Munich Re: Αυξάνονται οι κίνδυνοι που ενέχει η κλιματική αλλαγή

Καθώς αυξάνονται οι κίνδυνοι που ενέχει η κλιματική αλλαγή, η Munich Re τονίζει την ανάγκη για ταχεία προστασία του κλίματος και νέες επενδύσεις σε τεχνολογίες.

Στις 3 Νοεμβρίου και ενώ στη Γλασκόβη λάμβανε χώρα η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (COP26), η Munich Re, σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε, προβαίνει σε κάποιες καίριες επισημάνσεις. Θεωρεί, μεταξύ άλλων, ότι για τη μείωση του ασφαλιστικού κενού είναι απαραίτητες οι ΣΔΙΤ^. ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να αναπτύξουν οδικούς χάρτες με σαφείς στόχους και αξιόπιστες παραμέτρους και οι μηχανισμοί της αγοράς να ενθαρρύνουν καινοτομίες που σχετίζονται με το κλίμα^. ότι οι ετήσιες επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας πρέπει να τετραπλασιαστούν έως το 2030 και ότι οι κλιματικοί στόχοι που τέθηκαν στο Παρίσι μπορούν να επιτευχθούν μόνο με ριζική τεχνολογική αναδιάρθρωση.
Μία από τις βασικές προτεραιότητες της Munich Re, τόσο ως ασφαλιστής όσο και ως επενδυτής, είναι να βοηθήσει τις νέες τεχνολογίες, για μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα, να επιτύχουν αληθινές καινοτομίες.

Αύξηση των κλιματικών κινδύνων

H τελευταία Έκθεση Αξιολόγησης της IPCC, που κυκλοφόρησε τον περασμένο Αύγουστο, δείχνει ότι η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή συμβάλλει στην εμφάνιση ακραίων καιρικών και κλιματικών φαινομένων σε όλο τον κόσμο. Καθώς οι θερμοκρασίες συνεχίζουν να ανεβαίνουν, διαφορετικά είδη ακραίων καιρικών φαινομένων θα γίνονται ακόμη πιο συχνά σε διάφορες περιοχές του πλανήτη. Για παράδειγμα, ακραίες παράκτιες πλημμύρες που συνέβαιναν μια φορά στα εκατό χρόνια σε ορισμένες περιοχές, θα μπορούσαν τώρα να συμβαίνουν κάθε λίγα χρόνια, λόγω της αύξησης της στάθμης των ωκεανών. «Όσο περισσότερο αποτυγχάνουμε ως παγκόσμια κοινότητα να καταπολεμήσουμε σωστά την κλιματική αλλαγή, τόσο χειρότεροι θα είναι οι κίνδυνοι από φυσικές καταστροφές και οι συνακόλουθες απώλειες», επισημαίνει ο κ. Ernst Rauch, Chief Climate and Geo Scientist της Munich Re.

Επιπλέον, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η κλιματική αλλαγή είναι υπεύθυνη, τουλάχιστον εν μέρει, για την τεράστια κλίμακα της τελευταίας καταστροφικής πλημμύρας στην Κεντρική Ευρώπη, μετά τις ακραίες βροχοπτώσεις τον Ιούλιο του 2021. Με εκτιμώμενες συνολικές απώλειες €46 δισ., ήταν η πιο δαπανηρή φυσική καταστροφή στη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία. Από αυτές τις απώλειες, πάνω από €9 δισ. ήταν ασφαλισμένες.

Απαραίτητη η προσαρμογή στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, με εστίαση στην ανθεκτικότητα

Οι κοινωνίες πρέπει να προσαρμοστούν στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Μόνο τότε μπορεί να μετριαστεί η περαιτέρω αύξηση των απωλειών και να προστατευθούν ζωές. Από οικονομικής και ανθρωπιστικής σκοπιάς, ένα μεγαλύτερο ποσοστό των κινδύνων από φυσικές καταστροφές θα πρέπει να το αναλάβουν οι ασφαλιστές^. χρειάζεται, δηλαδή, οι κίνδυνοι να κατανέμονται σε περισσότερα μέρη. Το κενό ασφάλισης στις βιομηχανικές χώρες έχει συρρικνωθεί τα τελευταία 40 χρόνια. Σήμερα, οι μισές απώλειες είναι ασφαλισμένες, σε σύγκριση με το ένα τέταρτο αυτών τη δεκαετία του 1980. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο στις αναπτυσσόμενες χώρες, πολλές από τις οποίες έχουν πληγεί ιδιαίτερα από την κλιματική αλλαγή. Σε αυτές τις χώρες, εδώ και δεκαετίες, περισσότερο από το 90% του συνόλου των ζημιών που σχετίζονται με φυσικές καταστροφές παραμένουν ανασφάλιστες.

