Ενημέρωση για το solvency II από την ΟΑΣΕ:
Συνάδελφοι,
Σας ενημερώνουμε ότι την 4/1/2016 κατατέθηκε στην Βουλή το νομοσχέδιο που αφορά στην ενσωμάτωση της Οδηγίας 2009/138/ΕΚ (Solvency II). .Εκτός των αλλαγών που επιφέρει η υιοθέτηση της Οδηγίας καταργείται παράλληλα το ΝΔ 400/70 και εισάγονται και νέες διατάξεις που αφορούν το πλαίσιο λειτουργίας και εποπτείας της Ασφαλιστικής Αγοράς.
Σε ότι αφορά την προστασία των εργαζομένων στα προτεινόμενα άρθρα του κειμένου που κατατέθηκε, υπάρχει ο κίνδυνος μείωσης των δικαιωμάτων μας. Έτσι, εκτός των άλλων, δεν διασφαλίζεται πλήρως η καταβολή των οφειλομένων στους εργαζόμενους σε περίπτωση ανάκλησης της άδειας μιας ασφαλιστικής εταιρίας.
Η ΟΑΣΕ και ο ΣΥΑΕ αντέδρασαν άμεσα καταθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις και τροπολογίες στην κατεύθυνση της προστασίας των εργασιακών δικαιωμάτων και των θέσεων εργασίας του κλάδου, με κυρίαρχο το ζήτημα της εξασφάλισης των αποζημιώσεων των απολυμένων από τις εταιρίες που ανακαλείται η άδεια τους. Τις θέσεις μας αναπτύξαμε και προφορικά στην σχετική συνεδρίαση της αρμόδιας Επιτροπής.
Από την πλευρά μας συνεχίζονται οι παρεμβάσεις προκειμένου να αποτυπωθούν στο προς συζήτηση κείμενο που θα καταθέσει ο αρμόδιος υπουργός Οικονομικών, κ. Ε. Τσακαλώτος, τα προτεινόμενα έτσι ώστε να διασφαλίζονται τα δικαιώματα μας.
Συνημμένα σας παραθέτουμε τις προτάσεις που κατατέθηκαν από την πλευρά μας . και θα σας ενημερώσουμε για κάθε σχετική εξέλιξη.
Καλούμε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και όλους τους βουλευτές να επιβεβαιώσουν με τις αποφάσεις τους τις κατά καιρούς διακηρύξεις τους περί προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Δηλώνουμε ότι σε αντίθετη περίπτωση οι εργαζόμενοι του κλάδου θα υπερασπιστούν τα δίκαια και λογικά αιτήματά τους, αντιδρώντας και καταδικάζοντας με κάθε τρόπο σε αποτυχία κάθε άλλη επιλογή.
Για το Εκτελεστικό Συμβούλιο της Ο.Α.Σ.Ε
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Χρήστος Παπαδόγιαννης Μανώλης Χατζάκης
Ακολουθεί το κατατεθειμένο κείμενο :
Αθήνα 15/1/2016
Παρατηρήσεις στο σχέδιο νόμου για την ενσωμάτωση της Οδηγίας 2009/138/ ΕΚ (Solvency II)
Με βάση και το συνημμένο άρθρο του καθηγητή κ. Ι. Ρόκα στο περιοδικό «Νομικό Βήμα» τεύχος Νοέμβρη 2015 φαίνεται ότι ο νέος νόμος (που καταργεί το Ν.Δ. 400/70 το οποίο αποτελούσε Εθνικό Δίκαιο όσον αφορά στο τρόπο λειτουργίας και εποπτείας του κλάδου της Ιδιωτικής Ασφάλισης) επί της ουσίας αποτελεί το νέο Εθνικό Δίκαιο για τα θέματα αυτά, εισάγοντας μάλιστα και στοιχεία που δεν περιλαμβάνονται στην οδηγία2009/138 αλλά σε παλαιότερες οδηγίες που ήδη είχαν ενσωματωθεί στο δίκαιο της χώρας μας. Δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σαν μια απλή διαδικασία εναρμόνισης με κάποια οδηγία της ΕΕ. Θα έπρεπε λοιπόν, πριν εισαχθεί για συζήτηση το νομοσχέδιο στην ολομέλεια, να προηγηθεί συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής με ακρόαση των φορέων του κλάδου της Ιδιωτικής Ασφάλισης.
Εξάλλου στην «μεταφρασμένη οδηγία» έχουν προστεθεί (χωρίς να προκύπτει, από την ίδια την οδηγία, κάποια υποχρέωση της χώρας μας) και νέα σημεία, κυρίως όσον αφορά στην εξυγίανση και στις ασφαλιστικές εκκαθαρίσεις ασφαλιστικών επιχειρήσεων. Σημειώνουμε ότι η ενσωμάτωση των σχετικών οδηγιών της ΕΕ είχε γίνει παλαιότερα.
