Ασφάλιση Διακοπής Εργασιών & Απώλειας Ακαθάριστων Κερδών: Ένας ψεύτικος γρίφος και μια αδήριτη πραγματικότητα

Του κ. Παναγιώτη Στρατή,
Οικονομολόγου, Μετόχου του Γραφείου Πραγματογνωμόνων Πασκάλ & Στρατής Α.Ε.

Η διακοπή εργασιών μιας επιχείρησης εξαιτίας ενός έκτακτου γεγονότος, όποια κι αν είναι η διάρκεια της διακοπής αυτής, είναι βέβαιο ότι θα επιφέρει μια οικονομική απώλεια, η οποία, ανάλογα με το μέγεθός της, μπορεί να έχει πολύ σοβαρές συνέπειες για την επιχείρηση, που ενδέχεται ακόμη και να προξενήσουν την πλήρη και οριστική διακοπή της λειτουργίας της. Αποτελεί, όμως, γρίφο η προστασία και κυρίως η οικονομική ανάκαμψη της επιχείρησης, μετά από ένα τέτοιο ενδεχόμενο;

Παρότι η Αγορά κινείται σαν να επρόκειτο για ένα δυσεπίλυτο μυστήριο, ο γρίφος αυτός είναι ήδη λυμένος, με την πλέον πρόσφορη και αποτελεσματική λύση να είναι η ασφάλιση Διακοπής Εργασιών.

Η Παγκόσμια Έρευνα Διαχείρισης Κινδύνου του 2023 κατέταξε τη Διακοπή Εργασιών ως τον δεύτερο υψηλότερο παγκόσμιο κίνδυνο (μετά τις κυβερνοεπιθέσεις/παραβιάσεις δεδομένων) και τον τρίτο υψηλότερο σε επιχειρήσεις της Ασίας – Ειρηνικού.

Σε έρευνα της CGU Insurance, το 81% των μικρομεσαίων ευρωπαϊκών επιχειρήσεων (ΜμΕ) παραδέχτηκαν ότι μια απρόβλεπτη διακοπή εργασιών θα είχε σοβαρό αντίκτυπο στην επιχείρησή τους. Παρ’ όλα αυτά, πολλές επιχειρήσεις δεν διαθέτουν ασφάλιση Διακοπής Εργασιών (ΔΕ). Έρευνα της QBE Insurance αποκάλυψε, επίσης, ότι μόνο το 17% των μικρών επιχειρήσεων διαθέτουν ασφαλιστήριο ΔΕ.

Έρευνα του ICA έδειξε ότι το 70% των μη ασφαλισμένων ή υπασφαλισμένων επιχειρήσεων που υφίστανται μεγάλη ασφαλιστική ζημιά αποτυγχάνουν να ανακάμψουν μέσα στον επόμενο χρόνο. Ο καθηγητής Allan Manning του LMI Group σημειώνει ότι μία επιχείρηση χωρίς ασφάλιση ΔΕ έχει λιγότερο από μία στις δέκα πιθανότητες επιβίωσης μετά από σοβαρή ζημία.

Στην Ελλάδα, λιγότερο από το 15% των ασφαλισμένων επιχειρήσεων συμπεριλαμβάνουν στα ασφαλιστήρια συμβόλαιά τους την κάλυψη της Απώλειας Κερδών, και μάλιστα πρόκειται για επιχειρήσεις μεγάλου μεγέθους, που δραστηριοποιούνται κατά κύριο λόγο στον ξενοδοχειακό κλάδο ή και στον τομέα της ενέργειας.

Δεν αρκεί απλά «μια κάποια ασφάλιση»

Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που η ασφαλιστική αγορά στην Ελλάδα, ασφαλιστές, μεσίτες και ασφαλιζόμενοι, συνειδητοποίησαν ότι όποιος έχει ασφαλίσει τα περιουσιακά στοιχεία της επιχείρησής του, έχει κάνει το πρώτο βήμα διάσωσής της από ένα καταστροφικό γεγονός. Η εμπειρία έχει δείξει όμως, χωρίς εξαιρέσεις, ότι κάτι πρέπει να προστεθεί στην προαναφερόμενη ασφάλιση.

Η ιδιωτική ασφάλιση δεν είναι ένα απλό «ναι» στο κουτάκι: «είστε ασφαλισμένος;». Διότι, όπως όλα τα πράγματα στο επιχειρείν (και στη ζωή, γενικότερα), η απάντηση κρίνεται από τα ποιοτικά χαρακτηριστικά.

