Δεν είστε οι μόνοι που αγωνιάτε. Είστε, όμως, από τους λίγους επαγγελματίες που γνωρίζετε και πιστεύετε ότι η υπηρεσία που προσφέρετε ενέχει ανταποδοτική αξία. Η ασφάλιση μόνον πωλείται. Αυτό ισχυριζόμαστε και εξακολουθούμε να το υποστηρίζουμε.

Είναι χρήσιμη και ηθική η Ασφάλιση ως υπηρεσία;

Είναι οι ασφαλιστικές εταιρείες επιχειρήσεις που απαντούν στις ανάγκες και τις απαιτήσεις του ανθρώπου;

Η εμπορική δραστηριότητα υπάρχει περίπτωση να υποκατασταθεί ή να αντικατασταθεί;

Η κτητική τάση για υλικά αγαθά υπάρχει περίπτωση να εξαφανιστεί;

Το μυρμήγκι υπάρχει περίπτωση να σταματήσει να συσσωρεύει; Τα πουλιά να αποδημούν και η γη να καρπίζει;

Υπάρχει περίπτωση οι άνθρωποι να αδιαφορήσουν για το μέλλον των παιδιών τους;

Θεωρείτε ότι τα φυσικά φαινόμενα μπορούν να αδρανήσουν; Οι πολλοί να επικρίνουν τους λίγους και οι λίγοι να καρπούνται από την ύπαρξη και τη δραστηριότητα των πολλών;

Η Ασφάλιση βασίζεται και απαντά σε πανανθρώπινες πρωταρχικές ανάγκες.

Στην αλυσίδα αυτή, οι ασφαλιστές, με όλες τις μορφές ύπαρξής τους, καταλήγουν να συνθέτουν μια χρήσιμη επαγγελματική τάξη, η οποία και στην παραγωγή και στην κατανάλωση είναι όχι απλά ωφέλιμη αλλά και απαραίτητη.

Καλό μας κάνει η αγωνία!

Μας ενεργοποιεί την αυτοκριτική για το τι –που μόνον εμείς γνωρίζουμε– πρέπει να αλλάξουμε, να βελτιώσουμε, να εφαρμόσουμε, για να ανήκουμε στους επιβιώνοντες.

Προορισμός και στόχος υπάρχει! Σκοπός και μέσα, επίσης! Χώρος, άπλετος και ζωτικός!

Είναι αδύνατον και αδιανόητο να μην ανταποκριθούμε στις όποιες νέες συνθήκες.

Είναι λογικό να προσβλέπουμε και να διεκδικούμε πρωταγωνιστικό ρόλο στα πράγματα της επόμενης ημέρας όσοι ανήκουμε στην επαγγελματική ομάδα που αναγνωρίζει η κοινωνία ότι εκφράζουν οι ασφαλιστές.

Ασφαλιστής, λέγαμε, ότι είναι ο χρήσιμος επαγγελματίας της όποιας στιγμής του… ο μη γένοιτο.

Μένει να επιλέξουμε μόνοι μας αν μπορούμε να ανήκουμε σε αυτόν τον κύκλο των ανθρώπων. Η αγωνία μας ας είναι πλημμυρίδα δύναμης για τις απαντήσεις της επόμενης ημέρας.