Τέλος περιλαμβάνονται στο σχέδιο νόμου και θέματα που αφορούν αυτή καθαυτή την ασφαλιστική σύμβαση (πάλι χωρίς αυτό να προκύπτει ως υποχρέωση από την solvency II) τα οποία θα έπρεπε να είναι ζητήματα του ασφαλιστικού νόμου 2496/1997. Το σωστό θα ήταν, εφόσον βέβαια διαπιστωνόταν ανάγκη για αλλαγές ή βελτιώσεις αυτού του νόμου) να γίνουν κάποιες τροποποιήσεις επί του 2496/1997. Αυτό που γίνεται με την ακολουθούμενη τακτική είναι να προκαλούνται προβλήματα τόσο νομικά όσο και χρήσης των νόμων. Έτσι π.χ. για να διαπιστώσει κάποιος ποιο είναι το πραγματικό διάστημα άσκησης του δικαιώματος υπαναχώρησης θα πρέπει να ανατρέξει σε δύο διαφορετικούς νόμους. Έναν που αφορά την ασφαλιστική σύμβαση και έναν που (άσχετο από την άποψη του αντικειμένου του) που ορίζει την λειτουργία και την εποπτεία του κλάδου.
Ακολούθως παραθέτουμε κάποια σημεία που κατά την γνώμη μας χρειάζονται αλλαγές και τα οποία δεν επιβάλλονται υποχρεωτικά από την οδηγία. ΚΟΡΥΦΑΙΟ όμως για την ΟΑΣΕ είναι το θέμα της εξασφάλισης των δεδουλευμένων και των αποζημιώσεων των συναδέλφων μας.
Μεταβίβαση χαρτοφυλακίου
Άρθρο 28
Το παλιό καθεστώς του ν. 400/70 προέβλεπε στο άρθ. 59 ότι η μεταβίβαση χαρτοφυλακίου ασφαλιστηρίων που έχουν εκδοθεί από ασφαλιστικές επιχειρήσεις εγκατεστημένες στην Ελλάδα και καλύπτουν κινδύνους στην Ελλάδα επιτρέπεται, εφόσον η κοινοτική ασφαλιστική επιχείρηση προς την οποία μεταβιβάζεται το χαρτοφυλάκιο έχει την έδρα της ή έστω υποκατάστημά της (εγκατάσταση) στην Ελλάδα.
Με το άρθρο 28 του νομοσχεδίου, παρ. 2, αλλάζει το καθεστώς και προβλέπεται να επιτρέπεται η μεταβίβαση του χαρτοφυλακίου και σε κοινοτικές ασφαλιστικές επιχειρήσεις που δεν έχουν εγκατάσταση στην Ελλάδα, δηλ. δεν έχουν υποκατάστημα, αρκεί να εργάζονται με το καθεστώς ελεύθερης παροχής υπηρεσιών. Η ελεύθερη παροχή υπηρεσιών (εταιρίες ΕΠΥ) δεν προϋποθέτει η μη ελληνική κοινοτική ασφαλιστική επιχείρηση να έχει εγκατάσταση και υπαλλήλους στην Ελλάδα, αρκεί απλώς να έχει ανακοινώσει στην Εποπτική Αρχή της χώρας καταγωγής της την πρόθεσή της να ασκεί ασφαλίσεις στην άλλη Ευρωπαϊκή χώρα (στην περίπτωσή μας στην Ελλάδα) και να μην το έχει αποκλείσει αυτή η Αρχή. Μόνο για την περίπτωση που ασκεί τον κλάδο αυτοκινήτων πρέπει να έχει έναν ειδικό αντιπρόσωπο. Αποτέλεσμα είναι να δυσχεραίνεται η θέση των ασφαλισμένων που ήταν ασφαλισμένοι σε μια εγκατεστημένη στην Ελλάδα ασφαλιστική επιχείρηση σε διάφορα θέματα, όπως σχετικά με το αναγκαίο service που παρέχουν οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις και με την πρόσβαση στην ασφαλιστική αποζημίωση αν τύχει και υπάρξει ζημιά. Δηλ. ένας ασφαλισμένος σε ελληνική ασφαλιστική εταιρία, χωρίς να μπορεί να προβάλλει αντίρρηση και χωρίς τη σύμπραξή του, με τη μεταβίβαση του χαρτοφυλακίου, θα βρεθεί στη θέση να ασφαλίζεται σε μια ασφαλιστική εταιρία λ.χ. στη βόρεια Φιλανδία με τις αυτονόητες δυσχέρειες που θα προκύψουν λόγω απόστασης, γλώσσας, επικοινωνίας, νοοτροπίας κ.λπ.
Επίσης, μια πολύ δυσμενής συνέπεια της αλλαγής αυτής, που όμως έχει ιδιαίτερη σημασία για την αγορά εργασίας στην χώρα μας αυτή την περίοδο, είναι να χαθεί η δυνατότητα απασχόλησης του προσωπικού που εξυπηρετούσε στην παλαιά εταιρία το μεταβιβαζόμενο χαρτοφυλάκιο, λόγω της δυνατότητας που δίνεται, να γίνεται τούτο απλώς με το σύστημα της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών.
