Ασφαλιστές και Διευθυντές Πωλήσεων: Δύο ξένοι στην ίδια πόλη
Αισθανόμαστε έντονη την ανάγκη να καταθέσουμε τον θαυμασμό μας για όλους αυτούς εκεί στο Μαϊάμι, που παρακολουθήσαμε να συμμετέχουν στο μεγάλο συνέδριο του MDRT.
Τους Έλληνες και τους Κύπριους ασφαλιστές που εκπροσώπησαν τη μικρή Ελλάδα (ασφαλιστικά πάντοτε) μεταξύ των δεκάδων χωρών και χιλιάδων συναδέλφων τους, πολλοί από τους οποίους είμαστε βέβαιοι πως ό,τι γνωρίζουν για την Ελλάδα είναι αυτοί οι συγκεκριμένοι συμμετέχοντες, Έλληνες και Κύπριοι ασφαλιστές.
Ασφαλιστές, κορίτσια και αγόρια, κυρίες και κύριοι, που παράγουν εκατομμύρια ασφάλιστρα ετησίως, έχουν χιλιάδες πελάτες που τους λατρεύουν και εξαρτούν από αυτούς όχι μόνον τα οικονομικά τους συμφέροντα, αλλά και την ίδια τους τη ζωή, ασφαλιστές ζωοδότες εύηχων ονομάτων ασφαλιστικών εταιρειών.
Αυτές οι ασφαλιστικές εταιρείες, στις τάξεις των οποίων ανήκουν οι συμμετέχοντες στο συνέδριο του Μαϊάμι, Έλληνες και Κύπριοι επαγγελματίες, μπορούν να καταλάβουν τον θαυμασμό μας, αλλά και εμείς μπορούμε να καταλάβουμε τη διαφορά που τις ξεχωρίζει στην αγορά.
Με την ευκαιρία αυτή, γνωρίζοντας τις συνθήκες που οι επαγγελματίες αυτοί εργάζονται στην καθημερινότητά τους, όχι μόνον παράγουν αλλά και διαδίδουν την ιδέα της ασφάλισης, ο νους μας πάει και σε μια άλλη τάξη ανθρώπων, που μοιραία η σύγκριση συννεφιάζει τη σκέψη μας.
Όταν οι ασφαλιστές είναι αναγκασμένοι να βλέπουν κόσμο, να μιλάνε για τα αγαθά της ασφάλισης, να μιλάνε για τα ασφαλιστικά προγράμματα της Εταιρείας τους και να προβάλλουν συγκριτικά πλεονεκτήματα έναντι του ανταγωνισμού, όταν πρέπει να πιστοποιούνται, να επαναπιστοποιούνται, να παρακολουθούν τις διεθνείς εξελίξεις, να μαθητεύουν στη νέα τεχνολογία, να μεταφέρουν τα μηνύματα των πελατών τους στις διοικήσεις των εταιρειών και στους προϊσταμένους τους, να πιάνουν τους στόχους, να παρακολουθούν τις αποζημιώσεις, να επισκέπτονται τους πελάτες τους στα νοσοκομεία και σε άλλους τόπους καταστροφής, οι προϊστάμενοί τους, άραγε, οι περίφημοι διευθυντές πωλήσεων, τι κάνουν όλη μέρα οχυρωμένοι πίσω από κλειστές πόρτες και γραφεία, με γραμματείς, πιστωτικές κάρτες, εταιρικά αυτοκίνητα και προσκλήσεις σε events και συνέδρια;
Δεν είναι πολλοί, όσοι οι ασφαλιστές του Μαϊάμι οι διευθυντές πωλήσεων. Είναι λίγοι, όπως λίγες είναι και οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Είναι τόσο λίγοι, ώστε να είμαστε σε θέση να τους γνωρίζουμε με τα μικρά τους ονόματα. Είναι τόσο λίγοι, που καμιά φορά ξεφυλλίζοντας τα ασφαλιστικά περιοδικά, για να διαβάσουμε τις θέσεις και τους προβληματισμούς τους, τις προτάσεις και τα συμπεράσματά τους, στενοχωριόμαστε με τη βροντερή απουσία τους.
Γνωρίζουμε και γνωρίσαμε δεκάδες πρόσωπα που τα τελευταία 40 και πλέον χρόνια θήτευσαν στις επίζηλες θέσεις των διευθυντών πωλήσεων. Ελάχιστοι ευδοκίμησαν, σε αντίθεση με εκείνους τους λαμπρούς ασφαλιστές, που όλοι σχεδόν έχουν βραβευθεί από τις εταιρείες τους για 5ετίες, 10ετίες, 20ετίες, 25ετίες, 30ετίες παραμονής τους στο επάγγελμα.
Γνωρίζουμε πολλούς διευθυντές πωλήσεων που έχουν την ευτυχία να έχουν έξω από το γραφείο τους γραμματείς που έχουν προϋπάρξει αυτών των ιδίων και έχουν προσφέρει ό,τι στους σημερινούς και σε αρκετούς παλαιότερους.
Κυρίες που γνωρίζουν τα δίκτυα που εποπτεύουν οι διευθυντές πωλήσεων, γνωρίζουν τον ανταγωνισμό, γνωρίζουν ακόμη και τα κλαδικά περιοδικά που δυστυχώς πολλοί από τους συγκεκριμένους διευθυντές πωλήσεων, όχι όλοι, “επισκέπτονται” πολύ σπανιότερα απ’ ό,τι κάποια επώνυμα fitness centers ή κάποιες παραλιακές ταβέρνες με φρέσκο ψάρι.
Άραγε, αυτές τις κυρίες τις έχουν αξιώσει ποτέ οι διευθυντές πωλήσεων έστω και μιας διερευνητικής συμβουλής στο έργο τους;
Αλλά να ξαναγυρίσουμε στο Μαϊάμι και σε αυτούς τους διακεκριμένους Έλληνες και Κύπριους ασφαλιστές που δεν πήγαν εκεί συνοδεύοντας κάποιο γκρουπ, που δεν πήγαν εκεί ύστερα από κάποιο διαγωνισμό πωλήσεων, που δεν πήγαν εκεί για να εισπράξουν τα bonus εκείνα που εισπράττουν οι ασφαλιστικές εταιρείες ως εκ της νομοθεσίας, όταν καταχωρούν τα έξοδα των λογαριασμών των εκπαιδευτικών ταξιδιών.
Οι διαμεσολαβούντες, λοιπόν, διακεκριμένοι ασφαλιστές στο Μαϊάμι, βρέθηκαν εκεί, επειδή απλά και μόνον είναι παραγωγοί, έχουν πετύχει ένα εκατομμύριο ασφάλιστρα περίπου και “τρώγονται” κυριολεκτικά με ό,τι αυτό τους κοστίζει να γίνουν ακόμη καλύτεροι.
Και από την άλλη, οι διευθυντές πωλήσεων των ασφαλιστικών εταιρειών, με τα projects τους, τα πλάνα τους, τους κανονισμούς, αλλά και τις αντίξοες, κοινωνικά και οικονομικά, συνθήκες στην Ελλάδα, που δεν τους επιτρέπουν να αναδείξουν το δύσκολο έργο τους.
Ήμαρτον ζητάμε από τις εξαιρέσεις που υπάρχουν και στη μία ομάδα, ασφαλώς, αλλά και στην άλλη, ασφαλέστατα. Αυτές είναι όμως οι σκέψεις μας και τις διατυπώνουμε, θαυμάζοντας και κατακρίνοντας.
Δημήτρης Ρουχωτάς
