Editorial: Στα άδυτα της αγοράς μας!

Η ίδια ακριβώς ..Πηγή, την οποία ορθά και σοφά ο κ. Νίκος Αδαμαντιάδης δεν κατονόμασε, κατά την πανηγυρική ομιλία του για τα 80 χρόνια του ΣΕΣΑΕ, είχε αναδείξει εκτός του τραπεζικού παρεμβατισμού και κάποια άλλα προβλήματα.

Προβλήματα που (και αυτά) έμειναν μετά 60 χρόνια άλυτα και βασανίζουν την ελληνική ασφαλιστική αγορά. Ίσως η …“ασθένεια” του τραπεζικού παρεμβατισμού να είναι μάλιστα “ολιγότερον” κοστοβόρα για τον Θεσμό και τους Φορείς, αλλά και για τους Ασφαλισμένους, από τις άλλες …πληγές –έτσι θα τις χαρακτηρίζαμε
εμείς–, που έκτοτε αδιάκοπα αιμορραγούν στο Σώμα της ασφαλιστικής αγοράς.
Επί του …κειμένου:
1. Η αλλαγή της επαγγελματικής νοοτροπίας των Ελλήνων ασφαλιστών.
2. Η αναδιοργάνωσις της Ενώσεως Ασφαλιστικών Εταιρειών.
3. Η κατάργησις ή ο περιορισμός στα δικαιώματα ασφαλιστηρίων.
4. Η κατοχύρωσις του επαγγέλματος πράκτορος και μεσίτου.
5. Η αναζωογόνησις του θεσμού των ασφαλειών ζωής.
6. Η δημιουργία ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς σκαφών.
7. Η επαγγελματική εκπαίδευσις των ασφαλιστικών στελεχών.

Αυτές ήταν οι επτά πληγές που αναφέρει μεταξύ άλλων για την εποχή της, το 1962, η …Πηγή μας, που ήταν και αυτή …θύμα και θύτης της αγοράς.
Θύματα και θύτες πιστεύουμε ότι έκτοτε συνεχίζουν να είναι όσοι μέχρι σήμερα, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, διεκδίκησαν την ηγεσία της Ενώσεως, με τους συν αυτoίς πλαισιώσαντες και στηρίξαντες.
Με την ευκαιρία ότι χείλη όπως αυτά του Νίκου Αδαμαντιάδη, επέλεξαν να αναδείξουν την παρεμβατικότητα των τραπεζών ως χρονίζον πρόβλημα, δίδεται και σε εμάς η αφορμή να πάμε ένα βήμα πιο κάτω, αποδίδοντας τα κακώς κείμενα σε υπαρκτούς παράγοντες – στελέχη αυτής της αγοράς.

Πλέον τούτων, στον πρόλογό της η …Πηγή γράφει, πριν αναφερθεί στα …άδυτα της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς:
«Άλλοτε τους Έλληνας ασφαλιστάς συνείχε μία έμμονος και ίσως όχι ανεξήγητος απώθησις προς πάσαν ιδέαν δημοσιεύσεως πληροφοριακών στοιχείων συναρτωμένων αμέσως ή εμμέσως προς το ασφαλιστικόν επάγγελμα.
Τώρα, όμως, οπότε η Ελλάς συνεδέθη οριστικώς με την Ευρωπαϊκήν Οικονομικήν Κοινότητα, η απωθητική αυτή διάθεσις καλείται να παραχωρήση την θέσιν της εις την πρόθυμον και ανεπιφύλακτον προσφοράν όλων εκείνων των στοιχείων, η γνώσις και η επεξεργασία των οποίων θα συμβάλη αποφασιστικώς εις την δημιουργίαν του καταλλήλου κλίματος διά την όσον το δυνατόν ταχυτέραν ανάπτυξιν της ιδιωτικής επιχειρήσεως ασφαλίσεως εν Ελλάδι.
Ό,τι μέχρι τούδε εθεωρείτο ως μη επιτρεπομένη αποκάλυψις απορρήτων πληροφοριών της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς, από σήμερον μόνον ως καθήκον δύναται να χαρακτηρισθεί.
Ακριβώς δε εις την εκπλήρωσιν του καθήκοντος αυτού αποσκοπούν τα εις την παρούσαν έκθεσιν παρατιθέμενα πληροφοριακά στοιχεία».

Ας αναρωτηθούμε:
Από το 1962, σήμερα το 2013, πόσο πρόθυμα παρέχονται τα “πληροφοριακά στοιχεία” ακόμη και στην Εποπτική Αρχή;
Πόση “συμπάθεια” εμπνέει η λειτουργία του κλαδικού Τύπου, που σκοπό έχει να εξασφαλίζει τη διαφάνεια στα δρώμενα των Φορέων της ιδιωτικής ασφάλισης;