Interamerican– ActionAid: Μια υποδειγματική συνεργασία σε ανθρωπιστικό έργο
Η ActionAid αναγνωρίζει στην Interamerican έναν από τους πιο πιστούς και σταθερούς εταίρους της, δεδομένου ότι η εταιρεία υποστηρίζει κατά τα τελευταία επτά χρόνια σε ετήσια βάση το πρόγραμμα “Αναδοχή Παιδιού” του οργανισμού, έχοντας αναλάβει συνολικά 587 αναδοχές.
Μόνο κατά την τελευταία διετία 2014-2015, μέσω των 240 αναδοχών που ανέλαβε η Interamerican, έχει συνεισφέρει περισσότερα από 63.000 ευρώ στα προγράμματα της ActionAid. Οι αναδοχές είναι διεσπαρμένες σε όλο τον κόσμο -Αφρική, Ασία και Λατινική Αμερική- σε 16 χώρες με μεγάλες ανάγκες υποστήριξης του παιδικού πληθυσμού.
Με την υποστήριξη της Interamerican και πολλών άλλων επιχειρήσεων, έχει δοθεί η δυνατότητα σε 30 κοινότητες να υλοποιήσουν προγράμματα για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των παιδιών και των νέων, την προώθηση βιώσιμων μικρο-καλλιεργειών, την ενίσχυση της ικανότητας των τοπικών κοινοτήτων -και ιδίως των γυναικών- να ελέγχουν τους δημόσιους φορείς, τη στήριξη των γυναικών που είναι μητέρες, ώστε να κερδίζουν βασικές ελευθερίες όπως η κυριότητα του εαυτού τους και να διεκδικούν το δικαίωμά τους σε μια ζωή χωρίς βία, την προώθηση της γυναικείας απασχόλησης με βοήθεια στις γυναίκες να αποκτήσουν πρόσβαση σε πόρους αξιοπρεπούς διαβίωσης (π.χ. γη, εργαλεία και δάνεια) κ.ά.
Παράλληλα, η Interamerican, στο πλαίσιο της σχέσης που έχει αναπτύξει με την ActionAid, ενθαρρύνει την εθελοντική συμμετοχή εργαζομένων της σε δράσεις του οργανισμού. Πρόσφατα, το στέλεχος του τομέα δημοσίων σχέσεων και κοινωνικής υπευθυνότητας της εταιρείας, Χρύσα Ελευθερίου, συμμετείχε σε αποστολή της ActionAid στην Ουγκάντα. Στην αποστολή συμμετείχαν 47 εθελοντές, που συνέβαλαν στην ολοκλήρωση κατασκευής αιθουσών για το δημοτικό σχολείο του χωριού Γκάλα Γκάλα, στο οποίο φοιτούν 170 παιδιά.
«Όταν συνάντησα την Κέιβι»
Είναι χαρακτηριστικό το απόσπασμα μαρτυρίας του στελέχους της εταιρείας για την πρωτόγνωρη εμπειρία επαφής με τους ανθρώπους ενός διαφορετικού κόσμου. Γράφει η Χρύσα: «Η Κέιβι είναι 22 χρονών και έχει δύο παιδιά. Είναι λίγα παιδιά για τα πολιτισμικά τους δεδομένα, εφόσον στη μέση γυναίκα κάτοικο της Ουγκάντα αντιστοιχούν επτά παιδιά. Όταν ρωτήσαμε την Κέιβι και τον σύζυγό της εάν είναι κάτι που θα μπορούσαμε να κάνουμε γι’ αυτούς ή έστω να μεσολαβήσουμε για να γίνει, χωρίς δεύτερη σκέψη αποκρίθηκαν πως θα ήθελαν θρανία για το σχολείο. Τα παιδιά κατά την ώρα του μαθήματος κάθονται στο χώμα ή σε κάποιον κορμό δέντρου. Μού έκανε ιδιαίτερα θετική εντύπωση το ότι θεωρούσαν τόσο σπουδαίο το θέμα της εκπαίδευσης, δεδομένου ότι ακόμη δεν έχουν λύσει βασικά θέματα καθημερινής επιβίωσης. Και η ίδια η Κέιβι θα ήθελε πολύ να μπορούσε να συνεχίσει κάποια στιγμή το σχολείο».
