Ο Θ. Σκορδάς στην εκδήλωση για τα 25 χρόνια του ΣΕΜΑ
Καλεί τον Κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης να αναδιατάξει τις δυνάμεις του και να συμμετάσχει στις νέες προοπτικές
Τίμησε όχι μόνο με την παρουσία του αλλά, πολύ περισσότερο, με την ευθύτητα και το ρεαλισμό των λόγων του ο Υφυπουργός Ανάπτυξης & Ανταγωνιστικότητας, κ. Θανάσης Σκορδάς, τη λαμπρή εκδήλωση των 25 χρόνων του ΣΕΜΑ, στο Μουσείο της Ακρόπολης, το βράδυ της 25ης Σεπτεμβρίου του 2013. Το μήνυμά του στους ανθρώπους της ασφαλιστικής αγοράς αισιόδοξο, αφού, όπως είπε, υπάρχει η δυνατότητα «να δημιουργηθούν υπέρ της ιδιωτικής ασφάλισης τα αισθήματα σταθερότητας που χαρακτήριζαν ως τώρα την κοινωνική ασφάλιση και τη δημόσια υγειονομική περίθαλψη», αρκεί ο κλάδος να αποδείξει ότι «έχει την απαιτούμενη προσαρμοστικότητα στις νέες συγκυρίες».
Ο Υφυπουργός είπε, μεταξύ άλλων, στο χαιρετισμό του:
«(…) Θέλω να δώσω ένα μήνυμα, σε μια περίοδο που η ασφαλιστική αγορά αντιμετωπίζει πολλά εμπόδια, όπως η έλλειψη ρευστότητας, η μεγάλη ελαστικότητα της ζήτησης, η κατάργηση φορολογικών κινήτρων, κ.ά.
Βρισκόμαστε σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία, ως χώρα γενικά και ως κλάδος ειδικά. Βρισκόμαστε, όμως, την ίδια ώρα, σε μια περίοδο κατά την οποία και ο τελευταίος πολίτης όχι απλά έχει αντιληφθεί, αλλά και συνειδητοποιεί πλήρως την αξία της ασφάλισης. Τώρα, εθνικά συστήματα υγείας αλλά και συνταξιοδοτικά συστήματα, που απετέλεσαν σταθερά σημεία αναφοράς κατά τις περασμένες δεκαετίες, ανατρέπονται, αν δεν καταρρέουν ήδη.
Η διαπίστωση αυτή κρύβει μια πρόκληση για όσους σκέφτονται δημιουργικά: υπάρχει πεδίο δόξης λαμπρό, όχι μόνο να καλυφθούν οι κίνδυνοι που οι ανατροπές αυτές αφήνουν ακάλυπτους, αλλά να δημιουργηθούν υπέρ της ιδιωτικής ασφάλισης τα αισθήματα σταθερότητας που χαρακτήριζαν ως τώρα την κοινωνική ασφάλιση και τη δημόσια υγειονομική περίθαλψη.
Δεν ισχυρίζομαι ότι το γενικότερο περιβάλλον είναι εύκολο. Κινούμεθα ακόμα στο πεδίο της λήψης αποφάσεων υπό το καθεστώς της ανάγκης να μην εκτροχιαστεί η οικονομία. Όμως, είναι σήμερα τα πράγματα καλύτερα από πριν. Όλο και περισσότεροι δέχονται ότι υπάρχουν θετικές εξελίξεις. Στη χώρα επιτυγχάνεται σημαντικό πρωτογενές πλεόνασμα, με βιώσιμα χαρακτηριστικά. Οι ρυθμοί ύφεσης επιβραδύνονται και σε ορισμένους κλάδους έχουμε ενδείξεις αντιστροφής του αρνητικού προσήμου.
Το χρηματοπιστωτικό σύστημα, μετά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, προσπαθεί να επανακάμψει και να υπηρετήσει τις νέες ανάγκες της οικονομίας.
Δεν σημαίνουν όλα αυτά ότι το πρόβλημα λύθηκε. Σημαίνουν ότι κάθε κλάδος της Οικονομίας, ανάλογα με την ικανότητά του να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, βρίσκει, λιγότερο ή περισσότερο, το δρόμο του. (…)
Ακριβώς έτσι και η ασφαλιστική αγορά οφείλει να αποφασίσει αν θα παρακολουθήσει και θα συμμετέχει στο ρυθμό των αλλαγών ή θα μείνει συμβιβασμένη στο περιθώριο του 2%, που είναι η τωρινή συμβολή της στο ΑΕΠ.
Συνολικά, η κοινωνία μας πρέπει να αποφασίσει αν θα μείνουμε μια χώρα διαμαρτυρίας ή αν θα γίνουμε μια χώρα δημιουργίας. Έτσι ακριβώς και η ασφαλιστική αγορά πρέπει τώρα, άμεσα, να επιλέξει αν θα μπει μέσα σε κάθε σπίτι, σε κάθε επιχείρηση, για να καλύψει τις ανάγκες τους, ή απλώς θα κλαίει πάνω από το χυμένο γάλα.
Ακούω πολλά στελέχη του χώρου να διαμαρτύρονται για πολλά και διάφορα. Άλλα σωστά, άλλα λάθος. Τα προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται με γκρίνια και αναζήτηση δικαιολογιών. Απαιτείται ανασυγκρότηση του Κλάδου και επανατοποθέτησή του στην αγορά, με βάση τις αλλαγές που συντελούνται τα τελευταία χρόνια, αλλά και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας στο μέλλον.
Το καίριο ερώτημα είναι: μπορεί ο κλάδος της ιδιωτικής ασφάλισης συνολικά να επανατοποθετηθεί στην αγορά με νέα ισχυρότερα εταιρικά σχήματα και με καινοτόμα προϊόντα;
Ο κλάδος πρέπει να απαντήσει, εάν έχει την απαιτούμενη προσαρμοστικότητα στις νέες συγκυρίες.
Σας βεβαιώνω, γιατί το βιώνω καθημερινά, ότι η όλη προσπάθεια να αλλάξουμε νοοτροπίες, πρακτικές και μεθόδους δεκαετιών δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Ισχυρές δυνάμεις και συμφέροντα αντιστέκονται στις αλλαγές. Όμως, όλοι κρινόμαστε.
Αν πολεμήσουμε, θα νικήσουμε. Είτε είμαστε στην αγορά, είτε σε δημόσιες θέσεις.
Σας καλώ σ’ αυτόν τον αγώνα, στον οποίο θα συναντηθούμε ξανά και ξανά, για την πατρίδα μας, την οικογένειά μας και τις εταιρείες μας (…)».
