H ασφάλιση ως εργαλείο ανάπτυξης των επιχειρήσεων
Απόψεις & Θέσεις Φοιτητών του ΠΑ.ΠΕΙ. -Τμήμα Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης
| Γράφει ο Αθανάσιος Παρίσης, φοιτητής 8ου εξαμήνου |
Οι επιχειρήσεις, από την πρώτη ημέρα λειτουργίας τους, έρχονται αντιμέτωπες με ποικίλους κινδύνους, ορισμένοι από τους οποίους είναι ιδιαίτερα απειλητικοί για την αξία τους, ακόμα και για την ύπαρξή τους. Η ασφάλιση προστατεύει τις επιχειρήσεις από κινδύνους που επιφέρουν οικονομικές απώλειες, συμβάλλει στη μεγιστοποίηση της αξίας τους, ενθαρρύνει τις επενδύσεις τους και, ταυτόχρονα, είναι αυτή που τους επιτρέπει να “σπάσουν” τα όποια ψυχολογικά και οικονομικά εμπόδια δυσχεραίνουν την εμπλοκή τους σε δυνητικά πιο επικίνδυνες, αλλά καινοτόμες δραστηριότητες.
Για τις επιχειρήσεις, ο κίνδυνος αποτελεί συστατικό που πρέπει να εξεταστεί εντός ενός γενικού στόχου που αφορά στη μεγιστοποίηση της αξίας σε σχέση με τον κίνδυνο. Ο κίνδυνος διαπερνά όλο το φάσμα της λήψης αποφάσεων: από τους στόχους της μεγιστοποίησης της αξίας έως τους στόχους της ελαχιστοποίησης της πτώχευσης. Οι επαγγελματίες διαχειριστές κινδύνου συχνά κάνουν διάκριση ανάμεσα στον καθαρό κίνδυνο, ο οποίος χαρακτηρίζεται από κάποια πιθανότητα ζημίας και καμία πιθανότητα κέρδους, και σε αυτόν που ονομάζεται κερδοσκοπικός κίνδυνος. Οι κερδοσκοπικοί κίνδυνοι εμπεριέχουν πιθανότητα είτε για κέρδος είτε για ζημιά.
Σε μια ανταγωνιστική οικονομική αγορά, εάν κάποιος επιθυμεί υψηλότερο αποτέλεσμα σε μια επένδυση, χρειάζεται να αναλάβει μεγαλύτερη πιθανότητα αρνητικού κινδύνου. Κάθε ευκαιρία περιλαμβάνει τόσο τον κίνδυνο όσο και την απόδοση. Κάθε επιχείρηση, από την πρώτη ημέρα λειτουργίας της, έρχεται αντιμέτωπη με ποικίλους κινδύνους, κάποιοι από τους οποίους, αν πραγματοποιηθούν, θα επιφέρουν οικονομικές επιπτώσεις μειώνοντας έτσι την αξία της. Επομένως, κύριος στόχος κάθε οργανισμού είναι, εκτός από την πρόληψη αυτών των καθαρών κινδύνων, η προστασία από αυτούς στην περίπτωση που επέλθουν.
Η ταυτόχρονη εξέταση των καθαρών και των κερδοσκοπικών κινδύνων αποτελεί μια προσέγγιση διαχείρισης κινδύνου, η οποία είναι γνωστή και ως διαχείριση επιχειρηματικού κινδύνου (Enterprise Risk Management – ERM).
Το ERM αποτελεί σήμερα μια προσέγγιση κλειδί για τη διαχείριση κινδύνων των επιχειρήσεων. Η σύγχρονη μορφή της διαχείρισης επιχειρηματικών κινδύνων διαφέρει κατά πολύ από την παραδοσιακή της μορφή. Πλέον το ERM είναι η αρχή με την οποία οι επιχειρήσεις παρακολουθούν, αναλύουν και ελέγχουν κινδύνους στο σύνολο ενός οργανισμού, με στόχο τον εντοπισμό των υποκείμενων συσχετισμών μεταξύ τους. Αυτό επιτρέπει στις επιχειρήσεις να επιτύχουν την ιδανικότερη αντιστάθμιση μεταξύ κινδύνου και απόδοσης, βελτιστοποιώντας έτσι τη συνολική λήψη αποφάσεων του οργανισμού και ως εκ τούτου συμβάλλοντας στην αύξηση της αξίας της επιχείρησης μέσω πιο αποτελεσματικών πρακτικών κατανομής κεφαλαίου.