Να ασφαλίζεται «ό,τι έχεις», «ό,τι έχασες» αλλά και «ό,τι θα χάνεις»

Στην περίπτωση των εμπορικών και βιομηχανικών επιχειρήσεων, ορθά ασφαλισμένες είναι μόνο όσες επιχειρήσεις ασφαλίζουν όχι μόνο «ό,τι έχουν» ή «ό,τι έχασαν» αλλά και «ό,τι θα χάνουν, όσο δεν λειτουργούν ξανά πλήρως». Πολύ περισσότερο, όταν έχουν ή διαχειρίζονται αξιόλογα υλικά ή άυλα περιουσιακά στοιχεία, αξιοποιώντας τα για να αποκομίζουν κέρδος και να προσθέτουν συγχρόνως αξία στην αποτίμηση του περιουσιακού τους στοιχείου.

Στο επιχειρείν δεν έχει σημασία «τι» έχεις, αλλά «τι σου αποδίδει» αυτό που έχεις και πώς θα διατηρήσεις τη συνέχεια αυτού που έχεις.

Έτσι, όταν επέλθει ένας ασφαλιστικός κίνδυνος (λ.χ. πυρκαγιά, πλημμύρα κ.λπ.), δεν αρκεί κάποιος να λάβει, ως ασφάλισμα, την αξία των περιουσιακών αγαθών (ακινήτων, εξοπλισμού κ.λπ.) που καταστράφηκαν ή βλάφθηκαν ή και την αξία των όποιων άλλων, θετικών ζημιών. Αυτό είναι μία ανεπαρκής προσέγγιση.

Πράγματι, από την εμφάνιση της ιδιωτικής ασφάλισης, ασφαλίζονται (μεταξύ άλλων) οι επιχειρήσεις από δυνητικούς κινδύνους, συνδεόμενους με απρόσμενα και καταστροφικά γεγονότα. Οι κίνδυνοι, έτσι, μεταφέρονται σε τρίτους, ιδίως τις ασφαλιστικές εταιρείες. Αυτό, όμως, που κατά κύριο λόγο καλυπτόταν, παραδοσιακά ανήκε στον τομέα ασφάλισης των περιουσιακών στοιχείων, που κατέχει τη μερίδα του λέοντος της ασφαλιστικής αγοράς.

Έτσι, στην περίπτωση της διακοπής λειτουργίας μιας επιχείρησης λόγω έκτακτου γεγονότος, εφόσον η ασφάλιση περιορίζεται στην κάλυψη των θετικών ζημιών, η επαναφορά της επιχείρησης στην προ του εκτάκτου γεγονότος κατάσταση υποστηριζόταν με “ενέσεις ρευστότητας”, που συνίσταντο στην καταβολή ασφαλίσματος μόνο για την αξία των ζημιωθέντων περιουσιακών στοιχείων ή και των άλλων θετικών ζημιών της επιχείρησης από το συμβάν. Αυτό, όμως, έχει αποδειχθεί ότι δεν είναι αρκετό.

Ό,τι αποκτά ή διαχειρίζεται μια επιχείρηση, το κάνει, για να το αξιοποιήσει και όχι «για να το έχει να κάθεται» ή μόνο «για την αξία του» αυτή καθαυτή. Αλλιώς, γιατί να το έχει;

Άρα, σε περίπτωση διακοπής λειτουργίας της επιχείρησης λόγω βλάβης ή καταστροφής αυτού, δεν αρκεί να λάβει η ασφαλισμένη επιχείρηση την αξία του αγαθού αυτή καθαυτή ή και την αποκατάσταση των άλλων θετικών ζημιών, αλλά θα πρέπει, επιπρόσθετα, να λάβει και το σημαντικότερο: την αξία που της προσθέτει το εν λόγω αγαθό.

Δηλαδή, πρέπει να ασφαλίζεται η επιχείρηση και για όλα όσα δεν θα κερδίσει εξαιτίας της διακοπής της λειτουργίας της, λόγω έκτακτου γεγονότος για το οποίο δεν έχει ευθύνη (ασφαλιστικός κίνδυνος). Να ασφαλίσει όλα όσα θα ανέμενε και θα πετύχαινε να κερδίσει, εάν δεν είχε συμβεί το γεγονός, με βάση την πορεία της.

