. Το θεώρησα ιδιαίτερα σημαδιακό και, επειδή έχω μια πίστη βαθύτατη, ένιωσα ότι αυτό πραγματικά ήταν ένα δώρο, το οποίο βοήθησαν και η Εταιρεία μας και οι συνθήκες να προσφερθεί. Ένιωσα πάρα πολύ χαρούμενος, ότι πραγματικά ο σύγχρονος ασφαλιστικός σύμβουλος αλλά και ο εν γένει ασφαλιστικός σύμβουλος αποτελεί όχι μόνο έναν παραγωγικό άνθρωπο στην ελληνική αγορά, που απλά παράγει ασφάλιστρα, αλλά κάτι ακόμα πιο σημαντικό.
Είμαι της άποψης ότι πρέπει να προσφέρουμε χωρίς να περιμένουμε να λάβουμε αντάλλαγμα. Αυτό και μόνο αυτό, πρώτα από όλα, μας κάνει ως ανθρώπους πολύ καλύτερους. άρα, μπορούμε να είμαστε πιο χρήσιμοι και ως άνθρωποι και ως επαγγελματίες.
Οι συνάδελφοί σας, αυτές τις λίγες μέρες που έχουν μεσολαβήσει από την ανακοίνωση της ευγενικής προσφοράς, πώς έχουν αντιδράσει, τι έχουν σχολιάσει;
Ν.Δ.: Η αλήθεια είναι ότι οι συνάδελφοι που ήταν στο συνέδριο και έμαθαν εκείνη την ώρα ότι υπήρχε δική μου μεσολάβηση για τη μεγάλη αυτή κίνηση χορηγίας που κάναμε, βεβαίως, χάρηκαν και ήρθαν να με συγχαρούν. Εγώ, όμως, πάντα το λέω, και σήμερα και τότε και στο συνέδριο, ότι σκοπός είναι όλοι μας να λειτουργούμε σαν μία ομάδα και να μπορούμε να προσφέρουμε όλοι μαζί στην κοινωνία μας, διότι αυτό κάποια στιγμή γυρνάει πίσω σε εμάς.
Αυτή η θετική ανταπόκριση από τους συναδέλφους μου στην Εταιρεία ελπίζω και εύχομαι να αποτελέσει παράδειγμα και για τους υπόλοιπους συναδέλφους, ώστε η επόμενη μέρα να τους βρίσκει αρωγούς στην κοινωνία μας με τέτοιες ενέργειες, οι οποίες θα είναι για το καλό όλων.
Το project αυτό αφορά τη δημιουργία μιας μονάδας one day clinic (ODC), η οποία θα εξοπλιστεί με ενδοσκοπικά μηχανήματα, για να μπορούν τα παιδιά να κάνουν ενδοσκοπικές εξετάσεις.
Με βάση το Ευαγγελικό «να μη γνωρίζει η δεξιά τι ποιεί η αριστερά», σας προβληματίζει η δημοσιοποίηση αυτής της συζήτησης για τη συγκεκριμένη ενέργειά σας ή πιστεύετε ότι αυτές οι πρωτοβουλίες πρέπει να γίνονται ευρύτερα γνωστές στην κοινωνία;
Ν.Δ.: Είναι σημαντικό οι πρωτοβουλίες αυτές να γίνονται γνωστές, για να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση. όχι για άμεση προβολή.
Πιστεύετε ότι η ελληνική ασφαλιστική αγορά, τα 10, 15, 20 χρόνια που την υπηρετείτε, έχει επιδείξει τέτοιες ευαισθησίες;
Ν.Δ.: Η ενασχόλησή μου τόσο μέσω της Εθνικής Ασφαλιστικής όσο και με το MDRT, όπου φέτος είμαι για άλλη μια χρονιά στην Επιτροπή Επικοινωνίας, θα σας πω ότι έχει ακριβώς αυτόν τον σκοπό: να προσφέρουμε όλοι μαζί στην κοινωνία. είτε μέσα από τις δωρεές που κάνουμε ως MDRT Foundation, είτε με το να μοιραζόμαστε καλές πρακτικές και συνήθειες.
Επειδή είμαι άνθρωπος αισιόδοξος, θέλω να πιστεύω και ελπίζω ότι στην κοινωνία μας υπήρχαν και θα υπάρχουν ακόμα “διαμάντια”, τα οποία θα λάμπουν και θα προσφέρουν καθημερινά στον συνάνθρωπο –γιατί η δουλειά μας έχει να κάνει με τον άνθρωπο– και βεβαίως στην κοινωνία μας, κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα –λογικό είναι– την αύξηση της παραγωγικής τους ικανότητας.
Πιστεύετε ότι αυτά τα ιδανικά χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ο ασφαλιστικός σύμβουλος, που καμιά φορά δεν αξιοποιούνται στον ανάλογο βαθμό, τα υπηρετεί ο κλαδικός Tύπος; Μπορούν να βρουν μέσα από τις σελίδες του κλαδικού Tύπου τα ώτα εκείνα που θα ευαισθητοποιηθούν; Όχι μόνο του κοινωνικού συνόλου, αλλά και των ανταγωνιστριών ασφαλιστικών εταιρειών και των ανταγωνιστών ασφαλιστικών συμβούλων.
Ν.Δ.: Στον καθημερινό μας αγώνα, εγώ δεν είδα ποτέ τους άλλους ανθρώπους από τις ανταγωνιστικές εταιρείες ως ανταγωνιστές. Τους βλέπω ως συνοδοιπόρους σε ένα κοινό όραμα που έχουμε, για να βελτιώσουμε την ασφαλιστική συνείδηση στον Έλληνα. Πρέπει να σταματήσουμε να λέμε τη λέξη «ανταγωνιστές», διότι αυτό δημιουργεί και στον πελάτη μια εικόνα που δεν αρμόζει σίγουρα στο επάγγελμά μας.
Εύχομαι να αποτελέσει εναρκτήριο λάκτισμα αυτή η χορηγία, που έτυχε να είναι μέσω της Εθνικής Ασφαλιστικής και να διαμεσολαβώ στην υλοποίησή της, και παράδειγμα προς μίμηση, όχι μόνο για τις εταιρείες, που βεβαίως έχουν να δώσουν ακόμα περισσότερα, αλλά και για όλους τους ασφαλιστικούς συμβούλους. Επειδή, λοιπόν, η λύση είναι μόνο η συνέργεια και η συνεισφορά στο κοινό καλό, προτείνω και συστήνω, μέσα από τον ασφαλιστικό Τύπο, ο οποίος χρόνια τώρα κρατάει ζωντανή αυτή τη φλόγα, να γίνει η χορηγία αυτή αφορμή για την υλοποίηση και άλλων τέτοιων ενεργειών.
Ακολουθήστε την Ασφαλιστική Αγορά στο Google News
