Editorial: Τίποτα και Τύπος

Επίκαιρο παρά ποτέ είναι σήμερα το θέμα της βαθιάς κρίσης που μαστίζει τον ημερήσιο οικονομικό και πολιτικό Τύπο, αλλά και γενικότερα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στην πατρίδα μας.

Η απαξίωση των εφημερίδων ειδικότερα, ύστερα από την πρωτοφανή ρήση του Πρωθυπουργού: «καλύτερα να μη διαβάζετε εφημερίδες…», καθιστά το φαινόμενο, συν τοις άλλοις, χαρακτηριστικό της παρακμής που η Χώρα διέρχεται.

Ο Τύπος, είτε ως θεσμός, είτε ως τέταρτη εξουσία, είτε ως επιχειρηματική δραστηριότητα, προϋποτίθεται ότι τυγχάνει της έξωθεν καλής μαρτυρίας. Οι αναγνώστες τον διαβάζουν και τον εμπιστεύονται, η εξουσία αποδέχεται τον έλεγχό της από αυτόν και, τέλος, η εμπορική του δραστηριοποίηση τυγχάνει αυταπόδεικτα συμβατή προς τους Νόμους και τους κανόνες που διέπουν κάθε άλλη δράση, εντός των πλαισίων που η συντεταγμένη Πολιτεία έχει θεσπίσει.

Σήμερα, παρατηρούμε ότι οι αναγνώστες έχουν μειωθεί δραματικά. Η Νομοθετική, η Εκτελεστική και η Δικαστική Εξουσία σαφώς και έπαψαν να θεωρούν έστω και ετεροθαλή αδελφή τους τον Τύπο, γι’ αυτό, με έμφαση στις ενέργειές τους, αποστασιοποιούνται και εξαντλούν τις επιφυλάξεις τους σε κάθε ευκαιρία. Ευκαιρία, είτε που τους δίδεται, είτε που αυτές οι ίδιες εξουσίες κατασκευάζουν.

Ο ακρογωνιαίος λίθος της Δημοκρατίας, η Ελευθερία του Τύπου, μοιάζει να τίθεται στις συνειδήσεις μας υπό αμφισβήτηση. Ακόμα και στους τοίχους, βλέπουμε συνθήματα υβριστικά για τα Μέσα και τους δημοσιογράφους!

Ως ανήκοντες και εμείς στη μεγάλη οικογένεια του Ελληνικού Τύπου, εμείς, τα εξειδικευμένα περιοδικά, με το όποιο μέγεθος διαθέτουμε, νοιώθουμε ότι απειλούμεθα και μάλιστα αδίκως.

Εμείς, και αναγνώστες διαθέτουμε, και μακράν πάσης σχέσεως και “διαπλοκής” με τις Συνταγματικές Εξουσίες ευρισκόμεθα, και ουδεμία επαγγελματική – επιχειρηματική μας δραστηριότητα εκφεύγει των κανόνων, που διέπουν ακόμη και τα… ψιλικατζίδικα!

Εμείς, αποκλειστικά εξειδικευμένου αντικειμένου έντυπο, διαχρονικά, αναδεικνύουμε και επιδεικνύουμε, και ουδέποτε υποδεικνύουμε.

Επικαλούμεθα και αγωνιωδώς επιζητούμε τη στήριξη της οικονομικής και επιχειρηματικής τάξεως επί του αντικειμένου της οποίας υπεύθυνα εξειδικευόμαστε και άνευ της καλής μαρτυρίας των μελών αυτής δεν υπάρχουμε, αλλά και εξαντλούμε τις επισημάνσεις μας επί των καλώς ή κακώς κειμένων, κάτω από την αίρεση πάντοτε της συγκεκριμένη κοινής μας γνώμης.

Χωρίς τα πιο πάνω να σημαίνουν ότι δεν διαφοροποιούμεθα ή και δεν συγκρουόμεθα με κακώς εννοούμενα συμφέροντα –μάρτυς μας τα γεγονότα που τα τελευταία σαράντα χρόνια της κυκλοφορίας μας έχουν επισυμβεί–, επιζητούμε σήμερα και διεκδικούμε, μέσα στο θολό αυτό τοπίο της αμφισβήτησης του ρόλου του Τύπου, μια διαφορετική αντιμετώπιση. Μια στήριξη.

Αν, όπως λέει ο σοφός λαός, καταλήξουμε πως «κολιός και κολιός από το ίδιο βαρέλι», τότε θα πληγούμε και εμείς και οι επιχειρήσεις και οι υπάλληλοι και οι πάσης φύσεως συνεργαζόμενοι επαγγελματίες του κλάδου μας.

Αυτά προς γνώσιν των… φυλάκων.
Οι καιροί ου μενετοί.