Του Κυριάκου Χατζηστεφάνου*

Προ 15ετίας, σε ένα σεμινάριο του Άκη Αγγελάκη στο τότε Υποκ/μα του κ. Δημήτρη Πάτσιου στον Πειραιά, πέραν των πολλών σημειώσεων, μια του φράση καλά κρατεί ακόμη στο μυαλό μου: «Ο φόβος είναι αόρατος, μα τα αποτελέσματά του επάνω μας είναι ορατά».

Τα τελευταία χρόνια κυριαρχεί γενικότερα ένας φόβος. Για το αόριστα άγνωστο που έρχεται, για το νέο που δεν γνωρίζουμε, για τις διάφορες αλλαγές που ακούγονται, γι’ αυτές που έγιναν και αυτές που θα γίνουν. Αλλαγές σε όλους τους τομείς της ζωής μας, μα ιδιαίτερα σε εκείνους που, άμεσα ή έμμεσα, μπορούν να επηρεάσουν το επάγγελμά μας.

Χρόνια τώρα, τελικά αυτό δεν έρχεται ποτέ και εμείς συνεχίζουμε και παρακολουθούμε τις αυξήσεις στον κλάδο μας, συμμετέχοντας μάλιστα ως οι κύριοι ρυθμιστές αυτών.

Κάθε αλλαγή κρύβει ευκαιρίες, επειδή δημιουργεί νέες καταστάσεις. Και αυτές εμείς οι “γυρολόγοι” (νοώντας τον συνεχή αγώνα μας στην αγορά από πελάτη σε πελάτη, υπάρχοντα και υποψήφιο) της ιδιωτικής ασφάλισης μπορούμε να τις βρούμε και να τις αναδείξουμε με το πιο παραγωγικό και ωφέλιμο αποτέλεσμα για εμάς και τον πελάτη μας.

Η καθημερινή διαδικασία επικοινωνίας και συνάντησης με τον πελάτη μάς δίνει τη δυνατότητα να αφουγκραζόμαστε με το πιο ρεαλιστικό κριτήριο τους παλμούς της κοινωνίας μας και αυτό αποτελεί μέρος της ευκαιρίας αυτής.

Και θέλω να πω σε όλους αυτούς τους νέους συναδέλφους που μπαίνουν στο επάγγελμα και βλέπουν μπροστά τους έναν “Γολγοθά”, ότι πάντα ήταν έτσι…. και πάντα έτσι θα είναι.

Πάντα νέες απρόβλεπτες αλλαγές θα εμφανίζονται μπροστά μας και θα τις μεταφράζουν σε ευκαιρίες όσοι δεν φοβούνται, όσοι δεν κουράζονται, όσοι δεν δειλιάζουν, όσοι έχουν ακατάπαυστη και καθημερινή όρεξη για δουλειά.

Εκεί έξω είμαστε εμείς. Εμείς ξυπνάμε κάθε μέρα και σκεφτόμαστε ποιους θα προσεγγίσουμε και σε ποιους στρατηγικά θα απευθυνθούμε, πρωτίστως για να μην απέχουμε από την παραγωγική διαδικασία του μήνα μας, για να μη χάσουμε την ευκαιρία μας, επειδή αυτό θα μας οδηγήσει εκεί που οραματιστήκαμε, για να είμαστε σωστοί στον λόγο μας. Κατά συνέπεια, εμείς αποφασίζουμε σε ποια θέση θέλουμε να ανήκουμε στον κλάδο που εργαζόμαστε, ενώ αυτός με τη σειρά του μας κατατάσσει ανάλογα.

Και αν θα μπορούσα να δανειστώ μια παρομοίωση της κατάστασης που περιγράφω παραπάνω, θα δανειστώ αυτή της δημοσιογράφου Κάισα Έκις Έκμαν, η οποία στο άρθρο της για τη Νομισματική σχέση της Ελλάδος Ευρώ-Δραχμή περιγράφει το ευρώ ως ένα ρούχο που οι ράφτες του το έραψαν σύμφωνα με μέτρα άλλων και μας το έδωσαν να το φορέσουμε, αλλά δεν επιδέχεται επιδιορθώσεις. Στο δικό μας το επάγγελμα δεν ισχύει αυτό.

