Αλ. Σαρρηγεωργίου: Η ασφαλιστική αγορά έχει ρόλο στην αντιμετώπιση του δημογραφικού
Η Eurolife ERB στο συνέδριο του The Economist
Η δημογραφική κρίση στην Ελλάδα είναι ένα ζήτημα που απασχολεί την ασφαλιστική αγορά. Όχι μόνο γιατί επηρεάζει τις ασφαλιστικές εργασίες αυτές καθ’ εαυτές, αλλά και γιατί μπορεί να αποτελέσει μέρος της λύσης για την ανακούφιση του ασφαλιστικού συστήματος. Αυτό το τελευταίο, νομίζουμε ότι έγινε σαφές από τον κ. Αλέξανδρο Σαρρηγεωργίου, Πρόεδρο και Δ/ντα Σύμβουλο της Eurolife ERB, ο οποίος βρέθηκε στο συνέδριο που πραγματοποίησε ο The Economist σε συνεργασία με τη HOPEgenesis, στις 12 Δεκεμβρίου, με θέμα “The demographic crisis in Greece: A powder keg obstructing prosperity?”.
Κατά την ομιλία του στο συνέδριο, ο κ. Σαρρηγεωργίου, αναγνωρίζοντας τη σημασία που έχει το δημογραφικό ζήτημα για τη χώρα, τόσο κοινωνικά όσο και οικονομικά, ανέπτυξε τα κρίσιμα σημεία, στα οποία η πολιτεία οφείλει να εστιάσει, προκειμένου να φέρει μεταρρυθμίσεις που στοχεύουν σε ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα.
Όπως είπε, οι δυσμενείς εξελίξεις στο δημογραφικό, σε συνδυασμό με το υψηλό ποσοστό αναπλήρωσης των συντάξεων, τις όχι και τόσο αποδοτικές επενδύσεις των κρατικών ταμείων και το υψηλό διαχειριστικό τους κόστος αλλά και τα χαμηλά επιτόκια δημιουργούν αρνητικές εξελίξεις στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας.
Σύμφωνα με τον κ. Αλέξανδρο Σαρρηγεωργίου, το σύστημα χρειάζεται άμεσα αλλαγές και τη συνεργασία κράτους και ιδιωτικής ασφάλισης, ακολουθώντας το παράδειγμα των περισσότερο αναπτυγμένων χωρών, όπου είναι αναπτυγμένοι και οι τρεις πυλώνες ασφάλισης. Αναφερόμενος ειδικότερα στον ρόλο της ιδιωτικής ασφάλισης, επεσήμανε ότι μπορεί να συμβάλει στο ασφαλιστικό, εφόσον δοθούν κίνητρα στους πολίτες, τονίζοντας παράλληλα ότι είναι αξιόπιστη, ότι είναι εκεί όταν επέλθει ο κίνδυνος και ότι το αυστηρό θεσμικό πλαίσιο στο οποίο υπόκειται, το Solvency II, εξασφαλίζει ότι δεν θα υπάρξουν δυσάρεστα φαινόμενα όπως στο παρελθόν. Μάλιστα, επεσήμανε την ανάγκη να υπάρξει ένα αντίστοιχο εποπτικό πλαίσιο, με κανόνες διακυβέρνησης και κεφαλαίων και για τον 1ο πυλώνα.
Κλείνοντας την ομιλία του στο συνέδριο ο κ. Σαρρηγεωργίου ανέφερε ότι «έχει έρθει η στιγμή να δούμε την αλήθεια κατάματα και να προχωρήσουμε σε πραγματικές μεταρρυθμίσεις. Έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε, γι’ αυτό και πρέπει να ξεκινήσουμε από σήμερα κιόλας».
Στο πάνελ μαζί με τον κ. Σαρρηγεωργίου συμμετείχαν ο Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, αρμόδιος για θέματα Κοινωνικής Ασφάλισης, κ. Νότης Μηταράκης, και ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιά και Πρόεδρος του Ινστιτούτου για τα Οικονομικά της Γήρανσης, κ. Μιλτιάδης Νεκτάριος.
Νότης Μηταράκης: Ναι σε ένα μικτό σύστημα ασφάλισης
Ο κ. Ν. Μηταράκης τόνισε επίσης την ανάγκη ύπαρξης ενός μικτού συστήματος ασφάλισης, που θα περιλαμβάνει και τους τρεις πυλώνες. Αναφέρθηκε στις βραχυπρόθεσμες δράσεις που έχουν αναληφθεί από την Κυβέρνηση, τονίζοντας, ωστόσο, ότι υπό την πίεση που ασκείται στο σύστημα λόγω του δημογραφικού αυτές δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα. Αντίθετα, χρειάζεται να ανοίξει ο διάλογος και να αναληφθούν άμεσα δράσεις. Ο κ. υπουργός διαβεβαίωσε ότι δεν θα υπάρξουν αλλαγές στα όρια συνταξιοδότησης, τα οποία ήδη είναι υψηλά, όμως θα καταργηθούν οι διατάξεις εκείνες που δεν επιτρέπουν στους εν δυνάμει συνταξιούχους να συνεχίσουν τον εργασιακό τους βίο εάν το επιθυμούν.