Να ασφαλίσει και, έτσι, να εξασφαλίσει, ουσιαστικά, την επαναφορά της στην ομαλή και πλήρη λειτουργία –μέχρι να επιτευχθεί αυτή.

Ειδικοί, επιστήμονες, επιχειρηματίες, εμπλεκόμενοι με κάθε τρόπο στο επιχειρείν, γνωρίζουν ότι η ανάλυση και η διασφάλιση της κερδοφορίας μιας επιχείρησης είναι προϋπόθεση «εκ των ων ουκ άνευ», για την εύρυθμη λειτουργία και την ανάπτυξή της.

Δύσκολο να καταμετρηθούν τα όσα έχουν γραφεί σχετικά με τα μοντέλα αποτίμησης της κερδοφορίας, την ανάλυση των συναφών μακροοικονομικών κ.λπ. μεταβλητών και όλα τα ζητήματα αυτών.

Άρρηκτα συνδεόμενη με αυτό είναι και η ίδια η αξία μιας επιχείρησης που, τελικά, αποτελεί το κριτήριο για την εκτίμηση της παρούσας και της μελλοντικής κατάστασής της.

Και όμως, ενώ όλοι μιλούν για «διασφάλιση» της κερδοφορίας, ελάχιστοι πιστεύουν στην «(ιδιωτική) ασφάλιση» αυτής της κερδοφορίας, μολονότι αυτή προσφέρεται ως ασφαλιστική κάλυψη, εδώ και δεκαετίες.

Ποιος φταίει;

Σύμφωνα με την επικεφαλής των Κεντρικών Υπηρεσιών της HDI Risk Consulting GmbH, θυγατρικής της HDI Global, Dr Verena Brenner, «οι οικονομικές απώλειες που προκύπτουν από τη διακοπή εργασιών είναι συχνά μεγαλύτερες από τις πραγματικές ζημίες περιουσίας που προκάλεσαν αυτή τη διακοπή».

Αλλά, τότε, γιατί οι περισσότερες επιχειρήσεις δεν ασφαλίζονται για την απώλεια των ακαθάριστων κερδών, σε περίπτωση διακοπής της λειτουργίας τους από απρόβλεπτο γεγονός;

Το ερώτημα αυτό δεν χρειάζεται να απαντηθεί. Δεν χρειάζεται, επίσης, να επιμεριστεί οποιαδήποτε ευθύνη μεταξύ όλων των παραγόντων της ασφαλιστικής αγοράς.

Το ζήτημα είναι, αντίθετα, να κατανοηθεί η ανάγκη (από όλους) να δημιουργηθούν ή να βελτιωθούν τα εργαλεία (ιδίως από την πλευρά των ασφαλιστών και των μεσιτών) και, ταυτόχρονα, να αφιερωθούν πόροι (από την πλευρά των ασφαλιζόμενων), για να καλύπτεται και αυτό το τεράστιας σημασίας ασφαλιστικό αντικείμενο.

Τα ασφαλιστήρια συμβόλαια Απώλειας Κερδών

Η σύναψη ασφαλιστηρίων συμβολαίων που περιλαμβάνουν (μεταξύ άλλων και) την Απώλεια Κερδών από διακοπή λειτουργίας της επιχείρησης πρέπει να εξηγείται στους (υποψήφιους) ασφαλισμένους. Πρώτα από τις ασφαλιστικές εταιρείες και, έπειτα και ταυτόχρονα, από τους μεσίτες. Με όρους σαφείς και κατανοητούς.

Οπωσδήποτε, αυτό αφορά μεγάλου μεγέθους επιχειρήσεις και ιδίως όσες τηρούν, εκ του νόμου ή προαιρετικά, διπλογραφικά βιβλία Ελληνικών και Διεθνών Λογιστικών Προτύπων. Αλλά, η καθιέρωση αυτών των ασφαλιστηρίων μπορεί και πρέπει να επιτευχθεί σε όλες τις επιχειρήσεις, ανεξαρτήτως μεγέθους.

Τα ασφαλιστήρια Απώλειας Κερδών λειτουργούν επικουρικά, μαζί δηλαδή με τα παραδοσιακά συμβόλαια ασφάλισης περιουσιακών στοιχείων, που καλύπτουν θετικές ζημιές.

