Χιλιάδες είναι οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές, που «περιμένουν ακόμα αληθινές απαντήσεις στα ερωτήματα των πελατών τους που επλήγησαν από την ανάκληση λειτουργίας της Ασπίς Πρόνοια», τονίζει ο κ. Ηλίας Τσολάκης, Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών (ΠΟΑΔ). Στο άρθρο που ακολουθεί διερωτάται: «Γιατί δεν ικανοποιούνται οι χιλιάδες πελάτες της εταιρείας;», καταθέτει το προσωπικό του βίωμα από εκείνη την ανάκληση και διεκδικεί, μέσω της ΠΟΑΔ, να ενταχθούν στις λίστες του προσωρινού χαρτοφυλακίου της υπό εκκαθάρισης εταιρείας ασφαλισμένοι και δικαιούχοι που για σοβαρούς λόγους δεν μπόρεσαν να κάνουν αναγγελία.

Ήταν τέτοιες ημέρες, πριν 13 χρόνια, όταν από το γραφείο της ιδιαιτέρας του Προέδρου της Ασπίς Πρόνοια, Παύλου Ψωμιάδη, της κας Βογιατζή, ήρθε ένα email: «Πολύ σύντομα θα χτυπήσουν χαρμόσυνα οι καμπάνες…».

Είχαν προηγηθεί αγωνιώδεις συζητήσεις, καθησυχαστικά τηλεφωνήματα, διαβεβαιώσεις ή και προσωπικές απειλές για καταγγελίες συμβάσεων, όταν ένιωθες ότι κάτι δεν πάει καλά και το εξέφραζες, άμεσες πληρωμές υποχρεώσεων, όταν εκδήλωνες δυσαρέσκεια για τις καθυστερήσεις των αποζημιώσεων, κ.λπ.

Ήταν Αύγουστος όταν ήρθαν και οι λίστες των επιτυχόντων του διαγωνισμού πωλήσεων για την Αγία Πετρούπολη. Μετά και το email που λάβαμε και μερικές διαβεβαιώσεις, ότι έρχεται ξένος επενδυτής που θα έκλεινε την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, ηρεμήσαμε!

Κανείς δεν πίστευε ότι, έναν μήνα μετά, όσα μας φαίνονταν μακρινά θα γίνονταν πράξη από Παρασκευή σε Δευτέρα.
Όλα πήγαιναν σύμφωνα με το πρόγραμμα που γνωρίζαμε –κι εμείς προχωρούσαμε σαν τους στρατιώτες μιας φάλαγγας, που δεν ήξερε ότι πήγαινε κατευθείαν στον γκρεμό. Τα γραφεία λειτουργούσαν σαν να μη συνέβαινε τίποτε: πληρωμές αποζημιώσεων, πληρωμές συνεργατών, νέες αιτήσεις και προσελκύσεις νέων συνεργατών.

Η κατάρρευση ήρθε ξαφνικά. Την Παρασκευή έκλεισα ταμείο και το κατέθεσα στην Τράπεζα και τη Δευτέρα οι ώρες περνούσαν σαν να ήταν αιώνες. Τα νέα δεν έρχονταν γρήγορα και, όταν έρχονταν, ήταν όλο και πιο άσχημα. Τα τμήματα δεν απαντούσαν στα τηλεφωνήματά μας και οι γραμματείς, που είχαν κάποιες πιο στενές επαφές με τα κεντρικά γραφεία της εταιρείας, μας έβλεπαν στα μάτια βουρκωμένες με όσα τους μετέφεραν.

Ήρθε το τέλος. Δεν υπήρχε κανένας επενδυτής και δεν θα υπήρχε καμία βοήθεια από την πολιτική ηγεσία της χώρας. Η Ασπίς Πρόνοια έπρεπε να κλείσει. Κάποιους τους βόλευε. Ίσως ο επιχειρηματίας να ενόχλησε ή να τρόμαξε κάποιους, ειδικά με το τελευταίο του deal: διεκδίκησε την Αγροτική Ασφαλιστική και μπήκε στα εκ βαθέων του συστήματος.

