Ασφάλιση ΜμΕ: Ευρύ πεδίο ανάπτυξης εργασιών για τους ασφαλιστικούς μεσολαβητές

Γράφει ο Δημήτρης Καράμπελας, Τεχνικός Σύμβουλος Αποζημιώσεων

Ένας κύριος τομέας δραστηριοποίησης των ασφαλιστικών μεσολαβητών στην ελληνική αγορά είναι η ασφάλιση των μικρομεσαίων εμπορικών και βιοτεχνικών επιχειρήσεων. Παρά την ύπαρξη κάποιων τυποποιημένων πακέτων κάλυψης, ο μεγάλος όγκος αυτών των ασφαλίσεων διενεργείται μέσω εξατομικευμένων προγραμμάτων για κάθε επιχείρηση. Επειδή οι ασφαλιστικές ανάγκες αυτών των επιχειρήσεων καθίστανται όλο και πιο σύνθετες, μεταξύ των διαφόρων κλάδων ασφάλισης, θεωρούμε χρήσιμη την επισήμανση ορισμένων κρίσιμων θεμάτων και καλύψεων, που δίδουν υπεραξία στις ασφαλιστικές υπηρεσίες των μεσολαβητών και κάνουν τη διαφορά εντός της έντονα ανταγωνιστικής αγοράς.

Ασφάλιση υλικών ζημιών

Είναι η απολύτως απαραίτητη κάλυψη που παρέχεται σε όλους τους ασφαλισμένους. Τα σημεία προσοχής είναι τα ακόλουθα:

α. Πλήρης και σωστή περιγραφή των εγκαταστάσεων και δραστηριοτήτων.
β. Κάλυψη όλων των κινδύνων που μπορούν να απειλήσουν την επιχείρηση. Προσοχή στις εξαιρέσεις που δεν είναι εφαρμόσιμες στη συγκεκριμένη δραστηριότητα.
γ. Καθορισμός των προς ασφάλιση αξιών, ώστε να μην υπάρχει υπασφάλιση ή υπερασφάλιση. Σε περίπτωση δυσκολίας εκτίμησης, συνιστάται εκπόνηση έκθεσης εκτίμησης αξιών από ασφαλιστικό πραγματογνώμονα.
δ. Προσοχή στα όρια κάλυψης και στις απαλλαγές. Το όριο κάλυψης πρέπει να επαρκεί για τη μέγιστη δυνατή ζημία και η απαλλαγή να είναι εντός του ορίου αντοχής της επιχείρησης.

Ασφάλιση διακοπής εργασιών

Είναι ο μεγάλος άγνωστος σε πολλούς μεσολαβητές, οι οποίοι, αγνοώντας αυτήν την κάλυψη, αποφεύγουν να την προτείνουν. Αποτελεί τη σημαντικότερη ασφαλιστική κάλυψη και έχει οδηγήσει στις μεγαλύτερες αποζημιώσεις παγκοσμίως, συχνά πολύ υψηλότερες από τις αντίστοιχες αποζημιώσεις υλικών ζημιών.

Τα κύρια στοιχεία της είναι:

α. Καλύπτει την απώλεια μικτού κέρδους, λόγω απώλειας κύκλου εργασιών ή αυξημένου κόστους λειτουργίας, η οποία οφείλεται στην επέλευση υλικής ζημίας καλυπτόμενης από το ίδιο ή άλλο ασφαλιστήριο.

β. Η περίοδος αποζημίωσης είναι η χρονική περίοδος που αρχίζει με την επέλευση της υλικής ζημίας και τελειώνει με την επάνοδο της επιχείρησης σε κανονική λειτουργία. Πάντοτε τίθεται μια μέγιστη περίοδος αποζημίωσης που συνήθως είναι 12 μήνες, αλλά σε περιπτώσεις μεγαλύτερων μονάδων με σοβαρό μηχανολογικό εξοπλισμό μπορεί να είναι μεγαλύτερη. Προσοχή στον καθορισμό της περιόδου αποζημίωσης, που πρέπει να επαρκεί για την πλήρη αποκατάσταση λειτουργίας, η οποία μπορεί να απαιτεί επισκευές κτηρίων ή μηχανημάτων/εξοπλισμού, μεταφορά σε άλλο χώρο, παραγγελίες εμπορευμάτων και πολλά άλλα.

γ. Το ασφαλιστικά καλυπτόμενο μικτό κέρδος περιλαμβάνει το καθαρό κέρδος και τις παραμένουσες σταθερές δαπάνες κατά την περίοδο διακοπής λειτουργίας. Το σωστό ασφαλιζόμενο κεφάλαιο για περίοδο αποζημίωσης έως 12 μήνες είναι το ετήσιο μικτό κέρδος, βασιζόμενο ως ποσοστό στα αμέσως προηγούμενα οικονομικά αποτελέσματα και το οποίο ποσοστό πρέπει να εφαρμοσθεί στο μέσο όρο προβλεπόμενων κύκλων εργασιών των δύο επομένων ετών. Εάν η περίοδος αποζημίωσης είναι μεγαλύτερη των 12 μηνών, τότε το ασφαλιζόμενο κεφάλαιο πρέπει να είναι το αναλογικό πολλαπλάσιο, δηλαδή Χ 18/12 ή 24/12 κ.λπ.

