Life Essential: Πρόγραμμα Προστασίας από τη MetLife
Το Life Essential ανήκει στα Προγράμματα Προστασίας της MetLife και προστατεύει την οικογένεια του ασφαλισμένου από τις δυσάρεστες οικονομικές συνέπειες που μπορεί να προκληθούν από απρόσμενη απώλεια ζωής.
Με τα Προγράμματα Προστασίας Life Essential της MetLife συνεχίζουμε το αφιέρωμα που ξεκινήσαμε στο τεύχος Μαρτίου, με τα Κεφάλαια Κάλυψης Ζωής, τα οποία από πολλούς θεωρούνται η πεμπτουσία της Ασφάλισης (δείτε εδώ: MetLife ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΚΑΛΥΨΗΣ μέρος 1, μέρος 2).
Βασικά χαρακτηριστικά του Life Essential
- Καλύπτονται άτομα ηλικίας 18 έως 70 ετών
- Κεφάλαιο Παροχής και Διάρκεια Κάλυψης σύμφωνα με τις ανάγκες σας
- Δυνατότητα τροποποίησης του Κεφαλαίου Παροχής οποιαδήποτε στιγμή
- Επιλογή καταβολής σταθερού ή αναπροσαρμοζόμενου ασφαλίστρου
- Δικαίωμα αλλαγής των δικαιούχων οποιαδήποτε στιγμή
Με το Πρόγραμμα Life Essential ο ασφαλισμένος απολαμβάνει την Προστασία της Οικογένειάς του:
- Διατήρηση του εισοδήματός της
- Εξασφάλιση της ποιότητας ζωής της
- Κάλυψη των οικονομικών της υποχρεώσεων
Μέσα από Προγράμματα όπως το Life Essential, στόχος της MetLife είναι να υποστηρίζει τον ασφαλισμένο και την οικογένειά του, εξασφαλίζοντας προστασία και ξενοιασιά σε ό,τι κι αν επιφυλάσσει το μέλλον.
Χαρακτηριστική είναι η ιστορία που διηγείται ο κ. Παναγιώτης Σταθόπουλος, Ασφαλιστικός Σύμβουλος, Star Agent, Μέλος Κύκλου Επιτυχημένων Ασφαλιστών ΜetLife, η οποία έλαβε χώρα στα πρώτα βήματα της καριέρας του και αναφέρεται σε ένα περιστατικό ασφάλισης ζωής. Για τον κ. Παναγιώτη Σταθόπουλο ήταν η πρώτη περίπτωση σοβαρής αποζημίωσης που έδωσε ως Ασφαλιστικός Σύμβουλος της MetLife.
Μέσα από την εμπειρία του αυτή αντιλήφθηκε το σημαντικό έργο που καλείται να επιτελέσει ως Ασφαλιστικός Σύμβουλος, θωρακίζοντας την ασφάλεια και την προστασία της οικογένειας του ασφαλισμένου που τον εμπιστεύεται:
Εγγυόμαστε τη φροντίδα αυτών που αγαπάς!
«Είναι απόγευμα, Μάρτιος του 1991 και έχω συνάντηση με τον κύριο Μ.Γ., 42 ετών. Είναι παντρεμένος με δύο παιδιά, 6 και 10 ετών, αντίστοιχα. Εργαζόταν σε εργοστάσιο πουλερικών μαζί με τη σύζυγό του. Η καταγωγή του ήταν από ένα χωριό της Ηπείρου, χωρίς ιδιαίτερη ακαδημαϊκή μόρφωση. Από την αρχή, δε, της συζήτησής μας κατάλαβα ότι η στάση του πάνω στο θέμα της ιδιωτικής ασφάλισης δεν ήταν και τόσο θετική.