Το αντικείμενο της κάλυψης είναι το ασφαλιστικό ακαθάριστο μεικτό κέρδος. Δηλαδή, το εκάστοτε απολεσθέν, προσδοκώμενο καθαρό κέρδος, συμπεριλαμβανομένων των σταθερών εξόδων της επιχείρησης ή του αυξημένου κόστους λειτουργίας της, προκειμένου να αποφευχθεί η μείωση των πωλήσεων και να περιοριστεί ο χρόνος της περιόδου αποζημίωσης.

Στο πλαίσιο των μεταβαλλόμενων αναγκών της αγοράς, τα ασφαλιστήρια Απώλειας Κερδών μπορούν να λάβουν πολλούς τύπους και ποικίλο περιεχόμενο. Οι μεσίτες ασφαλίσεων, σε συνεργασία με τους ασφαλιζόμενους, διαδραματίζουν καίριο ρόλο στην επιλογή του εκάστοτε κατάλληλου είδους.

Σε τέτοια ασφαλιστήρια Απώλειας Κερδών μπορούν να προστεθούν αξιόλογες επεκτάσεις. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την αδυναμία πρόσβασης, την κάλυψη εγκαταστάσεων προμηθευτών και πελατών, όπως και την απώλεια ελκυστικότητας των ασφαλισμένων εγκαταστάσεων και της ευρύτερης περιοχής.

Σε κάθε περίπτωση, η κάλυψη Απώλειας Κερδών αποζημιώνει την ασφαλισμένη επιχείρηση όχι «για την ίδια τη ζημιά», αλλά για τις συνέπειες της προσωρινής αδυναμίας λειτουργίας της. Ιδίως την αποζημιώνει (αντισταθμιστικά) για τα χαμένα ακαθάριστα κέρδη, που περιλαμβάνουν και τα σταθερά έξοδα (μισθοδοσία, ενοίκια, έξοδα λειτουργίας εγκαταστάσεων κ.λπ.) που η επιχείρηση έχει την υποχρέωση να καταβάλλει ακόμη και κατά την περίοδο διακοπής της λειτουργίας της, καθώς και για τα έξοδα «επανεκκίνησης» ή και μεταφοράς – αναδιάρθρωσης της δραστηριότητας της επιχείρησης.

Η ευθύνη των επιχειρήσεων

Φυσικά, θα πρέπει και η ασφαλισμένη επιχείρηση να ανταποκριθεί στις δικές της υποχρεώσεις και βάρη που προκύπτουν από ένα τέτοιο ασφαλιστήριο.

Πρέπει να γίνει κατανοητό μια για πάντα, αφού δεν πρόκειται να αλλάξει αυτό ποτέ, ότι η ασφάλιση Απώλειας Κερδών, όπως κάθε ασφάλιση βέβαια και οποιαδήποτε ασφαλιστική αποζημίωση, δεν στοχεύει στον πλουτισμό του ενδιαφερόμενου –εδώ: ασφαλισμένου.

Υπάρχουν εργαλεία που αναπτύσσονται και μπορούν να βοηθήσουν τις ασφαλισμένες επιχειρήσεις να υποβάλουν αιτήματα αποζημίωσης για απώλεια κερδών με τρόπο καλόπιστο, αληθινό, νομικά βάσιμο· άρα, σύμφωνο με τα ασφαλιστήρια που έχουν υπογράψει.

Ένα σύστημα “τεχνητής αναπνοής” που διατηρεί στη ζωή την επιχείρηση

Οι επιχειρήσεις πρέπει να γνωρίζουν ότι η ασφάλιση για την Απώλεια Κερδών είναι σαν ένα σύστημα υποβοήθησης της αναπνοής για τους βαριά ασθενείς, όταν βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση, στο νοσοκομείο. Δεν μπορεί το σύστημα αυτό να ρυθμιστεί, να παρέχει οξυγόνο τρεις, τέσσερις, πέντε φορές από όσο χρειάζεται ένας άνθρωπος. Γιατί τότε, απλά, όχι μόνο δεν θα τον διατηρήσει στη ζωή, αλλά θα οδηγήσει άμεσα στο αντίθετο αποτέλεσμα.

