Δήμητρα Λύχρου: Μας ανησυχεί η πρόθεση της ΔΕΙΑ για αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο, με αφορμή την IDD

Με την IDD να μπαίνει στην τελική ευθεία (παρ’ όλες τις ενδείξεις για παράταση της εφαρμογής της) και τους διαμεσολαβητές να ανησυχούν έντονα για το μέλλον τους, με τη ΔΕΙΑ να προσπαθεί, με αφορμή τη συγκεκριμένη Οδηγία, να κρύψει κάτω από το χαλί τις δικές της αδυναμίες, επιβάλλοντας μια διαφορετική κατηγοριοποίηση στους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές και με τους ίδιους τους διαμεσολαβητές να δείχνουν μια χαλάρωση της ενιαίας τους εκπροσώπευσης, κρίναμε ως πολύ χρήσιμο να απευθυνθούμε στην κα Δήμητρα Λύχρου και να της ζητήσουμε να τοποθετηθεί.

Σε αυτήν την πραγματικά κρίσιμη περίοδο, η κα Λύχρου ηγείται του κλάδου των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών (Πρόεδρος ΕΑΔΕ, ΠΟΑΔ και ΕΕΑΕ) και τους εκπροσωπεί στη Nομοπαρασκευαστική Eπιτροπή για την IDD. Με πολύχρονη παρουσία στο επάγγελμα και τα κοινά του, πάντα ευγενής και μετρημένη, και ταυτόχρονα με το πάθος του ανθρώπου που αγαπά και πιστεύει αυτό που κάνει και αυτούς που εκπροσωπεί, η άποψή της κρίνουμε ότι έχει ιδιαίτερη βαρύτητα. Ακούστε την…

Συνέντευξη στον Δημήτρη Ρουχωτά

Κυρία Λύχρου, διαπιστώνουμε ότι, παρόλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος, ένα μεγάλο κομμάτι των συναδέλφων σας δεν συμμετέχουν στους φορείς της Διαμεσολάβησης, ενώ υπάρχουν και Σύλλογοι, κυρίως στην επαρχία, οι οποίοι επιμένουν να μην ενώνουν τις δυνάμεις τους με την ΠΟΑΔ και την ΕΑΔΕ. Νιώθουν, πιστεύετε, την πίεση που ασκείται σε βάρος του επαγγέλματός τους; Υπάρχουν οι σοβαροί λόγοι που θα έπρεπε να ενεργοποιήσουν αυτούς τους ανθρώπους;
Δ.Λ.: Είναι αλήθεια ότι πλέον δεν εντάσσεται κανείς εύκολα ούτε σε Σωματεία ούτε σε Φορείς ούτε σε Κόμματα. Έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο.

Ειδικά όσον αφορά τους Συναδέλφους φοβάμαι ότι δεν έχουν πάντα καλή και πλήρη ενημέρωση. Αρκούνται, ειδικά στην επαρχία, στις εγκυκλίους των Εταιρειών με τις οποίες συνεργάζονται. Τις διαβάζουν, αλλά πολλές φορές δεν μπορούν να φιλτράρουν ποιο είναι το λεπτό σημείο που πρέπει να προσέξουν. Αρκούνται, επίσης, στα sites και τα social media, αλλά δεν βρίσκεται εκεί η υπεύθυνη ενημέρωση που θα έπρεπε να έχουν.

Καταλαβαίνω ότι, πολλές φορές, πιστεύουν πως έχουν αρκετή πληροφόρηση από τα media και συχνά τους δίνεται η ευκαιρία να αναπτύξουν θέσεις, προβληματισμούς και στόχους, που αλίμονο αν δεν υπάρχουν. Πολλοί εκτονώνουν και τον θυμό και τη θλίψη τους για κάθε κακώς κείμενο του χώρου και του τόπου ακόμη.

Όμως, οι λύσεις δεν έρχονται από την παράθεση, την προβολή και την εντός της ομάδας μόχλευση και μόνο. Αυτό είναι το εύκολο… Αν δεν εγγραφούν και δεν δυναμώσουν τη φωνή των  Σωματείων τους και εν συνεχεία της Ομοσπονδίας, κανένας αγώνας και καμία προσπάθεια δεν θα έχει τύχη.

Εμείς εκεί στοχεύουμε. Προσπαθούμε, πέραν των Σωματείων που είναι εγγεγραμμένα στην ΠΟΑΔ και μέσω αυτής στην ΕΑΔΕ, να βρισκόμαστε κοντά σε όλα τα Σωματεία της Περιφέρειας, τα οποία μάλιστα τα έχουμε ονομάσει Φίλια Σωματεία, παρέχοντάς τους έγκαιρη και έγκυρη πληροφόρηση. Τα επισκεπτόμαστε συχνά και ήδη, μέσα στη χρονιά που διανύουμε, έχουμε πραγματοποιήσει 4 ταξίδια στη Ρόδο, τη Θεσσαλονίκη, τη Λάρισα και τα Γιάννενα, ακριβώς για να είμαστε κοντά τους. Ελπίζω ότι σύντομα θα καταλάβουν την αναγκαιότητα της συνένωσης δυνάμεων και θα ενταχθούν.