Να σημειωθεί ότι η Solvency II το ζήτημα αυτό το αφήνει στη διακριτική ευχέρεια του εθνικού νομοθέτη, άρα ήταν επιλογή του νομοσχεδίου να γίνει αυτή η, δυσμενής για τους ασφαλισμένους και εργαζόμενους, αλλαγή και όχι υποχρέωση από το ευρωπαϊκό δίκαιο.
Προτείνουμε λοιπόν να διατυπωθεί η σχετική διάταξη του άρθρου 28, παρ. 2 ως εξής: « ……. Σε κάθε περίπτωση ο εκδοχέας του μεταβιβαζόμενου χαρτοφυλακίου οφείλει να είναι εγκατεστημένος στην Ελλάδα. ……»
Άρθρο 44
Στα πλαίσια της διευκόλυνσης του έργου διαφόρων αρχών και φορέων δημοσίου συμφέροντος, επιτρέπεται η παροχή στοιχείων των ασφαλιστικών εταιριών από την Εποπτική Αρχή, στο πλαίσιο των κανόνων της τήρησης της εμπιστευτικότητας.
Σύμφωνα με τον νόμο 4331/2015 άρθρο 19 το Ταμείο επικουρικής ασφάλισης των εργαζομένων στον κλάδο της Ιδιωτικής Ασφάλισης (ΤΕΑΕΑΠΑΕ)μπορεί να ζητά και η Εποπτική αρχή υποχρεούται να δίνει τα αιτούμενα στοιχεία που αφορούν τον έλεγχο των ασφαλιστικών εισφορών του. Προς άρση ενδεχόμενης εμπλοκής στην εφαρμογή του:
Προτείνουμε στο άρθρο 44 παρ. 5 α), το εδαφ. αα) να διαμορφωθεί ως εξής :
Άρθρο 44
Παρ 5.
α) Επιτρέπεται η ανταλλαγή πληροφοριών …….
αα) το Εθνικό Συμβούλιο Συστημικής Σταθερότητας, το Υπουργείο Οικονομικών, της ………………………………………….. του Συνηγόρου του Καταναλωτή, των Ελεγκτικών οργάνων των φορέων Κοινωνικής ή Επαγγελματικής Ασφάλισης, της Επιτροπής Ανταγωνισμού, της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής και άλλων τυχόν αρμοδίων αρχών κατά την άσκηση των προβλεπομένων από την ισχύουσα νομοθεσία αρμοδιοτήτων τους.
αβ)………..
(Εναλλακτικά θα μπορούσε να διαμορφωθεί όπως παρακάτω:
Άρθρο 44
Παρ 5.
α) Επιτρέπεται η ανταλλαγή πληροφοριών …….
αα) το Εθνικό Συμβούλιο Συστημικής Σταθερότητας, το Υπουργείο Οικονομικών, της ………………………………………….. και άλλων τυχόν αρμοδίων αρχών και φορέων κατά την άσκηση των προβλεπομένων από την ισχύουσα νομοθεσία αρμοδιοτήτων τους.
αβ)………..)
Ασφάλιση Υγείας
Άρθρο 166 (άρθρο 206 της οδηγίας 2009/138/ΕΚ)
Με το άρθρο αυτό μπορεί να υποκατασταθεί η υποχρέωση του κράτους για παροχή υπηρεσιών υγείας, εν όλω ή εν μέρει, από τις Ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες. Αυτό από μόνο του έρχεται σε αντίθεση με την πάγια διακηρυγμένη θέση του συνδικαλιστικού κινήματος ότι η Ιδιωτική ασφάλιση δεν πρέπει να υποκαθιστά την δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση αλλά να δρα μόνο συμπληρωματικά ως προς αυτήν.
Επίσης αναθέτει στην Εποπτική Αρχή τον ρόλο του κριτή για το ποιες διατάξεις και κανόνες αποτελούν κανόνες δημοσίου συμφέροντος και άρα θα πρέπει να περιλαμβάνονται στα ασφαλιστήρια συμβόλαια.
Δηλαδή η ΤτΕ (η οποία ελέγχεται άμεσα από την ΕΚΤ) θα κρίνει στο θέμα της κάλυψης της Κοινωνικής Υγείας τους κανόνες δημοσίου συμφέροντος υποκαθιστώντας τον ρόλο του κράτους και της δημόσιας διοίκησης!