Στόχος μου ήταν να του μιλήσω όσο πιο απλά γινόταν, χωρίς να χρησιμοποιήσω δύσκολες έννοιες και πολλά νούμερα, και κυρίως να κερδίσω όσο το δυνατόν περισσότερο την εμπιστοσύνη του. Δεν πέρασε αρκετή ώρα και άρχισε να γίνεται μια καλή συζήτηση πάνω στην ασφάλεια. Οι τοποθετήσεις του ήταν λίγο ή πολύ αναμενόμενες: «Εμένα δεν θα μου συμβεί τίποτα απολύτως και δεν θέλω ούτε καν να το σκέφτομαι», «Δεν νομίζω ότι χρειάζομαι κάτι τέτοιο», «Πού να βρεις χρήματα σήμερα για τέτοια πράγματα;»,
«Αν συμβεί ο κίνδυνος, θα δούμε τι θα κάνουμε, κάτι θα γίνει», «Είμαι νέος ακόμη, ας το αφήσουμε για αργότερα» και άλλες τέτοιες εκφράσεις αμφιβολίας και άγνοιας.
Εφαρμόζοντας τη μέθοδο του «Προβληματισμού και της Ανάλυσης των Αναγκών του Πελάτη» μέσα από σωστά δομημένες ερωτήσεις, επιμονή στο να χειριστώ όλες αυτές τις τοποθετήσεις – αντιρρήσεις του, αλλά κυρίως πίστη γι’ αυτό που προσέφερα, αναλύοντας την οικονομική κατάσταση της οικογένειας (πηγές εσόδων, βασικές κατηγορίες εξόδων), βήμα – βήμα, δεν άργησε τουλάχιστον να γίνει κατανοητό ότι το εισόδημα που κερδίζει από την εργασία είναι πολύ σημαντικό για την υποστήριξη των εξόδων του νοικοκυριού του. Χωρίς το δικό του εισόδημα θα υπήρχαν σοβαρές συνέπειες και θα δημιουργούνταν πολύ δύσκολες καταστάσεις. Επίσης, δεν υπήρχε καμία πρόβλεψη ούτε υπήρχε κάποια περιουσία που θα υποστήριζε οικονομικά την οικογένεια σε περίπτωση μηδενισμού του εισοδήματός του.
«Αν συνέβαινε κάτι και ο ίδιος δεν θα βρισκόταν στη ζωή, πώς θα ζήσουν τα παιδιά και η μάνα τους;»: αυτό ήταν το ερώτημα που ερχόταν κάθε λεπτό στο μυαλό μου.
Επειδή δεν υπήρχε καμία πειστική απάντηση – τοποθέτηση, δεν εγκατέλειψα την προσπάθεια. Επέμενα και τελικά συμφωνήσαμε να προχωρήσει στην οικονομική εξασφάλιση του βιοτικού επιπέδου της οικογένειάς του έναντι του κινδύνου της απώλειας ζωής, υπογράφοντας την αίτηση προς ασφάλιση, δίνοντας μια προκαταβολή. Το πρόγραμμα ήταν το Απλής Ασφάλισης Ζωής, με ένα κεφάλαιο κάλυψης σημαντικό για τις ανάγκες της οικογένειάς του.
«Μόλις δημιουργήθηκε μια σημαντική περιουσία», είπα. Μακάρι να μη χρειαστεί ποτέ να χρησιμοποιηθεί, αλλά εάν όμως συμβεί ο κίνδυνος, η οικογένεια θα είναι οικονομικά εξασφαλισμένη και τότε, επαγγελματικά, αισθάνθηκα καλά.
Δεκαοχτώ μέρες από την υπογραφή ο κύριος Μ.Γ. έχασε τη ζωή του σε ατύχημα. Μέσα από την Ασφάλεια Ζωής δημιούργησε μία σημαντική περιουσία για την οικογένειά του, ένα στήριγμα που τους βοήθησε να βρουν την ισορροπία τους, να συνεχίσουν να ζουν κανονικά. Να έχουν το καθημερινό τους φαγητό, να συνεχίσουν τα παιδιά τους να πηγαίνουν σχολείο, να σπουδάσουν, να μη λείψουν βασικά αγαθά και υπηρεσίες από την καθημερινότητά τους».