Η πολυπλοκότητα των θεμάτων του επαγγέλματος και οι υποχρεώσεις που επιβάλλονται, αντιμετωπίζονται μόνο από δυνατές και ενωμένες ομάδες.

Ως Πρόεδρος της ΕΑΔΕ και της ΠΟΑΔ νιώθετε ότι απειλείται το επάγγελμα αυτή τη στιγμή από τις νέες κανονιστικές ρυθμίσεις;
Δ.Λ.: Η IDD δεν ήρθε για να απειλήσει το επάγγελμα. Ως μέλος της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής γνωρίζω το θέμα λίγο καλύτερα. Η IDD ήρθε να διορθώσει την IMD και να καλύψει κενά που είχαν εντοπιστεί σε θέματα εποπτείας για την ισότιμη λειτουργία των διαφόρων καναλιών διανομής, τοποθετώντας στο επίκεντρο την προστασία του καταναλωτή. Εκεί που δημιουργείται ανησυχία είναι γιατί, με αφορμή την Οδηγία, η Εποπτική Αρχή μελετά τροποποιήσεις όλου του θεσμικού  πλαισίου που ισχύει μέχρι σήμερα.

Το σύνολο της Αγοράς αντίθετο με την πρόθεση της ΔΕΙΑ…

Αναφέρεστε στην πρόθεση της ΔΕΙΑ να καταργήσει τις βαθμίδες των Συντονιστών και των Ασφαλιστικών Συμβούλων; Εάν δεν επιβάλλεται από την IDD η διαφορετική κατηγοριοποίηση, πού στηρίζεται η πρόταση της Εποπτικής Αρχής; Πιστεύετε ότι υπάρχει ειλημμένη απόφαση και μεθοδεύεται;
Δ.Λ.: Είναι ένα θέμα που συζητείται και ερευνάται και δεν τίθεται με την έννοια της κατάργησης. Θα μπορούσε να μην έχει τεθεί καθόλου τέτοιο ζήτημα, γιατί δεν είναι προαπαιτούμενο. Η IDD αναφέρεται σε 4 κατηγορίες Διαμεσολάβησης (Πράκτορες, Μεσίτες, Χρηματοπιστωτικά Ιδρύματα και Επενδυτικές Εταιρείες). Αυτό είναι το μίνιμουμ, η ελάχιστη εναρμόνιση που απαιτείται. Η δική μας Αγορά είναι διαφορετικά δομημένη. Αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά την αποτύπωση, για να ενταχθούν και οι κατηγορίες που δεν αναφέρονται.

Η Εποπτική Αρχή προβάλλει το ισχυρό, κατά τη γνώμη της, επιχείρημα ότι η διαφορετική κατηγοριοποίηση θα της επιτρέψει να έχει καλύτερο εποπτικό έλεγχο. Στηρίζει μάλιστα την πρόθεσή της αυτή στο ότι, όπως λέει, δέχεται πολλές καταγγελίες. Αν οι καταγγελίες αυτές αφορούν πράγματι τη Διαμεσολάβηση, δεν το γνωρίζουμε, αφού μπαίνουν στη μέση ζητήματα προσωπικών δεδομένων και αν κάτι δεν καταλήξει σε κάποια ποινή δεν γνωστοποιείται.

Oι λύσεις δεν έρχονται από την παράθεση, την προβολή και την εντός της ομάδας μόχλευση και μόνο. Αυτό είναι το εύκολο… Αν δεν εγγραφούν και δεν δυναμώσουν τη φωνή των Σωματείων τους και εν συνεχεία της Ομοσπονδίας, κανένας αγώνας και καμία προσπάθεια δεν θα έχει τύχη.

Η Διευθύντρια της ΔΕΙΑ  θέλησε να μας δει και προσκάλεσε πρόσφατα την κάθε κατηγορία Διαμεσολάβησης ξεχωριστά,  για θέματα που τίθενται με την IDD και επ’ ευκαιρία αυτής. Μέσα στα θέματα που συζητήθηκαν ήταν και τα χαρακτηριστικά και οι ιδιαιτερότητες της κάθε κατηγορίας της Διαμεσολάβησης.

Από πλευράς μας τονίσθηκε ότι, ανεξαρτήτως βαθμίδας και ονόματος, πρωταρχικός στόχος όλων, είτε είναι Πράκτορες, Μεσίτες, Συντονιστές ή Σύμβουλοι, είναι η σωστή ενημέρωση και συμβουλή με βάση το συμφέρον του πελάτη.