Έτσι και οι επιχειρήσεις που έχουν υποστεί ζημία από απώλεια κερδών, λόγω διακοπής λειτουργίας, και έχουν ασφαλιστεί από αυτόν τον κίνδυνο, πρέπει να εγείρουν απαιτήσεις (ας το πούμε με μια λέξη) λογικές. Να είναι κοντά στην πραγματική τους ζημία, να στηρίζονται σε πραγματικά και εύλογα μεγέθη, ασφαλώς εξατομικευμένα, κάθε φορά, με βάση τη λογιστική απεικόνιση των αποτελεσμάτων και μεγεθών, να συνδέονται με τη μέχρι τότε πορεία και την αναμενόμενη πορεία των επιχειρήσεων αυτών (αν δεν θα είχε επέλθει ο κίνδυνος) και να αντέχουν στον έλεγχο της κοινής λογικής.

Δυστυχώς, η εμπειρία έχει αποδείξει ότι πολλές από τις εγειρόμενες απαιτήσεις δεν είναι τέτοιες. Αυτή η “πρακτική” (μη γένοιτο να καθιερωθεί πράγματι ως τέτοια) επιτείνει το πρόβλημα, αφού αυξάνει τη δυσπιστία όλων των παραγόντων –ιδίως από την πλευρά της ασφαλιστικής αγοράς– στην ασφάλιση της Απώλειας Κερδών. Έτσι, όμως, προξενείται ένα αποτέλεσμα που βλάπτει όλες τις πλευρές.

Εργαλείο αλλά όχι πανάκεια

Η ασφάλιση για Απώλεια Κερδών δεν μπορεί να θεωρηθεί πανάκεια για καμία επιχείρηση. Είναι, όμως, ένα αποτελεσματικό εργαλείο, το οποίο πρέπει, απαραίτητα, να εντάσσεται στον συνολικό προγραμματισμό διαχείρισης κινδύνων της επιχείρησης, προκειμένου να διασφαλίσει αυτή το σημαντικότερο άυλο στοιχείο της περιουσίας της και, ουσιαστικά, τον λόγο της ύπαρξής της, δηλαδή την κερδοφορία της και την αξία αποτίμησής της.

Είναι εργαλείο, επειδή οδηγεί στην επαναλειτουργία της επιχείρησης, χωρίς διακοπή από τις συνέπειες του έκτακτου συμβάντος. Δεν είναι απλά “ένα μαξιλάρι” ούτε είναι μόνο “μια ανάσα ρευστότητας”. Αλλά είναι η σταθερή αναπλήρωση ζωτικών για την επιχείρηση μεγεθών. Είναι μια, όπως έχει εύστοχα χαρακτηριστεί, «κάλυψη προστασίας εισοδήματος». Μέχρι να σταθεί ξανά στα πόδια της η επιχείρηση.

Εάν δεν ασφαλιστεί η Απώλεια Κερδών, τότε, λόγω της πολυπλοκότητας της αγοράς και, γενικά, των επιχειρηματικών σχέσεων, η διακοπή της λειτουργίας μιας επιχείρησης μπορεί να της προξενήσει σπουδαίο πλήγμα· ακόμη και να τη θέσει εκτός αγοράς. Για να μην αναφερθούμε στις χρηματοδοτικές της ανάγκες και τη θεραπεία τους και στη γενική πίστη της επιχείρησης: προς τους πελάτες, τους προμηθευτές, τους χρηματοδότες της, αλλά και τη σχέση της με τους εργαζομένους της.

Εμπέδωση της εμπιστοσύνης και ανάπτυξη του κλάδου

Στην ασφαλιστική αγορά υπάρχουν η τεχνογνωσία, η εμπειρία και η δυνατότητα, ώστε να ακολουθείται ένας επιστημονικά ορθός τρόπος αντιμετώπισης των ζητημάτων που ανακύπτουν κατά τον έλεγχο των ζημιών απώλειας κερδών.

Εάν η ασφαλιστική αγορά, όλοι οι εμπλεκόμενοι και από όλες τις πλευρές, αξιοποιήσουν ορθά το κρίσιμο αυτό εργαλείο, τότε τα αποτελέσματα θα είναι σπουδαία.

Μάλιστα, ας μην παραβλεφθεί ότι τότε θα υπάρξουν και περαιτέρω ευνοϊκές για το επιχειρείν συνθήκες. Κι αυτό, γιατί η κάλυψη της Απώλειας Κερδών θα “αναγκάσει” τις ασφαλισμένες επιχειρήσεις και τις ασφαλιστικές εταιρείες να συνεργαστούν, ώστε να επιτευχθεί το συντομότερο –ανάλογα με την εκάστοτε περίπτωση– επιθυμητό αποτέλεσμα της ανάκαμψης της επιχείρησης.