Ο τότε υπουργός οικονομικών, Παπαθανασίου, αντί να τον παρακάμψει ως όφειλε και να προχωρήσει στην εξυγίανση, προτίμησε να βάλει λουκέτο στη μεγαλύτερη ελληνική ασφαλιστική εταιρεία ζωής εκείνης της εποχής. 65 χρόνια ιστορίας και χιλιάδες πελάτες και συνεργάτες έμειναν στον δρόμο, έρμαια μιας φοβικής κυβέρνησης. Δεν τιμώρησε τον Ψωμιάδη, τιμώρησε τον ελληνικό λαό. Δεν είχε τίποτε έτοιμο που να καλύπτει το κενό μιας τέτοιας απόφασης, λειτούργησε ερασιτεχνικά.

Ασθενείς, μόνιμα ολικά ανίκανοι για εργασία, έγκυες, παιδιά που έχρηζαν νοσηλειών βρέθηκαν χωρίς ιατρική κάλυψη και το μόνο που πήραν ήταν ο ν. 3867/2010, που υποτίθεται θα τους κατοχύρωνε εάν χρειάζονταν νοσηλεία. Ένας νόμος που δεν εφαρμόστηκε ποτέ στην πράξη.

Οι απαντήσεις της Γενικής Δ/νσης Υπηρεσιών Υγείας του Υπουργείου Υγείας σε ερώτημα που υπέβαλα τόσο το 2013 όσο και το 2014 (τρία και τέσσερα χρόνια μετά την ψήφιση του παραπάνω νόμου), για το πότε επιτέλους θα εφαρμοστεί, είναι απογοητευτικά ενδεικτικές: «…η Υπηρεσία μας βρίσκεται σε στάδιο επεξεργασίας σχεδίου Κοινής Υπουργικής Απόφασης, σύμφωνα με όσα προβλέπονται στις διατάξεις του άρθρου 2 παρ. 5 του ν. 3867/2010…» (21/2/2013), «…η Υπηρεσία μας επεξεργάζεται σχέδιο Κοινής Υπουργικής Απόφασης (…). Ειδικότερα, βρίσκεται σε συνεργασία με τις συναρμόδιες διευθύνσεις (…), προκειμένου να ολοκληρωθεί η διαδικασία έκδοσης της βεβαίωσης δέσμευσης πίστωσης για την κάλυψη της προκαλούμενης δαπάνης…» (21/3/2014).

Ποτέ δεν ολοκληρώθηκε τίποτε και κανείς δεν νοιάστηκε ποτέ γι’ αυτόν τον κόσμο, τον καρκινοπαθή, που χρωστούσε τις χημειοθεραπείες του και δεν γινόταν πλέον δεκτός στο Υγεία ή το Διαβαλκανικό, αλλά και τους συνεργάτες, που τους λοιδορούσαν και τους θεωρούσαν εξίσου υπεύθυνους. Δεν θα ξεχάσω τα μάτια μιας μικρής πελάτισσας που, στα 30 της χρόνια, είχε πάθει εγκεφαλικό και, ενώ είχε συμβόλαιο υγείας, έμεινε ξεκρέμαστη. Αν δεν είχα οικογένεια και υποχρεώσεις, πιθανόν να αυτοκτονούσα. Ο πέμπτος όροφος της ιδιόκτητης περιουσίας της Ασπίς Πρόνοια στην πόλη μου ήταν καλό σημείο να δώσω ένα τέλος.

Χιλιάδες τηλεφωνήματα, νύχτα, μέρα, χιλιάδες ραντεβού και υποσχέσεις. Μπήκα στη δουλειά αυτή 22 χρόνων. Πολλή δουλειά! Καθημερινά πουλούσα και πέντε αποταμιευτικά πρόγραμμα για παιδιά, με ασφάλιστρο 30.000 δραχμές και διάρκεια 25 χρόνια, που θα έδινε στη λήξη 3.341.000 δραχμές. Έμπαινα στο ΚΤΕΛ για τα χωριά του νομού μας και γύριζα βράδυ, παγωμένος από το κρύο, αλλά ενθουσιασμένος που μια οικογένεια είχε εξασφαλίσει το μέλλον των παιδιών της. Ένα βράδυ, Δεκέμβρης του 1989 ήταν, έχασα το τελευταίο λεωφορείο, που θα με έφερνε στην πόλη μου, και περπάτησα 12 χιλιόμετρα μέσα στην παγωνιά, αλλά είχα στην τσάντα μου μια ικανοποίηση: ασφάλισα μια ολόκληρη οικογένεια.

