Editorial Δεκεμβρίου 2014

Πειρατεία ή Ανταγωνισμός στις Ασφάλειες

Γιατί, αλήθεια, ο τραπεζικός παρεμβατισμός στις ασφαλίσεις είναι ένα οξύ πρόβλημα, που χαρακτηρίζει την ελληνική ασφαλιστική αγορά και επανέρχεται κάθε δέκα ή είκοσι χρόνια, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά;

Το ερώτημα μας απασχολεί τα τελευταία …σαράντα χρόνια και, όσο κι αν ψάχνουμε, δεν βρίσκουμε άλλη ευρωπαϊκή περιοχή να ταλανίζεται όσο η Ελλάδα από αυτό το πρόβλημα.

Πρόβλημα, που ενισχύει διαχρονικά την απαξίωση του Θεσμού της ιδιωτικής ασφάλισης στη συνείδηση όχι μόνον των Καταναλωτών, αλλά και των ίδιων των συνεργών του ατοπήματος.

Και οι Τραπεζικοί και οι Ασφαλιστές περιδινούνται σε μια άλλοτε “συνεργασία”, άλλοτε ανταγωνιστική “σύγκρουση”, διεκδικώντας όχι μερίδια αγοράς, αλλά τη …λεία μιας εύκολης, προσοδοφόρας εκμετάλλευσης συγκυριών.

Στη δεκαετία του 1970, και πολλά χρόνια πριν τη θέσπιση της υποχρεωτικής ασφάλισης των αυτοκινήτων, ζήσαμε τον “πόλεμο” των τότε επτά εταιρειών, θυγατρικών ελληνικών τραπεζών, με τις ξένες εν Ελλάδι εργαζόμενες εταιρείες. Ζήσαμε τη δημιουργία μιας και δυο ασφαλιστικών Ενώσεων. ζήσαμε την ανάγκη η τότε δικτατορία να νομοθετήσει, για να αμβλυνθούν οι συνέπειες του κακού ανταγωνισμού Τραπεζών και Ασφαλιστικών Εταιρειών. Έτσι, γεννήθηκε ο κορακοζώητος Ν. 400 του ’70, που μέχρι σήμερα είναι η σπονδυλική στήλη της νομικής, εθνικά, υπόστασης του Κλάδου.  Έτσι γεννήθηκε, κάποιες δεκαετίες νωρίτερα, και ο Σύνδεσμος Εκπροσώπων και Στελεχών Ασφαλιστικών Εταιρειών, που όλοι παρακολουθούμε σήμερα τη σημαντική του δραστηριότητα. Δημιουργήθηκε – συστάθηκε σαν άμυνα στον τραπεζικό παρεμβατισμό.

Μετά ήρθε η εποχή της κοινωνικοποίησης των ασφαλιστικών εταιρειών, όπως την είχε οραματισθεί το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα. Από το όραμα της κοινωνικοποίησης καταντήσαμε στην παντοκρατορία, για κάποια χρόνια, των κρατικών ασφαλιστικών εταιρειών, θυγατρικών όλων των κρατικών τραπεζών, και στην ίδρυση και λειτουργία τρίτης ασφαλιστικής ενώσεως, της οδού Σόλωνος. Και τότε συνέπραξαν με τους ισχυρούς κάποιοι δυσαρεστημένοι μικροί παίχτες, που δεν είχαν καμία …συγγένεια με Τράπεζες!

Αργότερα-αργότερα, ξεψύχησαν τα ελληνικά συμφέροντα και ήρθαν οι Ευρωπαϊκής Ενώσεως πρωταγωνιστές. Ο τραπεζικός παρεμβατισμός υποχώρησε, αφού οι ξένοι, ευρωπαϊκοί κυρίως, κολοσσοί δεν είχαν ανάγκη από τραπεζικές πλάτες.

Σιγά-σιγά, φτάσαμε στο σήμερα.
Οι τράπεζες στην Ελλάδα ξεδοντιάστηκαν κυριολεκτικά. Έφυγαν όλες οι ξένες και έμειναν οι τέσσερις συστημικές τράπεζες, ορφανές από ιδιοκτήτες, με “κορασίδες” ασφαλιστικές, που η Βασιλεία ΙΙ αναγκάζει να τις αποχωριστούν.
Κι όμως, μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες το πρόβλημα επανέρχεται και φουντώνει. Φουντώνει, όπως η φωτιά με τα αποκαΐδια.

Διαμαρτύρονται οι ασφαλιστές για έντονο αθέμιτο παρεμβατισμό. Παρεμβατισμό ακόμη και με …SMS!!!
Παρεμβατισμό για ένα ασφαλιστήριο αυτοκινήτου, με δέλεαρ ή ποινή ένα …μπλοκ επιταγών!

Παρεμβατισμό για να εκχωρηθούν δικαιώματα, για να καθυστερήσει ο διακανονισμός και η εκκαθάριση. Παρεμβατισμός που αφορά 650 χιλιάδες ψυχορραγούσες ελληνικές επιχειρήσεις, που όχι μόνον δεν τις χρηματοδοτούν οι τράπεζες, αλλά αντίθετα ορέγονται την απομύζηση των όποιων ασφαλίστρων μπορούν να προσκτηθούν!

Τραγικά πράγματα, καταστροφικά για τον Θεσμό. Θυμίζει την παράνομη αλιεία του γόνου με τις μηχανότρατες.

«Χωρίζεις την πελατεία σου σε τμήματα. Στήνεις μια διαφορετική προϊοντική προσφορά. Ένα πακέτο-delivery model και το προωθείς στο πελατολόγιο. Έτσι κι αλλιώς οι υπάλληλοι είναι διαθέσιμοι. Οι πελάτες δεδομένοι και εξαρτημένοι. Ιδού η πρόκληση!». Είναι λόγια τραπεζίτη, που θέλει να λειτουργήσει το …bancassurance! Και συνεχίζει: «Αν οι τράπεζες αποφασίσουν να πουλήσουν on-line, θα μπορέσουν να μοιράσουν το διαφημιστικό τους κόστος μεταξύ πολλών προϊόντων, ασφαλιστικών και τραπεζικών, σε αντίθεση με μια ασφαλιστική, που μπορεί να προωθήσει μόνο ασφαλιστικό προϊόν». Τόσο απλά ειλικρινής είναι ο τραπεζίτης, ακόμη και για το χαμηλό κόστος διαφήμισης!
«Είμαστε σε μια εποχή απομόχλευσης. ο κόσμος δεν παίρνει καινούρια δάνεια. τα έντοκα έσοδα μειώνονται και η απώλεια αυτή πρέπει να αντικατασταθεί με προμήθειες. Το bancassurnace είναι εξαιρετική πηγή δημιουργίας προμηθειών».
Αυτή είναι η κυνική ομολογία του τραπεζίτη για τις Ασφαλίσεις.

Δυστυχώς, οι επαγγελματίες Ασφαλιστές δοκιμάζονται. Αλίμονο, όμως, για τους τραπεζίτες, που νομίζουν ότι θα επιβιώσουν με την πειρατεία του θεσμού της Ασφάλισης, θεσμού που δεν θέλουν να γνωρίσουν, αλλά και δεν προλαβαίνουν!