Λάθος η φοβική αντιμετώπιση των αριθμών
Editorial Μαΐου 2015
Οι αριθμοί, στο παρόν τεύχος μας, έχουν την τιμητική τους!
Η ευχάριστη έκπληξη της ανάρτησης κάποιων συνολικών απολογιστικών στοιχείων για τα Ασφάλιστρα και τις Πληρωθείσες Αποζημιώσεις των ετών 2010 – 2013, εκ μέρους της Τράπεζας της Ελλάδος –πέρασε μάλιστα επικοινωνιακά και στα …ψιλά–, συνέπεσε με την ολοκλήρωση της δημοσιεύσεως των ετήσιων συνοπτικών οικονομικών καταστάσεων των ασφαλιστικών επιχειρήσεων.
Ως γνωστόν, τουλάχιστον στους πιστούς αναγνώστες μας, η «Α.Α.» δεν είναι της λογικής των αριθμών για τους αριθμούς –γνωστόν, άλλωστε, το της ευημερίας των αριθμών και της δυστυχίας των ανθρώπων–, αλλά για την αλήθεια που αυτοί απεικονίζουν, και μάλιστα, κατά κανόνα, εν συγκρίσει!
Το γεγονός ότι η Ιδιωτική Ασφάλιση –γιατί η Κοινωνική το θυσίασε και το πληρώνει– βασίζεται στη στατιστική και αναλογιστική επιστήμη, αυτό είναι ασφαλώς κάτι που, αν και ρυθμίζει τον θεσμό και τη λειτουργία του, δεν προβάλλεται όσο πρέπει.
Η λογική των αριθμών δεν υπερισχύει της συναισθηματικής προσέγγισης που οι υπεύθυνοι marketing εισηγούνται στις εταιρείες, όταν διαμορφώνουν την εμπορική πολιτική τους.
Η ηθική των αριθμών δεν επιτρέπει επιχειρηματολογίες υπερβολής και πλάνες εντυπώσεις, όπως φραστικά συνθηματολογούσες–επιχειρηματολογούσες κάποιες εταιρείες αποπειρώνται πολλάκις.
Η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη αλλά και οι παντοίες δράσεις που φέρνουν τις εμπορικές εταιρείες πιο κοντά στον Καταναλωτή και το πορτοφόλι του προηγούνται, όπως τα πράγματα δείχνουν, σαν επιλογές και στόχος από τις ασφαλιστικές εταιρείες, έναντι της υποχρεώσεώς τους να αποδίδουν την πραγματική εικόνα της οικονομικής τους κατάστασης αλλά και της λελογισμένης εισφοράς τους για τη δικαίωση και του Θεσμού που υπηρετούν.
Θεσμού που, πέραν της φιλοσοφικής τεκμηρίωσης, προκύπτει και από την εμπιστοσύνη της Πολιτείας, να αναθέτει στις ασφαλιστικές επιχειρήσεις άσκηση εμπορικής δραστηριότητας σε κλάδους υποχρεωτικής ασφάλισης αλλά και επιβολή τελών, όπως του δικαιώματος συμβολαίου.
Τα γράφουμε αυτά, διότι έχουμε παραδείγματα συμπεριφοράς ασφαλιστικών εταιρειών που μας κάνουν να ανησυχούμε.
Δεν μπορεί μια εταιρεία μεγάλη, πρωταγωνίστρια, να σε παραπέμπει σε οικονομικά στοιχεία του Ομίλου της, όταν ζητάς την παραγωγή της και τα οικονομικά αποτελέσματά της στην Ελλάδα.
Δεν μπορεί ένας Γενικός Διευθυντής να ομιλεί δύο ώρες στο ετήσιο γκαλά των πωλήσεων προς τους ανθρώπους των δικτύων του, και να μην αναφέρει παρά μόνον επί ποσοστοίς επίτευξη των στόχων! Ούτε, ο ίδιος, επιτρέπεται να αυτοεξαιρεί την εταιρεία, της οποίας ηγείται, από τη σύγκριση μεγεθών έναντι των ανταγωνιστών του.
Δεν μπορεί, άλλος Γενικός Διευθυντής, να ομιλεί για ποιοτική σύνθεση χαρτοφυλακίου, χωρίς να προσδιορίζει το ύψος του χαρτοφυλακίου του κατά κλάδο, κ.ά., κ.ά.
Τέλος, και επειδή το έντυπό μας από τον περασμένο αιώνα έχει εμπειρίες κακής διαχείρισης, εκ μέρους κάποιων ασφαλιστικών επιχειρήσεων, και των αριθμών, θέλοντας να συμβάλουμε στην αποτροπή της αδιέξοδης κατάστασης στην οποία οδηγεί η απόκρυψή τους, συντάσσουμε το παρόν σημείωμα, για τη δικαίωση των πολλών και λαμπρών ασφαλιστικών εταιρειών που λειτουργούν στην Ελλάδα και δεν τις αφορούν τα όσα περιγράψαμε!
