Χρήμα: ασφάλεια ή φόβος;

Ο πλούτος μάς συντροφεύει για πολύ λίγο. Μόνον ο χαρακτήρας μας παραμένει για πάντα –  Ευρυπίδης

Για τους περισσότερους ανθρώπους χρήμα σημαίνει φόβος και για άλλους σημαίνει ασφάλεια.
Η διαφορά βρίσκεται στον τρόπο που η κάθε οικογένεια έχει συνειδητοποιήσει την έννοια του χρήματος.

Ας υποθέσουμε ότι έχουμε μια πλούσια οικογένεια, αλλά αν ο πλούτος αυτός έχει χτιστεί πάνω στον φόβο τού να μην καταλήξουν φτωχοί, τότε αυτή η οικογένεια είναι στην ίδια ακριβώς θέση με μια φτωχή οικογένεια. Αυτή, φίλοι μου, είναι η «φιλοσοφία της στέρησης».

Όσον αφορά τα παιδιά μας και πώς μεγαλώνουν σε σχέση με το χρήμα, οφείλω να πω ότι υπάρχουν παιδιά που εκπαιδεύονται με ψυχωτικό τρόπο στο να αποφεύγουν ή να μισούν το χρήμα. Για τα παιδιά δεν έχει σημασία τι τα διδάσκουμε μόνο. αυτά κάνουν συγκρίσεις ανάμεσα σ’ αυτά που τα διδάσκουμε και σ’ αυτά που κάνουμε εμείς οι ίδιοι. Δεν μπορεί να είσαι γονιός και να λες στο παιδί σου, π.χ. ότι το χρήμα φέρνει δυστυχία, ενώ μετά από λίγο το παιδί αυτό σε ακούει να τσακώνεσαι με τη σύζυγό σου ή να μουρμουρίζεις μόνος σου για τα προβλήματα που έχεις, επειδή δεν έχεις χρήματα!
Ακόμα και μια λέξη μπορεί να αλλάξει τη ζωή ενός παιδιού. Ένας πατέρας συμβουλεύει το παιδί του να διαβάζει και να είναι καλός μαθητής, ώστε να μπορέσει να βρει δουλειά σε μια μεγάλη εταιρεία. Ένας άλλος πατέρας συμβουλεύει το παιδί του να διαβάζει και να είναι καλός μαθητής, ώστε να μπορέσει να αγοράσει μια μεγάλη εταιρεία. Ένας άλλος γονιός λέει: «Μην παίζεις με τα λεφτά σου». Ένας άλλος λέει: «Μάθε πώς να παίζεις σωστά με τα λεφτά σου!».

Τι διδάσκουμε, αλήθεια, στα παιδιά μας;

Έχουμε την επιλογή να τους μεταφέρουμε τις δικές μας αδυναμίες ή φόβους, αλλά έχουμε και την επιλογή να τους μεταφέρουμε τις δικές μας δυνατότητες και ικανότητες. Εμείς δημιουργούμε τραπεζίτες, δικηγόρους, δασκάλους, προέδρους και γονείς. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που θα διοικήσουν το μέλλον μας, αλλά κυρίως το δικό τους μέλλον.
Τα παιδιά δεν γεννιούνται μαζί με οδηγίες χρήσεως και δεν είναι εύκολο να τα μεγαλώσεις, αλλά σε έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο, όπου όχι μόνο το σεξ, τα ναρκωτικά και η τεχνολογία εξελίσσονται, το ίδιο το χρήμα εξελίσσεται μέσα στο μυαλό μας. Γι’ αυτό, ας σταματήσουμε να κατηγορούμε το παρελθόν για τα όσα μας δίδαξε και ας ετοιμαζόμαστε να διδάξουμε αυτά που σήμερα μαθαίνουμε από τις συνεχείς εξελίξεις.

Ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια στην πρόοδο, την ανάπτυξη και την αφθονία είναι αυτό που ονομάζω ο «Πνευματικός Νόμος της Αναξιότητας».

