15 βουλευτές και λίγες… αράδες για την ψήφιση ενός καταστροφικού Νόμου!

Σε μία ενιαία συνεδρίαση της Ολομέλειας, στις 21 Απριλίου, έγινε η συζήτηση και η ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων, των τροπολογιών και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών: «Κρατική αρωγή προς επιχειρήσεις και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα φορείς για θεομηνίες, επείγουσες ρυθμίσεις για τη στήριξη της οικονομίας, συμπληρωματικός Κρατικός Προϋπολογισμός και συνταξιοδοτική ρύθμιση».

H “είδηση” που προκύπτει μελετώντας τα πρακτικά της συγκεκριμένης συνεδριάσεως, όπου οι βουλευτές μας συζήτησαν το εν λόγω Σχέδιο Νόμου, είναι η εξής:

Οι βουλευτές μας αποφεύγουν επιμελώς να ονοματίσουν την οικονομική δραστηριότητα που χαρακτηρίζεται ασφαλιστική και τον τομέα που ονομάζεται ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ!

Και αυτό γιατί στις τετρακόσιες και πλέον σελίδες των πρακτικών της Βουλής των Ελλήνων που “μαζοχιστικά” αναγνώσαμε μετά προσοχής, καταφέραμε να… σταχυολογήσουμε μόνο τα πιο κάτω αποσπάσματα. Ελάχιστοι ήταν οι βουλευτές, μόλις 15, που αφιέρωσαν χρόνο και λόγο στην ιδιωτική ασφάλιση, αλλά και στις ενστάσεις που είχαν διατυπωθεί από φορείς της ασφαλιστικής αγοράς κατά τη διαβούλευση του νομοσχεδίου.

Σημειώστε πάντως, αγαπητοί αναγνώστες, και τα ονόματα και τα λεχθέντα.

Η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος θα πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά με τον ασφαλιστικό αναλφαβητισμό των Ελλήνων βουλευτών!

Δημήτρης Ρουχωτάς

Τι ειπώθηκε στη Βουλή για την Ιδιωτική Ασφάλιση

Ο Εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας, κ. Γεώργιος Αμανατίδης, μιλώντας για τους επτά βασικούς άξονες του νομοσχεδίου, ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι «παρέχονται κίνητρα για την ιδιωτική ασφάλιση», χωρίς ωστόσο να εξηγήσει ποια είναι αυτά τα κίνητρα.

Ο Γενικός Εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Βασίλειος Κόκκαλης:
«(…) στο ίδιο νομοσχέδιο, ακριβώς κάτω από το άρθρο που προβλέπει τις επιχορηγήσεις των επιχειρήσεων, αναφέρετε για τις αποζημιώσεις των επιχειρήσεων που είναι ασφαλισμένες σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Είναι η πέμπτη φορά που το ρωτάω. Πείτε μου, σας παρακαλώ, τη σκοπιμότητα. Είναι κινητροδότηση της ιδιωτικής ασφάλισης ή δίνετε το
σήμα «ασφαλιστείτε σε ιδιωτικές εταιρείες, γιατί από μένα, ως κράτος, θα πάρετε μόνο το 20% ή δεν θα πάρετε»; Είναι η έκτη φορά που το ρωτάω: ποιο είναι το κίνητρο το να μπει σε ξεχωριστό άρθρο και να λέτε ότι η ζημιά από το κράτος θα καλύπτεται στη διαφορά από ό,τι στην ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία».

Ο Ειδικός Αγορητής του Κινήματος Αλλαγής, κ. Γεώργιος Καμίνης:
«(…) Στο άρθρο 14 (σ.σ. αφορά το Ταμείο Κρατικής Αρωγής) θέλω να θυμίσω ότι το Κίνημα Αλλαγής, σε ανύποπτο χρόνο, είχε προτείνει τη θεσμοθέτηση ταμείου ασφάλισης, προκειμένου να θωρακιστούν τα νοικοκυριά από τα ακραία καιρικά φαινόμενα, στα πρότυπα αντίστοιχων ταμείων που υπάρχουν σε άλλες χώρες. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Τουρκίας, όπου, μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1999, θεσμοθετήθηκε η υποχρεωτική ασφάλιση όλων των κατοικιών, με επιδότηση, μέσω ενός Συνεγγυητικού Ταμείου Ασφάλισης Φυσικών Καταστροφών. Χώρες της Ευρώπης, όπως η Ελβετία, η Ισπανία και η Ρουμανία έχουν ήδη ιδρύσει συνεγγυητικά ταμεία φυσικών καταστροφών. Αυτή τη λογική προτείνουμε να προσαρμόσουμε στην Ελλάδα. Δεν αφορά, βεβαίως, στο παρόν νομοσχέδιο, γιατί αυτό αφορά σε επιχειρήσεις και εκμεταλλεύσεις. Το θέτω, πάντως, υπ’ όψιν σας, κύριε Υφυπουργέ, για την αποκατάσταση των καταστροφών σε ό,τι αφορά τις κατοικίες».

Εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, η κα Διαμάντω Μανωλάκου:
«(…) Στις περιπτώσεις ιδιωτικού ασφαλιστηρίου προβλέπεται κάλυψη του ποσοστού ζημιάς που δεν καλύπτει το ασφαλιστικό συμβόλαιο, δηλαδή μπαίνουν στο παιχνίδι ασφαλιστικές εταιρείες».

O Ειδικός Αγορητής από την Ελληνική Λύση, κ. Βασίλειος Βιλιάρδος:
«(…) Στο άρθρο 5 οι μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα φορείς θα λαμβάνουν επιχορήγηση επιπλέον της αποζημίωσης που προβλέπεται από την ιδιωτική τους ασφάλιση, μάλιστα, με απόφαση μόνο του αντιπεριφε-ρειάρχη και του Υπουργού Οικονομικών σύμφωνα με τα άρθρα 7, 4 και 8 του παρόντος. Εύλογα, λοιπόν, δεν υποθέσαμε πως θα εξυπηρετηθούν κάποια συμφέροντα;».

Ο κ. Διονύσιος Σταμενίτης από τη Νέα Δημοκρατία:
«(…) Συνοπτικά να πω μόνο ότι οι προβλέψεις για την πρώτη αρωγή, την προκαταβολή, την επιτάχυνση διαδικασιών, την αποζημίωση των ασφαλισμένων επιχειρήσεων και μη κερδοσκοπικών φορέων στο κομμάτι που δεν καλύπτονται από την ασφάλεια, το αφορολόγητο, ακατάσχετο και ανεκχώρητο των επιχορηγήσεων, τον θεσμό του περιφερειακού συντονιστή, τη σύσταση της Κυβερνητικής Επιτροπής Κρατικής Αρωγής, την αξιοποίηση της τεχνολογίας και των ψηφιακών μέσων που μέσα σε άλλα εξασφαλίζει τη διαφάνεια, αλλά και τη δημιουργία του Ταμείου Κρατικής Αρωγής, είναι ρυθμίσεις που αλλάζουν το τοπίο στην κρατική αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών και των καταστάσεων έκτακτης ανάγκης».

Η κα Ελισσάβετ Σκούφα από τον ΣΥΡΙΖΑ:
«(…) Δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να εννοήσουμε, να δικαιολογήσουμε και να κατανοήσουμε το ότι επιμερίζεται η κρατική ευθύνη για καταβολή επιχορήγησης προς πληγέντες από θεομηνίες, αυτή η αντικειμενική ευθύνη που έχει κάθε κράτος –τουλάχιστον το κράτος δικαίου– προς τον πληγέντα πολίτη με την αποζημίωση που αυτός ο πολίτης θα πάρει, επειδή έχει συνάψει τυχαία ένα ασφαλιστικό συμβόλαιο με μια ιδιωτική εταιρεία.
Τι κάνετε, δηλαδή, εδώ; Τι είδους ιδιότυπη ΣΔΙΤ είναι αυτό και για ποιον λόγο την εισάγετε;
Και αυτή η ρύθμιση, όμως, μας θυμίζει μια σειρά πολύ συγκεκριμένων βημάτων ιδιωτικοποίησης σε κρίσιμους δημόσιους τομείς, που μεθοδικά και αντικοινωνικά αναλαμβάνει αυτή η Κυβέρνηση. Έχουμε να κάνουμε άμεσα με ιδιωτικοποίηση των επικουρικών ταμείων, έχουμε να κάνουμε με απόφαση συνταξιοδοτήσεων που εκχωρεί με τροπολογία ο κ. Χατζηδάκης σε ιδιώτες, τους οποίους ιδιώτες θα πληρώνει ο πολίτης, έχουμε να κάνουμε με ιδιωτικοποιήσεις βασικών υποδομών, όπως το νερό, τα αρδευτικά, η ενέργεια. Είστε ακραία νεοφιλελεύθεροι και πρέπει να φύγετε το δυνατόν συντομότερο από την κυβέρνηση της χώρας!».

