Σε ένα παγκόσμιο επιχειρηματικό περιβάλλον με διασυνδεδεμένες εφοδιαστικές αλυσίδες, αύξηση του πληθωρισμού και αυξανόμενες απαιτήσεις συμμόρφωσης, τα στελέχη αντιμετωπίζουν πληθώρα ευθυνών. Αν οι αποφάσεις τους θεωρηθούν αμφισβητήσιμες, ενδέχεται να αντιμετωπίσουν απαιτήσεις. Οι εξωγενείς παράγοντες αναμένεται να αποτελέσουν την κινητήρια δύναμη για τις απαιτήσεις D&O, ασκώντας ενδεχομένως πίεση στη βιωσιμότητα της αγοράς. Παρακάτω εξετάζονται από τoν κ. Nima Rafiee, Underwriting Manager, AIG Financial Lines EMEA, τέσσερα θέματα που θα επηρεάσουν το τοπίο των απαιτήσεων D&O.

1. Πληθωρισμός

Πριν από έναν χρόνο, ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη ήταν σε μονοψήφιο ποσοστό, σήμερα έχει τριπλασιαστεί ή τετραπλασιαστεί στις περισσότερες χώρες και οδηγείται από το υψηλό ενεργειακό κόστος, την αύξηση του κόστους των τροφίμων, των βιομηχανικών προϊόντων και των υπηρεσιών.

Η άνοδος του πληθωρισμού φέρνει τις εταιρείες αντιμέτωπες με οικονομικά προβλήματα, ακόμη και την πιθανότητα πτώχευσης, από τους πιο συχνούς παράγοντες των απαιτήσεων D&O. Εκτός από αυτή την πιθανή αύξηση των απαιτήσεων D&O που σχετίζονται με την αφερεγγυότητα, για τους ασφαλιστές D&O ο αυξανόμενος πληθωρισμός μπορεί να έχει επίδραση στο κόστος των απαιτήσεων με την πάροδο του χρόνου, λόγω μεγαλύτερης επίδρασης του ανατοκισμού, ως αποτέλεσμα της μακροχρόνιας διάρκειας πολλών απαιτήσεων.

Εκτός του οικονομικού πληθωρισμού, παρατηρείται αύξηση και του κοινωνικού πληθωρισμού, καθώς η χρηματοδότηση από τρίτους, η απώλεια της εμπιστοσύνης του κόσμου προς τις μεγάλες εταιρείες, η εστίαση στην κοινωνική ευθύνη και το κόστος δικαστικών εξόδων στις ΗΠΑ (εταιρειών που έχουν έδρα την Ευρώπη, Μέση Ανατολή και Αφρική και δραστηριοποιούνται στις ΗΠΑ) είναι μερικοί από τους παράγοντες που οδήγησαν σε Η χρηματοδότηση της δικαστικής διαδικασίας έχει αυξηθεί και αποτελεί δημοφιλές εργαλείο για τους ενάγοντες που αναλαμβάνουν μεγάλες εταιρείες, οι οποίες διαθέτουν τεράστια ποσά κεφαλαίων και ασφάλισης για την υπεράσπιση των αγωγών.

Επιπλέον, τα ενδιαφερόμενα μέρη ασκούν πίεση στις εταιρείες για την εφαρμογή προτύπων εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, οδηγώντας πιθανώς σε αύξηση των αξιώσεων που σχετίζονται με το DEI (Diversity, Equity & Inclusion), τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την αντιμονοπωλιακή νομοθεσία και την κλιματική αλλαγή.

2. Διαταραχές στην αλυσίδα εφοδιασμού

Ως αποτέλεσμα της πανδημίας, της τρέχουσας γεωπολιτικής κατάστασης, της έλλειψης εργατικού δυναμικού και του κόστους των καυσίμων, παρατηρείται πρόβλημα στην εφοδιαστική αλυσίδα, κάτι που θα μπορούσε να δημιουργήσει απώλεια εσόδων και αύξηση του κόστους λειτουργίας των εταιρειών. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος πολλές επιχειρήσεις αυξάνουν τα αποθέματά τους, φεύγοντας από το μοντέλο “Just in Time”. Αυτή η αλλαγή στο μοντέλο λειτουργίας μπορεί να οδηγήσει στην ανάγκη αύξησης του κεφαλαίου κίνησης, που οδηγεί σε μεγαλύτερη οικονομική πίεση για τις εταιρείες, λαμβάνοντας υπόψη και τον πληθωρισμό. Επιπλέον, η ψηφιοποίηση του τομέα των μεταφορών έχει αυξήσει τις κυβερνοεπιθέσεις, και αποτελεί έναν ακόμη παράγοντα που μπορεί να ασκήσει πίεση στην αλυσίδα εφοδιασμού, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με πολλές προκλήσεις.