Για να απαντήσω στο δεύτερο ερώτημά σας, μου δημιουργήθηκε η αίσθηση ότι υπάρχει επιθυμία να προχωρήσουν σε μία διαφορετική κατηγοριοποίηση, αν συμπεράνουν ότι αυτό θα οδηγήσει την Ασφαλιστική Αγορά σε αναβάθμιση και πιο εύρυθμη λειτουργία αλλά και δεν θα δημιουργήσει ταυτόχρονα άλλα μεγαλύτερα προβλήματα.
Θα αναζητηθούν, σε μία τέτοια περίπτωση, διαδικασίες που θα κάνουν διαχειρίσιμη την αλλαγή και τη μετάβαση.

Ωστόσο, πιστεύω ότι όλη η Αγορά είναι αντίθετη. Εμείς σίγουρα ως Διαμεσολάβηση δεν βλέπουμε τον λόγο να αλλάξουν οι Κατηγορίες. Και οι Εταιρείες νομίζω δεν το θέλουν.

Με την ΕΑΕΕ έχετε ανταλλάξει απόψεις επί του θέματος;
Δ.Λ.: Ναι. Τουλάχιστον σε μία πρώτη επαφή που είχαμε με τον Πρόεδρο της ΕΑΕΕ, τον κ. Δημήτρη Μαζαράκη, παρουσία της κας Μαργαρίτας Αντωνάκη, αλλά και στη  Νομοπαρασκευαστική, όπου μετέχει εκπρόσωπος της Ένωσης, η αντιμετώπιση του θέματος είναι κοινή.

Δεν μπορώ να ξέρω αν εκφράζει το σύνολο των Εταιρειών. Θεωρώ ότι, όπως και σ’ εμάς, η κύρια γραμμή εκφράζεται από τον Πρόεδρο και την Ένωση. Τώρα, αν υπάρχουν Εταιρείες που δεν είχαν ποτέ αναπτυγμένο το Agency και τις αφορά πολύ λιγότερο το θέμα, πράγμα που τις κάνει αδιάφορες ή και αρνητικές, αυτό δεν το ξέρω.

Πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι αν θέλουμε να περιφρουρήσουμε τα συμφέροντα του κλάδου μας, η υποχρέωση παροχής συμβουλής είναι απαραίτητη. Ακόμα και στο αυτοκίνητο, ναι!

Υπήρξε δήλωση του κ. Μαζαράκη ότι θα υπάρξει μια προσπάθεια γενικότερης επικοινωνιακής προσέγγισης με τους Ασφαλιστικούς Διαμεσολαβητές. Έχει γίνει κάτι στην κατεύθυνση αυτή;
Δ.Λ.: Πράγματι, σε συνάντηση που είχαμε με τον κ. Μαζαράκη, όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του, τονίσθηκε ότι πρέπει να ανοίξει ένας δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ μας. Υπήρξε  διάθεση και πρόθεση να ξαναβρεθούμε.

Μάλιστα, σε αυτή τη συνάντηση είχε παραβρεθεί και ο κ. Κάτσιος ως Πρόεδρος της Επιτροπής Διαμεσολαβητών της ΕΑΕΕ, και υπήρξε παρότρυνση από μέρους του Προέδρου για μια πιο συχνή επαφή μεταξύ μας.

Εμείς έχουμε πάγια θέση ότι είναι αναγκαία η συνεργασία σε πολλούς τομείς και προσβλέπουμε σε αυτήν.

Εσείς οι Διαμεσολαβητές γιατί φαίνεται, αυτή τη στιγμή, να έχετε αρχίσει να χαλαρώνετε την ενιαία εκπροσώπευση και στάση σας; Μας έκανε εντύπωση που για την IDD βγάλατε ανακοίνωση ως ΕΑΔΕ και αμέσως μετά ακολούθησε ανακοίνωση του ΣΕΜΑ.
Δ.Λ.: Αναφέρεστε προφανώς στις ανακοινώσεις που βγήκαν με αφορμή το αίτημα για παράταση της IDD. Το αίτημα κατατέθηκε από το BIPAR, το ευρωπαϊκό μας όργανο, και οι εθνικές ενώσεις αναλάβαμε να το προωθήσουμε στους Ευρωβουλευτές και το αρμόδιο Υπουργείο. Στο πλαίσιο αυτό βγήκε μία ανακοίνωση, αυτή της ΕΑΔΕ, που εγκρίθηκε και εκφράζει όλα τα Σωματεία Μέλη, Ασφαλιστικούς Συμβούλους, Πράκτορες, Συντονιστές και Μεσίτες.