Ένα από τα πιο βασικά εργαλεία για τις επιχειρήσεις είναι η ασφάλιση, μια μορφή διαχείρισης κινδύνων που χρησιμοποιείται κυρίως για την αντιστάθμιση του κινδύνου πιθανής οικονομικής απώλειας. Εξαιτίας του κομβικού της ρόλου στη διαχείριση κινδύνων, αποτελεί σημείο αναφοράς στις περισσότερες δράσεις της. Η ασφάλιση ορίζεται ως η δίκαιη μεταφορά του κινδύνου πιθανής ζημιάς από τη μια οντότητα στην άλλη, σε αντάλλαγμα ασφαλίστρου και καθήκοντος φροντίδας. Στην πράξη, αντανακλά την ανταλλαγή της βέβαιης ζημιάς (ασφάλιστρο) με αβέβαιες ζημιές που μπορούν να γίνουν η αιτία για ανυπολόγιστες απώλειες, οι οποίες θα μπορούσαν να αποδειχθούν καταστροφικές.
Ωστόσο, ο ρόλος της σύγχρονης ασφάλισης είναι πολυεπίπεδος και εξυπηρετεί έναν μεγάλο αριθμό πολύτιμων οικονομικών λειτουργιών, που είναι ιδιαίτερα διακριτές από άλλους τύπους χρηματοπιστωτικών διαμεσολαβητών. Καθώς η οικονομική ανάπτυξη ενέχει πολλούς κινδύνους, η διαθεσιμότητα της ασφάλισης συμβάλλει στη μεγιστοποίηση της αξίας των επιχειρήσεων, κυρίως επιτρέποντάς τους να μετριάσουν την έκθεσή τους, αφαιρώντας σε ένα βαθμό τον κίνδυνο από την εξίσωση, ενθαρρύνοντας τις επιχειρήσεις να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους και έτσι καθιστώντας την ανάπτυξή τους πιο πιθανή. Ουσιαστικά, η ασφάλιση συμβάλλει στην ενθάρρυνση των επενδύσεων, προωθώντας την οικονομική σταθερότητα και με αυτόν τον τρόπο έχει αντίκτυπο στον ευρύτερο οικονομικό κύκλο, τη φύση της οικονομικής ανάπτυξης.
Πιο συγκεκριμένα, με τη σύνταξη ενός ασφαλιστικού συμβολαίου προάγεται η καινοτομία, η επιχειρηματική δραστηριότητα και η ανάληψη κινδύνων που ενδεχομένως να αποφέρουν κέρδη. Ταυτόχρονα, μια αποτελεσματική μεταφορά κινδύνων έχει τη δυνατότητα να καλλιεργήσει πρόσθετες μακροπρόθεσμες επενδύσεις και αποτελέσματα. Η ασφάλιση, έχοντας εξασφαλίσει σε έναν βαθμό τη συνέχιση της εκάστοτε επιχείρησης στην περίπτωση που βρεθεί αντιμέτωπη με εξωγενή απρόβλεπτα γεγονότα, συμβάλλει στη διαθεσιμότητα χρηματοδότησης προς τις επιχειρήσεις και ταυτόχρονα μειώνει την ανάγκη για δαπανηρά υψηλότοκα δάνεια. Αυτό συμβαίνει διότι μια ασφαλισμένη επιχείρηση δεν θα οδηγηθεί υποχρεωτικά σε χρεοκοπία λόγω καταστάσεων περιορισμένης ρευστότητας. Επομένως, υπάρχει ένα καθαρό όφελος το οποίο θα μοιραστούν με κάποιο τρόπο δανειολήπτης, χρηματοδότης και ασφαλιστής, όσον αφορά το ενδεχόμενο πίστωσης.
Γενικά, η ασφάλιση αυξάνει την επιχειρηματική αποδοτικότητα, καθώς όταν ο ιδιοκτήτης είναι απαλλαγμένος από τον κίνδυνο απωλειών, σίγουρα θα αφιερώσει πολύ περισσότερο και παραγωγικότερο χρόνο στην επιχείρηση. Ωστόσο, η συμβολή της ασφάλισης στην αποδοτικότητα του εγχειρήματος δεν περιορίζεται εκεί. έχει εξίσου σημαντικό αντίκτυπο στο σύνολο της παραγωγικής διαδικασίας, εξασφαλίζοντας την ευημερία των εργαζομένων. Κάθε εργοδότης είναι υπεύθυνος για την ευημερία των υπαλλήλων του, συνεπώς οφείλει να φροντίσει για αυτή, κάτι το οποίο μπορεί να παραχθεί με τη μορφή προγραμμάτων ομαδικής ασφάλισης. Ως αποτέλεσμα αυτού, οι εργαζόμενοι θα αφιερώσουν τις μέγιστες δυνατότητές τους για να ολοκληρώσουν τη δουλειά τους, όταν είναι σίγουροι για τα παραπάνω οφέλη. Επίσης, όποιες διαμάχες μεταξύ εργατικού δυναμικού και διοίκησης μπορούν εύκολα να ελαχιστοποιηθούν με τη βοήθεια τέτοιων προγραμμάτων. Έτσι, ο “ανέμελος” επιχειρηματίας μπορεί να εργαστεί καλύτερα για τη μεγιστοποίηση του κέρδους και την ανάπτυξη του εγχειρήματος.