Έρχεσαι στο σήμερα και ο Εκκαθαριστής αμφισβητεί ότι ο Γιάννης Μ. πλήρωνε 25 χρόνια το συμβόλαιό του. Μπορεί να μην έκανε αναγγελία, όμως στους υπολογιστές της εταιρείας τον βρίσκουν σαν πελάτη της με το αποθεματικό του συμβολαίου του, το οποίο αρνούνται να του το δώσουν, γιατί δεν έκανε αναγγελία.

Ο Γιάννης Μ., όμως, έφυγε από τη ζωή χτυπημένος από καρκίνο, εκεί κοντά στο 2010, και τα παιδιά του, μικρά τότε, δεν ήξεραν ότι ο μπαμπάς τους προνόησε για το μέλλον τους. Ο Γιάννης Μ. και κάθε πελάτης της Ασπίς Πρόνοια είτε πέθανε, είτε έφυγε αποδεδειγμένα στο εξωτερικό για εργασία τη δεκαετία της κρίσης, είτε δεν είχε τρόπο να το αναγγείλει. Πού είσαι κράτος Πρόνοιας να δώσεις τη λύση; Ποιος σε νομιμοποιεί να εγείρεις αξιώσεις σε ένα περιουσιακό στοιχείο που δεν σου ανήκει; Ο εισαγγελέας τα ξέρει όλα αυτά; Ποιοι έχουν όφελος να παραμένουν τα ασφάλιστρα στα συρτάρια της υπό εκκαθάριση εταιρείας; Γιατί δεν ικανοποιούνται οι χιλιάδες πελάτες της εταιρείας;
Όλα αυτά τα θέσαμε ως ΠΟΑΔ στον κ. Σωτήρη Βασιλόπουλο, τον σημερινό εκκαθαριστή της εταιρείας –γιατί οι προηγούμενοι δεν υφίστανται μαζί με τη διαχείριση που έκαναν, είτε λεγόταν κα Καράμπαλη, είτε κ. Παντελίδης, είτε κ. Παπακωστόπουλος.

Στην επιστολή μας, με ημερομηνία 11/7/2022, θίξαμε, μεταξύ άλλων, τη «μη αποδοχή κατόχων συμβολαίων παραδοσιακών επενδυτικών και συνταξιοδοτικών προϊόντων “από την εκκαθάριση”, ενώ οι πελάτες κατέβαλαν, βάσει των όρων των συμβολαίων τους, όλα τα ασφάλιστρα μέχρι της ανάκλησης της άδειας λειτουργίας της εταιρείας, και ο λόγος είναι ότι δεν έκαναν καμία αναγγελία ή έκαναν καθυστερημένη αναγγελία μετά το πέρας της καταλυτικής ημερομηνίας από τον προηγούμενο εκκαθαριστή».

Επισημάναμε στον κ. Εκκαθαριστή ότι «υπάρχουν δικαιούχοι ασφαλίσματος δεύτερης και τρίτης γενεάς, που δεν γνώριζαν αν και πότε οι γονείς τους είχαν συνάψει σύμβαση με την εταιρεία ή, ακόμη χειρότερα, μετανάστευσαν στο εξωτερικό και έχασαν κάθε επαφή με την ελληνική πραγματικότητα.

Σημειολογικά. υπάρχουν μετανάστες στη Σουηδία που έφυγαν την εποχή που η Ασπίς Πρόνοια υπό εκκαθάριση αναφέρει ότι ενημέρωσε, με αλληλογραφία ή email ή σε έντυπο καθημερινής κυκλοφορίας, τους όρους της εκκαθάρισης και οι δικαιούχοι αυτοί ούτε πληροφόρηση πήραν αλλά ούτε είχαν τον τρόπο να ενημερωθούν, αφού τα δίκτυα πωλήσεων της Ασπίς Πρόνοια δεν υπήρχαν μετά την ανάκληση της εταιρείας».

Καθώς η ημερομηνία της 31/12/2024 πλησιάζει και, βάσει της νομολογίας, πρέπει να αποπληρωθούν όλες οι υποχρεώσεις της εκκαθάρισης, μεταφέραμε, μέσω της επιστολής μας, στον Εκκαθαριστή «το αίτημα χιλιάδων Ελλήνων πολιτών που σήμερα θίγονται με τον πιο βάναυσο τρόπο, να ενταχθούν στις λίστες του προσωρινού χαρτοφυλακίου της υπό εκκαθάρισης εταιρείας», τονίζοντας ότι επρόκειτο για «πολίτες που ήταν ασφαλιστικά ευαισθητοποιημένοι, αφού από μόνοι τους προέβησαν στην ασφάλιση τόσο των ιδίων αλλά και μελών των οικογενειών τους και σήμερα βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε έναν νόμο που τους καθιστά ακόμη και απολογούμενους για την επιλογή τους αυτή».