Έτσι λειτουργούμε όλα τα χρόνια. Τώρα, αν υπάρχει και μία παράλληλη ανακοίνωση από Σωματείο της ΕΑΔΕ, αυτό δεν απαγορεύεται. Μπορεί υπό προϋποθέσεις να είναι και ενισχυτικό.

Το κάθε Σωματείο μέσα στην ΕΑΔΕ διατηρεί την αυτονομία του. Οι αποφάσεις παίρνονται ομόφωνα, για θέματα που είναι κοινά για όλα τα Σωματεία. Εάν υπάρχει ένα θέμα που αφορά ειδικά κάποιο Σωματείο, τότε, βεβαίως μπορεί να έχει μία αυθύπαρκτη παρουσία, η οποία και υποστηρίζεται από τους υπολοίπους.

Όλοι οι Ασφαλιστικοί Διαμεσολαβητές είναι με τον πελάτη

Πείτε μου, κυρία Πρόεδρε, οι διαχωριστικές γραμμές για το πώς ενεργεί ένας Πράκτορας και ένας Μεσίτης έχουν αμβλυνθεί; Υπάρχει κάποια σύγχυση ή παραμένουν ορατά σταθερές και ενεργές; Το ρωτώ αυτό γιατί ακούγεται τελευταία ότι δεν τηρείται η καταστατική διαφοροποίηση, ότι πολλοί Πράκτορες προκρίνουν τις Εταιρείες με τις οποίες συνεργάζονται και όχι τον πελάτη, ενώ από πλευράς ΣΕΜΑ τονίζεται έντονα ότι «εμείς οι Μεσίτες είμαστε με τον πελάτη».
Δ.Λ.: Θεωρώ ως δεδομένο ότι όλοι οι Ασφαλιστικοί Διαμεσολαβητές είναι με τον πελάτη. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι ένας επαγγελματίας διαμεσολαβητής δεν βάζει πάνω απ’ όλα την προστασία του συμφέροντος του πελάτη του.

Άλλωστε, και στην IDD το θέμα της σύγκρουσης του συμφέροντος είναι μία σημαντική παράμετρος. Ο Διαμεσολαβητής πρέπει να εξηγεί αναλυτικά στον πελάτη αυτό που του προτείνει. Να είναι σίγουρος ότι καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες του και να έχει την υπογραφή του ότι κατάλαβε και συμφωνεί με αυτό που του πρότεινε. Ο πελάτης, δηλαδή, είναι στο επίκεντρο. Επομένως, το να λέμε ότι εμείς είμαστε με τον πελάτη και ο άλλος δεν είναι, θεωρώ ότι είναι πολύ αφελές. Δεν το δέχομαι.

Αν σταθούμε στους ορισμούς, ο Πράκτορας εκπροσωπεί τις Εταιρείες με τις οποίες συνεργάζεται. Ο Μεσίτης εκπροσωπεί τον πελάτη για λογαριασμό του οποίου έχει την εντολή να κινηθεί. Εδώ μπορούμε να πούμε ότι έχει αμβλυνθεί η διαφορά, γιατί πλέον οι Πράκτορες, σύμφωνα με τον νόμο, είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε τουλάχιστον τρεις εναλλακτικές στον πελάτη. Κάνουμε, δηλαδή, κάτι αντίστοιχο με τον Μεσίτη.

Η ειδοποιός διαφορά, πάλι από πλευράς ορισμού, είναι ότι ο Μεσίτης δεν μπορεί να έχει σύμβαση με Ασφαλιστική Εταιρεία. Αυτό δεν τηρείται για λόγους διαδικαστικούς και ούτε και η IDD δείχνει να θέλει να το ξεκαθαρίσει. Η ΔΕΙΑ δεν επιμένει να μην υπάρχουν συμβάσεις, γιατί κατανοεί ότι με αυτόν τον τρόπο είναι πολύ πιο εύκολο να λυθούν θέματα προμηθειών, κ.λπ. Το ελέγχει, ωστόσο, ζητώντας κάθε χρόνο να παρουσιάζουν μία κατάσταση για το πού έχουν τοποθετήσει την παραγωγή τους. Αν κάποιος έχει π.χ. το 60% της παραγωγής σε μία Εταιρεία, τότε προφανώς μιλάμε για συγκέντρωση παραγωγής και δημιουργείται ερώτημα.

Έχουμε παράπονα από την Εποπτεία

Υπόλογος απέναντι στον καταναλωτή για τον τρόπο που λειτουργούν τα κανάλια διανομής και γενικά η Ασφαλιστική Αγορά είναι η εποπτεία. Σήμερα βλέπω την Εποπτεία να θέλει να βάλει σε τάξη τα κανάλια διανομής. Ωστόσο, αναρωτιέμαι, τη δική της αποτελεσματικότητα στα καθήκοντα που έχει αναλάβει την έχει ελέγξει; Ποια είναι η γνώμη σας;
Δ.Λ.: Σίγουρα υπάρχουν κενά και έχουμε παράπονα, όσον αφορά τη λειτουργία των ΕΠΥ, του bancassurance, των ιντερνετικών και των απευθείας πωλήσεων.

