Μάρτιος 2012: Τώρα, θα κριθεί ο θεσμός!
Η βαθιά και πλατιά οικονομική κρίση που μαστίζει την ελληνική κοινωνία θα έχει διάρκεια.
Όλο και περισσότεροι Έλληνες συνειδητοποιούν όχι μόνο τη βίαιη μείωση των εισοδημάτων τους αλλά και την υποβάθμιση των κοινωνικών υπηρεσιών. Ο πολίτης βιώνει τις συνέπειες όχι απλώς της φθοράς αλλά της πλήρους καταρρεύσεως του συστήματος.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, η ασφαλιστική βιομηχανία καλείται να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αποδείξει τα όσα κατά θεωρίαν ευαγγελίζεται. Τώρα, για τους ανθρώπους που διακονούν στο ασφαλιστικό επάγγελμα αλλά και για τους καταναλωτές ασφαλιστικών υπηρεσιών, είναι η ώρα της κρίσης.
Εν τοις πράγμασι, οφείλει ο ασφαλιστικός κλάδος να αναδείξει τις ειδοποιές διαφορές του έναντι των τραπεζών αλλά και τις συμπεριφορές που τον διακρίνουν ως προς τον πελάτη-καταναλωτή, ως προς το συνεργάτη-ασφαλιστή.
Οφείλουν οι ταγοί της ασφαλιστικής μας βιομηχανίας το συμπληρωματικό ρόλο της ιδιωτικής ασφάλισης, που χρόνια εντόνως διεκδικούσαν, να τον ασκήσουν και μάλιστα με τις ιδιαιτερότητες που οι συνθήκες επιβάλλουν.
Οι συμπεριφορές των ασφαλιστών και των ασφαλιστικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται σήμερα στην Ελλάδα είναι κρίσιμες και καθοριστικές για το μέλλον και τα αποτελέσματα της ασφαλιστικής αγοράς για τα πολλά επόμενα χρόνια.
Οι άνθρωποι που ηγούνται σήμερα των ασφαλιστικών εταιρειών, όλοι οι επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στο χώρο και συναναστρέφονται με το δοκιμαζόμενο πολίτη, έμπορο, βιοτέχνη, εργάτη, αγρότη, συνταξιούχο, ιδιωτικό και δημόσιο υπάλληλο, όλοι αυτοί διαμορφώνουν με την πολιτική τους και τη συμπεριφορά τους, αντίστοιχα, το βαθμό της δικαίωσης του ρόλου της ιδιωτικής ασφάλισης στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας.
Μας ανησυχεί το γεγονός ότι κάποιες διοικήσεις ασφαλιστικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα στερούνται της ικανότητος και της ευαισθησίας εκείνης, που οι καταστάσεις επιβάλλουν ως αναγκαίες, στην καθημερινή άσκηση του έργου του ασφαλιστή.
Μας ανησυχεί που αρκετές ασφαλιστικές εταιρείες συνδέονται με δεσμούς αίματος με τραπεζικούς ομίλους, που αυτοί φέρουν και θα σηκώσουν το μεγάλο βάρος της αναδιαρθρώσεως του ελληνικού χρέους.
Πρέπει όμως, ανεξάρτητα του ποιος ηγείται της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς, να προβλεφθεί η επόμενη ημέρα της αγοράς αυτής.
Ο τριτογενής τομέας των υπηρεσιών, πρωταγωνιστής του οποίου είναι ο ασφαλιστικός κλάδος, οφείλει να σταθεί στο ύψος όχι μόνο των εθνικών μας περιστάσεων αλλά και του Θεσμού, παγκόσμια.
Οι Έλληνες και οι ξένοι θεράποντες της ασφαλιστικής βιομηχανίας έχουν αυξημένες ευθύνες για τις πράξεις και τις συμπεριφορές τους. Αυξημένες ευθύνες, σε ώρες οικονομικού πολέμου.
Αυξημένες ευθύνες, γιατί εξαρτάται από αυτούς όλους, είτε αυτοί βρίσκονται εδώ είτε όχι, το Αύριο. Το Αύριο και του Θεσμού της Ασφαλίσεως και της ελληνικής κοινωνίας.
Τα μηνύματα της δημιουργικής ανησυχίας η αγορά μας οφείλει και πρέπει να τα διαχειριστεί και να τα διακινήσει, συστρατεύοντας όλες τις “φίλιες” δυνάμεις. Μέσα από αυτά τα μηνύματα της δημιουργικής ανησυχίας για το αύριο αλλά και το Σήμερα του Θεσμού, των ανθρώπων, των συμπεριφορών, θα ξεφύγουμε, εκτός των άλλων, και από τη μιζέρια της εσωστρέφειας και τις στείρες ανησυχίες περί των κανονιστικών διατάξεων, όπως αυτές εμφανίστηκαν πρότινος στο Μέγαρο.
Υ.Γ. Σε σύντομη πρόσφατη επίσκεψή μας στην Κύπρο, εισπράξαμε –και τα μεταφέρουμε– μηνύματα συμπαράστασης στην ελληνική ασφαλιστική αγορά και στους εργαζόμενους Έλληνες ασφαλιστές. Οι αδερφοί Κύπριοι, με έργα, εκδηλώνουν τη συμπαράστασή τους.
Τους ευχαριστούμε.
