Το Επικουρικό (θα έπρεπε να) μας αφορά όλους!

Editorial, Δεκέμβριος 2016

Η ασφαλιστική αγορά αλλά και οι ασφαλισμένοι είναι εν αναμονή εξελίξεων, με μικρά περιθώρια αισιοδοξίας, για το μέλλον και τη βιωσιμότητα του Επικουρικού Κεφαλαίου Ασφάλισης Ευθύνης από Ατυχήματα Αυτοκινήτων.

Οι προσπάθειες από την πλευρά της ασφαλιστικής αγοράς, δηλαδή των εταιρειών, έχουν μείνει στο στάδιο όπου αναμένεται απάντηση στην επιστολή της ΕΑΕΕ, που ζητά τη σύσταση σχετικής νομοπαρασκευαστικής επιτροπής. Η απάντηση στο αίτημα αυτό από τον Υπουργό κ. Ευκλείδη Τσακαλώτο αναμένεται να δοθεί άμεσα, καθώς έπαυσαν προσωρινά και οι διαπραγματεύσεις στην Αθήνα με την Τρόικα (τα παραπάνω γράφονται τις τελευταίες μέρες του Νοεμβρίου). Ωστόσο, η πλευρά των ασφαλιστών, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξη ως προς την έκβαση της υπόθεσης [σ.σ.: τελικά η έκβαση αυτής της υπόθεσης ήταν θετική και προέκυψε όταν η “Α.Α.” ήταν στο τυπογραφείο – δείτε εδώ].

Η ολομέλεια του Αρείου Πάγου δεν έχει ακόμα αποφανθεί ως προς τη συνταγματικότητα του νόμου που ορίζει πλαφόν στις αποζημιώσεις που δίνει το Επικουρικό Κεφάλαιο (ειδικά σε ό,τι αφορά το ποσό των €6.000 για ψυχική οδύνη, οι γνωρίζοντες το θεωρούν χαμένη υπόθεση, παρότι πουθενά σε ευρωπαϊκή χώρα δεν αποδίδεται αποζημίωση για ψυχική οδύνη ανώτερη των 5.000 ευρώ). Τα παραπάνω σημαίνουν, με απλά λόγια, ότι το περιβόητο άνοιγμα του Επικουρικού θα πρέπει να αναθεωρηθεί προς τα πάνω κατά περίπου 54 – 59 εκατ. ευρώ!

Ποιες είναι, όμως, οι πλευρές «συμφερόντων» που διακυβεύονται στη διευθέτηση του ζητήματος του Επικουρικού;

Εκτός από τις προφανείς δύο, δηλαδή, αφενός, τους ασφαλισμένους και τις ασφαλιστικές εταιρείες που καλούνται αυτή τη στιγμή να πληρώνουν τον λογαριασμό και, αφετέρου, τους δικηγόρους, που όπως οι ίδιοι έχουν ισχυρισθεί θίγονται συμφέροντά τους καθώς λαμβάνουν μέρος των επιδικασθέντων αποζημιώσεων για ψυχική οδύνη, υπάρχει και η πλευρά των εκκαθαριστών, για την οποία σπανίως γίνεται λόγος.

Μεγάλο κομμάτι των προβλημάτων του Επικουρικού πηγάζει από το γεγονός ότι καλείται να αποζημιώσει εκτός από τις περιπτώσεις ατυχήματος που εμπλέκονται άγνωστα ή ανασφάλιστα οχήματα –αυτός ήταν και ο σκοπός σύστασής του– και τις περιπτώσεις των ασφαλισμένων οχημάτων σε εταιρείες των οποίων η άδεια έχει ανακληθεί και βρίσκονται σε εκκαθάριση. Σε αυτό πλέον η αγορά αντιτίθεται, καθώς μεταξύ άλλων με ευθύνη οπωσδήποτε όχι του Επικουρικού οι ανακλήσεις αδειών τα τελευταία χρόνια δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Τι γίνεται, όμως, όταν ανακληθεί η άδεια μιας εταιρείας;

Σήμερα, οι εκκαθαριστές έχουν το 1ο προνόμιο έως ότου ολοκληρωθεί η εκκαθάριση μιας εταιρείας, προκειμένου από τα αποθεματικά της εν λόγω εταιρείας να πληρώνονται οι αμοιβές τους για όσο διάστημα χρειαστούν οι υπηρεσίες τους. Στην ελληνική πραγματικότητα έχουμε περιπτώσεις εκκαθαριστών που απασχολούνται σε περισσότερες από τέσσερις ή πέντε ή και παραπάνω υπό εκκαθάριση εταιρείες. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν την 1η προτεραιότητα σε χρηματικά αποθέματα που έχουν ουσιαστικά δημιουργηθεί από τα χρήματα των ασφαλισμένων, ενώ το Επικουρικό που θα πρέπει να τους αποζημιώσει, την 5η προτεραιότητα!

Υπενθυμίζουμε ότι αρμόδιος για τα ζητήματα που άπτονται των εκκαθαριστών και επηρεάζουν προφανώς και συμφέροντα γραφείων μελετών, δικηγόρων, κ.λπ. που εμπλέκονται σε υποθέσεις εκκαθάρισης είναι ο κ. Γεώργιος Πάσχας, Δ/ντής της Διεύθυνσης Επιθεώρησης Εποπτευομένων Εταιρειών της Τράπεζας της Ελλάδος.

Πηγές που γνωρίζουν το θέμα εκφράζουν τον φόβο ότι είναι πιθανό το θέμα του Επικουρικού να αντιμετωπιστεί και αυτό με μια επιπόλαιη και πρόχειρη λύση, που θα επιβαρύνει με ένα έκτακτο ποσό τα ασφαλιστήρια του κλάδου αυτοκινήτου, προκειμένου να αντιμετωπιστεί επιφανειακά μόνο το άμεσο πρόβλημα του μεγάλου ανοίγματος που αντιμετωπίζει το ταμείο.

Η ΕΑΕΕ, το τελευταίο διάστημα, ασχολήθηκε όσο ήταν αναγκαίο με το θέμα του Επικουρικού; Μήπως είχε μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των επικεφαλής των εταιρειών η λύση του θέματος του ΤΕΑ-ΕΑΠΑΕ, διότι αυτό θα επιβαρύνει άμεσα τα ασφάλιστρά τους; Άραγε, αποκλείουν κάτι αντίστοιχο να συμβεί και με το Επικουρικό στο μέλλον;