Αυτός ο “νόμος” επηρεάζει υποσυνείδητα, ύπουλα και κρυφά τις ζωές πολλών ανθρώπων και υπαγορεύει τα εξής: Αν βαθιά μέσα σου αισθάνεσαι ένοχος ή ανίκανος ή, έστω, ανάξιος να κατέχεις ή να αποκτήσεις κάτι, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό (από ένα υλικό αντικείμενο, ένα περιουσιακό στοιχείο, χρήμα, μια σχέση ή οτιδήποτε άλλο φανταστείς), δύο πράγματα μπορεί να σου συμβούν: το πρώτο είναι να μην αποκτήσεις ποτέ αυτό που ονειρεύεσαι κι επιθυμείς. το δεύτερο είναι η πιθανότητα να το αποκτήσεις και να μην κατορθώσεις να το κρατήσεις για πολύ. Ο λόγος; Το γεγονός ότι βαθιά μέσα σου αισθάνεσαι λιγότερος και ανάξιος, για να έχεις κάτι τέτοιο.

Είναι χαρακτηριστικό το λαϊκό ανέκδοτο που μου διηγήθηκαν πρόσφατα: Κάποιος πήρε σύνταξη και αγόρασε ένα μικρό οικόπεδο, για να χτίσει ένα σπιτάκι. Ένας φίλος του, ο Γιώργος, είχε μια ιδέα: «Γιατί δεν αγοράζεις ένα από τα παλιά βαγόνια που πουλάνε στο σιδηροδρομικό σταθμό; Έτσι, θα έχεις έτοιμο σπιτάκι χωρίς φασαρίες και έξοδα».

Ο φίλος του τον άκουσε και αγόρασε ένα βαγόνι. Λίγο καιρό αργότερα ο Γιώργος περνούσε μπροστά από τον κήπο του φίλου του και τον είδε να κάθεται έξω από το βαγόνι του και να καπνίζει αμέριμνος. «Τρελάθηκες;», του φώναξε. «Γιατί κάθεσαι μέσα στη βροχή και καπνίζεις;».
«Δεν τρελάθηκα καθόλου», του απαντά ο άλλος. «Απλά, αγόρασα ένα βαγόνι για μη καπνίζοντες»!
Ναι, φίλοι μου. Τίποτα δεν θα μας έρθει από μόνο του, αν πρώτα δεν πιστέψουμε ότι μας αξίζει και ότι του αξίζουμε κι εμείς. Διαφορετικά, μια ζωή στο κυνήγι θα είμαστε…

Όπως έχω γράψει και νωρίτερα, στη ζωή αυτή είμαστε διαχειριστές. Τίποτε δεν μας ανήκει. Γι’ αυτό και θα πρέπει να είμαστε μάλλον προσεκτικοί με οτιδήποτε έρχεται στην κατοχή μας, γιατί, αν δεν το προσέξουμε, τότε αυτό θα πάει σε κάποιον άλλο που θα το διαχειριστεί καλύτερα και συνετότερα από εμάς.

Δεν έχει σημασία τι διαχειριζόμαστε. Αυτό μπορεί να είναι χρήμα, μια φιλία, ένα ακίνητο, ένα πελατολόγιο ή μια σχέση. Για να μπορέσουμε να διαχειριστούμε σωστά κάτι, θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να πιστέψουμε ότι είμαστε άξιοι και ικανοί να το αποκτήσουμε. διαφορετικά, αυτό θα πάει εκεί που θα το σεβαστούν και θα πιστέψουν ότι είναι άξιοι να το διαχειριστούν.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Άκη Αγγελάκη “Μικρές Ιστορίες για καιρούς που αλλάζουν” (Εκδόσεις Πληρότητα).
Αναζητήστε το στο βιβλιοπωλείο Financial Forum, Αγίου Κων/νου 43, Μαρούσι.
Τηλ.: 210 61.27.502 Fax: 210 61.27.719, e-mail: [email protected]