Μάιος 2013: Θεσμική Κοινωνική Ευθύνη

Αφορμής δοθείσης, επιθυμία μας είναι να “συζητήσουμε” με τους αρμόδιους-υπεύθυνους του Κλάδου μας, όχι φυσικά για την περίφημη Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη, για την οποία κόπτονται –και Μπράβο τους! Θέλουμε να μιλήσουμε για τη Θεσμική Κοινωνική Ευθύνη.

Ίσως –και το ομολογούμε– η δραστηριότητα για θεσμική κοινωνική ευθύνη δεν επιτρέπει την αυτοπροβολή σε επιθυμητό βαθμό, αλλά απαιτεί ηθική και τεχνική γνώση του αντικειμένου της Ασφάλισης. Τα προσόντα αυτά είναι σπάνια, αλλά όχι ανύπαρκτα στον πληθυσμό μας.
Καθημερινά σχεδόν, διαβάζουμε στις εφημερίδες κείμενα όπως αυτό του ομότιμου καθηγητή Χειρουργικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Γ. Α. Ανδρουλάκη.
Ο κ. καθηγητής στο Βήμα της 21ης Απριλίου εκφράζει τη γνώμη του, υπό τον τίτλο «Τα όρια της ιατρικής διαφήμισης», όπου, μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Τέλος, θέλω να κλείσω με ένα νέο τρόπο έμμεσης (μαύρης) διαφήμισης. Εδώ οι γιατροί έρχονται σε οικονομική συμφωνία με αντιπροσώπους ασφαλιστικών εταιρειών. Οι “ασφαλιστές” αυτοί κατευθύνουν τον ανίδεο άρρωστο σε συγκεκριμένο γιατρό έναντι φυσικά αδρής αμοιβής».

Στην ίδια εφημερίδα, στις 26 Μαρτίου 2013, ένας Αντιστράτηγος εν αποστρατεία της …Πυροσβεστικής ασχολείται με το θέμα: «Ο κλάδος πυρκαγιάς στην ελληνική ασφαλιστική αγορά σε περίοδο κρίσης». Και τι γράφει ο …Στρατηγός;
«Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι η εμπλοκή των ιδίων Ασφαλιστικών Εταιρειών και στη διερεύνηση των αιτίων των πυρκαγιών με δικούς της Πραγματογνώμονες αποσκοπεί στην ανακάλυψη της αλήθειας και ως εκ τούτου είναι καλοπροαίρετη. Ούτε φυσικά είναι αλήθεια ότι δεν εμπιστεύονται το πόρισμα της Πυροσβεστικής γι’ αυτό και ενεργούν με τον ως άνω τρόπο, απλά έχουν όφελος οι Ασφαλιστικές Εταιρείες να μπλοκάρουν και καθυστερήσουν, όσο αυτό χρονικά είναι εφικτό, με κάθε νομιμοφανή τρόπο την καταβολή αποζημιώσεων στους πελάτες τους και γι’ αυτό επινοήθηκε η νεοθεσπισθείσα διαδικασία. Τις δύσκολες αυτές στιγμές που βιώνει η Ασφαλιστική Αγορά είναι λογικό να επιχειρούν οι Ασφαλιστικές Επιχειρήσεις με κάθε νομιμοφανή τρόπο την άρνηση ή έστω εμπλοκή και χρονική καθυστέρηση καταβολής αποζημιώσεων στους ασφαλισμένους πελάτες τους».

Αυτά τα δύο μικρά και φαρμακερά δημοσιεύματα ποιος νιώθει την υποχρέωση να τα αντικρούσει ή και να τα …επιβεβαιώσει;
Μομφή κατά του Θεσμού αλλά και των θεραπόντων του, όλων των βαθμίδων, δεν συνιστούν τα δημοσιεύματα αυτά;
Ποιος άνθρωπος, διαβάζοντας τους καταγγέλλοντες “επαΐοντες”, δεν διαμορφώνει αρνητική άποψη για την Ασφάλιση και τους Ασφαλιστές;
Κύριοι διευθύνοντες αλλά και εσείς, κύριοι των δημοσίων σχέσεων, αλλά και του marketing των ασφαλιστικών εταιρειών, κωφεύετε ή αδυνατείτε;
Τέλος, βλέποντας στα δελτία ειδήσεων στην ΤV το βράδυ της 22ας Απριλίου τη σύσκεψη, υπό τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, πέντε έξι υπουργών για το θέμα της αντιμετώπισης της μάστιγας των τροχαίων, αναφωνήσαμε:
«Πού είναι οι ασφαλιστές, ρε παιδιά;».

Όπως καλώς γνωρίζουν όσοι –και είναι αρκετοί– μας διαβάζουν για χρόνια, το περιοδικό μας έχει κάθε λόγο και καταγγελτικό επί των παραλείψεων να είναι και ρεαλιστικά, δοκιμασμένα σχέδια να προτείνει, ΠΑΝΤΟΤΕ επί υπαρκτών προβλημάτων του Κλάδου, που επώνυμοι του κλάδου τα διατυπώνουν, όχι εμείς.
Από την πλευρά μας, έχουμε δώσει τις απαντήσεις και Γιατί Ασφαλίζεται η Ανθρώπινη Ζωή, και για το ότι Η Ασφάλιση είναι Πρωταρχική Πανανθρώπινη Ανάγκη, και … Γιατί και Για Τι Πρέπει να Ασφαλιστείς, και Για το Φόρο του Αίματος στην Άσφαλτο, κ.ά., κ.ά.
Εσείς φίλοι, κύριοι και Υποστηρικτές του εντύπου αυτού επί 36 χρόνια, εσείς κύριοι διοικούντες τις ασφαλιστικές εταιρείες, εσείς σεβαστά μέλη του Δ.Σ. της Ενώσεως, ΓΙΑΤΙ δεν ενεργοποιείτε τη Θεσμική Κοινωνική Ευθύνη;