Ως Σωματεία έχουμε κάνει πάρα πολλές καταγγελίες προς την Εποπτεία για πολύ συγκεκριμένα θέματα. Κάναμε συγκεντρώσεις για τον αθέμιτο τρόπο που λειτουργούν οι Τράπεζες όσον αφορά το bancassurance. Και συνεχίζουμε να επιμένουμε.

Η μόνιμη επωδός ήταν: «δώστε μας επώνυμες καταγγελίες». Δυστυχώς, επώνυμες καταγγελίες δεν έχουμε πολύ συχνά, γιατί και ο πελάτης κάπου βολεύεται. είναι λίγοι εκείνοι που είναι ενσυνείδητοι και καταλαβαίνουν τη διαφορά να εξυπηρετούνται από έναν επαγγελματία Διαμεσολαβητή και όχι από ένα γκισέ που κανένας δεν έχει ευθύνη.

Αυτό για το γκισέ γιατί το λέτε; Δεν είναι βάσει του νόμου υποχρεωμένος ο άνθρωπος του γκισέ να είναι πιστοποιημένος και να έχει ευθύνη;
Δ.Λ.: Βάσει της IMD κάθε τραπεζικό κατάστημα είναι υποχρεωμένο να έχει έναν πιστοποιημένο Ασφαλιστικό Διαμεσολαβητή. Αλλά, όπως ξέρουμε πολύ καλά, η πρώτη προσέγγιση γίνεται στο γκισέ κατά την πληρωμή των τελών κυκλοφορίας ή του ασφαλιστηρίου αυτοκινήτου και, αν ο πελάτης δείξει ενδιαφέρον, τότε τις πιο πολλές φορές, όχι πάντα, τον παραπέμπουν στον πιστοποιημένο, για να τον ενημερώσει περαιτέρω και να του πάρει τις υπογραφές. Πλέον, γίνεται προσέγγιση και για ασφάλιση κατοικιών και για απλά προϊόντα Ζωής.

Έχουμε κάνει πολλές παρατηρήσεις στη ΔΕΙΑ για αυτή την πρακτική. Επιβάλλαμε, άλλωστε, με τις παρεμβάσεις μας να εκδώσει ειδική εγκύκλιο για την αποδοχή των ασφαλιστηρίων που προσκομίζει ο πελάτης και είναι άλλα από το ασφαλιστήριο που επιχειρεί να επιβάλει η τράπεζα, σε περιπτώσεις δανείων.

Πλέον, και ενόψει της IDD, οι τράπεζες πιστοποιούν σωρηδόν υπαλλήλους, οπότε μας περιορίζουν μεν το επιχείρημα ότι η πώληση γίνεται από κάποιον που δεν έχει την πιστοποίηση, αλλά η πιστοποίηση δεν αρκεί για να κάνει τον επαγγελματία ασφαλιστή.

Έχουμε δει ασφαλιστήρια που δεν ανανεώθηκαν, ασφαλιστήρια που δεν έφθασαν στα χέρια του πελάτη, συνήθως δίνουν μία καρτούλα, και ασφαλιστήρια που χρεώνουν λογαριασμούς εν αγνοία και χωρίς έγκριση κανενός.

Δεν μπορώ να δεχτώ ότι ένας επαγγελματίας διαμεσολαβητής δεν βάζει πάνω απ’ όλα την προστασία του συμφέροντος του πελάτη του. Tο να λέμε ότι εμείς είμαστε με τον πελάτη και ο άλλος δεν είναι, θεωρώ ότι είναι πολύ αφελές. Δεν το δέχομαι.

Ποια είναι η άποψη της ΕΑΔΕ για το γεγονός ότι η ΔΕΙΑ δεν ανακοινώνει επισήμως με ονοματεπώνυμο τις πιστοποιήσεις που δίνει, αλλά μόνο με έναν αύξοντα αριθμό-κωδικό; Πώς μπορεί ο καταναλωτής να ξέρει ότι ο τάδε υπάλληλος της Τράπεζας είναι πιστοποιημένος;
Δ.Λ.: Οι τράπεζες δεν είναι υποχρεωμένες, όπως οι Ασφαλιστικοί Διαμεσολαβητές, να αναρτούν τις καταστάσεις των πιστοποιημένων υπαλλήλων τους. Υποχρεούνται, ωστόσο, να στέλνουν αυτές τις καταστάσεις στα Επιμελητήρια. Οι καταστάσεις αυτές αρχειοθετούνται από τα Επιμελητήρια και μένουν εκεί. Αν πάει κανείς στο Επιμελητήριο της Αθήνας για παράδειγμα, που έχει προηγμένη μηχανογράφηση και τάξη, μπορεί να βρει αν ο συγκεκριμένος υπάλληλος είναι πιστοποιημένος.