Μ. Νεκτάριος: Αναγκαία η συνεργασία δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα
Την ανάγκη να υπάρξει συνεργασία μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) τόνισε και ο καθηγητής Μ. Νεκτάριος στη δική του ομιλία, επισημαίνοντας τις επιπτώσεις της γήρανσης του πληθυσμού τόσο στις συντάξεις όσο και στην υγεία, όπου δημιουργούνται ανάγκες για μακροχρόνια φροντίδα των ηλικιωμένων, λόγω της αύξησης του προσδόκιμου ζωής, που θα επιβαρύνουν περαιτέρω το σύστημα.
«Ο συνδυασμός των τριών πυλώνων θα μείωνε το βάρος του κρατικού προϋπολογισμού και μόνο έτσι θα αποφύγουμε την κατάρρευση του συστήματος», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Νεκτάριος, ενώ τόνισε την ανάγκη για ΣΔΙΤ και στον τομέα της υγείας.
Σύμφωνα με τον κ. καθηγητή, για να υπάρξει κοινωνική πολιτική χρειάζονται πλεονάσματα, τα οποία για να επιτευχθούν απαιτείται ανάπτυξη της οικονομίας, όχι με δανεισμό, όπως γινόταν μέχρι σήμερα, αλλά με ανάπτυξη του εργατικού δυναμικού και της παραγωγικότητας.
Στην κατεύθυνση αυτή, χρειάζονται μεταρρυθμίσεις, όχι μόνο στο ασφαλιστικό αλλά και στην εκπαίδευση, η οποία πάει από το κακό στο χειρότερο, όπως είπε χαρακτηριστικά, αλλά και στην πολιτική όσον αφορά τις επενδύσεις. Για τον ίδιο υπάρχουν διεθνώς αρκετές βέλτιστες πρακτικές, οι οποίες μπορούν να προσαρμοστούν στην ελληνική πραγματικότητα.
Εκτός των παραπάνω, στο συνέδριο του The Economist παραβρέθηκε μία πλειάδα εισηγητών από τον χώρο της πολιτικής, της οικονομίας και της επιστήμης, οι οποίοι με τις τοποθετήσεις τους προσδιόρισαν τις διαφορετικές διαστάσεις που έχει το δημογραφικό ζήτημα για την κοινωνία και την οικονομία της χώρας και παράλληλα συζητήθηκαν προτάσεις για την επίλυσή του.
Η συνεργασία της Eurolife ERB με τη HOPEgenesis
Το συνέδριο του The Economist πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τη HOPEgenesis και με την υποστήριξη του Ομίλου Eurolife ERB, ως Founding Sponsor.
Στο πλαίσιο της συνεργασίας του με τη HOPEgenesis, ο Όμιλος ήδη αναπτύσσει σημαντικές πρωτοβουλίες και δραστηριότητες κατά της υπογεννητικότητας. Αναγνωρίζοντας ότι πρόκειται για ένα ιδιαίτερα σημαντικό πρόβλημα, αναλαμβάνει από κοινού δράσεις με τη HOPEgenesis, συμμετέχοντας στην αλλαγή του δημογραφικού χάρτη της χώρας. Στο πλαίσιο της συνεργασίας τους, η Eurolife ERB υποστηρίζει την εκπόνηση επιστημονικών μελετών για το πρόβλημα της υπογεννητικότητας, ενώ έχει προχωρήσει και στην υιοθεσία περιοχών, βοηθώντας τις γυναίκες που είναι ήδη έγκυες ή θέλουν να τεκνοποιήσουν, να έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες φροντίδας της HOPEgenesis.
Οι πρωτοβουλίες που αναπτύσσει η Eurolife ERB σε συνεργασία με τη HOPEgenesis, εντάσσονται στο πρόγραμμα εταιρικής κοινωνικής της ευθύνης, μέσω του οποίου έχει δεσμευθεί να επιστρέφει στην κοινωνία μέρος των κερδών της κάθε χρόνο, αναγνωρίζοντας την ευθύνη της απέναντι στα σοβαρά και καίρια ζητήματα που απασχολούν αλλά και επηρεάζουν την οικονομία και την ποιότητα ζωής της κοινωνίας.
