Νοέμβριος 2012: Η αχίλλειος πτέρνα της ασφαλιστικής βιομηχανίας
O θεσμός της ασφάλισης μπορεί να γεννήθηκε μέσα σ’ ένα λονδρέζικο καφενείο και να εμφανίστηκε σαν στοίχημα. Ήταν και είναι, όμως, η απάντηση του νοήμονος όντος στην ανεξέλεγκτη απειλή της οικονομικής καταστροφής.
Επιμερίστηκε στα ανάλογα απειλούμενα άτομα η πιθανότητα της καταστροφής, καταμερίσθηκε το μέγεθος της ζημίας και αναλήφθηκε το κόστος από τον καθένα υποψήφιο. Κάλυπταν, έτσι απλά, οι διασωζόμενοι τον πληγέντα.
Τετρακόσια χρόνια μετά το καφενόβιο σύστημα των Lloyd’s, η ασφάλιση είναι επιστήμη. Επιστήμη που βασίζεται στα μαθηματικά. Στα μαθηματικά βασίζεται η αναλογιστική επιστήμη, που διέπει και ρυθμίζει τους κανόνες ανάληψης του κάθε κινδύνου, διαχειρίζεται και κοστολογεί την ανάληψη, επιβάλλει τη διασπορά και καθορίζει τα περιθώρια της ιδίας κράτησης.
Η δέσμη κανόνων για την άσκηση και την αποτελεσματική λειτουργία του θεσμού της ασφάλισης είναι η εκ των ων ουκ άνευ εγγύηση αλλά και η ειδοποιός διαφορά που χαρακτηρίζει το θεσμό από την οποιαδήποτε άλλη επιχειρηματική δραστηριότητα.
Η φαντασία, το ταλέντο, οι χρονικές και τοπικές συνθήκες, οι πολιτικές συνθήκες, ακόμη και τα ήθη και έθιμα των κοινωνιών ελάχιστο χώρο εφαρμογής έχουν ή πρέπει να έχουν όταν ασκείται η ασφάλιση.
Οι στατιστικές βάσεις δεδομένων, οι πίνακες θνησιμότητας, οι συχνότητες και εντάσεις των καιρικών φαινομένων, οι εξελίξεις στη μηχανική, στη χημεία και σ’ όλες τις άλλες θετικές επιστήμες καταλαμβάνουν και διαμορφώνουν το μέγιστο χώρο εφαρμογής.
Σε όλα τα οικονομικά και πολιτικά συστήματα που η ανθρωπότητα βιώνει στους τέσσερις αιώνες ύπαρξης του θεσμού της ασφάλισης, ουδείς διανοήθηκε να διαφοροποιήσει τα δεδομένα. Γι’ αυτό και επέζησε και εξελίχθηκε η ασφαλιστική επιστήμη και η ασφαλιστική επιχειρηματική δραστηριότητα.
Λειτούργησε εν πολέμω, λειτούργησε σε καιρούς πολιτικών και θρησκευτικών επαναστάσεων, λειτούργησε σε πτωχευμένες οικονομίες και εφαρμόστηκε ακόμα και στα διαστημικά προγράμματα.
Παρά ταύτα, η ασφαλιστική βιομηχανία, που έπαψε εδώ και πολλά χρόνια να ασκείται σε καφενείο, έχει και μια αχίλλειο πτέρνα.
Η αχίλλειος πτέρνα της ασφαλιστικής βιομηχανίας είναι οι κανονιστικές ρυθμίσεις που αγνοούν ή υποτιμούν την ιδιαιτερότητα της ασφαλιστικής επιστήμης.
Η αχίλλειος πτέρνα της ασφαλιστικής βιομηχανίας προκύπτει –και απειλείται τότε η ύπαρξη και η αποτελεσματικότητα του θεσμού– όταν εποπτικά όργανα πολιτικής διαχείρισης ή διαχειριστικής πολιτικής επεμβαίνουν στις εξισώσεις της μαθηματικής επιστήμης, όπως ακριβώς επεμβαίνουν στο εμπόριο και στις υπηρεσίες, στη γεωργία και στη βιομηχανία, γενικώς.