Τώρα, με το Ενιαίο Μητρώο, που πρέπει να τονίσω ότι προβλεπόταν ήδη από την IMD, θα υπάρχουν όλοι οι πιστοποιημένοι κάθε τράπεζας καταχωρημένοι εκεί. Εμείς ζητούσαμε και εξακολουθούμε να το ζητάμε να είναι καταχωρημένα και αναρτημένα τα ονόματά τους και στα κατά τόπους επιμελητήρια. Η IDD θα κάνει πιο συγκεκριμένα τα πράγματα, αλλά ως φορείς αποφασίσαμε να ξεκινήσει η λειτουργία του μητρώου, με όσα όριζε η IMD.

Τον Φεβρουάριο, ή καλύτερα τον Οκτώβρη του 2018 –γιατί μάλλον θα δοθεί παράταση στην εφαρμογή της IDD για τότε– θα το επικαιροποιήσουμε. Μας έχει διαβεβαιώσει η Κεντρική Ένωση Επιμελητήριων, που έχει αναλάβει την υλοποίηση του Μητρώου, ότι μέσα στις πρώτες μέρες του Νοεμβρίου θα ξεκινήσει η πλατφόρμα να λειτουργεί. Επομένως, μπαίνει σιγά σιγά μια τάξη.

Ο Κλάδος μας ισοπεδώνεται…

Διαπιστώνουμε τελευταία ότι αρκετοί πάροχοι υγείας προσεγγίζουν ασφαλιστές, με στόχο να τους κάνουν πωλητές των υπηρεσιών τους, ανεξάρτητα αν έχουν ή δεν έχουν σύμβαση με κάποια Ασφαλιστική Εταιρεία και επομένως με το Δίκτυό της. Πώς βλέπετε αυτή τη συνεργασία συναδέλφων σας με τέτοιες Εταιρείες, με δεδομένο ότι ο ασφαλιστής ασφαλίζει πιθανούς κινδύνους, ενώ οι υπηρεσίες που προσφέρουν οι πάροχοι υγείας αφορούν κάτι υπαρκτό;
Δ.Λ.: Δεν έχει υποπέσει στην αντίληψή μου ότι κάτι τέτοιο γίνεται ευρέως από τους συναδέλφους. Πριν σπεύσω να το κατακρίνω, νομίζω ότι θα πρέπει να λάβει κανείς υπόψη και τις οικονομικές συγκυρίες και τις δυσκολίες στις οποίες έχει βρεθεί ο Κλάδος, όπως και όλος ο κόσμος. Ο δικός μας κλάδος όμως ειδικά ισοπεδώνεται από τη φορολογική και ασφαλιστική πολιτική.

Ίσως είναι μια αναγκαία ευκαιρία για κάποιους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν βρεθεί σε πάρα πολύ δύσκολη θέση. Βέβαια, είναι ένα προϊόν που δεν είναι ασφαλιστικό. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι και στο παρελθόν προσπάθησαν να μας βάλουν να πουλάμε δάνεια…., τηλέφωνα…

Επ’ αυτών των πρακτικών που χαρακτηρίζουν τον Διαμεσολαβητή, που σκιαγραφούν στο καταναλωτικό κοινό το προφίλ του και δοκιμάζουν τη φήμη του, πιστεύετε ότι έχει λόγο η Εποπτική Αρχή να παρακολουθήσει το θέμα; Τουλάχιστον να βάλει κάποιους κανόνες;
Δ.Λ.: Δεν ξέρω αν θα το κάνει η Εποπτική Αρχή. Από τη στιγμή που το επάγγελμά μας άνοιξε και δεν έχει ασυμβίβαστα, μάλλον γυρίζουμε σε παλιές εποχές. Τότε, στην εποχή του πατέρα μου, που όλα τα βουλκανιζατέρ και οι μάντρες οικοδομών πουλούσαν ασφάλειες αυτοκινήτων. Ήταν η εποχή που δημιούργησε μια πολύ κακή εικόνα για το επάγγελμα, δημιούργησε όλη αυτή την έλλειψη κύρους και εκτίμησης που θα όφειλε να έχει ο καταναλωτής για τον ασφαλιστή του.

Έχουν φταίξει πάρα πολλά πράγματα που το επάγγελμα δεν έχει στην Ελλάδα το κύρος που έχει διεθνώς. Δεν μπορώ να το απομονώσω από τη σύνθετη ελληνική πραγματικότητα, όπου ο καταναλωτής στερείται ασφαλιστικής συνείδησης και δεν βλέπει τον ασφαλιστή ως αξιόπιστο σύμβουλο.