Αυτές οι συνεργασίες, με τη σειρά τους, θα αναπτύξουν, εντός των Ασφαλιστικών Εταιρειών, των Πραγματογνωμόνων και των Μεσιτών Ασφαλίσεων, και έναν κλάδο όχι τόσο ανεπτυγμένο σήμερα στην Ελλάδα: τον κλάδο της υποστήριξης των ζημιωμένων επιχειρήσεων που βιώνουν διακοπή λειτουργίας, με σκοπό την αποκατάσταση της λειτουργίας και (δηλαδή) της κερδοφορίας τους. Κάτι που θα ευνοήσει όλη την αγορά και, ασφαλώς, όλες τις πλευρές.

Να γίνει καθιερωμένη διαδικασία

Δεν είναι “γρίφος” η πορεία μιας επιχείρησης που βίωσε συμβάν διακοπής λειτουργίας από εξαιρετικούς λόγους. Είναι ένα δεδομένο που πρέπει να τύχει ορθής αντιμετώπισης. Υπάρχει ήδη η κατάλληλη, ικανή και (όπως ελπίζω ότι έπεισα με τα παραπάνω) αναγκαία «ασπίδα προστασίας»: η ασφάλιση της Απώλειας Κερδών.

Εάν δεν το εμπεδώσουν αυτό οι ελληνικές επιχειρήσεις, τότε θα ψάχνουν για “ίχνη”, χάνοντας το λιοντάρι. Ή, στη χειρότερη περίπτωση, που κάθε άλλο παρά σπάνια είναι, θα γίνουν αυτές βορά του “λιονταριού” και, όταν θα το συνειδητοποιήσουν αυτό, θα είναι πια αργά.

Γι’ αυτό συστήνουμε έντονα, να καταστεί όχι «βέλτιστη πρακτική», αλλά καθιερωμένη, αναγκαία και εκ των ων ουκ άνευ διαδικασία, η συμπερίληψη της ασφάλισης Aπώλειας Kερδών στις στρατηγικές διαχείρισης κινδύνου, διασφάλισης συνέχειας (Business Continuity Management) και ανάπτυξης των ελληνικών επιχειρήσεων. Αν γίνει αυτό κουλτούρα, τότε η παρούσα χιλιετία θα έχει ξεκινήσει σε όλα τα επιχειρηματικά επίπεδα.

Μια υπενθύμιση (με 6 συν 1 αποδείξεις) ως Επίλογος

Ως επίλογο αναδημοσιεύω μέρος παλαιότερου άρθρου μου, που αναφερόταν στην επιχειρηματική συνέχεια πολύ μεγάλης βιομηχανίας, η οποία υπέστη μεγάλη καταστροφική πυρκαγιά με υποβληθείσα απαίτηση που πλησίαζε τα 100 εκατομμύρια και η οποία, ασφαλιστικά, καλυπτόταν με συμβόλαιο θετικών και αποθετικών ζημιών.

«Έχουμε την άποψη ότι βασικό στοιχείο της αποτελεσματικής διαχείρισης επιχειρηματικής συνέχειας της επιχείρησης, όπως περιγράφεται από την ίδια στην από 01/10/2019 ανακοίνωσή της, αλλά και στην εξαμηνιαία έκθεση Διαχείρισης του Διοικητικού της Συμβουλίου για την περίοδο που έληξε την 30/06/2019, αποτέλεσε η ασφαλιστική κάλυψη του κινδύνου Απωλείας Μικτών Κερδών της επιχείρησης.