Πρόταση :
Να μην περιληφθεί αυτή η διάταξη στο νομοσχέδιο αφού μέχρι σήμερα η κείμενη νομοθεσία δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο ούτε η πρόθεση κυβέρνησης και εργαζομένων είναι προς αυτήν την κατεύθυνση. Αν στο μέλλον υπάρξει τέτοια εξέλιξη (απευκταία για μας) μπορεί να συμπληρωθεί η ανάλογη διάταξη
- Εξυγίανση και εκκαθάριση ασφαλιστικών επιχειρήσεων
Τα θέματα της εξυγίανσης και της εκκαθάρισης ασφαλιστικής επιχείρησης είχαν αντιμετωπισθεί με την ενσωμάτωση παλαιότερων οδηγιών στο νόμο 400/70. Υπήρχαν όμως ατέλειες και προβλήματα που θα έπρεπε να διορθωθούν-συμπληρωθούν. Με την κατάργησή του 400/70 εισάγονται εκ νέου στο παρόν νομοσχέδιο τα θέματα αυτά, χωρίς όμως να αντιμετωπίζονται τα διάφορα προβλήματα που υπήρχαν. Έτσι «μεταφέρονται» και στο νομοσχέδιο αυτό χωρίς ουσιαστικές αλλαγές. Όπου δε υπάρχουν τέτοιες αλλαγές δημιουργούνται και πάλι κάποια σοβαρά προβλήματα.
Οι λύσεις λοιπόν είναι δύο. ‘Η να δοθεί ο κατάλληλος χρόνος (παράταση λίγων ημερών) για σοβαρή διαβούλευση με τους αρμόδιους φορείς και με την βοήθεια συμβούλων, ή να μην καταργηθούν τα άρθρα του 400/70 που αφορούν τα θέματα αυτά, να ψηφιστεί η ενσωμάτωση της οδηγίας, και να συμπληρωθεί στο αμέσως επόμενο διάστημα με τα θέματα αυτά.
Παρακάτω παραθέτουμε και κάποιες παρατηρήσεις επί των άρθρων του νομοσχεδίου που αφορούν τα θέματα αυτά.
Άρθρο 224
Στο ν.δ.400/1970, άρθ. 17γ παρ. 9 χρησιμοποιούνταν ο όρος «Επίτροπος», ο οποίος είναι γνωστός στο κοινό και τους καταναλωτές. Ο νέος όρος «Διαχειριστής» μπορεί να προκαλέσει σύγχυση με τους απλούς διαχειριστές εταιριών. Για το λόγο αυτό προτείνεται να διατηρηθεί ο όρος «επίτροπος» ή, εναλλακτικά, να χρησιμοποιηθεί ο όρος «Ασφαλιστικός Διαχειριστής».
Στην παρ. 5 του άρθρο 224, για να μην υπάρχει αμφιβολία, να προστεθεί ειδική αναφορά ότι δεν ακυρώνονται, καταγγέλλονται ή τροποποιούνται και οι συμβάσεις εργασίας.
Συγκεκριμένα προτείνουμε να διαμορφωθεί το τελευταίο εδάφιο της παρ. 5 του άρθρου 224 ως εξής:
«Ο διορισμός Διαχειριστή δεν συνεπάγεται την ακύρωση καταγγελία ή τροποποίηση των ασφαλιστικών συμβάσεων ή λοιπών συμφωνιών, των ατομικών και συλλογικών συμβάσεων εργασίας και εν γένει των μέχρι εκείνη την στιγμή διαμορφωθέντων εργασιακών δικαιωμάτων, το ληξιπρόθεσμο …………………..κατ’αυτής».
Άρθρο 225
Να προστεθεί στα καθήκοντα του «Διαχειριστή» και η υποχρέωση να εφαρμόσει η ασφαλιστική επιχείρηση, στην οποία έχει διοριστεί «διαχειριστής», εφόσον αυτό είναι δυνατόν, όσα της ζήτησε να κάνει η Εποπτική Αρχή και δεν πραγματοποίησε (και αναφέρονται στο άρθρο 224 παρ. 1, π.χ. παρακώλυση ελέγχου, μη αναστολή πληρωμών κ.λπ.) και που είχαν σαν αποτέλεσμα η Εποπτική Αρχή να προβεί στον διορισμό του.
Συγκεκριμένα προτείνουμε να προστεθεί στο άρθρο 225 παρ. 2 νέο εδάφιο ως εξής:
Άρθρο 225
- …………..
- ………………
α)……………………….
β) ………………………….
γ) «Ο Διαχειριστής – Επίτροπος υποχρεούται να φροντίσει έτσι ώστε η επιχείρηση, στην οποία τοποθετήθηκε, να ανταποκριθεί σε όλες τις υποχρεώσεις καθώς και να διενεργήσει όλα όσα ζητήθηκαν από την Εποπτική Αρχή, η μη υλοποίηση των οποίων προκάλεσε και την τοποθέτηση Διαχειριστή-Επόπτη»
Άρθρο 229
Στην παρ. 1 για την αναστολή πληρωμών να προβλεφθεί για την προστασία των εργαζομένων ότι η αναστολή δεν μπορεί να οδηγήσει σε μη καταβολή μισθού για όλους της εργαζόμενους της εταιρίας.
Προτείνουμε να προστεθεί στην παράγραφο 4. Του άρθρου 229 η φράση:
« ….Επίσης κατά την διάρκεια αναστολής της παραγράφου 1. εκπληρώνονται όλες οι υποχρεώσεις της εταιρίας προς τους έχοντες μαζί της έμμισθη σχέση εργασίας, σύμφωνα με τις ατομικές ή συλλογικές συμβάσεις που τις διέπουν »
Άρθρο 234
Παρ. 2 περ. δ): δεν υπάρχει εμπράγματο δικαίωμα καρπώσεως στο ελληνικό δίκαιο.
