Στη χώρα μας, η παροχή πληροφοριών από τις ασφαλιστικές εταιρείες, η ομοιογένεια, η συχνότητα, η εγκυρότητά τους, είναι δυστυχώς θέμα που λίγοι τολμούν να αγγίξουν και να πουν τα πράγματα με το όνομά τους. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όμως, όπου οι κανόνες υπάρχουν για να τηρούνται από όλους, και οι οργανώσεις της αγοράς εστιάζουν στα κοινά συμφέροντα και διεκδικούν συστηματικά, διεξάγεται εδώ και καιρό ένα μεγάλο debate, με την ευρωπαϊκή ασφαλιστική αγορά να ζητά σε όλους τους τόνους και με ισχυρή επιχειρηματολογία να μπουν όρια στις απαιτήσεις των νέων ρυθμίσεων για την ασφαλιστική αγορά, ώστε να παρέχονται στους καταναλωτές καλύτερες και όχι απλά περισσότερες πληροφορίες.

Σε σχετικό ενημερωτικό δελτίο της η Insurance Europe διευκρινίζει:

Είμαστε ως αγορά υπέρ των κανόνων που επιτρέπουν στους καταναλωτές να κάνουν συγκρίσεις μεταξύ των προϊόντων. Αυτό, ωστόσο, δεν επιτυγχάνεται μέσα από την υπερπληροφόρηση.

Οι ευρωπαϊκές οδηγίες που αφορούν τα PRIIPS και την Ασφαλιστική Διαμεσολάβηση (IDD) δεν ωφελούν τους καταναλωτές, καθώς δεν έχουν συνυπολογιστεί οι συνέπειες τις συνδυαστικής εφαρμογής των όσων αυτές επιτάσσουν, ενώ πολλά στοιχεία τους είναι ήδη ξεπερασμένα από τη διάδοση των διαδικτυακών πωλήσεων ασφαλιστικών προϊόντων.

Σε κάποιες περιπτώσεις, τα έγγραφα πληροφοριών που καλείται ο μεσίτης να δώσει στον υποψήφιο για ασφάλιση μπορεί και να τριπλασιάζονται και να φτάνουν τα περισσότερα από 119 διαφορετικά έγγραφα, τα οποία όμως μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να περιλαμβάνουν και τις ίδιες πληροφορίες με διαφορετική γλώσσα. Και σε αυτά ακόμα δεν έχουν προστεθεί οι οριστικές αποφάσεις (τα μέτρα των επιπέδων 2 και 3) για τα όσα θα ζητά η νέα οδηγία της διαμεσολάβησης.

Με αφορμή τις παραπάνω επισημάνσεις της Insurance Europe, εύλογα αναρωτιόμαστε: Ποιον ωφελεί αλήθεια όλο αυτό το χάος που διαμορφώνουν οι ρυθμίσεις της Ε.Ε. στην ασφαλιστική αγορά; Τι θα γίνει στην Ελλάδα όταν η Εποπτική Αρχή έρθει να ενσωματώσει τις οδηγίες αυτές στο ήδη στραβό κλίμα που και η ίδια επιτρέπει να κυριαρχεί στην ελληνική ασφαλιστική αγορά, αποποιούμενη ευθύνες ή κάνοντας τα στραβά μάτια;

Η πρόταση των Ευρωπαίων ασφαλιστών

Να εστιάσουμε στις αληθινές ανάγκες του καταναλωτή και όχι στις πλασματικές, προτείνει η Insurance Europe. Για να γίνει αυτό, προτείνει συγκεκριμένα «σημεία ελέγχου» από τα οποία θα πρέπει να περνά κάθε πρόταση, ώστε να διασφαλίζεται ότι πράγματι ωφελεί τους καταναλωτές. Τα σημεία αυτά θα μπορούσαν αν είναι:

Μέτρηση του άμεσου και έμμεσου αντίκτυπου κάθε πρότασης στην καθημερινή ζωή του καταναλωτή.
Εκτίμηση των επιπτώσεων της πρότασης στους καταναλωτές, όταν αυτή συνδυάζεται με άλλους υπάρχοντες ή προτεινόμενους κανόνες.
Έλεγχος για το αν κάτι πρέπει να εφαρμοστεί στην επικράτεια της ΕΕ, δεδομένων των διαφορετικών αναγκών των καταναλωτών στις διάφορες χώρες
Εξασφάλιση ότι η αλλαγή των κανόνων θα επιφέρει περισσότερα οφέλη από ό,τι η διατήρηση των παλιών. Σε αυτή την περίπτωση, οι συνεχείς αλλαγές των κανόνων μπορεί να μπερδέψουν τους καταναλωτές ως προς τις γνωστοποιήσεις και τα δικαιώματά τους.
Εξασφάλιση ότι η κάθε πρόταση ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές που υπαγορεύουν οι τεχνολογικές εξελίξεις. Για παράδειγμα, σύμφωνα με την IDD και τις ρυθμίσεις για τα PRIIPS, η πληροφόρηση πρέπει να παρέχεται στους καταναλωτές σε χαρτί. Αυτό είναι απολύτως ξεπερασμένο στην εποχή της ψηφιοποίησης.
Ορθή διεξαγωγή δοκιμών σε καταναλωτές, ώστε να διασφαλίζεται ότι και στην πράξη η κάθε πρόταση είναι προς όφελός τους. Αυτό θα εξασφαλίσει την πλήρωση πραγματικών και όχι πλασματικών αναγκών.

Τα παραπάνω θα ήταν χρήσιμα check points για οποιονδήποτε ευαγγελίζεται την πελατοκεντρική προσέγγιση σε στρατηγική και πρωτοβουλίες.