Εμείς έχουμε τη δυνατότητα να φοράμε το “ρούχο” που θέλουμε και να κάνουμε τις επιδιορθώσεις μας ανάλογα με τις καταστάσεις, επειδή αποτελούμε και τους ράφτες. Στη σχέση μας με την αγορά δεν υπάρχουν αλλού οι ράφτες, αλλά στα δικά μας χέρια και μυαλό. Και εκεί ο καθένας θα ράψει ανάλογα το “ρούχο” που θέλει να φοράει. Δική μας η απόφαση, λοιπόν, γι’ αυτό.

Δεν φαντάζεται κανένας επαγγελματίας στον χώρο μας τον εαυτό του στη συνταξιοδότηση. Αυτό δεν είναι απότοκο του γεγονότος των εισοδημάτων ενός επιτυχημένου ασφαλιστικού συμβούλου αλλά, πολύ περισσότερο, της ευχαρίστησης για την προσφορά στον πελάτη, στον συνάνθρωπο, της στήριξης γενικότερα που προσφέρει το συγκεκριμένο επάγγελμα. Και είναι γύρω μας οι συνάδελφοι που δεν φοβούνται, που δεν δειλιάζουν στις αλλαγές, που δεν παραιτούνται.

Συνάδελφοι, οι καιροί που ζούμε σήμερα θα αποτελέσουν στο μέλλον τη “μονάδα μέτρησης” και το σημείο αναφοράς με αυτό που θα βιώνει η ασφαλιστική μας αγορά, τότε. Μέτρο, εξάλλου, είναι σήμερα η προηγούμενη δεκαετία και θυμάμαι όσους τότε φώναζαν πως η αγορά είναι δύσκολη. Και ενώ κάποιοι σήμερα λείπουν, άλλοι συνάδελφοί τους είναι εδώ, και μάλιστα Πρωταγωνιστές.
Αυτοί αποτελούν τον βασικό κορμό της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς. Αυτοί δείχνουν τον δρόμο στους νεότερους, για να πορευτούν.

Ας αρπάξει ο κάθε νέος την ευκαιρία να δημιουργήσει το δικό του επαγγελματικό ρούχο, που θα τον κάνει να είναι ο αυριανός Πρωταγωνιστής. Ο άμεσα πρωταγωνιστής.

Ας απεμπλακεί από τα εσωτερικά δεσμά του και ας κοιτάξει μόνο εκεί που θέλει να φτάσει, μόνο αυτό που ονειρεύεται, μέσα από αυτό το καταπληκτικό και θεάρεστο επάγγελμα που λειτουργούμε όλοι εμείς. Ας πνίξουμε τα αποτελέσματα του φόβου επάνω μας, γιατί ό,τι σκεφτόμαστε είναι πολύ μακρύτερα από όσο νομίζουμε.

Και όποιος νέος συνάδελφος διαβάζει αυτές τις γραμμές, μη νομίσει πως για κάποιους σε αυτό το επάγγελμα αυτός ο δρόμος είναι εύκολος. Είναι δύσκολος, επίπονος, αλλά συνάμα απολαυστικά δημιουργικός. Και μάλιστα πολλές φορές από ανθρώπους που είχαν γράψει τη δική τους ιστορία κάπου αλλού, άλλαξαν πορεία και βρέθηκαν στον χώρο μας. Τους βλέπουμε καθημερινά δίπλα μας, τους αγγίζουμε και μας αγγίζουν. Παίρνουμε δύναμη και δίνουμε.

Ποιο είδος φόβου, άραγε, είναι εκείνο που μπορεί να νικήσει όλα τα παραπάνω; Και ποια αλλαγή είναι αυτή που θα μας σταματήσει; Η αλλαγή είναι μόνο μέσα μας.

«Γίνε εσύ η αλλαγή που θέλεις να έρθει», έλεγε ο Mahatma Gandhi. Ας μη φλερτάρουμε μόνο με την ιδέα, αλλά ας γίνουμε η αλλαγή και το παράδειγμα για άλλους, επειδή μέσα και από αυτό το επάγγελμα μπορούμε.
Καλή δύναμη και καλή χρονιά!

*Μέλος Ελληνικού Κύκλου Επιτυχημένων Ασφαλιστών της MetLife. – Diploma στο Μanagement από το Kinston University και CMI – Ένταξη στο Gallery of Stars της MetLife το 2013 – Country Chair MDRT Ελλάδος 2013-2014 – Εργάζεται από το 1992. [email protected]

Διαβάστε επίσης: «Συνάντηση Μελών MDRT και Υποψηφίων 2015»