(Μήπως πρέπει να διερευνηθεί η έκφραση 😉
Άρθρο 242
Η προθεσμία (4 μήνες) που προβλέπεται στην παρ. 2 για την αναγγελία θα πρέπει να υπολογίζεται από την τελευταία δημοσίευση και όχι από την πρώτη. Αλλιώς δημιουργείται δυσμενής μεταχείριση (τους δίνεται μικρότερη προθεσμία) εκείνων που πληροφορήθηκαν την πρόκληση για την αναγγελία από την τελευταία δημοσίευση.
Εξάλλου την έναρξη της προθεσμίας από την τελευταία δημοσίευση προβλέπει η ίδια παρ. 2 στο τρίτο από το τέλος εδάφιο όσον αφορά την προθεσμία ανακοπής κατά του πίνακα κατάταξης.
Άρθρο 248
Η εφαρμογή του νέου νόμου και στις υφιστάμενες ασφαλιστικές εκκαθαρίσεις την 31.12.2015, χωρίς κάποια διάκριση, σημαίνει εφαρμογή του και στις περιπτώσεις της Ασπίς Πρόνοια και Commercial Value, δηλαδή διορισμό νέων εκκαθαριστών και διενέργεια νέας διαδικασίας για αναγγελία απαιτήσεων. Αν αυτή δεν είναι η επιθυμία του νομοθέτη θα πρέπει να υπάρξει σχετική διάκριση προς αποφυγή συγχύσεως.
Το σημαντικότερο όμως θέμα για τους εργαζόμενους είναι η διασφάλιση των οικονομικών δικαιωμάτων των απολυμένων από τις ασφαλιστικές εταιρίες όταν κλείνουν.
1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ.
Με το Σ/Ν του Υπουργείου Οικονομικών για Ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία των διατάξεων της Οδηγίας 2009/138/ΕΚ (SOLVENCY II) επιχειρείται να αλλοιωθεί το προνόμιο των εργατικών απαιτήσεων σε περίπτωση αφερεγγυότητας ασφαλιστικής επιχείρησης. Η σχετική κοινοτική Οδηγία σε καμιά περίπτωση δεν υπαγορεύει την αλλοίωση του προνομίου, τουναντίον επιδιώκει την κατάλληλη ισορροπία μεταξύ της προστασίας των ασφαλιστικών πιστωτών και άλλων προνομιακών πιστωτών που προστατεύονται από το δίκαιο των κρατών μελών.
- ΠΡΟΣ ΨΗΦΙΣΗ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ
Άρθρο 240:
(άρθρα 275 της Οδηγίας 2009/138/ΕΚ) Προνομιακή κατάταξη απαιτήσεων)
- Οι απαιτήσεις από ασφαλίσεις έχουν απόλυτη προνομιακή μεταχείριση έναντι οιασδήποτε άλλης απαιτήσεως κατά της ασφαλιστικής επιχείρησης, στο σύνολο των στοιχείων του ενεργητικού της επιχείρησης.
2. Κατά παρέκκλιση των διατάξεων της παραγράφου 1 του παρόντος, οι δαπάνες που αφορούν στα έξοδα της διαδικασίας ασφαλιστικής εκκαθάρισης συμπεριλαμβανομένων των αμοιβών και των εξόδων του ασφαλιστικού εκκαθαριστή, έχουν προνόμιο επί του συνόλου των στοιχείων ενεργητικού της επιχείρησης, που προηγείται των απαιτήσεων από ασφάλιση. Η Εποπτική Αρχή με απόφασή της μπορεί να περιορίζει τις δαπάνες ή να καθορίζει το μέγιστο ποσό των δαπανών του προηγουμένου εδαφίου που διαθέτουν προνόμιο που προηγείται των απαιτήσεων από ασφάλιση.
3. Επίσης, κατά παρέκκλιση των διατάξεων της παραγράφου 1 του παρόντος, οι ακόλουθες απαιτήσεις έχουν προνόμιο επί των στοιχείων ενεργητικού της επιχείρησης που καταγράφονται στο αντίστοιχο «μητρώο περιουσιακών στοιχείων ειδικών απαιτήσεων» της παραγράφου 1 του άρθρου 241 του παρόντος, που προηγείται των απαιτήσεων από ασφάλιση
α) οι απαιτήσεις των εργαζομένων που απορρέουν από συμβάσεις απασχόλησης ή άλλες εργασιακές σχέσεις,
β) οι φορολογικές απαιτήσεις του Δημοσίου,
γ) οι απαιτήσεις από ταμεία κοινωνικής ασφάλισης,
δ) οι απαιτήσεις επί στοιχείων του ενεργητικού βεβαρημένων με εμπράγματα δικαιώματα.
3. ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ.