Χωρίς αυτή την ασφαλιστική κάλυψη και την άμεση εκταμίευση του μεγάλου ύψους χρηματικής προκαταβολής, θα ήταν πολύ δύσκολο:

• Να ανακτηθεί η παραγωγική δραστηριότητα της επιχείρησης σχεδόν με το τέλος της δωδεκαμήνου περιόδου αποζημίωσης στα προ της φωτιάς επίπεδα.
• Να επιτευχθεί η επαναφορά της επιχείρησης στις διεθνείς αγορές βιομηχανικών μπαταριών, στις οποίες διατηρούσε σοβαρά μερίδια.
• Να αρχίσει να υλοποιεί το πρόγραμμα επέκτασης της παραγωγικής της δραστηριότητας κατά 25%.
• Να μην απολυθεί κανείς από τους περίπου 800 εργαζομένους στην επιχείρηση και επιπλέον να δημιουργηθούν 200 νέες θέσεις εργασίας.
• Να συνεχίσει να συνεργάζεται με τις πολυάριθμες εξαρτώμενες από αυτή επιχειρήσεις, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας σε αυτές.
• Να διατηρήσει τη θέση της ως μοχλός περιφερειακής ανάπτυξης στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη.
• Να συνεχίσει χωρίς προβλήματα και καθυστερήσεις να εισπράττει το Δημόσιο μεγάλα ποσά φόρων και εισφορών.

Τα παραπάνω αναφερόμενα δεν είναι ενδείξεις αλλά αποδείξεις συμμετοχής της Ασφάλισης Διακοπής Εργασιών και Απωλείας Μικτών Κερδών στην αποτελεσματική Διαχείριση Επιχειρηματικής Συνέχειας μιας επιχείρησης, έπειτα από ένα καταστροφικό για αυτή γεγονός στις εγκαταστάσεις της. Πολλά, όμως, είναι και τα παραδείγματα επιχειρήσεων τα τελευταία χρόνια που, έπειτα από καταστροφικές υλικές ζημίες στις εγκαταστάσεις τους, η συγκεκριμένη ασφαλιστική κάλυψη τις βοήθησε να συνεχίσουν να λειτουργούν με εναλλακτικούς τρόπους, χωρίς πρόσθετη επιβάρυνσή τους, με αποτέλεσμα με τη λήξη της χρονικής περιόδου αποζημίωσης η θέση τους στην αγορά να είναι πλήρως ανταγωνιστική».

Διαπιστώνοντας το αυξημένο ενδιαφέρον για αυτόν τον κλάδο ασφάλισης, με τη βοήθεια του κ. Στρατή και της ομάδας του Γραφείου Πραγματογνωμόνων ΠΑΣΚΑΛ & ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΝΕΣ ΑΕ, θα “εγκαινιάσουμε” μία νέα στήλη, τα θέματα της οποίας θα δημοσιεύονται πρώτα στην ιστοσελίδα μας (www.aagora.gr) και στη συνέχεια και στα τεύχη της «Α.Α.», κάθε μήνα. Στόχος είναι να ενισχυθεί η ενημέρωση διαμεσολαβούντων αλλά και υποψήφιων προς ασφάλιση, για τις ιδιαιτερότητες και τη λειτουργία του κλάδου, και στο πλαίσιο αυτό η θεματολογία θα περιλαμβάνει, ενδεικτικά:

● Το Αντικείμενο της Ασφάλισης Διακοπής Εργασιών και Απώλειας Ακαθαρίστων (μικτών) Κερδών.
● Προσδιορισμός του ποσού ασφάλισης, ανάλυση μεθόδων υπολογισμού.
● Ποια είναι τα στοιχεία που απαιτούνται για τον υπολογισμό του ποσού ασφάλισης, πότε χρονικά είναι διαθέσιμα από τις επιχειρήσεις.
● Ποια είναι η διαφορά του λογιστικού μικτού κέρδους που προκύπτει από τον ισολογισμό της επιχείρησης και του ποσού προς ασφάλιση του ακαθαρίστου κέρδους.
● Έναρξη και λήξη χρονικής περιόδου αποζημίωσης και στοιχεία υπολογισμού της ανωτέρας περιόδου αποζημίωσης.
● Επεκτάσεις ασφαλιστικής κάλυψης απώλειας Ακαθάριστων Κερδών πέραν των ζημιών περιουσίας.
● Προσδιορισμός ποσού ασφαλιστικής κάλυψης και προσδιορισμός ζημίας Φωτοβολταϊκών και Αιολικών πάρκων.
● Η υπασφάλιση στις ζημίες ασφαλιστικής κάλυψης Ακαθαρίστων Κερδών.
● Προβλήματα και αστοχίες στις ασφαλιστικές καλύψεις Ακαθαρίστων Κερδών που προέκυψαν κατά τις τελευταίες εκτιμήσεις ζημιών από καταστροφικά γεγονότα.

---

Ακολουθήστε την ασφαλιστική αγορά στο Google News