Ο κ. Γεώργιος Αρβανιτίδης από το Κίνημα Αλλαγής:
«(…) Αναφορικά με το άρθρο 14 και την πρόθεση της Κυβέρνησης να δημιουργήσει ένα Ταμείο Κρατικής Αρωγής σαν ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, τύπου «Ταμείου Μολυβιάτη», θέλω να καταθέσω τη δική μας πρόταση.
Το Κίνημα Αλλαγής έχει προτείνει εδώ και έναν μήνα ένα πλαίσιο συνδιαμόρφωσης, νομοθέτησης και παρακολούθησης για έναν πρώτο κλιματικό νόμο στην Ελλάδα, που πρέπει να νομοθετηθεί άμεσα. Εκεί, ανάμεσα σε άλλα, προτείναμε ως μία από τις δέκα άμεσες προτεραιότητες την ανάγκη θεσμοθέτησης ενός ταμείου ασφάλισης, προκειμένου να θωρακιστούν τα νοικοκυριά από τα ακραία καιρικά φαινόμενα, στα πρότυπα αντίστοιχων ταμείων που υπάρχουν σε άλλες χώρες. Συστάθηκαν σε άλλες χώρες κύρια μετά από σεισμούς.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Τουρκίας, όπου, μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1999, θεσμοθετήθηκε η υποχρεωτική ασφάλιση όλων των κατοικιών, με επιδότηση, μέσω ενός Συνεγγυητικού Ταμείου Ασφάλισης Φυσικών Καταστροφών. Χώρες της Ευρώπης, όπως η Ελβετία, η Ισπανία και η Ρουμανία, έχουν ήδη ιδρύσει συνεγγυητικά ταμεία φυσικών καταστροφών. Αυτή τη λογική προτείνουμε να προσαρμόσουμε και στην Ελλάδα για ακραία καιρικά φαινόμενα, μαζί με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα».

Ο κ. Γεώργιος Λογιάδης από το ΜέΡΑ25:
«(…) Στους ορισμούς του άρθρου 3 του σχεδίου νόμου θα πρέπει να συμπεριληφθούν άλλες δύο φυσικές καταστροφές, που είναι η καθίζηση και το τσουνάμι, σημεία που υπάρχουν σε ασφαλιστήρια συμβόλαια και αποτελούν σημαντικούς κινδύνους. (…) Το άρθρο 5 αφορά στις επιχορηγήσεις ασφαλισμένων επιχειρήσεων και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα φορέων οι οποίοι έχουν ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Το άρθρο αυτό αποτελεί αντικίνητρο για να ασφαλιστεί κάποιος, διότι το κράτος αποζημιώνει. Θα έπρεπε, όμως, να δίδονται σημαντικά φορολογικά κίνητρα για την ανάπτυξη του θεσμού της ασφάλισης. Η ασφαλιστική συνείδηση συνεπάγεται χαμηλό ασφαλιστικό κόστος, λόγω του μεγάλου αριθμού ασφαλιζόμενων σε αυτή την περίπτωση».