Σύμφωνα με την Οδηγίας 2009/138/ΕΚ ορίζονται τα εξής :
Άρθρο 275
Μεταχείριση των απαιτήσεων εξ ασφαλίσεως.
1. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι απαιτήσεις εξ ασφαλίσεως να τυγχάνουν προνομιακής μεταχείρισης έναντι άλλων απαιτήσεων κατά της ασφαλιστικής επιχείρησης ως εξής:
α) ως προς τα στοιχεία του ενεργητικού τα οποία απαρτίζουν τις τεχνικές προβλέψεις, οι απαιτήσεις εξ ασφαλίσεως έχουν απόλυτη προνομιακή μεταχείριση έναντι οιασδήποτε άλλης απαιτήσεως κατά της ασφαλιστικής επιχείρησης
β) ως προς το σύνολο των στοιχείων του ενεργητικού, οι απαιτήσεις εξ ασφαλίσεως έχουν προνομιακή μεταχείριση έναντι οιασδήποτε άλλης απαιτήσεως κατά της ασφαλιστικής επιχείρησης, με μόνη δυνατή εξαίρεση τα εξής:
(i) τις απαιτήσεις των εργαζομένων που απορρέουν από σύμβαση απασχόλησης ή εργασιακή σχέση
(ii) τις φορολογικές απαιτήσεις δημοσίων οργανισμών
(iii) τις απαιτήσεις των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης
(iv) τις απαιτήσεις επί στοιχείων του ενεργητικού βεβαρημένων με εμπράγματα δικαιώματα.
2. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 1, τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν ότι το σύνολο ή μέρος των δαπανών που απορρέουν από τη διαδικασία εκκαθάρισης, όπως ορίζεται από το εθνικό τους δίκαιο, προηγείται των απαιτήσεων εξ ασφαλίσεως.
3. Τα κράτη μέλη, που έχουν επιλέξει την εναλλακτική λύση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 στοιχείο α), επιβάλλουν στις ασφαλιστικές επιχειρήσεις τη δημιουργία και την τήρηση ειδικού μητρώου σύμφωνα με το άρθρο 276.
Από τα παραπάνω είναι φανερός ο κύριος στόχος που είναι η προστασία των ασφαλισμένων. Προκειμένου λοιπόν να επιτευχθεί ο στόχος τα κράτη μέλη θα πρέπει να μεριμνούν ώστε οι ασφαλιστικοί πιστωτές να τυγχάνουν ειδικής μεταχείρισης σύμφωνα με μια από τις δύο εναλλακτικές μεθόδους που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία. Τα κράτη μέλη δύνανται να επιλέγουν μεταξύ, αφενός, της απολύτου προνομιακής μεταχείρισης των ασφαλιστικών απαιτήσεων όσον αφορά τα στοιχεία του ενεργητικού που απαρτίζουν τις τεχνικές προβλέψεις, αφετέρου της κατάταξης των ασφαλιστικών απαιτήσεων σε ειδική σειρά, της οποίας θα προτάσσονται μόνον απαιτήσεις επί των μισθών, κοινωνικής ασφάλισης, φόρων και εμπραγμάτων δικαιωμάτων, όσον αφορά το σύνολο του ενεργητικού της ασφαλιστικής επιχείρησης.
Καμία από τις δύο μεθόδους που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία δεν εμποδίζει ένα κράτος μέλος να ορίζει σειρά κατάταξης μεταξύ διαφορετικών κατηγοριών ασφαλιστικών απαιτήσεων. Η παρούσα οδηγία εξασφαλίζει την κατάλληλη ισορροπία μεταξύ της προστασίας των ασφαλιστικών πιστωτών και άλλων προνομιακών πιστωτών που προστατεύονται από το δίκαιο των κρατών μελών και δεν εναρμονίζει τα διάφορα συστήματα προνομιακών πιστωτών που υφίστανται στα κράτη μέλη. Οι δύο εναλλακτικές μέθοδοι για την μεταχείριση ασφαλιστικών απαιτήσεων θεωρούνται ουσιαστικά ισοδύναμες. Η πρώτη μέθοδος εξασφαλίζει τη διάθεση στοιχείων του ενεργητικού που απαρτίζουν τις τεχνικές προβλέψεις για την ικανοποίηση ασφαλιστικών απαιτήσεων, ενώ η δεύτερη μέθοδος εξασφαλίζει στις ασφαλιστικές απαιτήσεις θέση στην κατάταξη των πιστωτών, βάσει της οποίας ικανοποιούνται όχι μόνον από τα στοιχεία του ενεργητικού που απαρτίζουν τις τεχνικές προβλέψεις αλλά από το σύνολο του ενεργητικού της ασφαλιστικής επιχείρησης.
4. ΙΣΧΥΟΝ ΔΙΚΑΙΟ στην ΕΛΛΑΔΑ. Το ισχύον δίκαιο κατά το ΝΔ400/1970 έχει ως εξής:
Άρθρο 10.