Σε πολλά από αυτά τα μέρη, οι εθνικές ή υπερεθνικές συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα θα μπορούσαν να βοηθήσουν, με ασφαλιστικές λύσεις που θα αναπτύσσονταν από κοινού από τον ιδιωτικό ασφαλιστικό τομέα και τις κυβερνήσεις, καθώς και με την υποστήριξη χωρών – χορηγών ή και του ΔΝΤ. Η Munich Re ενισχύει αυτές τις ΣΔΙΤ, συμμετέχοντας σε πολυάριθμες διεθνείς πρωτοβουλίες, συμπεριλαμβανομένης της Πρωτοβουλίας Βιώσιμων Αγορών (Sustainable Markets Initiative – SMI) και του Φόρουμ Ανάπτυξης Ασφαλίσεων (Insurance Development Forum – IDF).

Η αύξηση της διεθνούς χρηματοδότησης είναι βασικό δομικό στοιχείο, ώστε περισσότεροι άνθρωποι, σε πολλές χώρες, να μπορούν να αντέξουν οικονομικά την ασφάλιση που θα διασφαλίσει τη διαβίωσή τους, εάν επέλθουν καταστροφές. Ως μέρος της διαδικασίας COP, πριν από αρκετά χρόνια, οι βιομηχανικές χώρες παγκοσμίως δεσμεύτηκαν να παρέχουν $100 δισ. ετησίως για μέτρα μετριασμού και προσαρμογής. Μέρος αυτών των χρημάτων έπρεπε να προωθηθεί για λύσεις μεταφοράς κινδύνου. Ωστόσο, το συνολικό ποσό δεν έχει εκταμιευθεί και δεν αναπτύχθηκαν οι απαραίτητες συνεργασίες με τις κυβερνήσεις για την εξεύρεση ασφαλιστικών λύσεων, προσανατολισμένων στις ανάγκες των χωρών χαμηλού εισοδήματος.

Η εμπειρία, ωστόσο, δείχνει ότι και η πρόληψη των κινδύνων, με τη μορφή λύσεων μεταφοράς τους, μπορεί να λειτουργήσει σε χώρες με χαμηλό μέσο εισόδημα. Από αυτή την άποψη, η παραμετρική κάλυψη μπορεί να είναι μια καλή λύση^. το να παρέχεται, δηλαδή, κάλυψη βάσει προκαθορισμένων, αντικειμενικά μετρήσιμων, δεικτών. Με αυτόν τον τρόπο, ο ασφαλιστής πληρώνει ένα προσυμφωνημένο ποσό όταν ενεργοποιηθεί η κάλυψη, π.χ. για καταιγίδες, αν ξεπεραστεί ορισμένη ταχύτητα ανέμου ή όγκος βροχοπτώσεων. Έτσι, οι αιτούντες μπορούν να λάβουν άμεσα βοήθεια, επωφελούμενοι από τη γρήγορη διεκπεραίωση των απαιτήσεων, ακριβώς τη στιγμή που χρειάζονται επειγόντως ρευστότητα.

Ένα χαρακτηριστικό επιτυχές παράδειγμα είναι το Caribbean Catastrophe Risk Insurance Facility (CCRIF), που συστάθηκε το 2007 στην Καραϊβική, με τη βοήθεια και της Munich Re. Το CCRIF εγγυάται πληρωμές εντός 14 ημερών μετά από μια φυσική καταστροφή στις συμμετέχουσες χώρες, οι οποίες μπορούν στη συνέχεια να χρησιμοποιήσουν τα χρήματα για ενέργειες αποκατάστασης. Στα τέλη του 2020, το CCRIF κατέβαλε πάνω από $30 εκατομμύρια στη Νικαράγουα, αμέσως μετά το πλήγμα που δέχτηκε η χώρα από δύο τυφώνες. Η Munich Re είναι ένας από τους σημαντικότερους αντασφαλιστές του CCRIF.