Το θέμα της ασφαλιστικής συνείδησης, ωστόσο, είναι κυρίαρχο. Και μια και πλησιάζει η Ημέρα της Ασφάλισης, επιτρέψτε μου να πω το εξής: Έχω κουραστεί μετά από κάθε καταστροφή (σεισμό, πλημμύρα ή φωτιά) να ακούω για το κράτος-πατερούλη που έρχεται με ένα επίδομα να καλύψει τους πληγέντες. Και δεν βγαίνει η ΕΑΕΕ, ως κορυφαίο θεσμικό όργανο της Αγοράς μας, να πει ότι αυτοί, κύριοι, είναι κίνδυνοι που ασφαλίζονται.

Κάηκε, πριν χρόνια, το θέατρο Καρέζη, το πλήρωσε το κράτος. Γιατί να λειτουργεί ανασφάλιστο; Καίγεται η Ερμού, και το μόνο που ακούγεται περί ασφάλισης είναι ότι το Κέντρο της Αθήνας δεν ασφαλίζεται. Ασφαλίζεται, φυσικά και ασφαλίζεται! Όταν έγινε ο σεισμός του 1999, ξέρετε πόσοι πελάτες επικοινώνησαν, για να προσθέσουμε τη συγκεκριμένη κάλυψη; Πρέπει να βγούμε προς τα έξω και να μιλήσουμε. Αντί γι’ αυτό, ψελλίζουμε…

Να επιβληθεί η παροχή συμβουλής για όλα τα προϊόντα

Όσον αφορά την περιφρούρηση των συμφερόντων του Κλάδου σας, πώς βλέπετε τη δυνατότητα που υπάρχει ήδη σε άλλες χώρες, να μπουν οι ασφάλειες στα σούπερ μάρκετ και σε άλλους χώρους μαζικής συγκέντρωσης καταναλωτών;
Δ.Λ.: Η ΕΑΕΕ επιθυμεί τα λεγόμενα απλά προϊόντα, όπως η ασφάλιση αυτοκινήτου ή ένα απλό ασφαλιστήριο κατοικίας, να δίδονται χωρίς συμβουλή.

Ωστόσο, αν το δεχτούμε, ανοίγει ο δρόμος να πωλούνται, πάρα πολύ απλά και εύκολα, ασφαλιστικά προϊόντα από τις αλυσίδες ηλεκτρονικών ειδών μέχρι το super market της γειτονιάς και βεβαίως (και αυτός είναι ο λόγος που ζητείται κάτι τέτοιο) από το internet.

Γι’ αυτό στο πλαίσιο της Νομοπαρασκευαστικής για την IDD, ως εκπρόσωποι της Διαμεσολάβησης είμαστε απόλυτα σύμφωνοι με την εισήγηση της ΔΕΙΑ, να επιβάλλεται παροχή συμβουλής για όλα τα προϊόντα σε όλους τους κλάδους.

Έχω την εντύπωση ότι οι συνάδελφοί μας και στην Επαρχία και εδώ στην Αθήνα θα γκρινιάζουν ότι τους φορτώνουμε με περισσότερη γραφειοκρατία. Ωστόσο, πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι αν θέλουμε να περιφρουρήσουμε τα συμφέροντα του κλάδου μας, η υποχρέωση παροχής συμβουλής είναι απαραίτητη. Ακόμα και στο αυτοκίνητο, ναι!

Γιατί ο καταναλωτής δελεάζεται από ένα πολύ φθηνό ασφάλιστρο, αλλά δεν ξέρει ούτε τι καλύψεις του παρέχονται με αυτά τα λεφτά ούτε τι κυβισμού αυτοκίνητο αφορά ούτε ποια γεωγραφική ζώνη. Και αυτό θέλουν να το κάνουν και για κάποια ζωικά προϊόντα! Η ειδοποιός διαφορά μας από τις κονσέρβες των πωλήσεων είναι η συμβουλή και η παρουσία μας.

Έχω κουραστεί μετά από κάθε καταστροφή (σεισμό, πλημμύρα ή φωτιά) να ακούω για το κράτος-πατερούλη που έρχεται με ένα επίδομα να καλύψει τους πληγέντες. Και δεν βγαίνει η ΕΑΕΕ, ως κορυφαίο θεσμικό όργανο της Αγοράς μας, να πει ότι αυτοί, κύριοι, είναι κίνδυνοι που ασφαλίζονται. Πρέπει να βγούμε προς τα έξω και να μιλήσουμε. Αντί γι’ αυτό, ψελλίζουμε.