Η ασφάλιση αποτελεί ένα μεγάλο, αόρατο, αλλά αναπόσπαστο και πολύ σημαντικό μέρος των οικονομιών μας. Χωρίς αυτή, η αβεβαιότητα του μέλλοντος θα ήταν πολύ δυσκολότερα διαχειρίσιμη. Επίσης, θα ήταν πολύ δυσκολότερο να πάρουμε ρίσκα που ενδεχομένως να οδηγήσουν σε καινοτομίες. Με άλλα λόγια, η ασφάλιση συνήθως επιτρέπει στους ανθρώπους και τις επιχειρήσεις να “σπάσουν” τα όποια ψυχολογικά και οικονομικά εμπόδια που συνήθως εμποδίζουν την εμπλοκή σε δυνητικά πιο επικίνδυνες δραστηριότητες, χάνοντας έτσι μεγαλύτερη ανταμοιβή και καινοτομία. Συμπερασματικά, η ασφάλιση συμβάλλει στην ανάπτυξη των επιχειρήσεων μέσω της οικονομικής μεγέθυνσης, της σταθερότητας και της καινοτομίας.
Βιβλιογραφία
– Νεκτάριος, Μ. (2014), «Ιδιωτική Ασφάλιση και Διαχείριση Κινδύνων», Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση.
– Νεκτάριος, Μ. (2010), «Διοικητική Κινδύνων και Ασφαλίσεις Επιχειρήσεων», Αθήνα: Εκδόσεις Αθ. Σταμούλης.
– Kessler, D., Montchalin, A. and Thimann, C. (2016), “Insurance and Economic Development: Growth, Stabilization and Distribution”, Geneva, Switzerland: International Labour Office, 37p.(Paper; no.46).
– Dr. Weisbart, S., CLU. (2018), “How Insurance Drives Economic Growth”, New York, New York, USA: Insurance Information Institute.
– Serpa, J. C. and Krishnan, H. (2016), “The Strategic Role of Business Insurance”, Management Science. Maryland, USA: Institute for Operations Research and the Management Science (INFORMS).
– Dr. Brainard, L. (2008), “What is the role of insurance in economic development?”, Zurich, Switzerland: Zurich Insurance Group Ltd.
– Grace, M., Leverty, J. T., Phillips, R. D. and Shimpi P. (2015), “The Value of Investing in Enterprise Risk Management”, 2014 The Journal of Risk and Insurance. 82. No. 2, 289-316.
– European Systemic Risk Board (2015). Frankfurt, Germany. Report on systemic risks in the EU insurance sector. “The role of the insurance sector in the economy”.
– Gatzert, N. and Martin, M. (2015), “Determinants and Value of Enterprise Risk Management: Empirical Evidence from the Literature”, Risk Management and Insurance Review, Vol.18, No.1, 29-53.
– Bromiley, P., McShane, M., Nair, A. and Rustambakov, E. (2014), “Enterprise Risk Management: Review, Critique, and Research Directions”, Long Range Planning, 1-12. Elsevier Ltd.
– Farrell, M. and Gallagher, R. (2015), “The Valuation Implications of Enterprise Risk Management Maturity”, 2014 The Journal of Risk and Insurance. 82, No.3, 625-657.
Διαβάστε επίσης:
PEPP (Pan-European Pension Product): Δυνατότητες & Προκλήσεις, Του Μιχαήλ Πεχλιβανίδη
Η χρήση των νέων τεχνολογιών στην ελληνική ασφαλιστική αγορά, Των Μαρίας Καρύδη και Μαρίας Μπούρα
Υποχρεωτική ασφάλιση έναντι κινδύνων από φυσικές καταστροφές, Της Ναταλίας Καλούμενου
Γιατί η Ιδιωτική Ασφάλιση δεν είναι «αναγκαίο κακό», Της Νικολίνας Σοφίας Καραγκιόζογλου
Σύστημα 3 Πυλώνων: Γιατί είναι αναγκαία η ασφαλιστική μεταρρύθμιση, Του Ηλία Μπενέκου
Η μεγάλη πρόοδος του Ασφαλιστικού Τομέα μέσω της Τεχνολογίας, Των Σπύρου Σηφάκη και Τάσου Κρατημένου
Aντεπιλογή & Ηθικός Κίνδυνος στις Κυβερνοασφαλίσεις: Μπορούν να περιοριστούν; Της Μαρίας Κυλάφη
Τεχνητή Νοημοσύνη: Ευκαιρία ή απειλή για την ασφαλιστική βιομηχανία; Του Θεόδωρου Πηλιχού
Ακολουθήστε την Ασφαλιστική Αγορά στο Google News
