Πελάτης καλεί τον ασφαλιστή του για να τον ενημερώσει ότι, τελικά, η κυρία με την οποία νωρίτερα είχε εμπλακεί σε τροχαίο ατύχημα, είναι κάθετη ότι η ίδια δεν φέρει καμία απολύτως ευθύνη, όπως επίσης και ο ίδιος είναι βέβαιος ότι δεν φέρει καμία απολύτως ευθύνη…
Μια απολύτως γνώριμη κατάσταση για έναν ασφαλιστικό πράκτορα με πελατολόγιο στην αστική ευθύνη οχημάτων.
Ποια είναι η υποχρέωση του επαγγελματία σε τέτοιου είδους περιπτώσεις;

H δεοντολογία αλλά και ο νόμος υποδεικνύουν ότι ως ασφαλιστικός πράκτορας οφείλει να βοηθήσει τον ασφαλισμένο πελάτη του· αυτή είναι, άλλωστε, και η υποχρέωση των επαγγελματιών που αντιλαμβάνονται τον ρόλο τους ως σύμβουλοι και όχι αποκλειστικά ως πωλητές.

Πόσο εύκολο είναι, όμως, να ανταποκριθεί ο ασφαλιστικός πράκτορας σε αυτόν τον ρόλο του σήμερα;

Στο προαναφερθέν παράδειγμα, όχι όσο θα περίμενε κανείς.

Ο ασφαλιστικός πράκτορας θα δει φυσικά τη δήλωση του πελάτη του, καθώς και φωτογραφίες από τη φροντίδα ατυχήματος· είναι όμως αυτά αρκετά, για να έχει συνολική και αντικειμενική άποψη για το συμβάν;

Προφανώς χρειάζεται και η δήλωση – άποψη του ετέρου εμπλεκόμενου στο ατύχημα οδηγού, προκειμένου να κατευθύνει ορθά τον ασφαλισμένο για όποια διορθωτική δήλωση τυχόν χρειαστεί, ώστε να αποζημιωθεί το όχημα που προβλέπει ο νόμος.

Όμως –και εδώ αρχίζει ο παραλογισμός για τον ασφαλιστικό πράκτορα– η ασφαλιστική εταιρεία δεν δίνει την περιγραφή του δικού της ασφαλισμένου, επικαλούμενη τον Γενικό Κανονισμό για την Προστασία Δεδομένων (ΓΚΠΔ) ή GDPR.

Η περιγραφή του ζημιογόνου ατυχήματος από τον έναν εκ των δύο εμπλεκομένων δεν μπορεί να τεθεί εις γνώσιν του ασφαλιστή και του ετέρου εμπλεκόμενου στο ατύχημα, γιατί θεωρείται ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο –ή έτσι τουλάχιστον το ερμηνεύει η ασφαλιστική εταιρεία.

Ο ενημερωμένος ασφαλιστικός πράκτορας γνωρίζει ότι υπάρχει Πράξη της Εκτελεστικής Επιτροπής 87/5.4.2016 της Τράπεζας της Ελλάδος, η οποία στο άρθρο 8 αναγράφει την υποχρέωση των εταιρειών να αποδίδουν αντίγραφα στα εμπλεκόμενα μέρη που έχουν έννομο συμφέρον από την εμπλοκή τους σε ατυχήματα από την κυκλοφορία των οχημάτων. Και μάλιστα, στο άρθρο 9, αναγράφει ότι, εάν δεν τηρούνται οι όροι της παρούσης εγκυκλίου, μπορούν να επιβληθούν διοικητικά πρόστιμα που προβλέπονται στο άρθρο 256, παρ. 3 του ν. 4364/2016, όπως ισχύει.

Ξέρετε τι διοικητικά πρόστιμα προβλέπονται;

Έως €100.000 και σε περίπτωση υποτροπής έως και €300.000…

Αναρωτιέται, εύλογα, κανείς: πρόκειται για άγνοια του Νόμου από τις ασφαλιστικές εταιρείες; Και είναι η συγκεκριμένη περίπτωση η μοναδική, κατά την οποία μια ασφαλιστική εταιρεία δυσχεραίνει την προσπάθεια του ασφαλιστικού πράκτορα να υποστηρίξει ουσιαστικά τα συμφέροντα του πελάτη του ασφαλισμένου;

Αμαλία Ρουχωτά

Ακολουθήστε την ασφαλιστική αγορά στο Google News