Ωστόσο, οι ασκούντες δευτερεύουσα ασφαλιστική δραστηριότητα εξαιρούνται της IDD…
Δ.Λ.: Η Οδηγία δίνει το δικαίωμα στους ασκούντες ως δευτερεύουσα δραστηριότητα την Ασφαλιστική Διαμεσολάβηση, και που είναι κυρίως τα ταξιδιωτικά γραφεία και οι ενοικιάσεις αυτοκινήτων, να μπορούν να πωλούν προϊόντα, φτάνει να μην ξεπερνούν τα 600 ευρώ τον χρόνο. Αυτό ισχύει με σωρευτικές προϋποθέσεις: να μην είναι προϊόντα αστικής ευθύνης, να μην είναι προϊόντα ζωής και να είναι συμπληρωματικά του προϊόντος που παρέχουν.

Βέβαια, σε εμάς στην Ελλάδα, που τα ασφάλιστρα είναι πάρα πολύ χαμηλά, τα €600 είναι πολύ υψηλό όριο. Το θέσαμε εξαρχής στη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή. Αλλά, η απάντηση  είναι ότι είναι θέμα ελάχιστης εναρμόνισης της Οδηγίας, οπότε δεν αλλάζει, παρά μόνο στο μέλλον, αν υπάρξει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, αναθεώρηση της Οδηγίας. Εμείς όμως επανερχόμαστε και ελπίζουμε σε μία διαφοροποίηση, καθώς θεωρούμε ότι η μείωση του ποσού αυστηροποιεί τη διάταξη και δεν αλλοιώνει το πνεύμα του νόμου όπως ετέθη.

Δεν υπάρχει ανώτατη βαθμίδα ασφαλιστικής διαμεσολάβησης

Κατά γενική ομολογία, εσείς οι Πράκτορες είστε ο κορμός της ασφαλιστικής βιομηχανίας στην Ελλάδα. Με βάση την εμπειρία της δεκαετούς οικονομικής κρίσεως, θεωρείτε ότι σήμερα ο ασφαλιστής είναι ως προς τις προοπτικές σε καλύτερη θέση απ’ ό,τι πριν 15 χρόνια; Ο επαγγελματίας ασφαλιστής πρέπει να είναι αισιόδοξος ή όλα όσα είπαμε προηγουμένως σας κάνουν σκεπτική και προβληματισμένη για το μέλλον;
Δ.Λ.: Είμαι  φύσει αισιόδοξος άνθρωπος. Βλέπω ρεαλιστικά όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε, αντιμετωπίζουμε και ίσως αντιμετωπίσουμε στο μέλλον. Αλλά, από την άλλη, βλέπω και το δάσος. Ξέρω, το πιστεύω βαθιά, ότι είναι ένα επάγγελμα που δεν έχει οροφή, που επιβραβεύει εκείνον που πραγματικά θέλει να ασχοληθεί και να είναι σωστός και εστιασμένος σε αυτό που κάνει. Ξέρω ότι ο θεσμός υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει.

Ειδικότερα όσον αφορά τον Ασφαλιστικό Πράκτορα, επειδή ερωτηθήκαμε και στην τελευταία συνάντηση με την Εποπτεία, θεωρώ ότι είναι η καθαρότερη μορφή Ασφαλιστικής Διαμεσολάβησης, γι’ αυτό έχει και τα λιγότερα κενά και προβλήματα. Νομίζω, λοιπόν, ότι το μέλλον είναι μπροστά.

Ο Πράκτορας θα συνεχίσει να υπάρχει }έτσι κι αλλιώς στην πλειονότητά μας είμαστε οργανωμένες επιχειρηματικές μονάδες. Και τώρα όπως έχει ανοίξει και εξελιχθεί το επάγγελμα και δεν είμαστε συνδεδεμένοι με μία Ασφαλιστική Εταιρεία, εκπληρώνουμε στο έπακρο την υποχρέωση τού να είμαστε πραγματικά η μονάδα στην οποία ο καταναλωτής μπορεί να νιώσει εμπιστοσύνη. Γιατί ο πελάτης δεν μας θέλει για να του κάνουμε πρόταση ασφάλισης 3,4 ή 15 Εταιρειών. Μας θέλει όταν θα έρθει η ώρα της ζημιάς, να είμαστε δίπλα του. Να έχουμε λόγο στην Εταιρεία με την οποία συνεργαζόμαστε, γιατί κακά τα ψέματα, η καλή σχέση και η εμπιστοσύνη που έχεις με την Εταιρεία θα σε βοηθήσει να σταθείς και δίπλα στον πελάτη, όταν σε χρειάζεται. Εκεί είναι ο ρόλος μας.

Και επειδή διάβασα τις προάλλες ότι υπάρχει ανώτατη βαθμίδα Ασφαλιστικής Διαμεσολάβησης… για μένα η ανώτατη βαθμίδα κρίνεται μονάχα από τον πελάτη. Από κανέναν άλλον. Κανένας δεν είναι ανώτερος του άλλου. Ο κάθε Διαμεσολαβητής λογοδοτεί στον πελάτη του και εκεί καταξιώνεται.