“1. Οι δικαιούχοι απαιτήσεων από ασφάλιση και οι καθολικοί και ειδικοί τους διάδοχοι έχουν προνόμιο στην ασφαλιστική τοποθέτηση, που προηγείται από κάθε άλλο γενικό ή ειδικό προνόμιο εκτός από το προνόμιο της παραγράφου 9 του άρθρου 12α του παρόντος”.
*** Το πρώτο εδάφιο ,το οποίο είχε αντικατασταθεί με την παρ.9 άρθρ.35 Ν.2496/1997 ΦΕΚ Α 87/16-5-1997,αντικατασττάθηκε και πάλι ως άνω με το άρθρο 6 ΠΔ 332/2003 “Συμμόρφωση προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2001/17/ΕΚ για την εξυγίανση και την εκκαθάριση των ασφαλιστικών επιχειρήσεων” ΦΕΚ Α 285/12.12.2003.
Το προνόμιο αυτό ασκείται αποκλειστικά από τους δικαιούχους ασφαλίσεων ζωής, από τους δικαιούχους ασφαλίσεων αστικής ευθύνης από την κυκλοφορία αυτοκινήτων και από τους δικαιούχους των λοιπών ασφαλίσεων κατά ζημιών, στα περιουσιακά στοιχεία που έχουν διατεθεί σε ασφαλιστική τοποθέτηση αντίστοιχα για καθεμιά από της ασφαλίσεις αυτές. Το ως άνω προνόμιο ισχύει και μετά τη λύση της ασφαλιστικής επιχείρησης.
“Οι απαιτήσεις από σχέση εξαρτημένης εργασίας, εκτός των απαιτήσεων προσώπων που ασκούν τη διοίκηση και διαχείριση της ασφαλιστικής επιχείρησης, έχουν προνόμιο επί του συνόλου της περιουσίας της ασφαλιστικής επιχείρησης, εξαιρουμένων των εξόδων εκκαθάρισης και των μαθηματικών αποθεμάτων που υπάγονται στην κατηγορία τεχνικών αποθεμάτων ασφαλίσεων ζωής, σύμφωνα με το άρθρο 7 του παρόντος. Οι απαιτήσεις του προηγούμενου εδαφίου προηγούνται των απαιτήσεων των δικαιούχων ασφάλισης αστικής ευθύνης από την κυκλοφορία αυτοκινήτων, καθώς και των απαιτήσεων των λοιπών ασφαλίσεων κατά ζημιών. Τα προηγούμενα εδάφια ισχύουν αναδρομικά από 1.1.2006.”
*** Τα άνω εντός ” ” εδάφια προστέθηκαν με την παρ.2 άρθρ.11Ν.3557/2007,ΦΕΚ Α 100/14.5.2007.
*** ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Με το άρθρο 7 Ν.3752/2009,ΦΕΚ Α 40/4.3.2009,ορίζεται ότι: “Οι διατάξεις των εδαφίων δ`, ε` και στ` της παραγράφου 1 του άρθρου 10 του ν.δ. 400/1970, όπως ισχύει, εφαρμόζονται και στις απαιτήσεις από σχέση έμμισθης εντολής επί του αδιανέμητου προϊόντος της εκκαθάρισης κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος”.
- ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ.
Έως σήμερα το ελληνικό κράτος, κατά την ορθή διακριτική του εξουσία, είχε δώσει στις απαιτήσεις από σχέση εξαρτημένης εργασίας ( εκτός των απαιτήσεων προσώπων που ασκούν τη διοίκηση και διαχείριση της ασφαλιστικής επιχείρησης) και στις απαιτήσεις από σχέση έμμισθης εντολής, προνόμιο επί του συνόλου της περιουσίας της ασφαλιστικής επιχείρησης. Σήμερα με το προς ψήφιση Σ/Ν το προνόμιο αυτό αμφισβητείται εμπράκτως αφού περιορίζεται στο αντίστοιχο υπομητρώο περιουσιακών στοιχείων εργατικών απαιτήσεων, δίχως όμως καμιά ουσιαστική εξασφάλιση περί της επάρκειας του εν λόγω υπομητρώου.
Κατά το ισχύον θεσμικό πλαίσιο (ΔΛΠ19) και την μέχρι σήμερα εμπειρία, αμφισβητείται η εγκυρότητα των προβλέψεων για εργατικές απαιτήσεις σε περίπτωση ανάκλησης της άδειας λειτουργίας ασφαλιστικής εταιρείας και καταγγελίας της σύμβασης εργασίας του συνόλου των εργαζομένων. Περαιτέρω αμφισβητείται η αξία αποτίμησης και η δυνατότητα ρευστοποίησης των περιουσιακών στοιχείων που θα απαρτίζουν το ειδικό αυτό υπομητρώο προκειμένου να ικανοποιηθούν οι εργατικές απαιτήσεις.
Συνεπώς οι εργαζόμενοι σε ασφαλιστικές επιχειρήσεις έρχονται σε δυσμενέστερη θέση έναντι των εργαζομένων σε λοιπές επιχειρήσεις κατά παράβαση των συνταγματικών κανόνων της ισότητας και του σεβασμού στο δικαίωμα εργασίας.
