Δ. Αναστασίου: Η ιδιωτική ασφάλιση δεν είναι προνόμιο των πλουσίων, αλλά αναγκαιότητα όλων

Η ιδιωτική ασφάλιση σε θέματα σύνταξης και υγείας πλέον δεν αποτελεί απλώς επιλογή, αλλά αναγκαιότητα για τον μέσο Έλληνα. Εκεί οδηγούμαστε πλέον, αν σκεφτούμε τις αλλαγές των τελευταίων ετών στην κοινωνική ασφάλιση.

Μελετώντας τις τελευταίες αλλαγές και συλλέγοντας στοιχεία από τους ειδικούς του χώρου, προσπάθησα να κατανοήσω πότε, ποιοι και σε ποιον βαθμό θα επηρεαστούν περισσότερο.

Δείτε, λοιπόν, με προσοχή, τους λόγους που καθημερινά όλοι οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές επιδιώκουμε να καταδείξουμε στους υποψήφιους πελάτες μας να λύσουν, με όποιον τρόπο μπορούν, θέματα Σύνταξης, Ιατρικής & Νοσοκομειακής Περίθαλψης, αλλά και θέματα προστασίας της οικογένειάς τους γενικότερα:

• Το κατώτατο όριο ηλικίας για πλήρη σύνταξη αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα 62 έτη, με 12.000 ημέρες ασφάλισης, ενώ με λιγότερες ημέρες είναι τα 67. Δηλαδή, μιλάμε για αύξηση του ορίου ηλικίας από 5 μέχρι 17 έτη.

• Στις συντάξεις θανάτου, γίνεται απονομή για 3 χρόνια σε χήρους/ες κάτω των 53 ετών, ενώ πάνω από 53 ετών απονέμεται για 3 χρόνια, στη συνέχεια διακόπτεται και απονέμεται και πάλι στα 67 έτη. Το ποσοστό απονομών συντάξεων θανάτου από 70% έφτασε, από τις 13/5/2016, στο 50%.

• Στις συντάξεις αναπηρίας, με τον νέο τρόπο υπολογισμού σημειώθηκαν μειώσεις μέχρι 40%.

• Οι κρατήσεις για τον κλάδο ασθενείας στους μισθωτούς είναι στο 6% (από 4% που ίσχυε μέχρι πρότινος), ενώ για τους συνταξιούχους πέραν του 6% των κρατήσεων από την κύρια σύνταξη προστέθηκε 6% στις επικουρικές, με τις παροχές να μειώνονται μέχρι και 25%!!

• Το πλήγμα που δέχθηκαν οι ασφαλισμένοι στον τομέα των παροχών είναι μεγάλο, με ελεγχόμενη συνταγογράφηση, η οποία δίνει δικαίωμα ενός σκευάσματος ανά πάθηση κάθε μήνα, ενώ για τις χρόνιες παθήσεις η συμμετοχή από μηδενική έφτασε σήμερα μέχρι 25%. Για τα βαριά νοσήματα, τα φάρμακα χορηγούνται ανά μήνα, με αποτέλεσμα σε αρκετές περιπτώσεις να μην υπάρχει κάλυψη για ολόκληρο τον μήνα και φυσικά πολλοί ασθενείς να αδυνατούν να πληρώσουν τη συμμετοχή λόγω κόστους.

• Η συμμετοχή του ΙΚΑ στις ιδιωτικές κλινικές μειώθηκε μέχρι και 50%, με υποχρέωση του ασφαλισμένου να πληρώσει τη διαφορά. Για τα ιδρύματα, τα ψυχιατρεία και τα γηροκομεία, η μείωση είναι της τάξεως του 35%, ενώ οι παροχές όσον αφορά τα αναλώσιμα για τα ΑΜΕΑ από πλήρη κάλυψη έφτασε σε συμμετοχή μέχρι και 50%.

• Στις αποζημιώσεις μετά από άδεια ασθενείας, το ποσό αποζημίωσης μειώθηκε κατά 20%, λόγω αλλαγής του τρόπου υπολογισμού, παρά το ότι αυξήθηκε το ποσοστό εισφορών ασθενείας από 4% σε 6%.

• Τέλος, για τις νοσηλείες εξωτερικού, η κάλυψη έχει μειωθεί κατά πολύ και η έγκριση για νοσηλεία στο εξωτερικό έχει περιορισθεί σημαντικά λόγω κόστους.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ε.Α.Ε.Ε., το ποσό αποζημιώσεων  για τον Κλάδο Υγείας σε Ατομικά και Ομαδικά Ασφαλιστήρια Συμβόλαια, για το 2015, ήταν €2,7 δις. Ούτε λίγο ούτε πολύ, οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις της χώρας μας κατέβαλαν €7.871.720 ημερησίως για το 2015.

Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα, όσον αφορά την αναγκαιότητα της ιδιωτικής ασφάλισης στην Ελλάδα του σήμερα και δυστυχώς, όπως δείχνουν τα “σημάδια”, ακόμη περισσότερο του αύριο.

Μιλήστε με τον ασφαλιστικό σας σύμβουλο για να δείτε ότι, με μια πολύ μικρή δαπάνη, μπορείτε να εξασφαλιστείτε εσείς και τα αγαπημένα σας πρόσωπα.

Η ασφάλιση δεν είναι προνόμιο των πλουσίων, αλλά ανάγκη πρωτίστως των “φτωχών”.

Όσο και να μας έχει εγκλωβίσει η κρίση στη μιζέρια της καθημερινότητας, έχουμε “υποχρέωση” στον εαυτό μας και στις οικογένειές μας να εξασφαλιστούμε ακόμη και σε δυσκολότερες καταστάσεις.
Καλή, δημιουργική και ασφαλή χρονιά σε όλους!