Επόμενη Ημέρα για Όλους μας! Νικητές και Ηττημένους
Editorial, Φεβρουάριος 2015
Έμπλεοι συναισθημάτων ικανοποίησης, ως Πολίτες, ύστερα από την άσκηση του κορυφαίου δικαιώματός μας, και χωρίς υπερβολές να θέλουμε «κι άλλο-κι άλλο» –ελπίζουμε και ευχόμαστε–, είμαστε έτοιμοι να πορευτούμε, ξανά!
Να πορευτούμε και πάλι έχοντας εναποθέσει τις τύχες μας και την ποιότητα της ζωής μας στους εκλεγέντες, ΟΛΙΓΟΝ ΑΞΙΟΥΣ!
Η ελληνική γλώσσα είναι πλούσια και μεστή. Παρερμηνεύεται, όταν παρερμηνεύεται, από πρόθεση και σκοπό.
Στην προκειμένη περίπτωση, τον χαρακτηρισμό μας για τους εκλεγέντες τον μοιραζόμαστε κι εμείς ως Πολίτες, ασφαλώς.
Θυμίζουμε, πάντως, ότι η επόμενη ημέρα για ό,τι μας συμβαίνει είναι εξ ορισμού, αφενός, ευτυχής –σκεφτείτε να μην υπήρχε επόμενη ημέρα! Αφετέρου, είναι η επόμενη ημέρα, ως Γεγονός, το αποτέλεσμα των επιλογών της ελεύθερης βουλήσεώς μας και της νοητικής αντιλήψεώς μας και για τα πρόσωπα και για τα πράγματα.
Κατά μόνας και συνολικά, όπως λέει και ο σοφός Λαός, είμαστε άξιοι της τύχης μας.
Τα όσα συμβαίνουν με τα Κοινά και την Πολιτική συμβαίνουν αντίστοιχα και με την Αγορά και με την επαγγελματική ανέλιξη του καθενός μας και του συνόλου γενικότερα.
Ολίγον άξιοι πολιτικοί εκπρόσωποι, ολίγον άξιοι ηγέτες και στις επιχειρήσεις. Ολίγον άξιο και το συνολικό αποτέλεσμα που καταγράφουμε στην καθημερινότητά μας και φυσικά στην επαγγελματική μας επίδοση.
Οι Μέτοχοι στις Εταιρείες, ο Λαός στη Δημοκρατία, ο Καταναλωτής στην Αγορά, κ.ο.κ. επιλέγουν και ορίζουν εκείνους που τους εμπιστεύονται να ικανοποιήσουν τις επιδιώξεις τους.
Οι διαδικασίες επιβάλλουν τον επιμερισμό των ευθυνών στους εκλέκτορες και στους εκλεγομένους και μάλιστα η εντός συγκεκριμένου χρόνου αξιολόγηση επαναλαμβάνεται τακτικά και ορισμένα, για να μην έχουμε ισόβια δέσμευση.
Σοφά το σύστημα επιτρέπει, αφού παρασχεθεί ικανός χρόνος, να κρίνονται οι επιλογές εκ του αποτελέσματος και είτε να ανανεώνει το κυρίαρχο Σώμα την εμπιστοσύνη του είτε να την αναθεωρεί προς άλλες κατευθύνσεις, άλλα πρόσωπα.
Η διαδικασία είναι αποτελεσματική και δίκαιη. Ασφαλώς, ενέχει κόστος. Κόστος που συνίσταται σε απώλεια χρόνου.
Ο χρόνος, για τον κάθε άνθρωπο, είτε ως προς τα πολιτικά του δικαιώματα, είτε ως προς τις καταναλωτικές του ανάγκες, είτε ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματά του, είναι ορισμένος, συγκεκριμένος, πεπερασμένος.
Ο χρόνος είναι αγαθό σε ανεπάρκεια για τον καθένα μας, αλλά αυτό δεν αλλάζει με τίποτα και για κανέναν.
Με τις σκέψεις αυτές σαν πλαίσιο, ας διερευνήσουμε και ας προβληματιστούμε ως προς τις ατομικές ευθύνες των επιλογών μας.
Βλέπουμε εταιρείες με συγκεκριμένες ηγεσίες να μεγαλουργούν επί δεκαετίες και να κρημνίζονται εντός ολίγων χρόνων, μηνών ή και ημερών, με την αλλαγή των διοικήσεών τους.
Βλέπουμε Έθνη και Κράτη να ακμάζουν και να παρακμάζουν, πάντοτε τα ίδια κάθε φορά, όμως, με άλλη ηγεσία.
Όλα, λοιπόν, εξαρτώνται από τις επιλογές μας.
Και όταν οι επιλογές είναι οι άριστες, ακμή.
Όταν οι επιλογές είναι οι κάκιστες, καταστροφή – παρακμή.
Το δυστύχημα είναι ότι, στην απευκταία κάκιστη επιλογή, επιδικάζεται το τίμημα, να πληρώνεται σε Χρόνο.
Μακάριοι και ευτυχείς, λοιπόν και εν κατακλείδι, εκείνοι που δεν αντιμετωπίζουν την ανάγκη εκκίνησης από μηδενικής βάσεως, όταν ο χρόνος τους έχει εξαντληθεί.