Εξάλλου στην κοινοτική οδηγία ρητά αναφέρεται ότι : Τα κράτη μέλη, που έχουν επιλέξει την εναλλακτική λύση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 στοιχείο α), επιβάλλουν στις ασφαλιστικές επιχειρήσεις τη δημιουργία και την τήρηση ειδικού μητρώου σύμφωνα με το άρθρο 276.
Στην περίπτωση όμως που, όπως στο παρόν νομοσχέδιο, επιλέγεται η εναλλακτική της παρ. β του άρθρου 275 της οδηγίας 2009/138/ΕΚ όπου οι απαιτήσεις από την ασφάλιση έχουν προνόμιο επί όλων των στοιχείων του ενεργητικού, δεν απαιτείται η δημιουργία και η τήρηση ειδικού μητρώου
- ΠΡΟΤΑΣΗ.
Κατόπιν των ανωτέρω προτείνεται η τροποποίηση του άρθρου 240 ως κατωτέρω. Οι προτεινόμενες τροποποιήσεις εναρμονίζονται με το κοινοτικό πλαίσιο και προστατεύουν αποτελεσματικά τις απαιτήσεις των εργαζομένων.
Άρθρο 240: (άρθρα 275 της Οδηγίας 2009/138/ΕΚ) Προνομιακή κατάταξη απαιτήσεων
1. Οι απαιτήσεις από ασφαλίσεις έχουν απόλυτη προνομιακή μεταχείριση έναντι οιασδήποτε άλλης απαιτήσεως κατά της ασφαλιστικής επιχείρησης, στο σύνολο των στοιχείων του ενεργητικού της επιχείρησης.
2. Κατά παρέκκλιση των διατάξεων της παραγράφου 1 του παρόντος, οι απαιτήσεις από σχέση εξαρτημένης εργασίας (εκτός των απαιτήσεων προσώπων που ασκούν τη διοίκηση και διαχείριση της ασφαλιστικής επιχείρησης), οι απαιτήσεις από σχέση έμμισθης εντολής και οι δαπάνες που αφορούν στα έξοδα της διαδικασίας ασφαλιστικής εκκαθάρισης συμπεριλαμβανομένων των αμοιβών και των εξόδων του ασφαλιστικού εκκαθαριστή, έχουν προνόμιο επί του συνόλου των στοιχείων ενεργητικού της επιχείρησης, που προηγείται των απαιτήσεων από ασφάλιση. Η Εποπτική Αρχή με απόφασή της μπορεί να περιορίζει ή να καθορίζει το μέγιστο των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικής εκκαθάρισης, συμπεριλαμβανομένων των αμοιβών και εξόδων του ασφαλιστικού εκκαθαριστή, που διαθέτουν προνόμιο που προηγείται των απαιτήσεων από ασφάλιση.
3. Επίσης, κατά παρέκκλιση των διατάξεων της παραγράφου 1 του παρόντος, οι ακόλουθες απαιτήσεις έχουν προνόμιο επί των στοιχείων ενεργητικού της επιχείρησης που καταγράφονται στο αντίστοιχο «μητρώο περιουσιακών στοιχείων ειδικών απαιτήσεων» της παραγράφου 1 του άρθρου 241 του παρόντος, που προηγείται των απαιτήσεων από ασφάλιση:
α) οι φορολογικές απαιτήσεις του Δημοσίου,
β) οι απαιτήσεις από ταμεία κοινωνικής ασφάλισης,
γ) οι απαιτήσεις επί στοιχείων του ενεργητικού βεβαρημένων με εμπράγματα δικαιώματα.
Άρθρο 248 (υφιστάμενες εκκαθαρίσεις)
Να διαγραφεί η διάταξη της παρ. 7 εδαφ. (β) με την οποία περιορίζεται η αποζημίωση λόγω καταγγελίας της σύμβασης εργασίας ή της έμμισθης εντολής μόνο μέχρι την συμπλήρωση του ποσού που υποχρεούται να καταβάλει ασφαλιστικό ταμείο ή άλλος οργανισμός για την κάλυψη ασφαλισμένου σε περίπτωση αφερεγγυότητας του εργοδότη. Θεωρούμε ότι είναι απαράδεκτη στάση απέναντι σε ανθρώπους που μένουν άνεργοι για μεγάλο διάστημα μετά το κλείσιμο της επιχείρησης.
Τελειώνοντας σημειώνουμε ότι πιθανότατα θα υπάρχουν και πολλές άλλες παρατηρήσεις που δεν ήταν δυνατόν στο σύντομο χρόνο που είχαμε να επεξεργαστούμε και θα τις παραθέσουμε ενδεχομένως σε άλλη επιστολή μας.
Είμαστε στην διάθεσή σας για κάθε διευκρίνιση και παρακαλούμε για τις αιτούμενες διορθώσεις.
Με τιμή,