Ο κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος από τη Νέα Δημοκρατία:
«(…) επειδή κατά καιρούς γίνεται συζήτηση για τον κανονισμό του ΕΛΓΑ και την ανάγκη αλλαγής του με επιπλέον κάλυψη ασφαλιστικών κινδύνων, οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε δύο πράγματα. Πρώτον, η δήθεν αναλογιστική μελέτη που είχε δρομολογήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν μια φούσκα. Όπως αποδείχθηκε, η μόνη μελέτη που ζητήθηκε ήταν μια μελέτη βιωσιμότητας του ΕΛΓΑ. Και αυτή η μελέτη της προηγούμενης κυβέρνησης προτείνει, όπως διαβάζουμε στον Τύπο, την αύξηση κατά 25% των ασφαλίστρων που θα πληρώνουν οι αγρότες και κτηνοτρόφοι. (…) Δεύτερον –γιατί εδώ δεν πρέπει να χαϊδεύουμε αυτιά–, τα ασφάλιστρα του ΕΛΓΑ δεν “χαρατσώνουν” τους αγρότες, όπως ειπώθηκε από Βουλευτή της αντιπολίτευσης. Αν ήταν έτσι, δεν θα υπήρχε η απροθυμία ιδιωτών να εισέλθουν στον χώρο της αγροτικής ασφάλισης.
Πιστεύω, κύριε Πρόεδρε, ότι είναι αναγκαία μια αναλογιστική μελέτη για την ένταξη ασφαλιστικών κινδύνων που σήμερα δεν καλύπτονται από τον κανονισμό. Αλλά, αναγνωρίζουμε ότι η ένταξη επιπλέον κινδύνων θα συνεπάγεται και αναπροσαρμογή των ασφαλίστρων. Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν, ούτε μπορεί ο κρατικός προϋπολογισμός να ενισχύει πέραν του ορίου που επιβάλλει ο νόμος το ασφαλιστικό σύστημα, γιατί αλλιώς η χώρα θα μπει σε περιπέτειες, όπως στο παρελθόν με το λεγόμενο “πακέτο Χατζηγάκη”».

