Φεβρουάριος 2012: Δέκα χρόνια ευρώ και ο ευρών αμειφθήσεται
Δραττόμεθα της ευκαιρίας από της συμπληρώσεως δεκαετίας (2002-2012) υπάρξεώς μας με το ευρωπαϊκό νόμισμα, το ευρώ, προκειμένου να συγκρίνουμε το Χθες με το Σήμερα.
Η άλλοτε θωρακισμένη Ελληνική Οικονομία, σήμερα, τελεί σε απόλυτο Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο.
Οι άλλοτε πανίσχυρες ελληνικές τράπεζες έπαυσαν όχι μόνο να διεκδικούν ρόλο στα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο, αλλά στενάζουν υπό τη βιαία επιβολή, που ονομάζεται μάλιστα και εθελοντική συμμετοχή, “κουρέματος” Ελληνικών Ομολόγων.
Η Κεντρική μας Τράπεζα συμπορεύεται με άλλους τινές στη διατύπωση υπονοιών για τα πρόσωπα που διαχειρίστηκαν και διαχειρίζονται τα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας, παραλείποντας μεθοδικά τον απολογισμό για το δικό της έργο, όλο αυτό το διάστημα.
Η ελληνική ασφαλιστική αγορά, έχοντας δεχθεί τις ισχυρές πιέσεις της τραπεζικής αγοράς, ελληνικών και ξένων ιδρυμάτων, κλονίζεται και αυτή συθέμελα και με την προοπτική νέων κανονιστικών διατάξεων, όπως προβλέπουν το Solvency αλλά και η Basel.
Θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας, η Εθνική Ασφαλιστική, της ΑΤΕ, η ΑΤΕ Ασφαλιστική, της EFG Eurobank, η EFG Eurolife, της Alpha Bank, η AlphaLife, της Κύπρου, η Κύπρου Ασφαλιστική και η Κύπρου Ζωής, της Credit Agricole, η Credit Agricole Insurance ΑΕΓΑ και η Credit Agricole Ζωής, της Societe Generale, η Sogecap, αλλά και οι συνεργασίες της Τράπεζας Πειραιώς με την Ευρωπαϊκή Πίστη, την ERGO, την ING, συνιστούν, κυριολεκτικά και αναγκαστικά, αποδιοπομπαίους τράγους για τα μητρικά ή συνεργαζόμενα τραπεζικά συγκροτήματα, που για να επιβιώσουν πρέπει να ξεπουλήσουν τα ασημικά τους.
Το κενό της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς δεν φαίνεται να μπορούν να καλύψουν τα καθαρόαιμα ασφαλιστικά σχήματα, που χωλαίνουν κι αυτά στην επάνδρωσή τους, αφού τα σημεία των καιρών απαιτούν άλλες σκέψεις και άλλες μεθοδολογίες, δημιουργικής φαντασίας και ισχυρής τεχνικής κατάρτισης.
Σε όλα τα ανωτέρω υπάρχουν και οι εξαιρέσεις ή οι παρουσίες-εξαιρέσεις, οι οποίες δεν είναι δυνατόν να αλλάξουν τη ροή και τη φύση των πραγμάτων.
Τα δεκάχρονα της εμπειρίας μας από το ενιαίο νόμισμα βαραίνουν αρνητικά, ως εκ του αποτελέσματος, όχι μόνο στο επιχειρηματικό και εμπορικό αλλά και στο ηθικό του κλίματος, που διέπει απ’ άκρο σε άκρο την ελληνική κοινωνία.
Προ πολλού δεν βρίσκουν πλέον έδαφος οι θεωρίες της Παγκοσμιοποίησης και της Κοινωνικής Ευρώπης. Αντίθετα, ο ευρωσκεπτικισμός και η συντηρητική διαίσθηση-αντίληψη-διαχείριση χαρακτηρίζουν τη σοκαρισμένη Χώρα και τους Πολίτες της.
Αν στις πιο πάνω σκέψεις, πάντα με αφορμή τα δεκάχρονα της εφαρμογής του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος, προσθέσουμε τα όσα έχουν μεσολαβήσει περί τη λεκάνη της Μεσογείου, διαβλέπουμε γεωπολιτικές ανατροπές, νέες στρατηγικές, νέα οικονομία, νέα τάξη πραγμάτων.
Φοβόμαστε το γκρέμισμα των ευρωπαϊκών διδύμων πύργων τώρα, δέκα χρόνια μετά.