Προκειμένου να υπάρχει καλύτερη ανταπόκριση σε φυσικές καταστροφές, χρειάζεται δομημένη διαχείριση κινδύνων σε εθνικό επίπεδο, με σαφώς προκαθορισμένες αρμοδιότητες, για να εξασφαλίζεται η άμεση δράση σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Στον ιδιωτικό τομέα, έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό να ορίζεται ένας κύριος υπεύθυνος κινδύνου (Chief Risk Officer – CRO), ο οποίος έχει σφαιρική εικόνα των μεγαλύτερων κινδύνων για την εταιρεία. Οι CROs, δηλαδή, είναι υπεύθυνοι για την πρόληψη των κινδύνων και την εφαρμογή των αναγκαίων μέτρων σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

Στον αντίποδα και σε κρατικό επίπεδο, τα επιμέρους τμήματα συχνά εστιάζουν μόνο στους κινδύνους που εμπίπτουν στην αρμοδιότητά τους. Ολοκληρωμένες αξιολογήσεις, πόσο μάλλον συνολική ευθύνη, συχνά λείπουν. Ως αποτέλεσμα, οι λάθος καθορισμένες αρμοδιότητες παρεμποδίζουν την πρόληψη των καταστροφών σε επίπεδο χώρας. «Το να έχουμε ένα είδος κυβερνητικού CRO, θα σήμαινε ότι έχουμε κάποιον που γνωρίζει όλους τους κύριους κινδύνους για την κοινωνία και ο οποίος είναι υπεύθυνος για τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα και για την αποκατάσταση από καταστροφές», εξηγεί ο κ. Joachim Wenning, Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Munich Re.

Όλοι είναι υπέρ της προστασίας του κλίματος, αλλά κανείς δεν θέλει να πληρώσει τον λογαριασμό

Για την προστασία του κλίματος, είναι απαραίτητη η σταδιακή αλλά γρήγορη αντικατάσταση της χρήσης ορυκτών καυσίμων. Αυτό, φυσικά, δεν θα είναι κάτι φτηνό. Τα τελευταία χρόνια, παγκοσμίως, επενδύονται ετησίως σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας πάνω από $300 δισ., μόνο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας –ένα ποσό που θα χρειαστεί να τετραπλασιαστεί μέχρι το 2030. Επιπλέον, απαιτούνται σημαντικές επενδύσεις σε δίκτυα και δομές αποθήκευσης. Για την κάλυψη αυτών των δαπανών, οι εταιρείες χρειάζεται να έχουν ευρεία γεωγραφική παρουσία και σταθερότητα.

Η επαρκώς υψηλή τιμή CO2 (άνω των $100 ανά τόνο έως το 2030), που κατέστη δυνατή με ολοκληρωμένα συστήματα συναλλαγών και με σταθερό στόχο τις «καθαρές μηδενικές εκπομπές» (“Net Zero”) έως το 2050, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως κίνητρο για τις φιλικές προς το κλίμα τεχνολογίες. Ως προσωρινή λύση, θα μπορούσε να εισαχθεί φόρος CO2. Επιπλέον, οι οικονομικές δυσκολίες πρέπει να αντισταθμιστούν, ίσως και με την ανακατανομή μέρους των εσόδων φορολογίας CO2 σε άτομα χαμηλού εισοδήματος.

Οδικοί χάρτες για την κλιματική ουδετερότητα: τα ισχυρά σημεία της πράσινης συμφωνίας της ΕΕ