3. Αυστηροποίηση κανονιστικού πλαισίου και ποινών

Εδώ και πολλά χρόνια, ένας σημαντικός παράγοντας για την αύξηση των απαιτήσεων D&O συνδέεται με ρυθμιστικές και ποινικές έρευνες για δωροδοκίες, διαφθορά, λογιστική απάτη και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι εν λόγω αξιώσεις έχουν αυξηθεί, πιθανότατα ως αποτέλεσμα της μεγαλύτερης εστίασης στις κανονιστικές και ποινικές διώξεις και της διασυνοριακής συνεργασίας μεταξύ των ρυθμιστικών αρχών. Το κόστος αυτών των αξιώσεων ανέρχεται, σε πολλές περιπτώσεις, σε δεκάδες εκατομμύρια δολάρια.

Πρόσφατα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέβαλε Οδηγία για τη θέσπιση ορθής εποπτείας της εταιρικής βιωσιμότητας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Εάν τεθεί σε ισχύ αυτή η Οδηγία, τότε θα θέσει ένα πρότυπο ελάχιστων απαιτήσεων για τις εταιρείες στην ΕΕ, διασφαλίζοντας ότι θα θεωρούνται υπεύθυνες εάν δεν μετριάζουν τις αρνητικές επιπτώσεις όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον για τις ίδιες, αλλά και στους προμηθευτές τους. Ακόμη, ένα θέμα με το οποίο έρχονται αντιμέτωπα τα διευθυντικά στελέχη των εταιρειών είναι ο έλεγχος γύρω από θέματα ασφάλειας στον κυβερνοχώρο και της κλιματικής αλλαγής.

4. Οδηγία της ΕΕ για τη συλλογική αποζημίωση

Η ΕΕ ψήφισε το 2020 την Οδηγία για την άσκηση συλλογικών αγωγών, η οποία θα πρέπει να εφαρμοστεί από όλα τα κράτη μέλη μέχρι το 2023. Στόχος της Οδηγίας είναι να προστατεύσει τους καταναλωτές από παράνομες πρακτικές. Σύμφωνα με την Οδηγία, οι λεγόμενες «αρμόδιες αρχές», όπως οι οργανώσεις καταναλωτών και οι δημόσιοι φορείς, μπορούν να ασκήσουν αντιπροσωπευτικές αγωγές εξ ονόματος των καταναλωτών κατά εταιρειών, για παραβιάσεις διαφόρων νομοθεσιών της ΕΕ.

Οι «αρμόδιες αρχές» δικαιούνται να ζητήσουν δύο είδη μέτρων:

Μέτρα αποκατάστασης με τη μορφή αποζημίωσης, επισκευής, αντικατάστασης, μείωσης της τιμής, καταγγελίας της σύμβασης ή επιστροφής των χρημάτων, ή
ασφαλιστικά μέτρα που αποσκοπούν στην παύση ή την απαγόρευση μιας πρακτικής που θεωρείται ότι συνιστά παράβαση.

Η Οδηγία δίνει τη δυνατότητα στις «αρμόδιες αρχές» να εκπροσωπούν ομάδες καταναλωτών από διάφορα κράτη μέλη της ΕΕ σε μία ενιαία αγωγή. Για τη διασφάλιση της ορθής χρήσης του συστήματος προσφυγής, η Οδηγία της ΕΕ αναφέρει πως ο «ηττημένος» πληρώνει, άρα θα οδηγήσει τις «αρμόδιες αρχές» και τους καταναλωτές να το σκεφτούν δύο φορές πριν καταθέσουν αγωγή. Επίσης, για να αποφευχθεί περαιτέρω η κατάχρηση των αντιπροσωπευτικών αγωγών, βάσει της Οδηγίας, θα πρέπει να αποφεύγονται οι ποινικές αποζημιώσεις, ενώ οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει επίσης να θεσπίσουν διαδικασίες για την αποφυγή σύγκρουσης συμφερόντων και εξωτερικής επιρροής, συγκεκριμένα εάν χρηματοδοτούνται από τρίτο μέρος. Τέλος, η Οδηγία δεν απαγορεύει τη χρηματοδότηση από τρίτους, αντίθετα περιορίζει τη χρήση της και είναι ευθύνη των κρατών μελών να διασφαλίζουν ότι αποτρέπονται οι συγκρούσεις συμφερόντων μεταξύ χρηματοδοτών και αιτούντων.

Η νέα Οδηγία της ΕΕ για την αποζημίωση των καταναλωτών μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη ευαισθητοποίηση και μεγαλύτερη δραστηριότητα γύρω από τις ομαδικές αγωγές των καταναλωτών στην Ευρώπη.

Σε συνδυασμό με τους υφιστάμενους κινδύνους, όπως ο πληθωρισμός, η διακοπή της αλυσίδας εφοδιασμού και οι ρυθμιστικές έρευνες, τα διευθυντικά στελέχη των εταιρειών στην περιοχή ΕΜΕΑ είναι πιθανό να έχουν περισσότερες ευθύνες στους ώμους τους από ποτέ. Όλα τα παραπάνω δημιουργούν ένα ακόμη ρίσκο όσον αφορά τους τύπους των απαιτήσεων D&O στο άμεσο μέλλον.

Πηγή: AIG Whitepaper “A Changing D&O Environment in EMEA: More Volatility Ahead?”

Ακολουθήστε την Ασφαλιστική Αγορά στο Google News