O κ. Χαράλαμπος (Μπάμπης) Παπαδημητρίου από τη Νέα Δημοκρατία:
«Το νομοσχέδιο (…) δίνει τη δυνατότητα στο κράτος να πάει ένα βήμα μπροστά. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι είναι ώριμη η χώρα να πάει δύο βήματα μπροστά και, παρ’ όλο που κάνουμε το μισό βήμα προς το δεύτερο, δεν το κάνουμε ολόκληρο. Ευτυχώς, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εισηγείται κάτι που είναι αυτονόητο, ότι αν δεν βάλουμε τους ανθρώπους να αναλογιστούν τις ζημιές τους, δεν θα αποτιμήσουν ποτέ σωστά ούτε την περιουσία τους ούτε τους κινδύνους που αναλαμβάνουν και δεν θα μπορέσουν να γνωρίζουν ότι απέναντι σε μια φυσική καταστροφή –την οποία προφανώς δεν μπορούμε να προβλέψουμε, τουλάχιστον δεν μπορούμε να προβλέψουμε το πότε θα ξεσπάσει– δεν θα είμαστε με επάρκεια ασφαλισμένοι. Αυτή η επάρκεια στην ασφάλιση είναι που χρειάζεται.
Το μισό, λοιπόν, βήμα προς το δεύτερο γίνεται, γιατί μπαίνει επιτέλους η ιδιωτική ασφάλιση, δηλαδή ένας τομέας που στην Ελλάδα είναι υπανάπτυκτος, στο κόλπο. μπαίνει στη δυνατότητα να πάρουν οι άνθρωποι, οι επαγγελματίες, οι αγρότες, όλοι, κάποια υποστήριξη που δεν θα εξαρτάται από το κράτος και θα μου επιτρέψετε να πω ότι δεν εξαρτάται από τον πολιτικό, δεν εξαρτάται ούτε καν από τη ζέση με την οποία πάντοτε οι Βουλευτές –και φαντάζομαι όλων των παρατάξεων σε αυτό το σημείο– τρέχουν να βοηθήσουν τους ανθρώπους όταν παθαίνουν την καταστροφή.
Θα συμφωνήσω με την κα Μανωλάκου, η οποία ανέπτυξε τη γενική θεωρία –σήμερα είναι και μνήμη του Κέυνς, γι’ αυτό αναφέρομαι στη γενική θεωρία–, ότι το κράτος θα τα έκανε όλα καλά. Αποδείχθηκε μάλιστα –γιατί υπάρχει ιστορική εμπειρία ως προς αυτό– ότι το κράτος μπορούσε να καταστρέψει έναν ολόκληρο λαό μέσα σε λίγα χρόνια, κάτι στο οποίο αναφέρεται. Όμως, δυστυχώς αυτό που δεν μας είπε η αγαπητή συνάδελφος είναι ότι το κράτος, στο οποίο πρεσβεύει, δεν μπορεί ταυτοχρόνως να αποτιμά με ιδιωτικό τρόπο, δηλαδή στην πραγματική τους αξία, στην αγοραία αξία τις ζημιές, τις αποτιμά όπως βολεύεται. Ως εκ τούτου, βάζοντας την έννοια της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα, βάζουμε και την έννοια της σωστής αποτίμησης των ζημιών.
Θέλω να σας δώσω τρία νούμερα, τα οποία έχουμε ακούσει σε συζητήσεις και στην Επιτροπή. Η Ελλάδα είναι το κράτος που είμαστε χαμηλότερα ασφαλισμένοι από οποιοδήποτε άλλο κράτος στην Ευρώπη. Τα ασφάλιστρα ως ποσοστό του ΑΕΠ στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι γύρω στο 7,5% του ΑΕΠ, στην Ελλάδα είναι 2,2%. Στην Πορτογαλία, για να πάρουμε ένα παράδειγμα που δεν είναι μακριά από εμάς, είναι 6,4%. Δαπανούμε εμείς κατά κεφαλήν 377 ευρώ για την ασφάλιση, 1.258 οι Πορτογάλοι, 2.170 ο μέσος όρος της Ευρώπης. Και σκεφθείτε ότι αυτό αντιστοιχεί κυρίως στην ασφάλιση κατοικίας, όπου μόνο το 16% είναι ασφαλισμένο και από το 16% είναι υποχρεωτικό το 10%, αυτοί που έχουν δάνεια υποχρεούνται να ασφαλίσουν το ακίνητο το οποίο έχει μπει σε υποθήκη.
Έχουμε, λοιπόν, πολύ δρόμο μπροστά και, κυρίως, έχουμε τη δυνατότητα καλύτερης ασφάλισης και εξασφάλισης. Αυτό είναι το επόμενο βήμα και αφού κάναμε τώρα το πρώτο, αφού βάλαμε μπροστά να κάνουμε και το υπόλοιπο μισό, πρέπει να κάνουμε και αυτό που απομένει για να οργανώσουμε καλύτερα την ασφάλιση στην Ελλάδα.
Το είπε ο συνάδελφος Χαρακόπουλος πολύ καλά, είναι ο δρόμος για να αποτιμάς σωστά τους κινδύνους, είναι ο δρόμος για να βάζεις καινούργιους κινδύνους και να μπορείς να τους αποζημιώνεις. Ως εκ τούτου –και τελειώνω με αυτό– πρέπει να τολμήσουμε να κάνουμε το επόμενο βήμα, αφού άλλωστε οι ασφαλιστικές εταιρείες –κύριε Υπουργέ των Οικονομικών, το γνωρίζετε καλύτερα από μένα– έχουν ήδη το αποθεματικό –και είναι και υποχρεωμένες να το έχουν–, ένα αποθεματικό κοντά στα 17 δισεκατομμύρια για να καλύψουν τις ζημιές.
Νομίζω ότι έχει έρθει η ώρα να δούμε την υποχρεωτική ασφάλιση κατοικίας. Δεν θα έλεγα σεισμού. Είναι πολύ πιο δύσκολο, ειδικά στη χώρα μας, να το αποτιμήσουμε και δεν πρέπει να βάζουμε πάνω στο φορολογούμενο ένα βάρος το οποίο δεν μπορεί ποτέ να αποτιμηθεί, αφού δεν ξέρουμε πότε θα μας έρθει η καταστροφή».

Ο κ. Τρύφων Αλεξιάδης από τον ΣΥΡΙΖΑ:
«(…) Θα προσπεράσω και θα κάνω σαν να μην άκουσα αυτό που προσέθεσε στα διάφορα ρητά που έχει πει κατά καιρούς Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. Πριν από δυο χρόνια, τέτοια εποχή, θυμάμαι ότι έλεγε να κλείσουν και να γκρεμιστούν τα νοσοκομεία. Με το να γκρεμιστούν εννοούσε μη τυχόν μείνουν έτσι και ανοίξουν ξανά. Σήμερα προσέθεσε στα άπαντα αυτά κι άλλη μια φράση. Μίλησε για υποχρεωτική ασφάλιση κατοικίας.
Κύριε Υπουργέ, φαντάζομαι να το ακούσατε. Πρέπει μετά να πάρετε θέση. Σχεδιάζει το Υπουργείο Οικονομικών υποχρεωτική ασφάλιση κατοικίας; Προσέξτε πότε ήρθε αυτή η πρόταση. Μετά από μια επιχειρηματολογία ότι είναι χαμηλά τα χρήματα που πληρώνει ο Έλληνας πολίτης για ιδιωτική ασφάλιση και πρέπει να τα αυξήσουμε. Άρα, πρέπει να αυξήσουμε τα έσοδα και τα κέρδη των ασφαλιστικών εταιρειών. Έτσι ήρθε. Όχι με κάποια άλλη επιχειρηματολογία. Αλλά επ’ αυτού θα μιλήσετε, κύριε Υπουργέ. Φαντάζομαι, θα τοποθετηθείτε».