Όταν πρόκειται για την επίτευξη των κλιματικών στόχων που τέθηκαν το 2015, σχεδόν όλος ο κόσμος εξακολουθεί να στερείται οδικού χάρτη. Μία φιλόδοξη προσέγγιση είναι η Πράσινη Συμφωνία της Ευρώπης (Europe’s Green Deal), η οποία περιλαμβάνει έναν σαφή μακροπρόθεσμο στόχο, ενδιάμεσους στόχους και επιμέρους στόχους για συγκεκριμένες χώρες. Είναι επίσης λογικό να αξιοποιηθούν εργαλεία όπως η τιμή του CO2 ως κεντρικά μέσα ρύθμισης της εμπορίας εκπομπών, μαζί με ένα σαφές σχέδιο μείωσής τους. Μια άλλη αξιόλογη στρατηγική θα είναι η διεθνής συνεργασία για την κατασκευή εγκαταστάσεων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στις χώρες όπου θα είναι πιο αποτελεσματικές. Για την Ευρώπη, αυτό θα σήμαινε κυρίως να επικεντρωθεί ο Βορράς στην παραγωγή ενέργειας από τον αέρα και το νερό και ο Νότος στην παραγωγή ηλιακής ενέργειας. Μελέτη που διεξήχθη από το ινστιτούτο Fraunhofer έδειξε ακριβώς το πόσο αποτελεσματικά θα μπορούσε να επιτευχθεί η μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας χρησιμοποιώντας μια τέτοια προσέγγιση. Επιπλέον, σημαντική θα ήταν η συντονισμένη χρηματοδότηση τεχνολογιών Net-Zero, οι οποίες αφαιρούν το CO2 από τον αέρα, καθώς η διαδικασία είναι επί του παρόντος πολύπλοκη και δαπανηρή. Από αυτή την άποψη, χρειάζονται επειγόντως κβαντικά άλματα.

«Μόνο με επαρκείς επενδύσεις στην καθαρή μετάβαση και στην απεξάρτηση από τον άνθρακα των βιομηχανικών κοινωνιών, θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε το βιοτικό μας επίπεδο και να μετριάσουμε τις κοινωνικές δυσκολίες, ενώ παράλληλα θα ανοίξουμε τον δρόμο της ευημερίας για τις φτωχότερες χώρες. Οι πολιτικές που σχετίζονται με το κλίμα θα πετύχουν, εάν ληφθούν υπόψη οι ανάγκες των επιχειρήσεων. Για τον επιχειρηματικό κόσμο, η διαφάνεια και η αξιοπιστία είναι ζωτικής σημασίας», αναφέρει ο κ. Joachim Wenning.

Ο χρηματοπιστωτικός τομέας διαδραματίζει βασικό ρόλο στην κλιματική κρίση, τόσο ως επενδυτής όσο και ως διαχειριστής κινδύνου. Το 2009, η Munich Re έδειξε τον δρόμο, δημιουργώντας ένα ασφαλιστήριο εγγύησης απόδοσης για τους κατασκευαστές φωτοβολταϊκών μονάδων και συνεχίζοντας με λύσεις ασφαλιστικής κάλυψης για την παραγωγή ενέργειας στα αιολικά πάρκα και για την αποδοτικότητα των συστημάτων αποθήκευσης ανανεώσιμης ενέργειας. Η Munich Re συνεργάζεται στενά με την ερευνητική κοινότητα και βρίσκεται σε συνεχή διάλογο με κορυφαίους παρόχους τεχνολογίας, ώστε να κατανοήσει καλύτερα την ανάγκη τους για λύσεις και να βοηθήσει τις νέες τεχνολογίες για το κλίμα να βρουν τη θέση τους στην αγορά. Ο Όμιλος επεκτείνει τις επενδύσεις του στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τις start ups που αφορούν το κλίμα. Στην κατεύθυνση αυτή η Munich Re έχει ήδη εκδώσει δύο πράσινα ομόλογα, δίνοντας στους επενδυτές την ευκαιρία να συμβάλουν άμεσα στη στρατηγική του Ομίλου.

Διαβάστε επίσης:

• Κακοκαιρία Μπάλος: Στα €7,4 εκατ. εκτιμώνται οι ασφαλισμένες ζημιές
• Μαθήματα από τις πλημμύρες στην Ευρώπη (με αποδέκτες κράτος, ασφαλιστικές και άτομα)
• Ποιον ρόλο επιφυλάσσουν οι Έλληνες πολιτικοί στην ιδιωτική ασφάλιση;
• Εθνικός Κλιματικός Νόμος: Καλές προθέσεις και σκέψεις περί Δημοκρατίας

Ακολουθήστε την Ασφαλιστική Αγορά στο Google News