Μετά τον Eric, o Ερρίκος. Μετά τον Bertrand, o Χρήστος. Μετά τον Miguel, η Μαριάννα!

Το ότι και οι τρεις μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες του τόπου μας …ανέκρουσαν πρύμνα και αποφάσισαν να εμπιστευθούν τις τύχες τους στην Ελλάδα σε Έλληνες CEO, δεν μοιάζει για τυχαίο γεγονός.

Τα μεγέθη αλλά και τα αποτελέσματα των οργανισμών αυτών, τόσο στον τόπο μας όσο και στο ευρύτερο χρηματοοικονομικό περιβάλλον, οδηγούν σε συνειρμούς και συμπεράσματα αλλά και σε ερωτηματικά…

Κοινό χαρακτηριστικό τους είναι το πολύ μικρό ποσοστό συμμετοχής της δραστηριότητάς τους στην Ελλάδα στο συνολικό τους ευρωπαϊκό αποτέλεσμα. Επίσης, κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι η επένδυσή τους στην Ελλάδα δεν είχε τα αναμενόμενα για τις Έδρες και τους Μετόχους αποτελέσματα.

Και οι τρεις γνωρίζουν πολύ καλά τις προοπτικές της Ελλάδας, όχι μόνο μακροοικονομικά αλλά και γεωπολιτικά. Και οι Γάλλοι και οι Ολλανδοί έχουν για πολλά χρόνια επενδύσει πολλά χρήματα. Το αποτέλεσμα δεν συμβαδίζει πάντα με το μέγεθος της καταβληθείσας προσπάθειας.

Φταίνε, άραγε, οι επικεφαλής;

Φταίνε οι οικονομικές και πολιτικές συγκυρίες;

Φταίνε όλα μαζί;

Οι απαντήσεις είναι σύνθετες και πολύπλοκες. Αντίθετα, οι αποφάσεις αποδεικνύεται ότι πρέπει να είναι άμεσες και καθοριστικές.

Όλα δείχνουν –και αυτά που συμβαίνουν και αυτά που πρόκειται να συμβούν– ότι στην ελληνική ασφαλιστική αγορά οι επόμενες ημέρες θα είναι αντίξοες για τις ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες και ότι οι ξένοι που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας θα ενισχυθούν καθοριστικά.

Το ερώτημα είναι: αντέχουν οι ξένοι το ελληνικό περιβάλλον; Σε ποιο χρονικό ορίζοντα προσβλέπουν; Στοχεύουν να διασώσουν ή να αποκομίσουν;

Όλα δείχνουν ότι η Κοινωνική Ασφάλιση στην Ελλάδα, ανεξαρτήτως πολιτικών αντιλήψεων και αγκυλώσεων, προσφέρει έδαφος ανάπτυξης στην Ιδιωτική Ασφάλιση.

Οι ευρωπαϊκές ασφαλιστικές εταιρείες, που το γνωρίζουν αυτό, έχουν αποφασίσει να μείνουν και να δραστηριοποιηθούν ή επιλέγουν να απεμπλακούν; Σαφώς όλες δεν έχουν πάρει την ίδια απόφαση.

Εκτός των τριών που “εξελληνίζουν” τις ηγεσίες τους και περιμένουμε να δούμε τι στάση θα κρατήσουν, παρακολουθούμε και τους υπόλοιπους συμπαίκτες.

Οι Γερμανοί είναι άκρως επιφυλακτικοί και αρνούνται, για πολλά χρόνια ήδη, να πρωταγωνιστήσουν. Αρκούνται στη διατήρηση οικονομικών δεικτών και αδιαφορούν για τα χαμηλά μερίδια αγοράς που κατέχουν. Απέχουν από deals ή και τα κωλυσιεργούν!

Οι Ιταλοί και οι Αμερικανοί κι αυτοί “φρενάρουν” συνεχώς και μεθοδικά.

Όλοι οι παραπάνω περιμένουν και …παραμένουν;

Υ.Γ. Οι εξελίξεις στην Εθνική Ασφαλιστική, σαφώς και ασφαλώς, δεν είναι ήσσονος σημασίας.

Ρεαλιστικά, όλα δείχνουν ότι …το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον!

Μας απασχολεί εάν στο νέο Δ.Σ. της Εταιρείας θα υπάρχει παρουσία εκπροσώπου των εργαζομένων, για να συνυπογράψει τις μέλλουσες κρίσιμες και καθοριστικές αποφάσεις του Μετόχου!

upadate: Ανακοίνωση της Εθνικής Ασφαλιστικής για το νέο Δ.Σ.