δ. Η απαλλαγή ορίζεται σε αριθμό ημερών και όχι σε ποσόν.

ε. Οποιαδήποτε εξοικονόμηση επιτυγχάνεται κατά την περίοδο διακοπής αφαιρείται από την αποζημίωση.

Ασφάλιση Αστικής Ευθύνης

Αφορά σε υλικές ζημίες και σωματικές βλάβες τρίτων εξ υπαιτιότητας της ασφαλιζόμενης επιχείρησης. Οι τρίτοι μπορεί να είναι πελάτες, περαστικοί, επισκέπτες, γείτονες, κ.λπ., αλλά δεν μπορεί να είναι ο ίδιος ο ασφαλιζόμενος, μέλη της οικογένειάς του ή οι εργαζόμενοί του. Οι τελευταίοι καλύπτονται μόνο για ηθική βλάβη και οι συγγενείς τους για ψυχική οδύνη από μια πρόσθετη κάλυψη, την εργοδοτική ευθύνη. Σημασία έχουν οι επεκτάσεις κάλυψης της κλασικής αστικής ευθύνης, όπως από πυρκαγιά, έκρηξη και πολλές άλλες αιτίες, οι οποίες πρέπει να περιλαμβάνουν κάθε πιθανή αιτία ζημίας από τη λειτουργία της επιχείρησης.

Ένας άλλος κλάδος αστικής ευθύνης που μπορεί να ενδιαφέρει κυρίως τις βιοτεχνίες παραγωγής προϊόντων είναι η αστική ευθύνη προϊόντος, η οποία καλύπτει ζημίες σε τρίτους (πελάτες – πελάτες πελατών – τελικούς καταναλωτές) από ελαττωματική κατασκευή του προϊόντος του ασφαλιζομένου.

Μεγάλη σημασία έχουν τα καλυπτόμενα όρια, που πρέπει να λαμβάνουν υπ’ όψιν τις μέγιστες δυνατές ζημίες που μπορεί να προκύψουν ανά περίπτωση.

Ασφάλιση Πιστώσεων

Καλύπτει την αδυναμία πληρωμής των πελατών του ασφαλιζομένου. Η μη πληρωμή πρέπει να οφείλεται σε οικονομική αδυναμία του πελάτη και όχι σε εμπορική διαφωνία ή σε τεχνικό πρόβλημα των προϊόντων ή υπηρεσιών του ασφαλιζομένου. Αφορά στις επιχειρήσεις που πωλούν επί πιστώσει σε πελάτες που έχουν την εμπορική ιδιότητα και όχι σε ιδιώτες. Ο ασφαλιζόμενος υποβάλλει στην ασφαλιστική εταιρεία κατάλογο με κατονομαζόμενους πελάτες του μαζί με τα αιτούμενα πιστωτικά όρια ανά πελάτη. Η ασφαλιστική εταιρεία, αφού εξετάσει τα οικονομικά στοιχεία των πελατών, παρέχει τα πιστωτικά όρια που κρίνει εύλογα ή απορρίπτει όσους πελάτες κρίνει ακατάλληλους. Η κάλυψη δεν παρέχεται στο 100% της πίστωσης, αλλά συνήθως στο 80% – 90%. Με την καταβολή της αποζημίωσης ο ασφαλιζόμενος εκχωρεί στην ασφαλιστική εταιρεία τα δικαιώματά του έναντι του συγκεκριμένου πελάτη.

Η ασφάλιση πιστώσεων διευκολύνει τον ασφαλιζόμενο στην εμπορική πολιτική του, τον πληροφορεί για την οικονομική κατάσταση των πελατών του και τον διασφαλίζει από το ενδεχόμενο μιας σοβαρής οικονομικής ζημίας που επιφέρει η αφερεγγυότητα πελατών του. Το κόστος ασφαλίστρων δεν είναι αναλογικά υψηλό, είναι προβλέψιμο και δικαιολογείται ως δαπάνη στην εφορία, ενώ η επισφαλής απαίτηση χρειάζεται χρόνο και προϋποθέσεις για να καταστεί φορολογικά αποδεκτή.

Σύνοψη

Πέραν των ανωτέρω τεσσάρων κλάδων υπάρχουν φυσικά και αρκετοί άλλοι κλάδοι ασφάλισης που μπορεί να παρουσιάζουν ενδιαφέρον σε πολλές επιχειρήσεις. Ο λόγος που αναφέρθηκαν οι συγκεκριμένοι κλάδοι είναι ότι αφορούν στις περισσότερες μικρομεσαίες επιχειρήσεις και οι καλύψεις που προσφέρουν μπορούν να προστατεύσουν ουσιαστικά τους ασφαλιζόμενους από κινδύνους που, εάν συμβούν, μπορεί να κλονίσουν την ομαλή πορεία μιας επιχείρησης. Θεωρούμε επίσης ότι οι πελάτες δεν είναι επαρκώς πληροφορημένοι για τη σπουδαιότητα αυτών των καλύψεων, οπότε υφίσταται ευρύ πεδίο ανάπτυξης ασφαλιστικών εργασιών για τους μεσολαβητές – συμβούλους που θα ενημερώσουν σωστά τους πελάτες τους επ’ αυτών.