Πρώτες σκέψεις από μια επιτυχημένη εκδήλωση

Ασφαλιστές και Διαμεσολαβούντες συζήτησαν επί μακρόν και αναλυτικά για όλα σχεδόν τα ζητήματα που απασχολούν τους επαγγελματίες της ασφαλιστικής αγοράς.

Η αγοραφοβία του επόπτη δεν αξιοποιεί τη συναίνεση της αγοράς για μεταρρυθμίσεις και οι δύο όχθες του ποταμού της ιδιωτικής ασφάλισης, ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές και διοικούντες τις ασφαλιστικές εταιρείες, μπορεί να μη συμπίπτουν, όμως σαφώς πλέουν προς την ίδια κατεύθυνση.

Επιθυμούν διακαώς και επιζητούν ταχέως νοικοκύρεμα και ανάπτυξη. Συμφωνούν για την αναγκαιότητα και τη χρησιμότητα της εποπτείας, την οποία θέλουν άτεγκτη ως προς την τήρηση των νόμων, αλλά κυρίως προληπτική. Την θέλουν να λειτουργεί με ισονομία, αλλά με τα χαρακτηριστικά δεδομένα της ασφαλιστικής πρακτικής και όχι της τραπεζικής λογιστικής.

Οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές αμφισβητούν και προτείνουν. Πείθονται και συνεργάζονται. Αντιδρούν, όμως, όταν πειθαναγκάζονται από θεωρητικούς, εντεταλμένους δημόσιους λειτουργούς με κανονιστικές εμμονές ή άλλους εργολαβικά διερχόμενους από τον Κλάδο.

Οι εταιρείες διοικούνται από επαγγελματίες που βιώνουν και ευθύνονται. Αναγνωρίζουν όχι μόνο το ρόλο των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών, αλλά και ότι, αν δεν τους έχουν μαζί τους, θέτουν εαυτούς εκτός αγοράς, αργά ή γρήγορα. Περίτρανη απόδειξη η παραδοχή τους, ότι ο πελάτης είναι πελάτης του διαμεσολαβητή.

Τι μένει;

Οι ωδίνες του τοκετού να κορυφωθούν και να επιτρέψουν τη γέννηση της νέας εποχής. Της εποχής που η συμπληρωματικότητα της ασφάλισης, αφού γίνει αποδεκτή από τους ίδιους τους γονείς, τότε να αγκαλιαστεί και από το πλήθος των καταναλωτών. Έως τότε, θα πονάμε και θα εικάζουμε το φύλο.

Θα ψάχνουμε τους ανασφάλιστους και θα χρυσώνουμε τους κλινικάρχες.

Υπομονή!

Περισσότερα για τη συνάντηση της 4^ης Νοεμβρίου στο Newsletter της Πέμπτης  7 Νοεμβρίου και στο τεύχος της «A.A.» της 1^ης Δεκεμβρίου.