Oι νέοι κανόνες της ΕΕ για τη διαχείριση του κινδύνου βιωσιμότητας στο πλαίσιο της Solvency ΙΙ πρέπει να είναι αναλογικοί, υποστηρίζει η Insurance Europe, απαντώντας στη διαβούλευση της ΕIOPA σχετικά με τα ρυθμιστικά τεχνικά πρότυπα (RTS).

Στην απάντησή της η Insurance Europe υπογραμμίζει ότι οι Ευρωπαίοι ασφαλιστές υποστηρίζουν πλήρως τους στόχους βιωσιμότητας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τονίζει ότι οι υφιστάμενες απαιτήσεις της Solvency ΙΙ, που ενισχύθηκαν τον Αύγουστο του 2022, διασφαλίζουν ήδη την αποτελεσματική διαχείριση των κινδύνων βιωσιμότητας στον ασφαλιστικό τομέα. Σημειώνει, επίσης, ότι οι πρόσθετες επικαλυπτόμενες απαιτήσεις θα προκαλούσαν περιττό κόστος χωρίς σαφή οφέλη.

Ο ασφαλιστικός κλάδος προτείνει τις ακόλουθες αλλαγές όσον αφορά τη διαχείριση του κινδύνου βιωσιμότητας, οι οποίες θα μειώσουν τον λειτουργικό φόρτο και τον φόρτο υποβολής εκθέσεων, σύμφωνα με την πρωτοβουλία Omnibus της Επιτροπής, για τη μείωση της γραφειοκρατίας και την απλούστευση των κανόνων της ΕΕ για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις:

Περιορισμός των ελάχιστων απαιτήσεων στους κλιματικούς κινδύνους: Οι απαιτήσεις της αναθεωρημένης οδηγίας Solvency II καλύπτουν τους παράγοντες ESG, αλλά δεν επιβάλλουν ελάχιστα κριτήρια για όλους τους τομείς ESG. Οι κοινωνικοί κίνδυνοι και οι κίνδυνοι διακυβέρνησης δεν διαθέτουν καθορισμένες μεθόδους και μετρήσεις, γεγονός που καθιστά τις κανονιστικές απαιτήσεις μη πρακτικές.
Εναρμόνιση με το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο: Οποιεσδήποτε νέες απαιτήσεις πρέπει να συνάδουν με τις υφιστάμενες κανονιστικές υποχρεώσεις –όπως το CSRD, το ESRS, η ORSA και η υποβολή εκθέσεων στο πλαίσιο του Πυλώνα 3–, ώστε να αποφεύγονται οι επικαλύψεις και η αναποτελεσματικότητα.
Εξασφάλιση πλήρους αναλογικότητας: Η αναλογικότητα πρέπει να ισχύει για όλες τις επιχειρήσεις, όχι μόνο για τις μικρές και μη σύνθετες επιχειρήσεις (SNCU).
Αντιμετώπιση των προκλήσεων εφαρμογής: Οι ανακολουθίες στους ορισμούς του χρονικού ορίζοντα, η μη εναρμόνιση με τις κατηγορίες κινδύνου της Solvency ΙΙ, οι περιορισμοί των δεδομένων, οι δυσκολίες μέτρησης των κριτηρίων ESG και οι διαφορετικές προσεγγίσεις δημοσιοποίησης από τρίτες χώρες δημιουργούν σύγχυση και πρέπει να επιλυθούν.
Αναθεώρηση των προτεινόμενων μετρήσεων: Οι προτεινόμενες ελάχιστες μετρήσεις είναι υπερβολικά εκτεταμένες και δεν είναι ευθυγραμμισμένες με το προφίλ κινδύνου των ασφαλιστών.
Ρεαλιστικοί στόχοι βιωσιμότητας: Οι στόχοι θα πρέπει να εναρμονίζονται με τη διάθεση ανάληψης κινδύνου και τη στρατηγική, εστιάζοντας στη διαχείριση των σημαντικών κινδύνων και όχι στον μετριασμό, ενώ παράλληλα θα πρέπει να παραμένουν ευέλικτοι και προσαρμοσμένοι στις ανάγκες κάθε επιχείρησης.
Αποφυγή αυστηρών οδηγιών εφαρμογής: Οι μη υποχρεωτικές κατευθυντήριες γραμμές της EIOPA δεν θα πρέπει να γίνουν de facto υποχρεωτικοί κανόνες, διασφαλίζοντας ότι οι ασφαλιστές διατηρούν την ευελιξία στη διαχείριση κινδύνων.