Ο αξιότιμος κ. Βασιλόπουλος έλαβε την επιστολή της ΠΟΑΔ τη μία ημέρα και, αφού αφουγκράστηκε (;) όσα διάβασε, απάντησε την επόμενη το πρωί. Η αμεσότητα της απάντησης σε τέτοια ερωτήματα ζωής είναι αδιανόητο να μη χαρακτηριστούν. Ξύλινες ήταν οι απαντήσεις στο ερώτημα της ΠΟΑΔ, γιατί δεν νομιμοποιούνται όλοι οι ασφαλισμένοι της εταιρείας.

Παραθέτω, ενδεικτικά, την κατακλείδα της απάντησής του:

«Η κατάρτιση της ΚΔΑ, η διενέργεια των προσωρινών διανομών, η καταχώριση νέων δικαιούχων στην ΚΔΑ και όλες εν γένει οι διαδικασίες λαμβάνουν χώρα από την Εκκαθάριση, με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, με απόλυτο αίσθημα ευθύνης για τη διασφάλιση των συμφερόντων των δικαιούχων της υπό εκκαθάριση ασφαλιστικής εταιρείας. Η Εκκαθάριση τηρεί τη Νομοθεσία, συμμορφώνεται πλήρως με το διατακτικό των τελεσίδικων δικαστικών αποφάσεων και προβαίνει σε όλες τις διαδικασίες για τη διενέργεια προσωρινών διανομών υπέρ των δικαιούχων που συμπεριλαμβάνονται στην ΚΔΑ ή που καταχωρούνται με τελεσίδικη δικαστική απόφαση στην ΚΔΑ. Η διαδικασία που ακολουθείται δεν καθορίζεται από την Εκκαθάριση, αλλά από το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, ως ισχύει αναθεωρημένο (αρ. 248 ν. 4364/2016). Σημειώνεται ότι δεν προβλέπεται στον Νόμο συγκεκριμένη ημερομηνία για το πέρας της ασφαλιστικής εκκαθάρισης, αλλά τούτη θα λήξει με την τελεσιδικία του ασφαλιστικού χαρτοφυλακίου, που προϋποθέτει, μεταξύ άλλων, την τελεσιδικία των ανακοπών, την εκποίηση των ακινήτων της υπό ασφαλιστική εκκαθάριση εταιρείας και την είσπραξη απαιτήσεών της κατά ασφαλιστικών διαμεσολαβητών και λοιπών οφειλετών. Η Εκκαθάριση καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την κατά το δυνατό ταχύτερη ικανοποίηση όλων των δικαιούχων απαιτήσεων από ασφάλιση ζωής».

Πλέον καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ο μόνος που μπορεί να δώσει λύση στο θέμα είναι η πολιτική ηγεσία, το Κράτος, και ο κεντρικός τραπεζίτης^. κανείς άλλος. Όλοι οι άλλοι απλά εμπλέκονται σε διαδικασίες που καθημερινά απομυζούν ό,τι απέμεινε από τη σάρκα της εταιρείας. Δύσκολα λόγια, δύσκολοι καιροί…

Και η ΕΑΕΕ; Μήπως θα έπρεπε θα απαιτήσει τη νομιμοποίηση όλων των Ελλήνων πολιτών που έχουν αξίωση από την υπό εκκαθάριση Ασπίς Πρόνοια. Έτσι, κύριοι, θα πήγαινε μπροστά η ασφαλιστική αγορά και θα “ξεκλείδωνε” το μυαλό του Έλληνα πολίτη. Γιατί όλοι έχουν στο μυαλό τους το σκάνδαλο της Ασπίς Πρόνοια… Δώστε ανάσα αισιοδοξίας στη διαμεσολάβηση, κε Στουρνάρα!

Οι χιλιάδες ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές, που εκπροσωπούνται από την Ομοσπονδία μας, την ΠΟΑΔ, περιμένουν να πάρουν αληθινές απαντήσεις στα ερωτήματα των πελατών τους που επλήγησαν από την ανάκληση λειτουργίας της Ασπίς Πρόνοια. Υπάρχει κάποια υπεύθυνη αρχή να δώσει αυτές τις απαντήσεις;

Ακολουθήστε την Ασφαλιστική Αγορά στο Google News