Ο κ. Χρήστος Μπουκώρος από τη Νέα Δημοκρατία:
«(…) Είναι λοιπόν αυτό το νομοσχέδιο μεταρρυθμιστικό γιατί (…) Γι’ αυτούς και πολλούς άλλους λόγους, όπως είναι ο συντονισμός με την Κυβερνητική Επιτροπή Κρατικής Αρωγής, η κινητροδότηση για ιδιωτική ασφάλιση και το Ταμείο Κρατικής Αρωγής είναι ορισμένα από τα στοιχεία που πραγματικά δείχνουν ότι πρόκειται για μεταρρύθμιση».

Η κα Αικατερίνη Παπανάτσιου, Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ:
«(…) Αναφέρθηκε Βουλευτής σας –και εδώ περιμένω, δεν απάντησε ο κ. Σταϊκούρας, παρ’ όλο που ρωτήθηκε από τον κ. Αλεξιάδη– και είπε: «Επιτέλους, ανοίγει ο δρόμος για την ιδιωτική ασφάλιση». Αυτή είναι η πολιτική σας; Αυτό θέλετε; Γιατί δεν μας το λέτε ξεκάθαρα; Περιμένουμε απάντηση, κύριε Υπουργέ, στη δική σας τοποθέτηση.
Επίσης, κύριε Υπουργέ, υπάρχει σχεδιασμός για υποχρεωτική ασφάλιση κατοικίας; Αυτή είναι η κρατική αρωγή που μας φέρνετε σήμερα; Φέρνετε υποχρεωτική κρατική ασφάλιση κατοικίας; Αυτή είναι η κρατική αρωγή;»

Ο κ. Ιωάννης Πασχαλίδης από τη Νέα Δημοκρατία:
«(…) Οι φυσικές καταστροφές έχουν στοιχίσει σε ανεπτυγμένες και αναδυόμενες οικονομίες περίπου 1,2 τρισεκατομμύρια δολάρια σε ζημιές την τελευταία δεκαετία, ποσό υπερδιπλάσιο σε σύγκριση με την προηγούμενη δεκαετία. (…) Στην Ελλάδα, το κόστος που έχει προκληθεί από φυσικές καταστροφές αγγίζει τα 307,9 εκατομμύρια ευρώ για το διάστημα 1993 έως το 2018, για αίτια όπως βροχοπτώσεις, δασικές πυρκαγιές και σεισμούς, με την Ελλάδα να κατατάσσεται στην έκτη θέση παγκοσμίως των σεισμογενών περιοχών, αν και κατέχει το 0,02% της επιφάνειας της γης.
Με βάση όλα τα ανωτέρα δεδομένα, η σημερινή Κυβέρνηση, προσηλωμένη στον στόχο της για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, αποφάσισε να προχωρήσει στη διαμόρφωση ενός ολοκληρωμένου, απλοποιημένου, διαφανούς και φιλικού προς τον πολίτη πλαισίου για την επιχορήγηση των επιχειρήσεων που έχουν πληγεί από θεομηνίες, ώστε να επιτρέπεται το συντομότερο δυνατό η αποκατάσταση της κανονικότητας στην οικονομική ζωή των πληττόμενων επιχειρήσεων, αλλά και των εν γένει τοπικών κοινωνιών.
(…) Για τις επιχειρήσεις που είναι ασφαλισμένες προβλέπεται ότι μπορούν να λαμβάνουν επιχορήγηση επιπλέον της αποζημίωσης, μόνο για το ποσό ζημιάς το οποίο δεν καλύπτεται από το ασφαλιστικό συμβόλαιο (…)».

Ακολουθήστε την Ασφαλιστική Αγορά στο Google News